Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zaburzenia odżywiania" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Jakość życia u chorych z jadłowstrętem psychicznym – badanie przeglądowe
Quality of life in anorexia nervosa patients – a review study
Autorzy:
Zasada, Ida
Wilczyński, Krzysztof M.
Żmijowska, Anna
Janas-Kozik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942140.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
jadłowstręt psychiczny
jakość życia
zaburzenia odżywiania
Opis:
Introduction: An eating disorder is a disease entity characterised by an inadequate or excessive eating pattern or anxiety over one’s appearance. One of its possible forms is anorexia nervosa. Apart from the mental symptoms related to the distorted perception of one’s own body, the hallmark of the condition is the presence of serious somatic complications caused by extreme weight loss. As the affected individuals rarely seek medical help despite an objective decline in overall functioning, it seems worthwhile investigating how they subjectively assess their own quality of life. Aim: To conduct a comprehensive review of studies investigating the quality of life of anorexia nervosa patients. Method: MEDLINE/PubMed, Cochrane Library and Google Scholar electronic repositories were searched for relevant studies in Polish and English published over the past 5 years (2013–2018), selected according to the use in titles and abstracts of the following keywords: “anorexia nervosa,” “eating disorders,” “quality of life”, “QoL” in Polish and English. The repositories were searched independently by each of the authors, and the selected publications were compared to exclude any duplicates. The review covered a total of 25 publications, out of which 13 were analysed in detail as best matches for this study. Conclusions: The reviewed studies demonstrated a deteriorated quality of life in patients suffering from anorexia nervosa. Patients who receive treatment may improve their quality of life, which, however, even in the case of remission has been found to remain lower than in the general population.
Wstęp: Zaburzenia odżywiania są jednostką kryterialną charakteryzującą się niewystarczającym lub nadmiernym wzorcem odżywiania czy też lękiem związanym z wyglądem własnego ciała. Jedną z ich postaci jest jadłowstręt psychiczny. Oprócz objawów psychicznych związanych między innymi z zaburzonym postrzeganiem własnego ciała charakterystyczne jest występowanie powikłań somatycznych wynikających ze znacznego ubytku wagi. W związku z faktem, że pomimo obniżenia obiektywnej jakości funkcjonowania osoby te rzadko poszukują pomocy lekarskiej, interesująca wydaje się ich subiektywna ocena jakości życia. Cel: Systematyczny przegląd piśmiennictwa dotyczącego badań na temat jakości życia u pacjentów z jadłowstrętem psychicznym. Metoda: Przegląd prac w języku polskim i angielskim z okresu ostatnich 5 lat (2013–2018), pozyskanych z elektronicznych baz MEDLINE/PubMed, Cochrane Library, Google Scholar, na podstawie słów kluczowych: „jadłowstręt psychiczny”, „zaburzenia odżywiania”, „jakość życia”, anorexia nervosa, quality of life, „QoL”, eating disorders, pojawiających się w tytułach oraz abstraktach. Wyżej wymienione bazy były przeglądane niezależnie przez każdego autora, a następnie wybrane publikacje zostały ze sobą zestawione w celu wykluczenia duplikatów. Ostatecznie do analizy włączono 25 publikacji, z czego 13 zostało poddanych szczegółowemu opracowaniu jako najbardziej zgodne z tematyką przeglądu. Wnioski: Badania wykazały niższą jakość życia u osób chorujących na jadłowstręt psychiczny. U osób, które podjęły leczenie, jakość życia może się poprawić, jednak i tak będzie niższa niż w populacji ogólnej, mimo remisji choroby.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 212-216
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół Aspergera z towarzyszącym jadłowstrętem psychicznym czy transgeneracyjna transmisja traumy?
Asperger syndrome with concomitant anorexia nervosa or transgenerational transmission of trauma?
Autorzy:
Łucka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942382.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
transgeneracyjna transmisja traumy
zaburzenia odżywiania
zespół Aspergera
Opis:
The identification criteria of autism spectrum disorders, based on symptoms presented by patients and difficulties reported by their carers, still raise controversies and doubts. Despite more and more precise diagnostic instruments, multiple dilemmas associated with establishing a proper diagnosis are still encountered in clinical practice. These mainly concern individuals with autism spectrum who are highly functional and able to compensate for or camouflage their deficits. It also happens that a behaviour of a given person confusingly resembles autism spectrum disorders, but its cause lies in problems linked with consequences of traumatic experiences of the posttraumatic stress nature which have been present for several generations. Moreover, the coexistence of both these mechanisms, i.e. neurobiological causes and disturbed relations resulting from trauma inheritance, cannot be excluded. The article discusses the process of psychotherapy in a patient who was allowed by her family system to seek specialist help only after the occurrence of severe clinical symptoms defined by a professional diagnosis. The woman belonged to a family generation that was able to recreate its dramatic history. This helped combine the cold intellectual message with profound feelings experienced by physically and emotionally harmed women, particularly during ethnic cleansing in the Polish Eastern Borderlands and repatriation.
Kryteria identyfikacji zaburzeń ze spektrum autyzmu, bazujące na prezentowanych przez pacjentów symptomach i zgłaszanych przez opiekunów trudnościach, nadal budzą kontrowersje oraz wątpliwości. W codziennej praktyce klinicznej, mimo coraz precyzyjniejszych narzędzi diagnostycznych, napotykamy na wiele dylematów związanych z ustaleniem odpowiedniego rozpoznania. Dotyczy to zwłaszcza osób ze spektrum autyzmu wysoko funkcjonujących, potrafiących kompensować albo kamuflować swoje deficyty. Bywa i tak, że zachowanie danej osoby łudząco przypomina zaburzenia ze spektrum autyzmu, jednakże podłoża prezentowanych trudności należy szukać w problemach związanych z trwającymi od kilku pokoleń skutkami traumatycznych doświadczeń o charakterze stresu pourazowego. Nie można także wykluczyć współwystępowania obydwu mechanizmów – podłoża neurobiologicznego oraz zaburzeń w relacjach wynikających z dziedziczenia traumy. Praca omawia proces psychoterapii pacjentki, która dopiero po pojawieniu się ciężkich objawów klinicznych, zdefiniowanych diagnozą lekarską, zdołała uzyskać przyzwolenie systemu rodzinnego na poszukiwanie specjalistycznej pomocy. Kobieta przynależała do tego pokolenia w rodzinie, które mogło sobie pozwolić na odtworzenie dramatycznej historii z przeszłości. Dzięki temu udało się połączyć chłodny przekaz intelektualny z głębokimi uczuciami, których doświadczyły krzywdzone fizycznie i emocjonalnie kobiety, zwłaszcza podczas czystek etnicznych na Kresach Wschodnich oraz repatriacji.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 4; 418-425
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fat talk – mechanizmy i konsekwencje dewaluacji własnego wyglądu
Fat talk – the mechanisms and consequences of devaluating one’s own physical appearance
Autorzy:
Dutkiewicz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/773743.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
fat talk
obraz ciała
zaburzenia dysmorficzne ciała
zaburzenia odżywiania
zachowania zdrowotne
Opis:
This paper attempts a systematic presentation of the problem of a the psychosocial phenomenon of conversations known as fat talk, i.e. statements, in which a person devalues their own appearance. The popularity of this phenomenon among the population of Western civilization is closely connected with the preoccupation with physicality and physical appearance, characteristic for the contemporary mass culture. The article presents main theories defining fat talk and analysing the mechanisms of its occurrence and persistence. They are rooted mainly in the assumptions of the self-perception theory, the objectification theory, and pluralistic ignorance phenomenon, in order to explain the tendency for engaging in fat talk. Also, based on the findings of current studies regarding the subject, factors predisposing to more frequent self-abasement of one’s physical appearance have been listed. According to the studies, these include being female, adolescent and dissatisfied with one’s appearance despite normal weight or even being underweight. Also the family system and its use of conversations focused on appearance, body weight, etc. plays an important role. The analysis of the literature indicates the existence of short-term positive results of fat talk in terms of relieving unpleasant emotional states in people involved in this type of conversation. However, long-term, severe adverse effects are also observed, including the greater risk for the development of eating, depressive or body dysmorphic disorders, not only among those actively involved in fat talk, but also others participating in such conversations, even passively. Therefore, the problem of fat talk is an important element of clinical practice and psychoprophylaxis.
Praca syntetycznie prezentuje zjawisko psychospołeczne, jakim są konwersacje typu fat talk, czyli komunikaty, w których podmiot dewaluuje własny wygląd. Powszechność tego zjawiska w cywilizacji zachodniej jest ściśle związana z charakterystyczną dla współczesnej kultury masowej nadmierną koncentracją na fizyczności. W artykule przedstawiono główne nurty teoretyczne definiujące to zjawisko oraz analizujące mechanizmy jego powstawania i podtrzymywania. Aby wytłumaczyć skłonność pewnych osób do angażowania się w konwersacje oparte na fat talk, badacze odwołują się do założeń teorii autopercepcji, teorii uprzedmiotowienia czy zjawiska pluralistycznej ignorancji. Bazując na wynikach aktualnych doniesień naukowych, wskazano ponadto czynniki predysponujące do częstszej autodewaluacji wyglądu. Wnioski z badań sugerują, iż populacją najbardziej narażoną na uczestnictwo w fat talk są dziewczęta w okresie adolescencji, niezadowolone ze swojego wyglądu mimo normatywnej masy ciała lub nawet niedowagi. Istotną rolę odgrywają również system rodzinny i używane w jego obrębie komunikaty skoncentrowane na wyglądzie czy wadze. Analiza danych literaturowych sugeruje istnienie krótkoterminowych pozytywnych konsekwencji fat talk w postaci niwelowania nieprzyjemnych stanów emocjonalnych jednostki. Niemniej obserwowane są też poważne i długoterminowe negatywne efekty, obejmujące większe ryzyko rozwoju zaburzeń odżywiania, zaburzeń depresyjnych albo dymorficznych zaburzeń ciała – nie tylko wśród osób bezpośrednio zaangażowanych w fat talk, ale także w grupie biernych odbiorców. Zjawisko fat talk stanowi zatem ważny element praktyki klinicznej i działań psychoprofilaktycznych.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 208-211
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dietoterapia doustna u pacjentów z anoreksją
Diet therapy in patients with anorexia
Autorzy:
Dutkiewicz, Agata
Grzelak, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/940998.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anorexia
diet therapy
eating disorder
anoreksja
leczenie żywieniowe
zaburzenia odżywiania
Opis:
Anorexia nervosa is a multi-aetiological specific eating disorder with psychological, sociological and somatic symptoms and complications. Apart from psychotherapy and pharmacotherapy, concomitant nutritional rehabilitation plays an important role in the treatment of anorexia nervosa. According to well-established specialists in the treatment of eating disorders, the multidisciplinary treatment team should include a qualified dietician who will be responsible for planning, conducting and controlling the nutritional therapy and nutritional re-education of patients and their family members. The course of diet therapy in the management of anorexia is phased, tailored to each case and must be adapted to the current physiological and psychological state of the patient. Diet therapy must take into account multiple factors such as: the patient’s current clinical status, eating habits and preferences as well as their motivation to cooperate in treatment. The latter is extremely important in the management of anorexia nervosa. The aim of this study is to present the role and the goal of nutrition therapy in the treatment of anorexia nervosa and to describe possible benefits of a reliable diet therapy. A detailed characteristics of diet therapy including planning and the description of changes in the dietary scheme in the course of treatment is provided. The study also presents practical guidelines for nutritionists which can help improve the nutritional therapy.
Anorexia nervosa jest polietiologicznym specyficznym zaburzeniem odżywiania, którego objawy i powikłania mają charakter psychologiczny, społeczny i somatyczny. W leczeniu, obok psychoterapii i ewentualnej farmakoterapii, ważną rolę odgrywa prowadzona równolegle terapia żywieniowa. Zdaniem autorytetów w dziedzinie leczenia zaburzeń odżywiania w skład interdyscyplinarnego zespołu terapeutycznego powinien wchodzić wykwalifikowany dietetyk, odpowiedzialny za zaplanowanie, przeprowadzenie i kontrolowanie leczenia żywieniowego oraz reedukacji żywieniowej pacjentów i członków ich rodzin. Przebieg dietoterapii w omawianej jednostce chorobowej jest fazowy i zindywidualizowany, zmienia się wraz z poprawą stanu somatycznego i psychicznego osoby chorej. Prowadzenie dietoterapii wymaga uwzględnienia wielu czynników, takich jak aktualny stan kliniczny pacjenta, jego preferencje i postawy żywieniowe oraz – niezwykle istotna w anoreksji – motywacja chorego do współpracy w procesie terapeutycznym. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie roli i zadań leczenia żywieniowego w jadłowstręcie psychicznym, a także rozmiaru potencjalnych korzyści wynikających z wprowadzenia rzetelnej terapii żywieniowej. W pracy scharakteryzowano dietoterapię z uwzględnieniem etapu planowania diety doustnej, jak również zmian branych pod uwagę podczas przygotowywania jadłospisów na kolejnych etapach leczenia. Podano praktyczne wskazówki dla osób prowadzących dietoterapię, mogące usprawnić leczenie.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 2; 104-109
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zachowań i postaw związanych z zaburzeniami jedzenia w grupie uczennic drugich klas łódzkich gimnazjów
Assessment of behaviour and attitudes associated with eating disorders in schoolgirls of junior secondary schools in Lodz
Autorzy:
Kostulski, Adrian
Pawełczyk, Tomasz
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945688.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adolescentki
adolescents
attitudes
behaviour
eating disorders
postawy
prevalence
rozpowszechnienie
zaburzenia odżywiania się
zachowania
Opis:
Recent epidemiologic data have demonstrated a significant increase in eating disorder morbidity among adolescent girls. The goal of the current research was to evaluate attitudes and behaviour directly relevant to eating disorders. Participants were a sample of 611 second form schoolgirls of junior secondary schools in Lodz. A Polish version of the Eating Disorder Inventory (EDI) was performed. The results of the current study were compared with the findings of the Child and Adolescent Psychiatry Clinic researchers from the Institute of Psychiatry and Neurology in Warsaw and with the mean scores of female patients with anorexia nervosa (AN). The difference between the nonclinical sample of female adolescents and female patients with AN was significant in every dimension of EDI. The mean EDI score on the “Drive for Thinness” scale for 17% of the study group was equal to or higher than that for AN patients. The mean EDI scores in the “Drive for Thinness”, “Bulimia” and “Interoceptive Awareness” were not significantly different in the samples from Lodz and Warsaw. The findings of the current research and incidence of AN in adolescent females suggest advisability of regular screening of female adolescents for risk factors in behaviour and attitudes. Furthermore, intervention programs are recommended for exposed adolescent females especially at reversible stages of AN disorder, when self-esteem and sexual identity are formed.
W związku z niepokojącymi danymi dotyczącymi stale rosnącej liczby zachorowań na zaburzenia odżywiania w 2003 roku został wprowadzony program oceny nasilenia zachowań i postaw związanych z zaburzeniami jedzenia wśród adolescentek – uczennic drugich klas szkół gimnazjalnych w Łodzi. Programem została objęta grupa łącznie 611 dziewcząt. Autorzy artykułu prezentują, omawiają i oszacowują skalę zjawiska oraz dokonują porównania uzyskanych wyników z danymi z Kliniki Psychiatrii Dzieci i Młodzieży IPIN w Warszawie oraz z badaniami własnymi dr Anny Dunajskiej z tutejszej Kliniki. Grupa uczennic gimnazjów różniła się istotnie od pacjentek z jadłowstrętem psychicznym w zakresie wszystkich analizowanych skal. W badanej grupie aż 17% dziewcząt miało wyniki równe bądź wyższe od średniej uzyskanej przez chore z jadłowstrętem psychicznym w skali „Dążenie do szczupłości”. Nie zaobserwowano istotnych różnic między uczennicami szkół łódzkich i warszawskich w zakresie skal: „Dążenie do szczupłości”, „Bulimia”, „Świadomość bodźców interoceptywnych”. W związku z dużym rozpowszechnieniem zachowań i postaw związanych z zaburzeniami jedzenia, co potwierdzają wyniki skali DdS omawianego w pracy badania, można zalecać wykonywanie regularnych badań przesiewowych oraz prowadzenie działań edukacyjnych w młodszych grupach wiekowych – kiedy kształtuje się poczucie własnej wartości i tożsamości związanej z płcią.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 3; 126-136
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek obrazu siebie z depresyjnością u dziewcząt z różnymi typami zaburzeń odżywiania się
The relationship between self-image and depressiveness amongst girls with various types of eating disorders
Autorzy:
Pilecki, Maciej Wojciech
Józefik, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945394.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
comorbidity
depresja
depression
eating disorders
obraz siebie
psychodynamic understanding
psychodynamiczne rozumienie
self-image
współwystępowanie
zaburzenia odżywiania się
Opis:
The aim of this study was to assess severity of depression in various types of eating disorders and correlation between depressive symptoms and self-image in a group of girls with diagnosed eating disorders, depressive disorders and in a control group of age-matched schoolgirls from the Krakow area. Study population: Statistical analysis encompassed 54 patients with a diagnosis of anorexia nervosa restrictive type (ANR), 22 girls with anorexia nervosa – binge eating/purging type (ANB), 36 girls with bulimia (BUL), 36 with a diagnosis of depressive disorders (DEP) and 85 schoolgirls from Krakow metropolitan area (KON). Method: Polish version of Beck Depression Inventory (BDI) and Offer Self-Image Questionnaire (OSIQ) were used in the analysis. Analysed were differences in BDI scores between the above-mentioned 5 groups, as well as correlations between BDI and OSIQ scores. Results: Intergroup differences in BDI scores proved statistically significant (F4.223=24.67; p<0.001). In order to assess intergroup differences, the Tamhane T2 post hoc test was used. In the KON group, mean BDI score was 10.40 (SD 8.55), in the ANR group – 17.34 (SD 10.91), in ANB – 28.05 (SD 14.69), in BUL – 29.55 (SD 11.47) and in DEP – 23.46 (SD 13.93). Significant differences were noticed between mean scores obtained in the KON group and all other clinical group, as well as between ANR, ANB and BUL groups. In all groups examined, we observed a correlation between increasing depressiveness measured by BDI score and deterioration of self-image measured by OSIQ score. This dependency was seen in all scales except Sexual Attitudes scale in KON and DEP groups, in the Vocational and Educational Goals scale and Family Attitudes scale in ANR group. In the BUL group, lack of correlations was seen in Vocational and Educational Goals’ scale and Family Attitudes scale, as well as in Superior Adjustment and Mastery of External World scale. Smallest number (3) of significant correlations was noticed in the ANB group. Due to a significant difference between ANR and BUL groups in the patients’ age (those in the ANR group were younger), correlation of BDI score with patients’ age was analysed too. Such a correlation could not be demonstrated neither in the analysis of the entire group of eating disorders, nor in particular diagnostic subgroups. Conclusions: Results obtained indicate a heterogeneity of groups of eating disorders in the context of self-image and presence of depressive symptoms measure by the BDI scale. Level of depressiveness measured by the BDI score in particular groups of eating disorders may influence differences noticed in self-image of these patients, as measured by the OSIQ scale. Furthermore, some aspects of self-image specific for particular diagnostic groups are not associated with depressiveness.
Celem badania jest ocena depresyjności w poszczególnych grupach zaburzeń odżywiania się oraz ocena związku objawów depresyjnych z obrazem siebie w grupie pacjentek z rozpoznaniem zaburzeń odżywiania się, zaburzeń depresyjnych oraz wśród uczennic szkół krakowskich. Badana grupa: W analizach statystycznych użyto danych 54 pacjentek z rozpoznaniem anoreksji restrykcyjnej (ANR), 22 z rozpoznaniem anoreksji żarłoczno-wydalającej (ANB), 36 z rozpoznaniem bulimii (BUL), 36 z rozpoznaniem zaburzeń depresyjnych (DEP) oraz 85 uczennic szkół krakowskich (KON). Metoda: W analizach użyto wyników polskich wersji Inwentarza Depresji Becka (BDI) oraz Kwestionariusza Obrazu Siebie D. Offera (OSIQ). Zbadano różnice między 5 grupami w zakresie otrzymanych wyników BDI. Przeprowadzono również analizę korelacji pomiędzy BDI a OSIQ. Wyniki: Różnice między 5 grupami w zakresie otrzymanych wyników BDI okazały się istotne statystycznie (F4,223=24,67; p<,001). W celu zbadania różnic pomiędzy grupami użyto testu post hoc T2 Tamhane’a. W grupie KON średni wynik BDI wyniósł 10,40 (SD 8,55) punktu, w grupie ANR – 17,34 (SD 10,91), ANB – 28,05 (SD 14,69), BUL – 29,55 (SD 11,47), DEP – 23,46 (SD 13,93). Istotne statystycznie różnice wystąpiły pomiędzy średnimi KON a wszystkimi grupami klinicznymi oraz grupą ANR a ANB i BUL. We wszystkich badanych grupach obserwowaną zależnością było powiązanie narastającej depresyjności mierzonej BDI z pogorszeniem obrazu siebie mierzonego OSIQ. Zależność ta dotyczyła wszystkich skal z wyjątkiem skali Relacji seksualnych w grupach KON i DEP, Wykształcenia i celów zawodowych oraz Relacji rodzinnych w grupie ANR. W grupie BUL brak zależności dotyczył także skal Wykształcenia i celów zawodowych oraz Relacji rodzinnych, a także dodatkowo skal Dobre przystosowanie oraz Radzenie sobie. Najmniej, bo tylko trzy istotne zależności obserwowano w grupie ANB. Z uwagi na stwierdzoną istotną statystycznie różnicę pomiędzy grupami ANR a BUL w kontekście wieku pacjentek (pacjentki z grupy ANR okazały się młodsze) przeprowadzono również analizę związku wyników BDI z wiekiem pacjentek. Związek taki nie wystąpił ani w analizie w całej grupie zaburzeń odżywiania się, ani w poszczególnych grupach diagnostycznych. Wnioski: Otrzymane wyniki wskazują na niejednorodność grupy zaburzeń odżywiania się w kontekście samooceny obecności objawów depresyjnych mierzonej BDI. Poziom depresyjności mierzonej BDI pomiędzy poszczególnymi typami zaburzeń odżywiania się może wpływać na obserwowane różnice w obrazie siebie pacjentek mierzonym OSIQ. Zarazem niektóre specyficzne dla poszczególnych grup diagnostycznych aspekty obrazu siebie pozostają niepowiązane z depresyjnością.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 4; 233-241
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz ciała i jego zaburzenia. Aspekty teoretyczne w kontekście wybranych jednostek psychopatologicznych
Body image and body image disorders. Theoretical approach towards psychopathological features
Autorzy:
Nitsch, Katarzyna
Prajs, Elżbieta
Kurpisz, Jacek
Tyburski, Ernest
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943321.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
autodestructive behaviours
bodily self
body dysmorphic disorder (BDD)
body image
dissociation
eating disorders
obesity
ja cielesne
dysmorficzne zaburzenia ciała (bdd)
dysocjacja
obraz ciała
otyłość
zaburzenia odżywiania się
zachowania autodestrukcyjne
Opis:
The article presents a review of the literature about body image disorders in selected mental disorders, i.e. eating disorders, obesity, autodestructive behaviours and body dysmorphic disorder. The author defines the term of the body image, as referred to the terms: body schema and bodily self. She emphasizes the correlation between early childhood traumas and development of cognitive and emotional deformations related to the body, referring also to possibilities and limitations of therapeutic work. The first part introduces the way the body image present in literature is perceived, along with theoretical considerations on its nature, components and disorders resulting from its disturbances. Then she proc eeds to describe the characteristics and types of the body image deformities in eating disorders and obesity, emphasizing the conclusion drawn from the research, about the correlation between the body image distortion and the self-image distortion. Further on, the term bodily self is discussed, which highlights the significance of specific developmental disturbances for integration and arrangement of body-related experiences. The author emphasizes the contribution of early childhood traumas to the development of one’s pathological attitude to the body, including autodestructive behaviours. Another discussed subject is dissociative defence disorder underlying the states of bodily alienation and perhaps also autodestruction (as observed in eating disorders and borderline personality). The last part presents characteristics of body dysmorphic disorder, its clinical aspects and consequences. With the final conclusion the author closes her considerations about the correlation between the body image disorders and structural aspects of personality which are subjected to psychotherapy.
Artykuł stanowi przegląd literatury na temat problemu zaburzeń obrazu ciała w wybranych zaburzeniach psychicznych: zaburzeniach odżywiania się, otyłości, zachowaniach autodestrukcyjnych oraz dysmorficznych zaburzeniach ciała. Autorzy definiują pojęcie obrazu ciała, uściślając jego ramy wobec pojęć schemat ciała i Ja cielesne. Podkreślają związek między urazami wczesnodziecięcymi i powstaniem zniekształceń poznawczych i emocjonalnych wobec ciała, odwołując się także do możliwości i ograniczeń pracy terapeutycznej. W pierwszej części przybliżają obecny w literaturze sposób pojmowania obrazu ciała, teoretyczne rozważania na temat jego natury, komponentów i zaburzeń wynikających z jego zakłóceń. Następnie opisują właściwości i rodzaje zaburzeń obrazu ciała w zaburzeniach odżywiania się i otyłości, uwypuklając wyłaniający się z badań wniosek o związku między zniekształceniem obrazu ciała i zniekształceniem obrazu Ja. W dalszej części zostaje omówiony konstrukt Ja cielesne, który służy wyjaśnieniu znaczenia specyficznych zakłóceń rozwojowych dla integracji i organizacji doświadczeń związanych z ciałem. Autorzy podkreślają znaczenie urazów wczesnodziecięcych dla kształtowania się patologicznego stosunku jednostki wobec ciała, między innymi zachowań autodestrukcyjnych. Następnie analizują zagadnienie mechanizmu obronnego dysocjacji, leżącego u podłoża stanów cielesnego wyobcowania i być może także autodestrukcji (tak jak obserwuje się to zjawisko w zaburzeniach odżywiania się, w osobowości borderline). Ostatnią część stanowi charakterystyka dysmorficznego zaburzenia ciała, jego aspektów klinicznych i konsekwencji. Wnioskiem końcowym autorzy zamykają rozważania na temat związku zaburzeń obrazu ciała ze strukturalnymi aspektami osobowości, będącymi przedmiotem psychoterapii.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 3; 176-182
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies