Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Strategic partnership" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
ARE WE WITNESSING THE TWILIGHT UF THE STRATEGIC GERMAN-RUSSIAN PARTNERSHIP UNDER ANGELA MERKEL?
Autorzy:
KOSZEL, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642105.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Germany
Russia
strategic partnership
European Union
Opis:
The author of this paper analyzes the policy of strategic partnership between Germany and Russia, especially in the field of the economy, which originated after the reunification of Germany in 1990. He stresses that it was the government of Angela Merkel after 2005 that began to emphasize the authoritarian rule of President Vladimir Putin and human rights breaches in Russia. Nevertheless, economic cooperation continued under the pressure from business circles. The author’s main hypothesis is that it was only Russia’s aggression towards Ukraine that undermined German-Russian collaboration, which is no longer given priority. Germany is the foremost advocate of the EU’s maintaining its sanctions against Russia. Angela Merkel’s third and fourth governments have tried to ‘Europeanize’ Germany’s policy towards the Russian Federation to a greater extent. Both Germany and the EU need Russia as a strategic partner to resolve problems in the Middle East and combat international terrorism. Russia is also a significant supplier of strategic resources to Germany and the EU. This paper employs the descriptive research method, the method of source analysis and decision-making analysis.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2018, 11; 129-141
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian Politics Toward Ukraine: was there Ever a Strategic Partnership?
Polityka rosyjska wobec Ukrainy: czy to kiedykolwiek było partnerstwo strategiczne?
Autorzy:
Brusylovska, Olga
Koval, Igor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641957.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russia
Ukraine
strategic partnership
foreign policy
Rosja
Ukraina
partnerstwo strategiczne
polityka zagraniczna
Opis:
W artykule postawiono hipotezę, że partnerstwo strategiczne Rosji i Ukrainy nigdy nie znajdowało się na wysokim poziomie (wbrew oficjalnie głoszonej wersji), będąc raczej – z powodu wysokiego poziomu asymetrii w ich relacjach – swego rodzaju „negatywną zależnością strategiczną”. I. Żowkwa twierdzi, że atrybutem partnerstwa strategicznego jest wspólnota interesów strategicznych, a relacje które nie stanowią odzwierciedlenia takiej wspólnoty są zbędne. G. Perepelytsia podkreśla, że naukowcy muszą rozróżnić dwie definicje partnerstwa strategicznego – jako poziom osiągniętej współpracy i jako instrument polityki zagranicznej państwa. Artykuł analizuje dwa aspekty partnerstwa strategicznego. Pierwsza część poświęcona jest wykorzystaniu koncepcji partnerstwa strategicznego w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej (na przykładzie Ukrainy), a druga – poziomowi współpracy deklarowanej jako partnerstwo strategiczne. Po 1991 roku celem Moskwy była „przyjazna i neutralna Ukraina”. Relacje budowano przede wszystkim w dziedzinie gospodarczej, ale nawet wówczas Rosja intensywnie stosowała instrument polityczny w postaci zakazu importu niektórych towarów. Po 2004 r. relacje rosyjsko-ukraińskie zaostrzyły się w związku z rosyjską bazą wojskową zlokalizowaną na Krymie i stacjonowaniem rosyjskiej floty czarnomorskiej. Kreml był gotów raczej zniszczyć Ukrainę, niż pozwolić jej wybrać własną drogę, co zaprzeczało współczesnej koncepcji partnerstwa strategicznego, będącej fundamentem rosyjskiej polityki wobec Ukrainy. Zamiast tego Federacja Rosyjska zastosowała politykę „kija i marchewki” (niskie ceny gazu i inne preferencje ekonomiczne jako marchewkę, odpowiedzialność za „rodaków” jako kij). Traktat o przyjaźni, współpracy i partnerstwie pomiędzy Federacją Rosyjską i Ukrainą został wypowiedziany, tak samo jak i wszystkie porozumienia dotyczące Floty Czarnomorskiej, tym samym więc, Rosja nie chce posługiwać się formą „partnerstwa strategicznego” jako instrumentem swojej polityki wobec Ukrainy.
The hypothesis of this research was that these states never had a rich level of strategic partner-ship (despite the officially proclaimed status), but always remained a sort of “negative strate- gic dependence” because of the high level of asymmetry in their relations. I. Zhovkva proved that the attribute of strategic partnership is community of strategic interests without its further reflections existing relations are superfluous. G. Perepelytsia marked that scientists must distinguish two definitions of strategic partnership – as a level of the attained cooperation and as an instrument of state foreign policy. In the given article strategic partnership is examined in two measures. The first part is sanctified to the use of the concept of strategic partnership in the foreign policy of the Russian Federation (on the example of Ukraine), and second to accordance of level of their cooperation proclaimed strategic partnership. After 1991, the goal of Moscow was ‘a friendly and neutral Ukraine.’ The relations were built primarily on an economic basis, but even then Russia widely used a ban on the import of some goods as a political instrument. After 2004, problems in Russian-Ukrainian relations related to the Russian military base in Crimea and the basing of the Russian Black Sea Fleet aggravated. Kremlin tried to destruct Ukraine rather than let it go its own way these witnessed against the contemporary concept of strategic partnership, which was the foundation of Russian politics towards Ukraine. Rather, the RF used very old policy of ‘stick and carrot’ (low gas prices and other economic preferences as the carrot, responsibility for ‘compatriots’ as the stick). The Treaty on Friendship, Cooperation, and Partnership between Ukraine and the Russian Federation was denounced as well as all Russian-Ukrainian agreements on the Black Sea Fleet, so, the RF itself refuses from using ‘strategic partnership’ as instrument of its policy towards Ukraine.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2019, 12; 131-144
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The European Union – Japan Strategic Partnership in the Contested Global Order. External Relations of the EU in the Context of Economic, Normative and Security Framework
Partnerstwo strategiczne Unii Europejskiej w zmieniającym się porządku międzynarodowym. Stosunki zewnętrzne UE w kontekście uwarunkowań gospodarczych, normatywnych i bezpieczeństwa
Autorzy:
Jańczak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042146.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
strategic partnership
European Union
Japan
external activities of the EU
partnerstwo strategiczne
Unia Europejska
Japonia
aktywności zewnętrzne UE
Opis:
The aim of this article is to review the strategic partnership of the European Union-Japan in the context of the changing global order, exploring economic, normative and security dimensions. This leads to wider reflections allowing us to theorize international relations with regards to the concept of strategic partnerships. The research question concentrates on what the foundations of the strategic partnership between the European Union and Japan are, and how it answers the challenges in the three above indicated fields. The hypothesis is formulated from the perspective of strategic partnership theory. Methodologically, the work is based on the analysis of primary and secondary sources, as well as on qualitative methods implemented in the form of semi-structured interviews. The key findings reveal that the changing global order and international environment have pushed both partners to create a strategic partnership that has spilled over from economic relations to the normative, political and finally security fields.
Celem artykułu jest analiza partnerstwa strategicznego Unia Europejska–Japonia w kontekście zmieniającego się porządku globalnego oraz zbadanie jego wymiarów ekonomicznego, normatywnego i dotyczącego bezpieczeństwa. Prowadzi to do szeregu refleksji umożliwiających teoretyzowanie stosunków międzynarodowych w odniesieniu do koncepcji partnerstwa strategicznego. Pytania badawcze koncentrują się wokół fundamentów specjalnych relacji między Unią Europejską i Japonią, i kwestii jak odpowiada ono wyzwaniom w trzech wskazanych powyżej obszarach. Hipotezy sformułowane zostały z perspektywy teorii partnerstwa strategicznego. Metodologicznie praca opiera się na analizach źródeł pierwotnych i wtórnych oraz metodach jakościowych realizowanych w formie semiustrukturyzowanych wywiadów. Kluczowe wnioski pokazują, że zmieniający się porządek globalny i otoczenie międzynarodowe zmusiły obu partnerów do tworzenia strategicznego partnerstwa, które przenosi się ze stosunków gospodarczych na obszary normatywne, polityczne i wreszcie do obszaru bezpieczeństwa.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 59-73
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies