Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kultura, bezpieczeństwo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    PROCES KSZTAŁTOWANIA NIEMIECKIEJ KULTURY OTWARTOŚCI WOBEC IMIGRANTÓW
    Autorzy:
    Dobrowolska-Polak, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/642179.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    polityka imigracyjna
    polityka integracyjna
    wielokulturowość
    kultura przewodnia
    imigranci
    uchodźcy
    RFN
    bezpieczeństwo społeczne
    Wilkommenspolitik
    Opis:
    Proces wzmacniania kultury powitania i uznania imigrantów doprowadził do wykształcenia w Niemczech postawy otwartości wobec cudzoziemców. Na jej cechy wydają się mieć istotny wpływ: specyfika napływających do Niemiec fal migracyjnych oraz wieloletnie obowiązywanie najpierw polityki wielokulturowości (multikulti), a następnie kultury przewodniej (leitkultur). Podstawową motywację dla niemieckiej polityki otwartych drzwi, nazywanej także ‘polityką otwartych serc’, a oficjalnie ‘polityką powitania’ (Wilkommenspolitik), stanowiły potrzeby niemieckiego rynku pracy. To im miały służyć polityka imigracyjna i, nierozerwalnie z nią związana, polityka integracyjna. Motywacją uzupełniającą było przekonanie o rosnącej odpowiedzialności Niemiec za sytuację na świecie, co skutkowało m.in. przyjmowaniem masowo przybywających do RFN uchodźców i potencjalnych azylantów. Napływające fale migracyjne systematycznie zmieniały skład społeczeństwa niemieckiego. Otwartość na nie postawiła przed Niemcami zadanie opracowania takiego systemu inkluzji imigrantów, który zapewniałby spójność i wzmacniał bezpieczeństwo społeczne państwa.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2017, 10; 407-422
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Russian Strategic Culture: Why the Past Matters
    Rosyjska kultura strategiczna: dlaczego przeszłość ma znaczenie
    Autorzy:
    Doroshko, Mykola
    Tsyrfa, Iuliia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042455.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    strategic culture
    Russia
    strategy
    foreign policy
    national security
    history
    kultura strategiczna
    Rosja
    strategia
    polityka zagraniczna
    bezpieczeństwo narodowe
    historia
    Opis:
    Today, strategic culture becomes an essential element of the national security policy of the Russian Federation. While absorbing some modern aspects, its strategic culture reflects historical lessons learnt by the Russian Empire and the USSR. Russia still cannot refuse from the idea to restore its superpower status and to fight for new territories. Thus, we can define a number of essential elements of the Russian strategic culture formed in relation to the historical and contemporary development of this state. Throughout the history, the Russians have legitimized the decisions and activities of the ruling elites. As the Russian leadership has long built up powerful associations which had taken root in the minds of people while remembering patriotism and love for their Motherland, the Russians believe in the importance of maintaining and enhancing patriotic feelings. While cultivating its civilizational and cultural detachment, Russia continues developing its own messianic idea which envisages the views of the special historical kismet of Russia. In order to fulfill its global tasks, Russia uses the policy of military interventions and violates state sovereignty of other countries, since the ‘militant’ political culture of its leaders has always militarized the strategic culture of the RF. So, the strategic culture of Russia emanates from the unique position and history of this state which manages to adapt it to the new realities. However, Russia’s aspirations to reclaim its status as a global superpower at any cost do not allow its strategic culture to be changed or even to be altered.
    Kultura strategiczna staje się obecnie istotnym elementem narodowej polityki bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Przyswajając pewne współczesne wzorce, jej kultura strategiczna odzwierciedla doświadczenia historyczne zdobyte przez Imperium Rosyjskie i ZSRR. Rosja wciąż nie może odrzucić idei odzyskania statusu supermocarstwa i walki o nowe terytoria. W ten sposób można określić szereg kluczowych elementów rosyjskiej kultury strategicznej ukształtowanej w oparciu o historyczne oraz współczesne wzorce rozwojowe. Na przestrzeni dziejów Rosjanie legitymizowali decyzje i działania własnych elit rządzących. Te ostatnie z kolei, od dawna budowały i starały się zakorzenić w społeczeństwie rosyjskim patriotyzm i przywiązanie do państwa. Rosja, pielęgnując obraz swej cywilizacyjnej oraz kulturowej odrębności, rozwija własną ideę mesjanizmu, opartą na wizji realizacji wyjątkowej rosyjskiej historycznej misji dziejowej. Co więcej, do realizacji swoich globalnych zadań Rosja wykorzystuje politykę interwencji militarnych oraz naruszania suwerenności innych państw. Proces ten tłumaczony jest przez autora „wojowniczą” kulturą polityczną rosyjskich elit, która zawsze militaryzowała kulturę strategiczną Federacji Rosyjskiej. Reasumując, kultura strategiczna współczesnej Rosji jest efektem mariażu wyobrażenia rosyjskich elit o wyjątkowej pozycji Rosji oraz jej historycznego dziedzictwa ze współczesnymi uwarunkowaniami geopolitycznymi. Tymczasem zdaniem autora, aspiracje Rosji do odzyskania statusu globalnego supermocarstwa za wszelką cenę nie pozwalają na zmianę jej kultury strategicznej, utrudniając tym samym jej adaptację do zasad rządzących współczesną architekturą bezpieczeństwa w systemie międzynarodowym.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 147-163
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Identification as an Indicator of Social Entropy Under Globalization: Ukrainian Realities and International Context
    Identyfikacja jako wskaźnik entropii społecznej w warunkach globalizacji: ukraińskie realia i kontekst międzynarodowy
    Autorzy:
    Ishchenko, Ihor
    Bashkeieva, Olena
    Zinukova, Nataliia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042393.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    identification
    security
    burification
    synergetics
    attractor
    national identity models
    turquoise paradigm
    culture
    globlization
    identyfikacja
    bezpieczeństwo
    bifurkacja
    synergetyka
    atraktor
    modele tożsamości narodowej
    paradygmat turkusowy
    kultura
    globalizacja
    Opis:
    The purpose of the article is to show modern trends in identification in the context of globalization and the specific conditions of political and economic systems, to indicate ways of influencing their formation, to change the value paradigm of identification associated with harmonious human relations. А hypothesis is that modern identification in Ukraine does not correspond to the liberal-democratic tradition and will continue to generate conflict. The existing identification structure should be used to reorient individuals and groups to effective communication within organizations, which will contribute to the political stability and security of the state. The following approaches and research methods have been used as tools to achieve this purpose: synergetic method; the reflective method; the dialectical method; a comparative method; structural-systemic method; synthesis method. The article covers the following issues: Analysis of identification models; Features of the identification mechanism in post-soviet realities; Modern synergetic model of identification in Ukraine; Peculiarities of culture formation in the conditions of digital and socio-cultural globalization; A new approach to identification as a factor of political stability and security. The authors made the following conclusions: The “ethnic model” of identification turns into a strange attractor, resulting in the Ruelle-Takens scenario. According to the theory of synergetics, this scenario became possible after three bifurcations in the political and economic system of Ukraine over the past 29 years. The “turquoise paradigm” elements should be taken as a basis for model of national identity.
    Celem artykułu jest przedstawienie aktualnych trendów identyfikacji w kontekście globalizacji i specyficznych warunków systemów politycznych i gospodarczych, wskazanie sposobów wpływu na ich kształtowanie, zmiana paradygmatu wartościowego identyfikacji związanego z harmonijnymi relacjami międzyludzkimi. Hipoteza polega na tym, że współczesna identyfikacja na Ukrainie nie odpowiada tradycjom liberalno-demokratycznym i nadal będzie generować konflikty. Istniejące ramy identyfikacji powinny być wykorzystywane do reorientacji poszczególnych osób i grup na skuteczną komunikację w organizacjach, co przyczyni się do stabilności politycznej i bezpieczeństwa państwa. Jako narzędzia do osiągnięcia tego celu zastosowano następujące podejścia i metody badawcze: metodę synergiczną; metodę refleksyjną; metodę dialektyczną; metodę porównawczą; metodę strukturalno-systemową; metodę syntezy. W artykule omówiono następujące zagadnienia: analizę modeli identyfikacji; cechy mechanizmu identyfikacji w realiach postsowieckich; nowoczesny synergiczny model identyfikacji na Ukrainie; cechy kształtowania kultury w warunkach globalizacji cyfrowej i społeczno-kulturowej; nowe podejście do identyfikacji jako czynnika stabilności politycznej i bezpieczeństwa. Autorzy wyciągnęli następujące wnioski: „Model etniczny” identyfikacji przekształca się w dziwny atraktor, w wyniku czego powstaje scenariusz Ruelle-Takensa. Zgodnie z teorią synergii scenariusz ten stał się możliwy po trzech rozwidleniach w systemie politycznym i gospodarczym Ukrainy w ciągu ostatnich 29 lat. Elementy „paradygmatu turkusowego” należy traktować jako podstawę modelu tożsamości narodowej.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 417-436
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cultural Security of Ukraine
    Bezpieczeństwo kulturowe Ukrainy
    Autorzy:
    Krasivskyy, Orest
    Pidberezhnyk, Nadiia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042392.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    culture
    cultural security
    Ukraine
    nation
    language
    national identity
    threats to cultural security
    linguistic and cultural space
    kultura
    bezpieczeństwo kulturalne
    Ukraina
    naród
    język
    narodowa identyczność
    zagrożenia kulturalnemu bezpieczeństwu
    językowo-kulturalna przestrzeń
    Opis:
    Condition and problems of ensuring the cultural security of Ukraine were analyzed. Hypothesis that ensuring development and sustainability of the cultural sphere, formation of a single Ukrainian socio-cultural space based on Ukrainian language, historical memory, spiritual values, cultural traditions is one of priority national interests of the Ukrainian state at the present stage was put forward. Research methodology is based on the principles of objectivity and systematicity. During the research, methods of scientific learning of socio-political phenomena and processes were used, in particular: analysis, synthesis, systematization, empirical, and system-structural methods. The authors prove that cultural traditions, historical memory, self-consciousness and language are key factors that constitute and consolidate a nation, and threats to the nation’s cultural interests can jeopardize its existence. It was found that the centuries-old policy of de-ethnicization and assimilation of Ukrainian ethnos by foreign states has led to deformation and russification of the national linguistic and cultural space of Ukraine, loss of ethnic identity based on the language factor of the titular Ukrainian ethnos, deepening the spiritual crisis of Ukrainian society. It is determined that the key threats in the field of cultural security of Ukraine today are the following: Russia’s hybrid war against Ukraine, formation of information and cultural space of Ukraine under the influence of foreign information flows, imperfection of humanitarian policy in the context of cultivating Ukrainian national values, low level of development of cultural industries, dominance of foreign cultural and artistic products, control over Ukrainian media by financial and industrial groups that often take an anti-Ukrainian position. It was proved that the measures to assert and popularize Ukrainian language as the state language, ensure intercultural communication and interethnic socialization of ethnic subjects of Ukrainian society, formation of national-patriotic education, creation of competitive innovative cultural products and their popularization in the world should be priority directions of the state policy of ensuring cultural security of Ukraine.
    Artykuł poświęcony został zagadnieniu bezpieczeństwa kulturowego Ukrainy, jego obecnej kondycji oraz zagrożeń. Autorzy stawiają tezę, iż ukraińska racja stanu wymaga zapewnienia rozwoju i trwałości sfery kulturowej państwa, stworzenia jednolitej ukraińskiej przestrzeni społeczno-kulturowej opartej na języku ukraińskim, pamięci historycznej, wartościach duchowych oraz tradycjach kulturowych. Zdaniem autorów, wspomniane powyżej tradycje kulturowe, pamięć historyczna, samoświadomość oraz język są kluczowymi czynnikami konstytuującymi i scalającymi naród, a zagrożenia dla jego interesów kulturowych mogą też zagrażać istnieniu samego narodu. W artykule stwierdzono, iż wielowiekowa polityka wynarodowienia i asymilacji etnosu ukraińskiego przez obce państwa doprowadziła do deformacji oraz rusyfikacji narodowej przestrzeni językowej i kulturowej Ukrainy. Co więcej, w efekcie powyższych procesów doszło do utraty tożsamości etnicznej w oparciu o czynnik językowy części narodu ukraińskiego oraz do głębokiego kryzysu duchowego społeczeństwa ukraińskiego. Za kluczowe zagrożenia w obszarze bezpieczeństwa kulturowego Ukrainy uznano dziś: wojnę hybrydową Rosji z Ukrainą, kształtowanie się przestrzeni informacyjnej i kulturowej Ukrainy pod wpływem zagranicznych kanałów informacyjnych, niski poziom rozwoju ukraińskiego przemysłu rozrywkowego, dominację zagranicznych ośrodków kulturalnych i artystycznych oraz sprawowanie kontroli nad ukraińskimi mediami poprzez podmioty zagraniczne, często reprezentujące antyukraiński punkt widzenia. Wykazano również, że działania na rzecz propagowania i upowszechniania języka ukraińskiego jako języka państwowego, kształtowanie edukacji narodowo-patriotycznej, tworzenia konkurencyjnych i innowacyjnych produktów kultury oraz ich popularyzacja poza granicami Ukrainy powinny stać się priorytetowymi kierunkami państwowej polityki bezpieczeństwa kulturalnego Ukrainy.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 471-488
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies