Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jarosław, Gara," wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Jana Patočki filozoficzna kategoria „troski o duszę” i jej pedagogiczna konkretyzacja (w postaci) sokratejskiego wzorca pedeutologicznego
Jan Patočki’s philosophy of “Care for the Soul” and its pedagogical concretization (in the form of) the socratic pedeuological model
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26384906.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
filozofia wychowania
dziedzictwo europejskie
kondycja intelektualna i moralna
ruch egzystencji
edukacja jako sokratejska „troska o duszę”
philosophy of education
European heritage
intellectual and moral conditio
„movement of existence”
education as Socratic „Care for the Soul”
Opis:
Związana z tradycją antycznej filozofii greckiej „troska o duszę” jest jednym z kluczowych pojęć myśli czeskiego filozofa. Rozpatrywana jest ona zarówno w kategoriach filozoficznych, jak i historiozoficznych. Kategoria ta odsyła do problemu kondycji intelektualnej i moralnej człowieka, stojąc u podstaw konstytuowania się jego autentycznego bycia w świecie. Wskazana problematyka znajduje również odzwierciedlenie w filozofii wychowania Jana Patočki. Edukacja jest bowiem rozumiana przez niego jako egzystencjalny ruch „troski o duszę”. Wzorcem nauczyciela jest zaś sokratejski wzorzec samopoznania oraz „wiedzy o niewiedzy”.
The notion of “caring for the soul”, associated with ancient Greek philosophy, is one of the key concepts in the thought of this Czech philosopher. It is considered both in philosophical and historiosophical categories. This category makes reference to the issue of people’s lectual and moral condition, which underlines the formation of their authentic existence in the world. The indicated problems are also reflected in Jan Patočki’s philosophy of education. He understands education as an existential movement of “caring for the soul”. Therefore, the model of the teacher is Socrates’ model of self-knowledge and “knowledge of ignorance”.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2023, 1; 29-41
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odyseja myśli poszukującej „życia utkanego z refleksyjności nad marzeniami”
The Odyssey of Thought seeking „a life woven from reflection on dreams”
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544590.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
fenomen marzeń
współczesny dyskurs edukacyjny
interdyscyplinarność stosowana
humanistyczne intencje edukacji
Opis:
Tekst jest metateoretyczną próbą analizy pracy O uniwersalizmie (nie)dokończenia. Edukacyjne (nie)miejsca i (nie)ślady, poświęconej fenomenowi marzeń, oraz umiejscowienia jej autorskiej konceptualizacji w kontekście współczesnych tendencji, zarówno tych o charakterze społecznym i kulturowym, jak i tych związanych z przedmiotowym polem badań samych nauk społecznych i humanistycznych. Fenomen marzeń jest bowiem czymś specyficznie ludzkim, jest immanentną częścią egzystencji człowieka i w ten sposób określa swoistość i osobliwość ludzkiej egzystencji. Kluczem do odczytania sensu i znaczenia tak ujmowanego fenomenu marzeń jest heurystyczna kategoria „(nie)dokończenia czasoprzestrzeni biograficznej” oraz imaginarium „(geo)poetyki marzeń”, które wpisują się w strategię badań jakościowych tego, co ma charakter egzystencjalnych imponderabiliów.
The text is a metatheoretical attempt to analyze the work O uniwersalizmie (nie)dokończenia. Edukacyjne (nie)miejsca i (nie)ślady [On universalism of (non)completion. Educational (non)places and (non)traces], devoted to the phenomenon of dreams and the location of its author’s conceptualization in the context of contemporary tendencies, both those of a social and cultural nature, as well as those related to the subject field of research of social sciences and humanities. The phenomenon of dreams is something specifically human, it is an immanent part of human existence and thus determines the specificity and peculiarity of human existence. The key to the understanding of the sense and meaning of the phenomenon of dreams is the heuristic category of ”(non)completion of biographical space-time continuum”, and the imaginarium of „(geo)poetics of dreams” which are inscribed in the strategy of qualitative research of what has the character of existential imponderabilians.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2019, 1; 251-259
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Świat życia codziennego” jako źródło wiedzy pedagogicznej
The „life-world” as the source of pedagogical knowledge
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544234.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Opis:
Kategoria „świata życia codziennego” (Lebenswelt) opiera się na założeniu, że wszelki, źródłowy i prawdziwy, początek „w zdobywaniu poznania jest nienaukowy”. Kategoria ta jest więc swoistą rehabilitacją i dowartościowaniem „przednaukowego doświadczenia”. Wyeksponowanie znaczenia „świata życia codziennego” na gruncie pedagogiki ściśle związane jest ze stanowiskami pedagogicznymi o profilu fenomenologicznym i badaniami pedagogiczno-antropologicznymi. Jednym z kluczowych przedmiotów zainteresowania takich badań jest też fenomen dzieciństwa, a przyjęcie perspektywy „świata życia codziennego” wyraża się tu w tym, by „wchodzić” w „świat”, w którym żyją dzieci – odkrywać go, uczyć się go i w ten sposób odkrywać zadania i problemy z tego „świata” się wyłaniające. To, w jaki sposób dziecko postrzega otaczający świat można bowiem porównać do obrazów widzianych w kalejdoskopie, które ukazują się nam w swej rozmaitości i zmienności. Teoria pedagogiczna powinna koncentrować się zatem na badaniu dziecięcego widzenia świata, przezwyciężając antropologiczną perspektywę, która skoncentrowana jest na „świecie dorosłych”. Praktyka zaś powinna się opierać na towarzyszeniu dziecku, stwarzaniu atmosfery zaufania i współdziałania.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2009, 2; 5-19
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzystencjalna problematyzacja poszukiwania, poznawania i tworzenia samego siebie
Existential problematisation of exploration, cognition and self-creation
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544690.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika ogólna
filozofia wychowania
doświadczenie egzystencjalne
aporetyczność
doświadczenia
fenomen autokreacji
analiza fenomenologiczno-egzystencjalna
Opis:
Problem progresji i autokreacji człowieka w sposób ścisły związany jest z przedmiotem zainteresowania szeroko rozumianej filozofii człowieka, jak i filozofii wychowania. Pytania i rozstrzygnięcia filozofii człowieka przekładają się tu wprost na pytania i rozstrzygnięcia filozofii wychowania. Autorska konceptualizacja tytułowego zagadnienia oparta jest na wyeksponowaniu takich momentów egzystencjalnego doświadczenia człowieka, jak: konieczność, autentyczność, paradoksalność, uobecniający ślad, czy tragizm. Problematyzacji poddane zostały również aporetyczne wymiary progresji i autokreacji człowieka: 1. aktualność versus potencjalność bycia, 2. immanencja versus transcendencja bycia, 3. realność versus idealność bycia, 4. nieuchwytność versus samoobiektywizacja bycia, 5. nieautonomiczność versus autonomiczność bycia.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2017, 2; 9-33
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfika polskiej recepcji twórczości Johanna Friedricha Herbarta
Polish Reception of Johann Friedrich Herbart’s Writings
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544935.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Opis:
Obecność twórczości Jana Fryderyka Herbarta w polskiej myśli pedagogicznej jest wybiórcza i prawie w ogóle nie są znane jej fundamenty filozoficzne, chociaż jego poglądy pedagogiczne są integralną częścią jego poglądów filozoficznych. Same poglądy filozoficzne są też nieodłącznym kontekstem odsłaniającym faktyczne intencje jego poglądów pedagogicznych. Mówiąc o wybiórczej znajomości jego twórczości, wskazać można co najmniej na dwie specyficznie polskie przyczyny takiego stanu rzeczy. Pierwszy specyficznie polski powód ma naturę lingwistyczno-translatorską, drugi zaś uznać można za wynik uwarunkowań historycznogeopolitycznych polskiej pedagogiki, a szerzej polskiej kultury i nauki. Obydwa powody są jednak ściśle ze sobą powiązane. W ostatnich latach pojawiły się jednak prace badawcze, które podejmują próbę ponownego odczytania twórczości Herbarta, jak i rewizję recepcji jego twórczości, zarówno w odniesieniu do polskiej, jak i światowej literatury przedmiotu, stanowiąc tym samym swoistą rehabilitację filozoficznego statusu pedagogiki Herbarta. Są to naukowe prace Dariusza Stępkowskiego oraz Andrzeja Murzyna. Obie prace przywracają też filozoficzny status pedagogice Herbarta, a jego samego ukazują jako myśliciela, który jest „filozofem wśród pedagogów” i „pedagogiem wśród filozofów”.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2012, 2; 22-32
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu
Boundaries of worldview discursivity in contemporary pedagogical thought. A conceptual approach to the idea and explanation of the problem
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544979.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika teoretyczna
pedagogika ogólna
myśl pedagogiczna
analiza fenomenologiczna
polisemiczność epistemologiczno-metodologiczna
Opis:
Punktem odniesienia dla tytułowego problemu są trzy nierozłączne idee, określające kondycję współczesności oraz przynależną jej praxis. Umownie można je określić mianem etosów polisemiczności i pluralizmu kulturowego, demokratyzacji i transparentności społecznej, a także praw człowieka i upodmiotowienia statusu jednostki. Owe etosy, zgodnie z przyjętym punktem widzenia, określają nieprzekraczalne granice myśli pedagogicznej, która pretenduje do tego, by być myślą współczesną. Dookreślanie myśli jako współczesnej z punktu widzenia granic jej dyskursywności światopoglądowej wymaga odróżnienia dwóch podstawowych sposobów rozumienia tego, co współczesne. W tym też kontekście ujęta zostaje swoistość myśli pedagogicznej, taktowanej jako jedna z perspektyw poznawczych pedagogiki ogólnej oraz sformułowane zostają formalne kryteria oceny wartości naukowej współczesnej myśli pedagogicznej.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2018, 2; 120-147
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies