- Tytuł:
-
Changes in the clinical picture of conduct disorders in adolescents hospitalised for mental health reasons in 1990–2015. A comparative study
Zmiany obrazu klinicznego zaburzeń zachowania u adolescentów hospitalizowanych psychiatrycznie w latach 1990–2015. Praca porównawcza - Autorzy:
-
Uzar, Magdalena
Guśtak, Ewa
Matusiak, Feliks
Borys, Elżbieta - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/942003.pdf
- Data publikacji:
- 2018
- Wydawca:
- Medical Communications
- Tematy:
-
adolescent psychiatry
conduct disorder
deliberate self-harm
hospitalisation - Opis:
-
Aim: The study has been aimed at comparing the group of patients diagnosed with conduct disorders hospitalised at the Department of Adolescent Psychiatry of the University Hospital in Krakow in the period of 1990–1991 with the corresponding group of patients hospitalised in the period of 2014–2015, in terms of the clinical picture, family status and the frequency and characteristics of their hospital stays. Material and method: The medical records of patients hospitalised in the period of 1990–1991 and 2014–2015 diagnosed with conduct disorders were used as the research material. The records were analysed in terms of the demographic and hospitalisation data, the patients’ care status, their exposure to abuse as well as selected symptoms related to conduct disorders in adolescents. Results: The obtained results have demonstrated the number of hospital admissions due to conduct disorders to have increased over three times over the period analysed. Also, the medical records covering the period of 2014–2015 showed a statistically significant greater number of patients with an unstable care status, greater prevalence of suicidal attempts and greater prevalence of self-harming behaviours compared to the medical records covering the period of 1990–1991. Conclusions: The observed increased frequency of hospital admissions of adolescents with conduct disorders may be associated with the increased prevalence of impulsive self-destructive behaviours such as self-harm and suicidal attempts in this population. The decline in care stability (despite the lack of clarity concerning the extent and the nature of this phenomenon in a wider population) and the associated decreased efficiency of the care system in the case of a crisis such as exacerbating impulsive self-destructive behaviour in adolescents create circumstances in which interventional psychiatric hospitalisation becomes inevitable. In light of the obtained results and the preliminary hypotheses regarding their causes, an additional question arises regarding the efficiency and availability of outpatient mental health care, auxiliary mental health services for patients from the studied population and their families, who should be considered the forefront of the possible and necessary therapeutic measures to be taken.
Cel: Celem pracy było porównanie grupy pacjentów z rozpoznaniem z kręgu zaburzeń zachowania i emocji hospitalizowanych na oddziale psychiatrii dla młodzieży Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie w latach 1990–1991 z grupą hospitalizowaną w latach 2014–2015 pod kątem obrazu klinicznego, sytuacji opiekuńczej, a także częstości i cech hospitalizacji. Materiał i metoda: Materiał badawczy stanowiły historie chorób pacjentów hospitalizowanych w latach 1990–1991 i 2014–2015 z rozpoznaniem z kręgu zaburzeń zachowania i emocji. Dokumentację przeanalizowano pod kątem danych demograficznych, danych dotyczących hospitalizacji, sytuacji opiekuńczej, narażenia na przemoc, jak również wybranych objawów typowych dla zaburzeń zachowania i emocji w okresie adolescencji. Wyniki: Uzyskane wyniki wskazują na ponad trzykrotny wzrost liczby hospitalizacji pacjentów z rozpoznaniem z kręgu zaburzeń zachowania i emocji w analizowanym okresie. Ponadto w latach 2014–2015 odnotowano istotnie statystycznie większą niestabilność sytuacji opiekuńczej pacjentów, większą liczbę prób samobójczych i większą liczbę samookaleczeń w porównaniu z latami 1990–1991. Wnioski: Wydaje się, że zaobserwowany wzrost częstości hospitalizacji adolescentów z zaburzeniami zachowania i emocji może się wiązać ze wzrostem częstości występowania impulsywnych zachowań autoagresywnych w postaci samookaleczeń i prób samobójczych u pacjentów z tej grupy. Pogorszenie stabilności sytuacji opiekuńczej (mimo niejasności co do skali i natury zjawiska w szerszej populacji) oraz związana z tym mniejsza wydolność systemów opiekuńczych w przypadku kryzysu, jakim jest narastanie impulsywnych zachowań autoagresywnych u młodzieży, stanowią kontekst, w którym interwencyjna hospitalizacja psychiatryczna okazuje się koniecznością. W świetle uzyskanych wyników i wstępnie tłumaczących je hipotez powstaje dodatkowe pytanie o wydolność i organizację psychiatrycznej opieki ambulatoryjnej, służb pomocowych opiekujących się badaną grupą pacjentów oraz ich rodzin, które stanowią „pierwszą linię” możliwych oddziaływań terapeutycznych. - Źródło:
-
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 127-136
1644-6313
2451-0645 - Pojawia się w:
- Psychiatria i Psychologia Kliniczna
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł