Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the USA," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Poziome działanie praw jednostki jako rozwiązanie ustrojowe
    Autorzy:
    Wróblewska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/524497.pdf
    Data publikacji:
    2014-02-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    prawa i wolności konstytucyjne
    skutek poziomy
    działanie horyzontalne
    skuteczność praw podstawowych między jednostkami Konstytucja RPA
    Konstytucja Grecji
    Konstytucja USA
    Konstytucja RFN
    Drittwirkung
    third party effect of human rights
    horizontal effect
    the Constitution of
    South Africa
    the Constitution of Greece
    the Constitution of the USA
    the Constitution
    of Germany
    Opis:
    Akceptacja generalnej formuły poziomego działania praw i wolności jednostki w postaci odpowiednich unormowań na szczeblu konstytucyjnym jest rozwiązaniem oryginalnym, występującym w niewielu państwach, w tym m.in. w RPA i Grecji. W artykule pokazano okoliczności i konsekwencje wprowadzenia takich regulacji w świetle wypowiedzi doktryny i judykatury. Zauważono również, na przykładzie RFN, że brak wyraźnych regulacji nie jest przeszkodą w faktycznym uznawaniu horyzontalności poszczególnych praw i wolności w orzecznictwie sądowym. Przedstawione zostały najważniejsze argumenty zwolenników i przeciwników uznawania poziomej skuteczności konstytucyjnych praw i wolności. Badania przeprowadzone na potrzeby artykułu pozwoliły sformułować wniosek, iż w nauce prawa na świecie zasadniczo akceptowany jest jedynie pośredni poziomy skutek praw i wolności konstytucyjnych w postaci ich oddziaływania na stosunki między jednostkami za pomocą klauzul generalnych i zwrotów niedookreślonych prawa prywatnego.
    The acceptance of the general formula of the horizontal effect of constitutional rights and freedoms in the form of appropriate regulation at the constitutional level is original solution present in few countries, for example in Republic of South Africa and Greece. The article shows the background and the consequences of the introduction of these regulations in the light of statements of legal doctrine and judicature. It is also noticed on an example of Federal Republic of Germany, that the lack of distinct regulation is not a hindrance to practical recognition of the horizontality of particular rights and freedoms in jurisprudence. In the article are presented crucial arguments of followers and oponents of horizontal effect of constitutional rights and freedoms. Research done for the article lead to the general conclusion that the legal doctrine in the world is ready to accept in principle only indirect third party effect of constitutional rigts via the general provisions of private law.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 1 (17); 55-72
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy Ronald Dworkin może być oryginalistą?
    Can Ronald Dworkin be an Originalist?
    Autorzy:
    Tomza-Tulejska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129867.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    originalism
    interpretation of the US Constitution
    the intentionality of the Founding Fathers
    oryginalizm
    interpretacja Konstytucji USA
    intencjonalizm Ojców Założycieli
    Opis:
    This study is devoted to an issue that is catching the attention of the current American constitutional debate and concerns the originalism of Ronald Dworkin. A fundamental feature of this debate is the ongoing dispute over what the correct interpretation of the US Constitution is. “Originalism”, which has hitherto been at the forefront of constitutional interpretative methods due to its numerous elaborations, has acquired such many meanings, concerning both the meaning of originalism and original meaning, that it is considered to have deprived itself of the possibility of being a unified theory. Seeking positive solutions to the problem, some American constitutionalists and legal theorists put forward the bold thesis that Dworkin, despite popular opinion, may be an originalist. His originalism, however, has a different meaning than has been presented so far. They call Dworkin’s originalism “new”, more normative, seeing in it a coherent theory of interpretation. The main purpose of this paper is to introduce the notion of American originalism as well as to briefly present the positions that prove that Dworkin can be an originalist.
    Niniejsze opracowanie poświęcone jest zagadnieniu, które przykuwa uwagę aktualnej amerykańskiej debaty konstytucyjnej i dotyczy oryginalizmu Ronalda Dworkina. Fundamentalną cechą tej debaty jest ciągły spór o to czym jest prawidłowa interpretacja Konstytucji USA. „Oryginalizm”, który dotąd przodował w konstytucyjnych metodach interpretacji z uwagi na liczne opracowania uzyskał tak dużą ilość znaczeń, dotyczących zarówno znaczenia pojęcia originalism jak i original meaning, iż uważa się, że pozbawił się możliwości bycia jednolitą teorią. Dociekając pozytywnych rozwiązań problemu niektórzy amerykańscy konstytucjonaliści i teoretycy prawa stawiają śmiałą tezę, że Dworkin pomimo obiegowej opinii może być oryginalistą. Oyginalizm jego ma jednak odmienne niż dotychczas prezentowane znaczenie. Oryginalizm Dworkina nazywają „nowym”, bardziej normatywnym, dostrzegając w nim spójną teorię interpretacji. Zasadniczym celem niniejszej pracy jest przybliżenie pojęcia amerykańskiego oryginalizmu jak i zwięzłe zaprezentowanie stanowisk współczesnych amerykańskich badaczy świadczących o tym, że Dworkin może być oryginalistą.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 5(69); 141-153
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unilateral Powers and Donald Trump Presidency
    Stosowanie uprawnień jednostronnych prezydenta USA w okresie administracji Donalda Trumpa
    Autorzy:
    Turek, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2047795.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Donald Trump
    U.S. political system
    separation of powers in the U.S. American presidency
    presidential powers
    system polityczny USA
    podział władzy w USA
    amerykańska prezydentura
    uprawnienia prezydenta
    Opis:
    The paper is an exploration of using unilateral presidential powers by Donald Trump. The Author hypothesizes that Trump, due to his lack of political experience, was less keen on detailed negotiations of legislative projects with Congress, and more willing to act unilaterally. Analyzing frequency of issuing selected unilateral directives by American presidents since Jimmy Carter, the Author claims that Trump was moderate user of unilateral tools, as several of his immediate predecessors issued more unilateral directives. However, Trump was most eager to act unilaterally in his fourth year of the presidency, due to emergency and national security concerns after the pandemic hit the United States.
    Poniższy artykuł jest eksploracją na temat stosowania uprawnień jednostronnych prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki w okresie administracji Donalda Trumpa. Autor stawia hipotezę iż Trump, ze względu na brak doświadczenia politycznego, był mniej skłonny do negocjowania szczegółów projektów legislacyjnych z Kongresem, a bardziej do rządzenia za pomocą jednostronnych dyrektyw. Analizując częstotliwość wydawania rozporządzeń wykonawczych, proklamacji, memorandów oraz oświadczeń przy podpisywaniu ustaw wydawanych przez prezydentów USA od czasów Jimmy’ego Cartera, artykuł wskazuje, że Trump korzystał z wybranych uprawnień jednostronnych w sposób umiarkowany. Jednocześnie Trump wydał najwięcej jednostronnych dyrektyw w czwartym roku prezydentury, w okresie wzmożonych obaw o bezpieczeństwo narodowe po wybuchu pandemii koronawirusa.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 2(66); 269-282
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    References to the US Supreme Court Decisions in the Judgments of the European Court of Human Rights
    Odwołania do wyroków Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
    Autorzy:
    Maroń, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/940692.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    European Court of Human Rights Supreme Court of the United States comparative method
    giving reasons for judgments
    foreign law
    Europejski Trybunał Praw Człowieka Sąd Najwyższy USA
    metoda komparatystyczna uzasadnienie orzeczeń
    prawo obce
    Opis:
    The paper shows the ECtHR’s practice of making references to judicial decisions made by the US Supreme Court. This issue is part of the problem of taking, by the courts in the decision-making process, foreign law into account as well as the wider phenomenon of the so-called judicial globalization. The quantitative study of the Strasbourg case law made it possible to draw a number of conclusions. First, although the ECtHR’s judgments which contain references to decisions of the highest court of the United States constitute a proportionally small fraction of all judgments, the absolute number of cases where the Strasbourg Court has made references to American case law is far from being small. Secondly, over the past decades, the process of making use of the US Supreme Court decisions by the Strasbourg Court has been noticeably intensified. Thirdly, statistically twice as often, the US Supreme Court decisions are referred to by individual ECtHR judges as authors of separate (dissenting or concurring) opinions than the Court itself. Fourth, the composition of the Court, i.e. whether it sits as a Chamber or as a Grand Chamber, does not have an impact on the operationalization of the issue in question. Fifthly, the readfilled by the American Civil Liberties Union (ACLU) on behalf of the Wikimedia Foundation and several other organizations against the National Security Agency (NSA), the US Department of Justice (DOJ) and others, alleging mass surveillance of Wikipedia users carried out by the NSA. The lawsuit states that the upstream surveillance system violates the first amendment to the United States Constitution, which protects freedom of speech, and the fourth amendment to the United States Constitution, which prohibits unjustified searches and seizures. The ACLU lawsuit was filled on behalf of almost a dozen educational, legal, human rights-related and media organizations which jointly engage in trillions of confidential online communications and have been harmed by upstream supervision. Pre-surveillance procedures hinder the plaintiffs’ ability to ensure basic confidentiality of their communications with key contacts abroad – including journalists, co-workers, clients, victims of human rights abuses, and tens of millions of people who read and edit Wikipedia pages. Pre-surveillance procedures, which, as the government claims, are authorized by the Section 702 of the FISA Amendment Act, aim to trap all the international communications of Americans, including emails, web browsing content and search engine queries. With the help of companies such as Verizon and AT&T, the NSA has installed monitoring devices on the Internet – a backbone network, a network of high-capacity cables, switches and routers allowing the flow of the Internet traffic. These goals, chosen by intelligence analysts, are never approved by any court, and the existing restrictions are weak and full of exceptions. According to Section 702, the NSA may attack any foreigner who is outside the United States and may provide “intelligence from abroad”. The number of people under surveillance is huge and includes journalists, academic researchers, corporations, social workers, entrepreneurs and other people who are not suspected of any misconduct. After the victory of Wikimedia in the fourth circuit in May 2017, the case returned to the district court where Wikimedia was looking for documents and testimonies submitted by the Supreme Administrative Court. The government refused to comply with many requests for a disclosure of Wikimedia, citing the “privilege of state secrecy” to hide the basic facts of both Wikimedia as well as the court. Wikimedia contested the government’s unjustified use of confidentiality in order to protect its supervision from surveillance, but in August 2018 the District Court upheld it. Their work is necessary for the functioning of democracy. When their sensitive and privileged communication is being monitored by the US government, they cannot work freely and their effectiveness is limited – to the detriment of Americans and others around the world. Therefore, mass surveillance leads to social self-control, but in the most undesirable form which means restriction in exercising one’s own rights, including freedom of expression, for fear of sanctions on the part of public authorities. In this way, the measures known from totalitarian regimes are introduced into a democratic state. At the same time, this process happens in a secret way, because formally, the individual still has the same rights and freedoms. In this way, mass surveillance causes damage not only to single individuals, but to the entire state as it undermines the foundations of its system. Not without reason, according to the well-established jurisprudence of the ECtHR, the primary purpose of the legal safeguards established for the secret surveillance programs conducted by states is to reduce the risk of abuse of power. However, is it possible to establish such safeguards in the case of mass surveillance programs? In accordance with the standards introduced by the ECtHR, statutory provisions should specify at least the category of offences that may involve authorization of the use of surveillance measures, as well as a limitation on the maximum duration of their application. In the case of mass surveillance, it is no longer possible to fulfil the first of the indicated safeguards, because the essence of the use of this type of measures is to intercept all communications, and not only communications concerning persons suspected of committing specific crimes. However, the reasons for the repeated belief that non-offenders should not be afraid of surveillance are also worth of detailed analysis. In fact, the supporters of this point of view believe that information which can be obtained about them does not reveal secrets they would not like to share with others. This belief completely overlooks one of the most important features of mass surveillance which is acquisition of data from various sources and their aggregation and correlation, and in the final stage – drawing new conclusions. As a rule, these conclusions go beyond the original scope of information, thus they create new knowledge about the persons subject to surveillance. It can be the knowledge about their preferences (not only shopping, but also e.g. political or sexual), expected behavior, profile of decision-making, but also the circle of friends or existing social relations. The process of acquiring new his/her nationality and the type of legal culture of his/her home country. On the other hand, the distinction between judges from the West and East of Europe is of some significance. Finally, the communication between the European Court of Human Rights and the US Supreme Court is characterized by a clear asymmetry, in the sense that the judgments of the Strasbourg Court were referred to in just a few decisions of the American court. In the author’s view, the American case law may only play a subsidiary role in the comparative analysis of the ECtHR. The primary reference point for the Strasbourg Court should be the European Convention on Human Rights, case-law developed by that Court and the law of the Member States of the Council of Europe.
    W artykule przedstawiono praktykę odwoływania się w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka do wyroków Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. Zagadnienie to wpisuje się w problematykę komparatystycznego uwzględniania przez sądy prawa obcego w procesie orzeczniczym oraz w szersze zjawisko tzw. sądowej globalizacji. Kwantytatywne studium orzecznictwa strasburskiego pozwoliło na sformułowanie kilku głównych wniosków. Po pierwsze, jakkolwiek orzeczenia ETPC zawierające odniesienia do wyroków amerykańskiego Sądu Najwyższego stanowią proporcjonalnie niewielki ułamek wszystkich orzeczeń, to jednocześnie mierząc w liczbach bezwzględnych przypadki powoływania się przez trybunał strasburski na amerykańskie case law nie są marginalne czy sporadyczne. Po drugie, na przestrzeni ostatnich dekad można zaobserwować wyraźną intensyfikację sięgania w orzecznictwie strasburskim do wyroków Sądu Najwyższego USA. Po trzecie, statystycznie dwukrotnie częściej amerykańskie orzecznictwo przywołują poszczególni sędziowie ETPC jako autorzy zdań odrębnych lub zbieżnych niż sam Trybunał. Po czwarte wpływu na operacjonalizację tytułowego zagadnienia nie posiada skład, w jakim orzeka Trybunał, tj. izba lub wielka izba. Po piąte, gotowość sięgnięcia przez sędziego ETPC do wyroków amerykańskiego Sądu Najwyższego jest niezależna od jego narodowości i typu kultury prawnej jego państwa macierzystego. Pewne znaczenie posiada natomiast w tym względzie podział na sędziów z państw Europy Zachodniej i Wschodniej. W końcu dyskurs na linii ETPC a Sąd Najwyższy USA znamionuje wyraźna asymetria, w tym sensie że wyroki trybunału strasburskiego przywołano w zaledwie kilku orzeczeniach amerykańskiego sądu. W ocenie autora amerykańskie case law może pełnić rolę jedynie subsydiarną w komparatystycznej analizie ETPC. Pierwszorzędnym punktem odniesienia dla trybunału strasburskiego musi pozostać Europejska Konwencja Praw Człowieka, jego dotychczasowe własne orzecznictwo oraz prawo państw członkowskich Rady Europy.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 5 (51); 319-349
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies