Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Czachór, Zbigniew" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The enlargement of the European Union – Poland’s example. Between unity and diversity
Rozszerzenie Unii Europejskiej – przykład Polski. Między jednością a różnorodnością
Autorzy:
Czachór, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615774.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
integration activity
enlargement
interests
common good
accession
działania integracyjne
rozszerzenie
interesy
dobro wspólne
przystąpienie
Opis:
Polska kilka razy w swej historii aktywności integracyjnej przed i po przystąpieniu do UE podjęła próbę zademonstrowania pozostałym krajom UE i unijnym instytucjom, że chce być samodzielnym podmiotem wewnątrz-unijnej gry interesów. Tym bardziej, że nie zawsze interesy Polski są zgodne z interesami pozostałych aktorów integracji. Na przykład sprzeciwiamy się postulatowi szybszego rozwoju krajów należących do „twardego jądra” UE. Z drugiej strony Polsce nadal bliskie jest uniwersalistyczne przesłanie, które brzmi: naszym wspólnym życzeniem jest uczynienie Europy kontynentem demokracji, wolności, pokoju i postępu. Unia pozostaje dla Polski nadal gwarantem redukowania linii podziału w Europie i popierania stabilności i pomyślnego rozwoju. Z uwagi na powyższe, zdaniem autora nie ma innego wyjścia, Europa (UE) musi postawić na uniwersalistyczno-partykularną syntezę jedności w wielości oraz jedności w różnorodności, która wzbogaca i rozwija, ale nie rozbija. A przede wszystkim eksponuje dobro wspólne bez zaniku (zatracania) dobra indywidualnego.
The history of Poland’s integration activities, undertaken both before and after joining the EU, has featured several attempts to demonstrate its desire to become an independent entity in the internal EU game of the interests of other EU countries and institutions. This has been the case, since Poland’s interests have not always been compatible with the interests of the other actors of integration. For instance, Poland has opposed the scenario of the faster development of countries forming the ‘hard core’ of the EU. On the other hand, Poland still supports the universal postulate of making Europe a continent of democracy, freedom, peace and progress. The European Union has remained the guarantee that the lines that divide Europe will be erased and stable and consistent development ensured. Therefore, the author believes that Europe (the European Union) has no alternative, and will have to opt for a universalist-and-particular synthesis of unity in multiplicity, and unity in diversity, which enriches and develops but does not divide countries. First and foremost, this synthesis emphasizes the common good while not losing sight of (abandoning) the individual good.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2017, 4; 7-20
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europejska Strategia Bezpieczeństwa 2003–2008. Analiza politologiczna
Autorzy:
Czachór, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616494.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
In 2003, the Council of Europe, the highest political organ of the European Union, resolved to adopt the European Security Strategy. This document outlined three fundamental objectives for the EU: stability and good governance in the area of the EU’s closest neighbors; creating an international order that would be based not only on bilateral relations, but primarily on efficient multilateral relations; and preventing threats, whether new or traditional. The Strategy assumed that the EU would take the responsibility for international security both in the realm of ‘peace keeping’ (peace and defensive missions) and ‘peace-making’ (peace and offensive missions). Defining the threats that the European Union needs to defy, the Strategy enumerates local conflicts, terrorism, the proliferation of weapons of mass destruction and their potential use against the territory of the EU and its member states, collapsing states, and conflicts breaking out in such states and their neighborhood, as well as organized crime. The assessment of numerous threats to internal and external security, presented in the European Security Strategy, remains up-to-date. There have also emerged new threats for Europe that result from the need to ensure energy security, primarily with respect to the diversification of energy sources. The significance of climate change to international security has increased. The same applies to IT security or piracy. The EU has been rather anxious about the intensification of frozen conflicts, in particular the outbreak of war between Russia and Georgia. The Polish Ministry of Foreign Affairs has indicated that the enlargement process is a significant stabilizing factor in the EU neighborhood. Fundamental importance is also attached to the review of cooperation principles with the USA, the crucial role of the UN in the international system, and cooperation with regional organizations, such as the African Union. There is also the need to develop a strategic partnership with NATO, in particular in terms of operational cooperation. Another key factor in the strengthening of the EU’s global position is the development of a civil and military crisis response system.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2010, 2; 23-37
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucjonalizacja aktywności parlamentów narodowych w systemie Unii Europejskiej. Analiza deterministyczna
Institutionalization of the Activity of National Parliaments in the European Union System. Deterministic Analysis
Autorzy:
Czachór, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32306324.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
institutionalization
national parliaments
system
determinism
institutionalism
instytucjonalizacja
parlamenty narodowe
determinizm
instytucjonalizm
Opis:
Przedmiotem badań zawartym w artykule jest proces instytucjonalizacji aktywności parlamentów narodowych w systemie Unii Europejskiej. Natomiast celem badawczym stał się wpływ Unii Europejskiej na proces wyodrębniania parlamentów narodowych ujmowanych jako aktorów systemowych i funkcji przez nich sprawowanych, prowadzący do autonomicznego modelu koordynacji zarządzania kompetencjami UE. W artykule udowodniono hipotezę, iż parlamenty narodowe w Unii Europejskiej przez 30 lat integracji wytworzyły wspólnotę, będącą efektem zastosowania szczególnych form deterministycznej instytucjonalizacji, formalizujących więzi między nimi i instytucjami UE. Instytucjonalizacja ta opierała się na zapewnieniu właściwej realizacji ich wspólnych wartości, interesów i celów. Zastosowana w artykule metodologia instytucjonalizmu historycznego umożliwia wyjaśnienie procesowego przystosowania ram instytucjonalnych parlamentów narodowych do zmian w środowisku wewnętrznym UE, które skutkuje powiązaniem rzeczywistości integracyjnej z preferencjami jej poszczególnych aktorów instytucjonalnych. Przeprowadzona analiza doprowadziła autora do wniosku, iż aktywności parlamentów narodowych w UE warunkuje determinizm historyczny w postaci uzależnienia od dokonanych w przeszłości wyborów (path dependency). Z tego punktu widzenia należy uznać, że traktat o powołaniu Unii Europejskiej z Maastricht i zawarta w nim formuła instytucjonalna przesądziła o miejscu parlamentów w systemie integracji europejskiej.
The subject of the research included in the article is the process of institutionalization of the activity of national parliaments in the European Union system. However, the research goal was the influence of the European Union on the process of distinguishing national parliaments perceived as systemic actors and the functions performed by them, leading to an autonomous model of coordination of the management of EU competences. The article proves the hypothesis that national parliaments in the European Union, over 30 years of integration, have created a community resulting from the use of specific forms of deterministic institutionalization, formalizing the bonds between them and EU institutions. This institutionalization was based on securing the proper implementation of their common values, interests and goals. The methodology of historical institutionalism used in the article helps to explain the process of adapting the institutional framework of national parliaments to changes in the internal environment of the EU, which results in linking the integration reality with the preferences of its individual institutional actors. The analysis carried out led the author to the conclusion that the activity of national parliaments in the EU is dominated by historical determinism in the form of path dependence. From this point of view, it should be recognized that the Maastricht Treaty establishing the European Union and the institutional formula contained therein determined the place of parliaments in the system.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2023, 4; 7-18
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies