Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "письма" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Emocjonalne postrzeganie Berlina początku lat 1920. w listach Aleksieja Gwozdinskiego
Berlin in the early 1920s in the letters of Alexei Gvozdinsky
Берлин начала 1920-х годов в письмах Алексея Гвоздинского
Autorzy:
Bielniak, Nel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311811.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
первая волна эмиграции
Берлин
эго-документы
письма
личная история
обычный человек
pierwsza fala emigracji
Berlin
egodokumenty
listy
historia osobista
zwykły człowiek
first wave of emigration
egodocuments
letters
personal history
everyman
Opis:
This article aims to look at the phenomenon of the first wave of Russian emigration through the prism of the so-called personal history. The anthropological turn in the humanities, which took place in the second half of the 20th century, contributed to an increase in the understanding of the importance of an individual and an interest in the culture of everyday life. Egodocuments play an important role in exploring these phenomena, thanks to which we learn about the specificity of everyday life of Russian emigrants and the unique inner world of an individual. Such an opportunity is offered by Alexei Gvozdinski's letters to Elizaveta Miller, who recorded in his correspondence a far from harmonious existence in the German capital of the early 1920s. The Russian émigré petrified in his letters several weeks of life in Berlin, which were mainly marked by loneliness, poverty and being lost in an unfriendly, gloomy juggernaut, in which — unlike Constantinople or Rome (earlier stops on the émigré road) — he could not see anything positive and beautiful. His perception of the city was influenced by both subjective factors and stereotypical perceptions.
В данной статье ставится задача рассмотреть феномен первой волны русской эмиграции сквозь призму так называемой личной истории. Антропологический поворот, произошедший во второй половине ХХ века в гуманитарных науках, способствовал росту понимания значимости личности и интереса к культуре повседневности. Важную роль в изучении этих явлений играют эго-документы, благодаря которым мы узнаем одновременно о специфике повседневной жизни русских эмигрантов и неповторимом внутреннем мире личности. Такую возможность дают письма Алексея Гвоздинского Елизавете Миллер, в которых автор запечатлел далеко не гармоничное пребывание в немецкой столице начала 1920-х годов. Русский эмигрант отобразил в своих письмах несколько недель жизни в Берлине, отмеченных главным образом одиночеством, нищетой и затерянностью в недружелюбном, мрачном мегаполисе, в котором — в отличие от Константинополя или Рима (прежних остановок в его эмигрантском пути) — он не сумел увидеть ничего положительного и красивого. На его восприятие города влияли как субъективные факторы, так и стереотипные представления.
Niniejszy artykuł ma na celu spojrzenie na fenomen pierwszej fali emigracji rosyjskiej przez pryzmat tzw. historii osobistej. Zwrot antropologiczny w naukach humanistycznych, który nastąpił w drugiej połowie XX wieku, przyczynił się do wzrostu zrozumienia znaczenia osoby prywatnej oraz zainteresowania kulturą życia codziennego. Istotną rolę w zgłębianiu tych zjawisk odgrywają egodokumenty, dzięki którym jednocześnie poznajemy specyfikę życia codziennego rosyjskich emigrantów oraz unikalny świat wewnętrzny jednostki. Taką właśnie sposobność dają listy Aleksieja Gwozdinskiego do Jelizawiety Miller, który utrwalił w swojej korespondencji dalekie od harmonijnego trwanie w niemieckiej stolicy początku lat 1920. Rosyjski emigrant spetryfikował w swoich listach kilka tygodni życia w Berlinie, które naznaczone były głównie samotnością, biedą i zagubieniem w nieprzyjaznym, ponurym molochu, w którym — w przeciwieństwie do Konstantynopola czy Rzymu (wcześniejszych przystanków na emigracyjnej drodze) — nie potrafił dostrzec nic pozytywnego i pięknego. Na jego postrzeganie miasta wpływ miały zarówno czynniki subiektywne, jak i stereotypowe wyobrażenia.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 53-65
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Losy zesłańca 1863 Olgierda Wilczyńskiego i jego prośby do władz Syberii
The fate of the 1863 exile Olgierd Wilczyński and his requests to the Siberian authorities
Autorzy:
Niebelski, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53997776.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
восстание 1863 года
судьба ссыльных
Иркутск
Петербург
Львов
Ольгерд Вильчинский
cибирские письма
древняя Русь
powstanie styczniowe
losy zesłańców
Irkuck
Petersburg
Lwów
Wilno
Olgierd Wilczyński
syberyjskie listy
historyczna Ruś
1863 uprising
fate of exiles
Irkutsk
Saint Petersburg
Lviv
Vilnius
Siberian letters
historical Rus'
Opis:
Tekst prezentuje losy i dokonania powstańca z 1863 r. i zesłańca na Syberię, Olgierda Wilczyńskiego z Litwy, który po powrocie ze zsyłki starał się robić karierę naukową i znaleźć się w kręgu polskich badaczy historyków. W Petersburgu i Wilnie na przełomie XIX-XX w. wydawał broszury oraz teksty m.in. z tematyki historii i archeologii – o starożytnościach Rusi, Rosji i Europy. W związku z pracami z zakresu genealogii w 1911 r. siedział też w Wilnie w więzieniu i miał proces sądowy o fałszowanie dokumentów archiwalnych. W Petersburgu żył jeszcze w 1916; dalsze losy nieznane. Jego prace, zwłaszcza o początkach Rusi, współcześnie są powielane w Rosji, jakkolwiek życiorys jego nie jest znany.
Текст касается судьбы и подвигов участника восстания 1863 года – ссыльного Ольгерда Вильчинского из Литвы, который после возвращения из Сибири,  пытался достигнуть научной карьеры и найти свое место в круге польских историков. В Петербурге и Вильне на рубеже XIX-XX w. издавал брошюры и тексты по теме истории и археологии – о древностях Руси, России и Европы. В связи с работой в русле генеалогии в 1911 году попал в тюрьму в Вильне и был сужден в судебном процессе за фальсификацию архивных документов. В 1916 году жил еще в Петербурге; дальнейшей его судьбы мы не знаем. Его труды, особенно о начале Руси, печатаются в современной России, но его биография неизвестна до сих пор.  
The text characterizes the fate and achievements of the participant of the 1863 uprising sent to exile to Siberia, Olgierd Wilczyński from Lithuania, who, after returning from exile, tried to pursue a scientific career and join the scientific circles of Polish historians. In St. Petersburg and Vilnius, at the turn of the 19th and 20th centuries, he published brochures and texts, among others: on history and archeology - about the antiquities of Rus', Russia and Europe. In connection with his work in the field of genealogy, in 1911 he was also imprisoned in Vilnius and was tried for falsifying archival documents. In 1916 he was in St. Petersburg, but his further fate is unknown. His works, especially on the beginnings of Rus', are nowadays re-published in Russia, although his biography is not known.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2024, 3 (187); 30-48
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies