Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "projekt ustawy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Postępowanie ustawodawcze w zakresie projektów ustaw publicznych wnoszonych indywidualnie przez brytyjskich parlamentarzystów
Autorzy:
Michalak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523982.pdf
Data publikacji:
2011-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
parlamentarzysta
projekt ustawy
postępowanei ustawodawcze
Opis:
W artykule omówiono westminsterski proces stanowienia ustaw publicznych w odniesieniu do projektów ustaw wnoszonych przez indywidualnych parlamentarzystów (PMB). Tak jak w przypadku rządowych projektów ustaw publicznych, projekty te mogą zostać wniesione do każdej z izb parlamentu i muszą przejść te same etapy postępowania ustawodawczego. W związku z ograniczonym czasem, jaki w Izbie Gmin przeznaczony jest na uchwalanie tego rodzaju przedłożeń tylko niewielka liczba tych projektów ma realne szanse uchwalenia w ramach danej sesji. Istnieją trzy sposoby zainicjowania procedury uchwalenia PMB w Izbie Gmin. Po pierwsze, losowanie. Spośród wszystkich posłów-projektodawców losowanych jest 20 nazwisk posłów, którzy będą mogli wnieść projekt ustawy w tym trybie. Procedura ta daje największe szanse na sfinalizowanie postępowania ustawodawczego. Z kolei reguła 10 minut stanowi nie tylko szansę zainicjowania procedury ustawodawczej, ale przede wszystkim daje posłowi możliwość zaprezentowania na forum izby w krótkim 10-minutowym przemówieniu istotnej społecznie kwestii. Ponadto każdy poseł może przedstawić projekt ustawy w trybie prezentacji. Jednocześnie z prawa zainicjowania postępowania ustawodawczego mogą także skorzystać członkowie Izby Lordów. Omawiane procedury w ich obecnym kształcie, przede wszystkim ze względu na ograniczony czas procedowania, nie zapewniają efektywności tego sposobu stanowienia prawa. Niemniej jednak dla posłów z tylnych ław stanowią doskonałą okazję zdobycia doświadczenia i zasygnalizowania na forum izby kwestii przyciągających uwagę opinii publicznej.
The article deals with the law making process of Private Members’ Bills, which are Public Bills introduced by MPs and Lords who aren’t government ministers. A minority of Private Members’ Bills become law but, by creating publicity around an issue, they may affect legislation indirectly. Private Members’ Bills can be introduced in either House and must go through the same set of stages. There are three ways of introducing Private Members’ Bills in the House of Commons: the Ballot, the Ten Minute Rule and the Presentation. Ballot Bills have the best chance of becoming law, as they get priority for the limited amount of debating time available. The names of Members applying for a Bill are drawn in a ballot held at the beginning of the parliamentary year. Ten Minute Rule Bills are often an opportunity for Members to voice an opinion on a subject or aspect of existing legislation, rather than a serious attempt to get a Bill passed. Members make speeches of no more than ten minutes outlining their position, which another Member may oppose in a similar short statement. It is a good opportunity to raise the profile of an issue and to see whether it has support among other Members. Additionally any Member may introduce a Bill by presentation. Private Members’ Bills introduced in the Lords go through the same stages as any other Public Bill. Once completed, and if an MP supports the Bill, it continues in the Commons. The discussed procedure in its current form does not ensure the effectiveness of this way of making law. Nevertheless it provides an excellent opportunity for backbenchers to gain experience and present issues that attract public attention in the forum of Parliament.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2011, 1 (5); 31-59
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prokuratura a Rada Ministrów (na marginesie oceny sprawozdania prokuratora generalnego przez prezesa Rady Ministrów)
Autorzy:
Zięba-Załucka, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524355.pdf
Data publikacji:
2014-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prokurator generalny
sprawozdanie
Rada Ministrów
projekt ustawy
prawo o prokuraturze
Public Prosecutor General
report, the Council of Ministers
bill
law on
prosecutor’s office
Opis:
Czas funkcjonowania prokuratury w nowych ramach ustrojowych pozwolił na wskazanie braków w zakresie regulacji prawnej oraz korekty instrumentów prawnych funkcjonowania prokuratury. Obecna regulacja prawna nadaje prokuratorowi generalnemu niezależność, wyrażającą się w braku podległości prokuratury innemu organowi państwa. Umiejscowienie w strukturze organów państwa nie oznacza jednak zerwania więzi instytucjonalnych między prokuratorem generalnym a pozostałymi organami władzy publicznej, zwłaszcza z Radą Ministrów i ministrem sprawiedliwości. Zgodnie bowiem z ideą (trój)podziału władz w demokratycznym państwie prawa poza zasadą rozdziału kompetencji podkreśla się zasadę współdziałania organów władzy publicznej. W kontekście działalności prokuratora generalnego i corocznego sprawozdania, jakie składa on Radzie Ministrów, autorka przedstawia dylematy wynikające z tej sytuacji. Wskazuje, w jakim kierunku powinny pójść zmiany w tym zakresie w nowej, przygotowywanej przez rząd ustawie Prawo o prokuraturze. Głównym celem nowego projektu ustawy jest umożliwienie parlamentarnej, corocznej debaty nad działalnością prokuratury oraz wprowadzenie instytucjonalnych rozwiązań, które umożliwiłyby dobrą współpracę Rady Ministrów z prokuratorem generalnym, co aktualnie nie zawsze ma miejsce. Autorka zauważa, że ustawa nie wyznacza żadnego terminu, w jakim prezes Rady Ministrów musi ocenić sprawozdanie. Taki stan niepewności jest sporym zagrożeniem dla funkcjonowania prokuratury. Może negatywnie wpływać na podejmowanie zmian organizacyjno-funkcjonalnych, usprawniających pracę prokuratury, prokurator generalny zaś z obawy przed decyzją premiera może unikać publicznych wystąpień w ważnych sprawach. Należałoby więc związać szefa rządu konkretnym terminem na wydanie decyzji. Dodatkowo prezes Rady Ministrów może wystąpić do Sejmu z wnioskiem o odwołanie prokuratora generalnego przed upływem okresu, na jaki został on powołany. W artykule wskazano więc, co powinno być zmienione w nowej ustawie, by zapewnić sprawne działanie prokuratury.
The time of the prosecutor’s office functioning within the new political system allowed for determination of deficiencies in terms of legal regulations and correction of the legal instruments of the prosecutor’s office operation. Present legal regulations give the autonomy to the Public Prosecutor General, which is expressed in the fact that the prosecutor’s office is not subordinate to any other state authority. However, placement within the state authorities’ structures does not involve breaking up the institutional bonds between the Public Prosecutor General and other public authorities, especially with the Council of Ministers and the Minister of Justice. Pursuant to the idea of separation of powers in the democratic state of law, apart from the principle of competences distribution, the principle of public authorities’ co-operation is underlined. In the context of the activity of the Public Prosecutor General and yearly report which is submitted by him to the Council of Ministers the author presents the dilemmas which result from the situation. She indicates which direction the changes shall go with reference to it, in the new act on the prosecutor’s office right which is under preparation by the government. The main objective of the new bill is to allow for the parliamentary, yearly debate over the prosecutor’s office activity and introduction of institutional solutions which would allow for good co-operation of the Council of Ministers with the Public Prosecutor General, what does not always happen. The author thinks that the act does not specify any deadline in which the President of the Council of Ministers has to evaluate the report. Such a state of uncertainty is a major threat for the prosecutor’s office functioning. It may have a negative impact on the act of undertaking organizational and functional changes which improve the work of the prosecutor’s office, while the Public Prosecutor General being afraid of the prime minister’s decision may avoid public speaking in important issues. This is why the prime minister shall be bound with the specified deadline for giving the decision. Additionally, the President of the Council of Ministers may apply to the Seym with the motion to recall the Public Prosecutor General before the end of the period which he was appointed for. The article indicates then issues that have to be changed in the new act in order to assure the efficient functioning of the prosecutor’s office.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 3 (19); 195-211
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies