Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Arabskie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Saudi Arabia’s Foreign Policy Towards Turkey During and After Arab Uprising: A Defensive Realism Approach
    Polityka zagraniczna Arabii Saudyjskiej wobec Turcji w okresie Arabskiej Wiosny oraz po jej zakończeniu w ujęciu realizmu defensywnego
    Autorzy:
    Kural, Muzaffer
    Erdem, Gökhan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30147194.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Saudi Arabia
    Turkey
    Defensive Realism
    Arab Uprisings
    Egypt
    Syria
    Arabia Saudyjska
    Turcja
    realizm obronny
    powstania arabskie
    Egipt
    Opis:
    The Arab Uprisings in 2011 have led to redistribution of power in the Middle East. It has brought challenges and opportunities for regional powers such as Saudi Arabia and Turkey. While Turkey has perceived the developments as an opportunity to increase its influence in the region, it has created threat perceptions for Saudi Arabia’s hegemony in the Middle East. Especially, due to Turkey’s rising influence in Egypt and Syria it has been perceived as a second rival, after Iran, by Riyadh. This article argues that due to Turkey’s rising power in Egypt and Syria, Saudi Arabia’s foreign policy towards Turkey has been shifting by supporting local actors in Egypt and Syria in order to maintain the status quo. The paper aims to analyze shifts in Saudi Arabia’s foreign policy towards Turkey during and post-Arab uprisings in the Middle East in the framework of defensive realism through the regional level of analysis.
    Wydarzenia arabskiej wiosny 2011 roku doprowadziły do redystrybucji władzy na obszarze Bliskiego Wschodu. Stworzyło to nowe wyzwania i możliwości dla mocarstw regionalnych, takich jak Arabia Saudyjska i Turcja. Turcja postrzegała arabską wiosnę jako okazję do zwiększenia swoich wpływów w regionie, tworząc tym samym poczucie zagrożenia u roszczącej sobie hegemoniczne aspiracje na Bliskim Wschodzie Arabii Saudyjskiej. Turcja, zwiększając swoje wpływy w Egipcie i Syrii zaczęła być postrzegana przez Rijad jako drugi po Iranie najważniejszy rywal w regionie. Artykuł dowodzi, że ze względu na rosnącą pozycję oraz wpływy Turcji w Egipcie i Syrii, polityka zagraniczna Arabii Saudyjskiej wobec Turcji zmienia się poprzez wspieranie lokalnych aktorów w Egipcie i Syrii w celu utrzymania status quo. Artykuł ma na celu analizę zmian w polityce zagranicznej Arabii Saudyjskiej wobec Turcji w trakcie i po wydarzeniach arabskiej wiosny na Bliskim Wschodzie w ujęciu paradygmatu realizmu defensywnego.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2022, 15; 59-69
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Weimar Triangle: France, Germany, Poland in the Middle East. United Arab Emirates Perspective
    Trójkąt Weimarski: Francja, Niemcy, Polska na Bliskim Wschodzie. Perspektywa Zjednoczonych Emiratów Arabskich
    Autorzy:
    Krzymowski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042456.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Weimar Triangle
    Middle East
    France
    Germany
    Polska
    United Arab Emirates
    European Union
    Trójkąt Weimarski
    Bliski Wschód
    Francja
    Niemcy
    Polska
    Zjednoczone Emiraty Arabskie
    Unia Europsejska
    Opis:
    The article’s scientific goal is to investigate the Weimar Triangle countries’ relations with the United Arab Emirates. Therefore, the author asks the research question. Are the Weimar Triangle states’ role and significance increasing in the external dimension of the European Union? Based on the example of the United Arab Emirates, the research adopted a hypothesis. It is the statement that after Brexit, the Weimar Triangle countries have a chance to improve their importance in the EU external activities. Apart from case studies, to revise the hypothesis, the author performed a meticulous comparative analysis. Moreover, the research implemented International Practice Theory as an appropriate tool to investigate the presented issue. This empirical research and its findings resulted from over ten years of the author’s direct observation, analysis, and participation in many initiatives, both in the European Union and in the United Arab Emirates. The Middle East for the Weimar Triangle countries is more significant than just from a trade potential perspective. The situation in this region is also affecting Europe, as well as global security architecture. For this reason, one should develop a coherent and comprehensive EU foreign and security policy towards the region, and the Weimar Triangle formula should be one of its pillars.
    Celem naukowym artykułu jest zbadanie stosunków państw Trójkąta Weimarskiego ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi. Dlatego też, autor stawia pytanie badawcze. Czy rola i znaczenie państw Trójkąta Weimarskiego wzrasta w zewnętrznym wymiarze Unii Europejskiej? Na przykładzie Zjednoczonych Emiratów Arabskich w badaniu przyjęto hipotezę. Jest to stwierdzenie, że po Brexicie, państwa Trójkąta Weimarskiego mają szansę zwiększyć swoje znaczenie w działaniach zewnętrznych UE. Oprócz studiów przypadków, w celu zrewidowania hipotezy, autor przeprowadził skrupulatną analizę porównawczą. Ponadto, jako odpowiednie narzędzie do zbadania przedstawionego zagadnienia, przyjęto Teorię Praktyki Międzynarodowej (International Practice Theory). Niniejsze badania empiryczne i jego wyniki są rezultatem ponad dziesięciu lat autora bezpośredniej obserwacji, analiz i uczestniczenia w wielu inicjatywach, zarówno Unii Europejskiej, jak i Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Bliski Wschód dla krajów Trójkąta Weimarskiego jest ważniejszy niż tylko z perspektywy potencjału handlowego. Sytuacja w tym regionie ma również wpływ na Europę i globalną architekturę bezpieczeństwa. Dlatego też, należy rozwijać spójną i kompleksową politykę zagraniczną i bezpieczeństwa UE, wobec tego regionu, a jednym z jej filarów powinna być formuła Trójkąta Weimarskiego.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 107-126
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Abraham Accords Against the Backdrop of the Middle East Political Mosaic
    Porozumienie Abrahama na tle bliskowschodniej mozaiki politycznej
    Autorzy:
    Kosman, Michał M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30147199.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Abraham Accords
    Israel
    United States
    United Arab Emirates
    Bahrain
    Morocco
    Sudan
    League of Arab States
    porozumienia Abrahama
    Izrael
    Stany Zjednoczone
    Zjednoczone Emiraty Arabskie
    Bahrajn
    Maroko
    Liga Państw Arabskich
    Opis:
    In the second decade of the 21st century, many processes destabilized regional security in the Middle East. These include, first of all, the Arab Spring and the civil war in Syria, in which Russia, the United States, a number of regional powers and many non-state actors were involved. Iran’s nuclear ambitions turned out to be another major challenge, especially after the US withdrew from the JCPOA agreement in 2018. The pro-Israel stance of President Donald Trump’s administration has also strongly influenced the Middle East mosaic of interests. Under these circumstances, in 2020, Israel’s agreements with several Arab states, known as the Abraham Accords, were concluded. The aim of the article is to describe these agreements, analyze their causes and outline their consequences. The author adopted the hypothesis that the Abraham Accords constitute a significant step towards strengthening the acceptance of Arab states for Israel and its strategic interests. In the preparation of the text, the method of document and literature analysis was used primarily.
    W drugiej dekadzie XXI wieku na Bliskim Wschodzie doszło do wielu procesów destabilizujących regionalne bezpieczeństwo. Wśród nich można wskazać przede wszystkim Arabską Wiosnę i wojnę domową w Syrii, w którą zaangażowały się Rosja, Stany Zjednoczone, szereg mocarstw regionalnych oraz wielu aktorów niepaństwowych. Innym poważnym wyzwaniem okazały się irańskie ambicje nuklearne, zwłaszcza po wycofaniu się USA z porozumienia JCPOA w 2018 r. Na bliskowschodnią mozaikę interesów silnie wpłynęło także proizraelskie stanowisko administracji prezydenta Donalda Trumpa. W takich okolicznościach w 2020 r. zawarte zostały porozumienia Izraela z kilkoma państwami arabskimi, znane jako porozumienia Abrahama. Celem artykułu jest omówienie tych porozumień, analiza ich przyczyn i zarysowanie ich następstw. Autor przyjął hipotezę, iż porozumienia Abrahama stanowią istotny krok na rzecz wzmacniania akceptacji państw arabskich dla Izraela i jego strategicznych interesów. W przygotowaniu tekstu posłużono się przede wszystkim metodą analizy dokumentów i piśmiennictwa.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2022, 15; 105-122
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies