Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "emotional intelligence;" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Emotional labour in medical professions. Review of literature from the period 2010–2017
    Problematyka pracy emocjonalnej w zawodach medycznych. Przegląd literatury naukowej z lat 2010–2017
    Autorzy:
    Załuski, Maciej
    Makara-Studzińska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942127.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    burnout professional
    care
    emotional intelligence
    empathy
    occupational stress
    Opis:
    Introduction: The contact which occurs between a medical professional and a patient involves the occurrence of phenomena concerning the control of emotions, called emotional labour. The aim of the paper was to review specialist literature relating to emotional labour present in medical occupations. Material and method: With the use of EBSCO, Medline, ScienceDirect, Ovid MEDLINE databases and the PubMed search engine, relevant English-language full text articles published in 2010– 2017 were selected. Results: Sixty-two articles were selected that complied with the assumed criteria for the description of the issue. The articles concerned four thematic groups: emotional labour occurrence in various medical professions, the intrapersonal aspects of emotional labour, the interpersonal and organisational aspects of emotional labour and the negative consequences of emotional labour. Conclusions: The number of review and source articles confirming the presence of emotional labour in medical professions is growing year by year. In the health care system, emotional labour is still not a widely acknowledged phenomenon, with hardly any specialist training courses aimed at employees, and few organisational changes that would favour constructive methods of copying with the negative consequences of emotional labour.
    Wstęp: W trakcie kontaktu pracownika medycznego z pacjentem zachodzą zjawiska związane z regulacją emocji nazywane pracą emocjonalną. Celem artykułu był przegląd literatury fachowej dotyczącej pracy emocjonalnej występującej w zawodach medycznych. Materiał i metoda: Za pomocą baz danych EBSCO, Medline, ScienceDirect, Ovid MEDLINE oraz wyszukiwarki PubMed wybrano artykuły anglojęzyczne i pełnotekstowe opublikowane w latach 2010–2017. Wyniki: Wybrano 62 artykuły spełniające założone kryteria do opisu omawianego zagadnienia. Artykuły dotyczyły czterech grup tematycznych: występowania pracy emocjonalnej w różnych zawodach medycznych, intrapersonalnych aspektów pracy emocjonalnej, interpersonalnych i organizacyjnych aspektów pracy emocjonalnej oraz negatywnych jej następstw. Wnioski: Rokrocznie rośnie liczba artykułów przeglądowych i źródłowych potwierdzających występowanie pracy emocjonalnej w zawodach medycznych. Praca emocjonalna w służbie zdrowia jest zjawiskiem nadal zbyt mało upowszechnionym, brakuje specjalistycznych kursów adresowanych do pracowników oraz zmian organizacyjnych sprzyjających konstruktywnym metodom radzenia sobie z negatywnymi jej następstwami.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 194-199
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historia rozwoju pojęcia inteligencji emocjonalnej
    History of emotional intelligence concept development
    Autorzy:
    Szczepaniak, Anna
    Jabłkowska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945547.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    capacity
    emocje
    emotional intelligence
    emotions
    iloraz inteligencji
    inteligencja
    inteligencja emocjonalna
    intelligence
    intelligence quotient
    kompetencje
    Opis:
    “Emotional intelligence” is a relatively new term that leads to ambiguous associations connotations. Apart together with from “intelligence quotient” (IQ) emotional intelligence attracts gains more and more interest of the scientific society. According to the recent studies precisely emotional intelligence is the key factor that contributes to about 80% of all success stories, compared to IQ that contributes only to approximately 20%. Success refers here not only to professional matters, but also to everyday interpersonal relations or mental health. Strictly academic deliberation of intelligence concept reveals that ability of handling emotions has bigger influence on human life than language, mathematical or analytical skills, that used to be considered key success factors historically. It has been accepted that not only intellect and ability of handling difficult situations, but also his or her personal and social capacity, way of experiencing the world and determining life goals is responsible for human’s performance. This conclusion led researchers into further investigations that resulted in formulating the idea of emotional intelligence. The aim of this article is to investigate the evolution, understand the genesis and structure of the emotional intelligence concept. Scope of this article includes a chronological analysis of development of this psychological concept, study of competing theories explaining the role and meaning of emotional intelligence and overview of available researches related to emotional intelligence. Emotional intelligence is continuously raising contentions and debates among the scientific society. The debate about emotional intelligence is ongoing and is a specific catalyst of changes in understanding of emotional intelligence concept. This study tries to approach and understand the phenomenon that emotional intelligence has been lately.
    „Inteligencja emocjonalna” to nowe pojęcie wywołujące niejasne skojarzenia. Obok „ilorazu inteligencji” cieszy się ono coraz większym zainteresowaniem badaczy. Według najnowszych badań to właśnie inteligencja emocjonalna przyczynia się w około 80% do sukcesu, podczas gdy iloraz inteligencji tylko w 20%. Sukces nie oznacza tu tylko spraw zawodowych, lecz także codzienne relacje interpersonalne czy zdrowie psychiczne jednostki. Rozważając koncepcję inteligencji w rozumieniu akademickim, okazało się, że na jakość życia jednostki większy wpływ ma umiejętność radzenia sobie z emocjami niż zdolności językowe, matematyczne czy logiczne, które kiedyś całkowicie prognozowały sukces. Przyjęto, że na funkcjonowanie człowieka i jego zdolności radzenia sobie z sytuacjami trudnymi składa się nie tylko intelekt, lecz także jego kompetencje osobiste i społeczne oraz sposób przeżywania świata i wyznaczone cele życiowe. Wniosek ten skłonił badaczy do poszukiwań, których efektem jest powstanie pojęcia inteligencji emocjonalnej. Celem niniejszej pracy jest prześledzenie historii rozwoju pojęcia inteligencji emocjonalnej, poznanie jego genezy i struktury. Chronologicznie przedstawiono ewolucję myśli psychologicznej, konkurencyjne teorie wyjaśniające rolę i znaczenie pojęcia inteligencji emocjonalnej oraz przegląd badań na jego temat. Inteligencja emocjonalna jest tematem, który stale budzi kontrowersje i dyskusje badaczy. Polemika wokół inteligencji emocjonalnej pozostaje wciąż żywa i jest swoistym katalizatorem zmian zachodzących w jej rozumieniu. Praca jest próbą przybliżenia i zrozumienia fenomenu, jakim w ostatnim czasie stała się inteligencja emocjonalna.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 4; 227-232
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poziom inteligencji emocjonalnej u młodocianych pacjentów dokonujących samouszkodzeń
    Level of emotional intelligence in adolescent self-harming patients
    Autorzy:
    Szczepaniak, Anna
    Jabłkowska, Karolina
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945451.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescents
    control
    emocje
    emotional intelligence
    emotions
    inteligencja emocjonalna
    kontrola
    młodzież
    samouszkodzenia
    self-injury
    Opis:
    Self-aggressive behaviours among adolescents are an increasing problem for psychiatric treatment. The presented research addresses the issue of emotional intelligence as an underlying cause of self-injury. A Two-Scale Inventory of Emotional Intelligence (DINEMO) and Self-Injury Rating Questionnaire were applied to the group of 70 adolescent patients (age range 14-18) hospitalized in the Central Clinical Hospital in Lodz, with the history of at least 1 self-injury incident since hospital admission. The analysis demonstrates that patients with more than 4 self-injury incidents have on average a higher level of emotional intelligence, in comparison to patients with sporadic self-mutilation incidents. This dependency was more pronounced for females than males. The authors conclude that self-injury interventions in adolescent patients should be focused on enhancing the emotional competencies rather than symptomatic treatment.
    W perspektywie ostatnich kilku lat obserwuje się znaczne nasilenie zjawiska zachowań autoagresywnych u młodzieży. Szereg autorów wciąż poszukuje uwarunkowań tych działań. W pracy analizowano emocjonalne podłoże zachowań autoagresywnych. Celem badania było określenie poziomu inteligencji emocjonalnej u młodocianych pacjentów dokonujących samouszkodzeń, autorzy uwzględniali przy tym płeć badanych oraz liczbę samouszkodzeń. Do badania wykorzystano Dwuwymiarowy Inwentarz Inteligencji Emocjonalnej DINEMO oraz Kwestionariusz do oceny samouszkodzeń - specjalnie skonstruowany na potrzeby zaplanowanych badań. Grupę badaną stanowiło 70 pacjentów w wieku 14-18 lat, hospitalizowanych w Oddziale Psychiatrii Młodzieżowej Centralnego Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, u których stwierdzono występowanie co najmniej jednego samouszkodzenia po przyjęciu do szpitala. Wyniki uzyskane w pracy pokazują, że badani pacjenci, którzy dokonali więcej niż 4 samouszkodzeń (SU>4), wykazują istotnie wyższy poziom inteligencji emocjonalnej niż ci uszkadzający się epizodycznie. Prezentowane analizy wykazały również, że w zakresie ogólnego poziomu inteligencji emocjonalnej podgrupa samouszkadzających się dziewcząt uzyskała istotnie wyższe wyniki niż podgrupa chłopców. Wyniki badań przedstawione w pracy pozwalają wnioskować, że samouszkodzeń nie należy wyłącznie leczyć jako objawu, lecz trzeba oddziaływać na czynniki je warunkujące. Konstruowanie strategii terapeutycznych powinno podążać w kierunku wzmacniania samoświadomości emocjonalnej, czyli zwiększania kompetencji emocjonalnych młodocianych pacjentów.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 2; 100-110
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieadekwatna tachykardia zatokowa – obraz kliniczny i możliwe podłoże psychogenne
    Inappropriate sinus tachycardia – clinical picture and possible psychogenic basis
    Autorzy:
    Rasmus, Paweł
    Kozłowska, Elżbieta
    Ruchała, Joanna
    Ptaszyński, Paweł
    Kaczmarek, Krzysztof
    Sobów, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944127.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    anxiety
    emotional intelligence
    emotions
    inappropriate sinus tachycardia
    personality
    emocje
    inteligencja emocjonalna
    lęk
    nieswoista tachykardia zatokowa
    osobowość
    Opis:
    Relations between psychology, psychiatry and cardiology are multidimensional and begin to have growing importance in the diagnosis and treatment of patients of cardiosurgery, electrocardiology and cardiac rehabilitation. Palpitations in the course of tachycardia with narrow QRS are often a significant clinical problem. Improperly planned diagnosis can significantly extend the time for proper diagnosis and treatment implemented. Patients suffering from inappropriate sinus tachycardia sometimes for many years experience a severe somatic disease significantly lowering the quality of their life. Early diagnosis can reduce further unnecessary tests and reclaim the patient’s full physical fitness and a sense of well-being. It is known that psychological and social factors have a significant impact on the majority of cardiac diseases, and there is a correlation between stressful experiences and heart disease exacerbation. Another important problem is the need for early diagnosis and treatment of coexisting psychiatric disorders of cardiacs – due to the frequency of their occurrence and their impact on the quality of patients’ life. The detection of dysfunction by a cardiologist, psychologist, and psychiatric consultations can effectively prevent the accumulation of somatic and mental setback risk.
    Wielowymiarowe zależności między psychologią, psychiatrią a kardiologią mają coraz większe znaczenie w diagnozowaniu i leczeniu pacjentów oddziałów kardiochirurgicznych i elektrokardiologicznych oraz rehabilitacji kardiologicznej. Objawy związane z arytmią serca tworzą często bardzo złożony obraz, przez co stanowią istotny problem kliniczny. Nieprawidłowo zaplanowana diagnostyka może znacząco opóźnić właściwe rozpoznanie i wdrożenie leczenia. Nieadekwatna tachykardia zatokowa należy do zespołów z grupy zaburzeń regulacji autonomicznej. Skomplikowany obraz kliniczny i mnogość objawów sprawiają, że pacjenci – niekiedy przez wiele lat – mają poczucie poważnej choroby somatycznej, która istotnie obniża jakość życia. Wczesne rozpoznanie może ograniczyć dalsze, często zbędne badania, a także przywrócić pełną sprawność fizyczną i poczucie zdrowia. Jak wiadomo, czynniki psychologiczne i społeczne wpływają na większość chorób kardiologicznych; istnieje korelacja między stresującymi wydarzeniami a zaostrzeniem chorób serca. Innym istotnym problemem jest potrzeba wczesnego rozpoznawania i leczenia zaburzeń psychicznych współistniejących z kardiologicznymi – ze względu na częstość ich występowania oraz wpływ na jakość życia chorych. Mowa tu przede wszystkim o schorzeniach związanych z zaburzeniami rytmu serca. Odpowiednia diagnoza kardiologa i psychologa, a nierzadko również skorzystanie z konsultacji psychiatrycznej mogą zapobiec wzrostowi ryzyka pogorszenia zdrowia somatycznego i psychicznego pacjenta.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 4; 245-249
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inteligencja emocjonalna a preferowana specjalizacja medyczna – wyniki badania empirycznego
    Emotional intelligence and medical specialty preference – findings from the empirical study
    Autorzy:
    Pawełczyk, Agnieszka
    Kotlicka‑Antczak, Magdalena
    Śmigielski, Janusz
    Pawełczyk, Tomasz
    Rabe‑Jabłońska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943419.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    emotional intelligence
    medical specialty
    medical specialty preference
    medical students
    postgraduate education
    inteligencja emocjonalna
    kształcenie podyplomowe
    specjalizacja lekarska
    studenci medycyny
    wybór specjalizacji
    Opis:
    Aim of the study: Literature emphasizes a positive impact of emotional intelligence on interpersonal and communication skills, the doctor‑patient relationship, and the level of empathy. On the other hand, few research studies dealing with the correlation between emotional intelligence and medical specialty choice or preference are available. Our research was aimed at checking if there are differences in the ability to perceive and identify emotions according to facial expression (one of the dimensions of emotional intelligence) between students preferring different medical specialties. Method: The research involved 251 six‑year students of the Medical Faculty, Medical University of Łódź. The examined group consisted of 174 women (69.33%) and 77 men (30.67%). The subjects’ average age was 24.7 years. The surgical specialty was preferred by 44 women (28.21%) and 43 men (58.11%), non‑surgical by 112 women (71.79%) and 31 men (41.89%). The subjects were asked to fill in a questionnaire with demographic data (gender, age, preferred specialty) and the Emotional Intelligence Scale – Faces (SIE‑T) by Matczak, Piekarska and Studniarek. Results: Men significantly more frequently chose surgical specialty (58.11%), as compared to women (28.21%); chi2=19.08, p<0.001. No significant differences were found in SIE‑T results between women and men who study at the 6th year of the Medical Faculty; Mann‑Whitney U= 0.81, p>0.05. Similarly, no differences were found betweenthe students preferring surgical and non‑surgical procedures; Mann‑WhitneyU= ‑0.93, p>0.05. Results: Male and female students of the Medical Faculty do not differ in the level of emotional intelligence. Emotional intelligence does not differentiate the students preferring surgical and non‑surgical specialties.
    Cel pracy: W literaturze podkreśla się pozytywny wpływ inteligencji emocjonalnej na zdolności interpersonalne i komunikacyjne, na relację lekarza z pacjentem oraz poziom empatii. Jednocześnie dostępnych jest niewiele prac badawczych poświęconych zależności pomiędzy inteligencją emocjonalną a wybieraną lub preferowaną specjalizacją lekarską. Celem naszej pracy było sprawdzenie, czy istnieją różnice w zdolności spostrzegania i identyfikowania emocji na podstawie wyrazu twarzy (jeden z wymiarów inteligencji emocjonalnej) pomiędzy studentami preferującymi różne specjalizacje medyczne. Metoda: Badanie przeprowadzono z udziałem 251 studentów VI roku Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Badana grupa składała się ze 174 kobiet (69,33%) i 77 mężczyzn (30,67%). Średni wiek osób badanych wynosił 24,7 roku. Specjalizację zabiegową preferowały 44 kobiety (28,21%) i 43 mężczyzn (58,11%), niezabiegową – 112 kobiet (71,79%) i 31 mężczyzn (41,89%). Badanych poproszono o wypełnienie kwestionariusza z danymi demograficznymi (płeć, wiek, preferowana specjalizacja) oraz Skali Inteligencji Emocjonalnej – Twarze (SIE‑T) Matczak, Piekarskiej i Studniarek. Wyniki: Mężczyźni istotnie częściej wybierali specjalizację zabiegową (58,11%) niż kobiety (28,21%); chi2=19,08, p<0,001. Nie stwierdzono istotnych różnic w wynikach SIE‑T pomiędzy kobietami i mężczyznami studiującymi na VI roku Wydziału Lekarskiego; UManna‑Whitneya= 0,81, p>0,05. Nie odnotowano także różnic pomiędzy studentami preferującymi specjalizacje zabiegowe i niezabiegowe; UManna‑Whitneya= ‑0,93, p>0,05. Wnioski: Studenci i studentki Wydziału Lekarskiego nie różnią się poziomem inteligencji emocjonalnej. Inteligencja emocjonalna nie różnicuje studentów preferujących specjalizacje zabiegowe i niezabiegowe.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 2; 96-101
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies