Temat: second polish republic - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Duszpasterstwo wojskowe wyznania prawosławnego Okręgu Korpusu I w latach 1922–1939. Wybrane zagadnienia
Orthodox military ministry in 1st Corps District in 1922–1939. Selected issues
Православное военное духовенство в округе 1-го Корпуса в 1922–1939 годах
Autorzy:: Grzybowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1925387.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: II Rzeczpospolita
prawosławie
Warszawa
cerkiew garnizonowa
Second Polish Republic
Orthodox Church
Warsaw
Garrison Orthodox Church
2-я Польская Республика
православие
Варшава
гарнизонная церковь
Opis:: Siły zbrojne II Rzeczypospolitej stanowiły prawdziwą mozaikę narodowościową i religijną. Drugą (po katolikach) co do liczebności grupą wyznaniową w wojsku byli prawosławni. Najwięcej wojskowych wyznania prawosławnego skupiały m.in. oddziały Okręgu Korpusu nr I (Warszawa). Opiekę duchowną nad tymi ludźmi sprawował zespół kapelanów wojskowych wyznania prawosławnego z ks. protoprezbiterem na czele. Duchowieństwo wojskowe musiało zmierzyć się z wieloma problemami, z których jednym z najważniejszych był brak świątyń garnizonowych. Dotyczyło to zwłaszcza Warszawy. W latach dwudziestych problem ten próbowano rozwiązać poprzez przekazanie na potrzeby duszpasterstwa wojskowego wyznania prawosławnego byłych cerkwi rosyjskich. Rozmowy pomiędzy władzami państwowymi i samorządowymi, przedstawicielami wojska z udziałem duchowieństwa poszczególnych konfesji religijnych nie przyniosły jednak oczekiwanych rezultatów. Brak świątyń garnizonowych przysparzał wiele trudności w pracy duszpasterskiej.
The armed forces of the Second Polish Republic were a true mosaic of nations and denominations. The second largest religious group in the army after the Catholics were members of the Orthodox church. The majority of Orthodox military personnel belonged to the units of the District Corps no. 1 (Warsaw). Pastoral care over those people was taken by a team of Orthodox military chaplains led by the archpriest. The military clergy had to face numerous problems, one of the most important being the the lack of garrison churches, especially in Warsaw. In the 1920s the problem was attempted to be solved by handing over the former Russian Orthodox churches to the Orthodox military clergy. Talks between state and local authorities on one side and representatives of the army and religious denominations on the other did not bring the expected results. The lack of garrison temples caused many difficulties in the pastoral work.
Вооружённые силы 2-й Польской Республики представляли собой настоящую национальную и религиозную мозаику. Второй (после католиков) по численности религиозной группой были православные. Наибольшее число военнослужащих православного вероисповедания было, среди прочих, в отделениях Округа I Корпуса (Варшава). Военное духовенство было вынуждено столкнуться с множеством проблем, среди которых наиважнейшей проблемой был недостаток гарнизонных храмов. В особенности это касалось Варшавы. В двадцатых годах были предприняты попытки решить эту проблему путём передачи военному духовенству православного вероисповедания некогда русских церквей. Переговоры между центральными и местными властями, представителями армии с участием духовенства отдельных религиозных концессий, однако, не принесли ожидаемых результатов. Нехватка гарнизонных храмов была причиной многих трудностей пасторской работы.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 2-3 (256-257); 119-144
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Koncepcja rozwoju polskich Wojsk Lotniczych autorstwa majora pilota Stanisława Jasińskiego z końca 1920 roku
Ideas for the development of Polish Air Force by major pilot Stanisław Jasiński from the end of 1920
Концепция развития польской военной авиации авторства пилота, майора Станислава Ясиньского, созданная в конце 1920 г.
Autorzy:: Niestrawski, Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1926858.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: lotnictwo II Rzeczpospolitej
koncepcje rozwoju
Stanisław Jasiński
air force of the Second Polish Republic
development ideas
авиация Второй Речи Посполитой
концепции развития
Станислав Ясиньски
Opis:: W październiku 1920 r. zakończyły się działania zbrojne wojny polsko-bolszewickiej. Wyczerpaną polską armię czekała demobilizacja i reorganizacja. Do służby pokojowej musiały dostosować się także Wojska Lotnicze. Już w końcu 1920 r. interesujące koncepcje na temat pokojowej organizacji polskiego lotnictwa wyraził mjr pil. Stanisław Jasiński. Widział on konieczność rozbudowy ilościowej i jakościowej polskiego lotnictwa. Uważał, że w Wojsku Polskim musiałyby znajdować się minimum 24 eskadry lotnicze. Postulował także zorganizowanie 10 dodatkowych eskadr przeznaczonych do zwalczania kawalerii. W swych rozważaniach Jasiński nie pomijał też kwestii technicznych i personalnych. Uważał za nieodzowne sprowadzenie z Francji i Włoch zakupionych tam wcześniej samolotów, a także dodatkowe zakupy samolotów myśliwskich. Major Stanisław Jasiński wnioskował przy tym o przeszkolenie ponad 400 oficerów i podoficerów na pilotów, obserwatorów i strzelców płatowcowych. Ponadto widział konieczność przesunięcia 1500 żołnierzy do szkół obsługi lotniczej. Interesujące koncepcje Jasińskiego nie zostały jednak wprowadzone. Nie został zrealizowany nawet plan minimalny.
In October 1920 the military actions of the Polish–Soviet War came to an end. The exhausted Polish army faced demobilization and reorganization. The Air Force also had to adapt to service in the time of peace. Major pilot Stanisław Jasiński expressed interesting ideas concerning the peace organization of the Polish army already at the end of 1920. He saw the necessity of quantitive and qualitative expansion of the Polish Air Force. He believed that there should be at least 24 squadrons in the Polish Army. He also called for setting up 10 additional squadrons for fighting cavalry. In his deliberations, Jasiński did not omit technical and personnel issues. He considered it essential to bring from France and Italy the planes that had been bought there earlier, as well as to purchase additional fighter planes. Moreover, he put forward training over 400 officers and non-commissioned officers to become pilots, battlefield observers and air gunners. What is more, he saw the necessity of moving 1500 soldiers to air service schools. Jasiński’s interesting ideas were never implemented, however. Even the minimum plan was not carried out.
В октябре 1920 г. закончились военные действия в польско-большевистской войне. Исчерпавшую свой запас сил польскую армию ждали демобилизация и реорганизация. Военная авиация также должна была перестроиться на функционирование в условиях мирного времени. Уже в конце 1920 г. интересные концепции на тему организации польских воздушных войск в мирное время представил пилот, майор Станислав Ясиньски. Ему представлялось необходимым увеличить и укрепить польские воздушные силы. Он считал, что в Войске Польском должны находится минимум 24 авиационные эскадрильи. Он также постулировал идею организации десяти дополнительных эскадрилий для борьбы с кавалерией. В своих соображениях Ясиньский не проходил мимо технических и личных, жизненных проблем. Он считал необходимым поставлять из Франции и Италии ранее приобретенные там самолеты, а также дополнительно поку пать охотничьи самолеты. В связи с этим майор Станислав Ясински подал заявку на подготовку более 400 офицеров и унтер-офицеров в качестве пилотов, наблюдателей и стрелков. Кроме того, он увидел необходимость переместить 1500 солдат в школы обслуживания авиации. Однако интересные концепции Ясинского не были воплощены в жизнь. Даже минимальный его план не был реализован.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 3-4 (265-266); 85-97
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: O bezpieczeństwo wewnętrzne odrodzonej Rzeczypospolitej (1917–1922)
For homeland security of the reborn Republic of Poland (1917–1922)
О внутренней безопасности возрожденной Польской Республики (1917–1922)
Autorzy:: Litwiński, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1925859.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: II Rzeczpospolita
bezpieczeństwo wewnętrzne
bezpieczeństwo publiczne
organa bezpieczeństwa publicznego
Second Polish Republic
homeland security
public security
public security bodies
Вторая Речь Посполитая
внутренняя безопасность
общественная безопасность
органы общественной безопасности
Opis:: Termin „bezpieczeństwo wewnętrzne” jest w przypadku moich rozważań sformułowaniem jedynie umownym, które u schyłku lat Wielkiej Wojny i początków II Rzeczypospolitej trudno było odpowiednio zdefiniować. Nierzadko określenie to stosowano wymiennie z „bezpieczeństwem publicznym”. Podkreślić przy tym należy, że używając w tytule sformułowania „o bezpieczeństwo wewnętrzne”, zamierzam uwypuklić fakt, że przedmiotem moich rozważań nie jest sam mechanizm funkcjonowania „bezpieczeństwa wewnętrznego” w interesującym mnie okresie, ale ówczesne koncepcje dotyczące zorganizowania modelu tegoż bezpieczeństwa i sposób wprowadzania go w życie. Ustalając okres moich zainteresowań, zdecydowałem się na lata 1917–1922. Pierwsza cezura związana jest z pierwszymi pracami koncepcyjnymi w łonie Tymczasowej Rady Stanu, gdy wniesiono pod obrady wniosek w sprawie utworzenia Krajowej Straży Bezpieczeństwa Publicznego. Z kolei druga cezura wynika ze sfinalizowania procesu organizowania Policji Państwowej i utworzenia Policji Województwa Śląskiego.
The term „homeland security” is in my discussion only conventional phrasing, which was hard to define properly towards the end of the Great War and at the beginning of the Second Polish Republic. It was often used interchangeably with „public security”. Moreover, it must be highlighted that by using the term „homeland security” in the title I intend to emphasize the fact that the subject of my paper is not the mechanism of „homeland security” functioning itself in the period of interest, but the concepts concerning the organization of the model of this security and the way of putting it to life at that time. While setting the period of my interest, I decided on the years 1917–1922. The first caesura is connected with the first conceptual works within the Provisional Council of State, when the issue of establishing the National Public Security Guard came up for debate. The second caesura results in turn from the finalization of the process of organizing the State Police and setting up the Silesian Voivodeship Police.
Понятие „внутренней безопасности” в контексте моих исследований является довольно условным; в годы Второй мировой войны и начала существования Второй Речи Посполитой его было трудно сформулировать корректно. Нередко это определение применялось наряду с термином „общественная безопасность”. Стоит при этом подчеркнуть, что используя в заглавии формулировку „о внутренней безопасности”, я намереваюсь обратить особое внимание на то, что предмет моего анализа – не сам механизм функционирования „внутренней безопасности” в интересующий меня период, а концепции того времени, касающиеся организации модели этой безопасности и способ внедрения его в жизнь. Определяя период своих научных интересов, я остановился на 1917–1922 гг. Первая дата связана с первыми разработками концепции во Временном Государственном Совете, когда на рассмотрение было внесено предложение о создании народных дружин общественной безопасности. Вторая дата относится к финальному моменту процесса организации Государственной Полиции и к созданию Полиции Силезского воеводства.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 1-2 (263-264); 218-243
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Bohaterski czyn por. Kazimierza Śledzińskiego podczas napadu pod Sieniawką (1926 r.). Przyczynek do historii Korpusu Ochrony Pogranicza (1924–1939)
Lieutenant Kazimierz Śledziński’s Heroic Act during the Ambush near Sieniawka (1926). Contribution to the History of the Border Protection Corps (1924–1939)
Геройский поступок пор. Казимира Следзинского во время под Сенявкой (1926 г.). Вклад в историю Корпуса охраны пограничья (1924–1939)
Autorzy:: Ochał, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1916564.pdf
Data publikacji:: 2020-12-28
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: polskie formacje graniczne
II Rzeczypospolita Polska
Korpus Ochrony Pogranicza
radziecka dywersja
Polish border formations
Second Polish Republic
Border Protection Corps
Soviet diversion
польские пограничные формирования
Вторая Речь Посполитая
Корпус Охраны Пограничья
советская диверсия
Opis:: Kresy Wschodnie II Rzeczypospolitej, pomimo zawarcia traktatu pokojowego w Rydze (21 marca 1921 r.) formalnie kończącego wojnę polsko-rosyjską (1918–1921), nadal nie były miejscem bezpiecznym dla mieszkańców. Wprawdzie Rosja Radziecka oficjalnie uznała postanowienia traktatu pokojowego i ratyfikowała je, tym samym uznając m.in. kształt i przebieg granicy z Polską, ale komuniści związani z Międzynarodówką Komunistyczną nigdy nie zarzucili planów światowej rewolucji i przeniesienia jej płomienia poprzez Polskę do krajów Europy Zachodniej. Zadaniem Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP), jako specjalnej formacji wojskowej, utworzonej jesienią 1924 r. dla ochrony granic wschodnich państwa polskiego, było przywrócenie ładu, porządku i bezpieczeństwa na pograniczu w związku z dywersją i pospolitym bandytyzmem inspirowanym przez wywiad Związku Sowieckiego. Przyjęte przez dowództwo KOP ugrupowanie jednostek w trzech liniach, wspartych pododdziałami kawalerii, a przede wszystkim determinacja i stanowczość żołnierzy w zwalczaniu dywersji i bandytyzmu, miały doprowadzić do pacyfikacji band i uspokojenia sytuacji na pograniczu polsko-radzieckim. W styczniu 1926 r. doszło do bandyckiego napadu na podróżnych autobusu pod Sieniawką na Nowogródczyźnie. Jednym z podróżnych był por. Kazimierz Śledziński, oficer 9 Batalionu KOP w Klecku, który w poczuciu żołnierskiego obowiązku w pojedynkę stoczył walkę z dywersantami w obronie osób cywilnych. Pomimo przewagi napastników zdołał odeprzeć atak – nie zważając na własne rany – wezwać pomoc. Był pierwszym żołnierzem, który został odznaczony Krzyżem Zasługi za Dzielność ustanowionym w 1928 r.
Despite the signing of the peace treaty in Riga (March 21, 1921), which formally ended the Polish-Soviet War (1918–1921), the Eastern Borderlands of the Second Polish Republic were still not a safe place. Although Soviet Russia officially recognized the provisions of the peace treaty and ratified them – thus recognizing, among others, the shape and course of the border with Poland – the communists connected with the Communist International never abandoned their plans for a global revolution and carrying its flame through Poland to Western Europe. The task of the Border Protection Corps (Korpus Ochrony Pogranicza, KOP), a special military formation created in the fall of 1924 to protect the eastern borders of the Polish state, was to restore order and security on the border in response to the diversion and common banditry inspired by Soviet intelligence. The grouping of units in three lines, supported by cavalry subunits, adopted by the KOP command, and above all the determination and firmness of the soldiers in fighting sabotage and banditry, was supposed to pacify the bands and calm the situation on the Polish-Soviet border. In January 1926 there was a bandit attack on bus passengers near Sieniawka in Nowogródczyzna. One of the passengers was Lieutenant Kazimierz Śledziński, an officer of the 9th KOP Battalion in Klecko, who, with a sense of soldierly duty, fought alone against infiltraitors in defense of the civilians. Despite being outnumbered, he managed to repel the attack and bring help despite his wounds. He was the first soldier to be awarded the Cross of Merit for Bravery established in 1928.
Восточные окраины Второй Речи Посполитой, несмотря на заключение мирного договора в Риге (21 марта 1921 г.), официально положившего конец польско-русской войне (1918–1921 гг.), все еще не были безопасным местом для ее жителей. Правда, Советская Россия официально признала и ратифицировала положения мирного договора, признав, в частности, форму и расположение границы с Польшей, но коммунисты, связанные с Коммунистическим Интернационалом, никогда не отказывались от своих планов мировой революции и переноса ее пламени через Польшу в страны Западной Европы. Задача Корпуса охраны пограничья (КОП) как специального военного формирования, созданного осенью 1924 года для защиты восточных границ Польши, заключалась в восстановлении порядка и безопасности в приграничных районах в связи с подрывной деятельностью и обыкновенным бандитизмом, подстрекаемым разведкой Советского Союза. Принятая командованием КОП группировка военных подразделений в три линии, поддерживаемые кавалерийскими подразделениями, и, прежде всего, решимость и стойкость солдат в борьбе с диверсиями и бандитизмом должны были привести к успокоению беспорядков и урегулированию ситуации на польско-советской границе. В январе 1926 г. случилось бандитское нападение на пассажиров автобуса под Сенявкой в районе Новогрудка. Одним из пассажиров был лейтенант Казимеж Следзинский, офицер 9-го батальона КОП в Клецке, который из чувства своего солдатского долга в одиночку сражался с саботажниками, защищая мирных жителей. При всем преимуществе нападающих, ему все же удалось отбить атаку и, несмотря на ранения, вызвать помощь. Он был первым солдатом, награжденным Крестом Заслуги „За Храбрость”, учрежденным в 1928 г.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 4 (274); 126-144
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wywiad na Niemcy oczami kierownika Referatu „Zachód” Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego 1932–1939
Intelligence Gathering against Germany as seen through the Eyes of the Head of the „West” Department, Division II of the Chief of the Main Staff of the Polish Army 1932–1939
Geheimdienst gegen Deutschland aus der Sicht des Leiters der Abteilung „West” der Abteilung II des Hauptstabs der polnischen Armee 1932–1939
Autorzy:: Dubicki, Tadeusz
Majzner, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2158886.pdf
Data publikacji:: 2022-11-28
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: wywiad wojskowy
II Rzeczpospolita Polska
III Rzesza
Oddział II Sztabu Głównego Wojska Polskiego
military intelligence
Second Polish Republic
the Third Reich
Second Bureau of the Polish Main Staff
militärischer Geheimdienst
Zweite Polnische Republik
Drittes Reich
Abteilung II des Hauptstabs der Polnischen Armee
Opis:: Artykuł jest krytyczną analizą opinii mjr. Adama Świtkowskiego na temat funkcjonowania wywiadu wojskowego przeciwko III Rzeszy, przygotowanej w 1943 r. jako wyraz protestu przeciwko fałszowaniu historii oraz deprecjonowaniu osiągnięć wywiadu „zachodniego” przed 1939 r. Największą zaletą zaprezentowanego dokumentu jest to, iż został on sporządzony przez oficera, który najdłużej spośród wszystkich kierował Referatem „Zachód”, na dodatek w kluczowym dla tej służby okresie, tj. w latach 1932–1939. W związku z tym, że powstał jako uzupełnienie przesłuchania przeprowadzonego na zlecenie Morskiego Sądu Wojennego w Londynie, w ramach śledztwa przeciwko kpt. Jerzemu Niezbrzyckiemu i mjr. Tadeuszowi Nowińskiemu – oskarżonym o zniesławienie ówczesnego kierownictwa Oddziału Informacyjno-Wywiadowczego Sztabu Naczelnego Wodza, koncentruje się na dwóch kwestiach tj. konsekwencjach afery „In.3” dla pracy wywiadu na Niemcy oraz jego roli w przygotowaniu kraju na agresję ze strony III Rzeszy. Równocześnie dostarcza jednak wielu dodatkowych informacji dotyczących jego struktur, modus opperandi i efektów działalności operacyjnej.
The article is a critical analysis of major Adam Świtkowski’s opinion concerning the functioning of military intelligence against the Third Reich, which was documented in 1943 as an expression of protest against the falsifying of history and the depreciation of the achievements of „Western” intelligence before 1939. The biggest asset of the document in question is the fact that it was written by the longest serving head of the „West” Department, who was also in charge during its most important period, i.e. between 1932–1939. Świtkowski’s opinion was drafted to complement an interrogation commissioned by a Navy Court Martial in London, within the framework of an investigation into captain Jerzy Niezbrzycki and major Tadeusz Nowiński, who were accused of defaming the then head of the Information-Intelligence Department of the Commander in Chief’s Staff . The document focuses on two matters, i.e. the consequences of the „In.3” affair with regards to intelligence gathering against Germany, and the department’s role in preparing the country against any aggression from its western neighbor. At the same time, it provides the reader with a lot of supplementary information concerning the structure and modus operandi of the military intelligence service and the effects of its operational activity.
Dieser Aufsatz stellt eine kritische Analyse des Gutachtens von Major Adam Świtkowski über die Funktionsweise des militärischen Geheimdienstes gegen das Dritte Reich dar, das 1943 als Protest gegen die Geschichtsfälschung und die Abwertung der Leistungen des „West” Geheimdienstes vor 1939 verfasst wurde. Das größte Verdienst des hier vorgelegten Dokuments besteht darin, dass es von dem Offi zier verfasst wurde, der von allen am längsten für die Dienststelle „West” zuständig war, und zwar in der für diese Dienststelle entscheidenden Zeit, d. h. 1932– 1939. Er wurde als Ergänzung zu dem vom Kriegsgericht in London in Auft rag gegebenen Verhör im Rahmen der Ermittlungen gegen Hauptmann Jerzy Niezbrzycki und Major Tadeusz Nowiński verfasst, die beschuldigt wurden, die damalige Führung der Informations- und Nachrichtendienstabteilung des Obersten Befehlshabers verleumdet zu haben. Das Dokument konzentriert sich daher auf zwei Themen, nämlich die Folgen der „In.3”-Affäre für die nachrichtendienstliche Arbeit über Deutschland und ihre Rolle bei der Vorbereitung des Landes auf den Überfall auf Polen durch das Dritte Reich. Gleichzeitig liefert es aber auch viele zusätzliche Informationen über die Strukturen der Dienststelle, ihren modus operandi und ihre operativen Auswirkungen.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 3(281); 211-241
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Sprawa ppłk. Józefa Biernackiego jako przyczynek do badań nad dwuinstancyjnością Oficerskiego Sądownictwa Honorowego w II Rzeczpospolitej Polskiej
The Case of Lt. Col. Józef Biernacki – a Contribution to Research regarding the Two-Stage System of the Officers’ Courts of Honor in the Second Polish Republic
Der Fall von Oberstleutnant Józef Biernacki als Beitrag zur Erforschung der Zweiinstanzlichkeit des Offiziersehrengerichts in der Zweiten Republik Polen
Autorzy:: Kulka, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/7409982.pdf
Data publikacji:: 2023-07-27
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: oficerskie sądy honorowe
II Rzeczpospolita Polska
ppłk
Józef Biernacki
dwuinstancyjność
Officers’ Courts of Honor
Second Polish Republic
Lt. Col. Józef
Biernacki
two-stage system
Offiziersehrengerichte
die Zweite Republik
Oberstleutnant Józef Biernacki
Zweiinstanzlichkeit
Opis:: W II Rzeczpospolitej Polskiej wielu ofi cerów Wojska Polskiego przeprowadzało transakcje handlowe, chcąc powiększyć swój majątek prywatny. Zdarzało się jednak, że działali na granicy norm prawa cywilnego i karnego, a także zwyczajowo przyjętych norm związanych z honorem – niekiedy je przekraczając. W takich przypadkach stawali przed obliczem wymiaru sprawiedliwości lub wytaczano im postępowanie honorowe. Niniejszy artykuł poświęcony został dwuinstancyjności oficerskich sądów honorowych w kontekście spraw karnych i cywilnych ppłk. Józefa Biernackiego. Ukazany został mechanizm działalności tych sądów i ich rola w kształtowaniu kadry oficerskiej Wojska Polskiego.
A considerable number of offi cers serving with the army during the Second Polish Republic partook in commercial transactions in order to increase their private wealth. However, when carrying out such projects they at times crossed the line between the accepted norms of civil and criminal law, as well as customarily accepted standards related to honor – which they sometimes exceeded. In such cases, they were brought to justice in court or were subjected to honorary proceedings. Th e paper discusses the two-stage system of the Offi cers’ Courts of Honor in the context of the criminal and civil cases concerning Lt. Józef Biernacki. Th e mechanisms behind the activities of these courts are presented, as well as the infl uence they had on shaping the offi cer cadre of the Polish Army.
In der Zweiten Polnischen Republik führten viele Offi ziere der polnischen Armee Handelsgeschäft e durch, um ihr Privatvermögen zu vermehren. Es kam jedoch vor, dass sie bei diesen Geschäft en an der Grenze zwischen zivil- und strafrechtlichen sowie den gewohnheitsrechtlichen Normen im Zusammenhang mit militärischer Ehre handelten und diese manchmal überschritten. In solchen Fällen wurden sie vor Gericht gestellt oder einem Ehrenverfahren unterzogen. Der vorliegende Aufsatz befasst sich mit der Zweiinstanzlichkeit der Offi ziersehrengerichte im Zusammenhang mit den straf- und zivilrechtlichen Verfahren gegen Oberstleutnant Józef Biernacki. Die Studie zeigt den Mechanismus der Tätigkeit dieser Gerichte und ihre Rolle bei der Bildung des Offi zierskaders der polnischen Armee auf.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 85-106
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Akcja asystencyjna jednostek Wojska Polskiego w zachodniej części województwa lwowskiego (czerwiec–lipiec 1933 r.)
Assistant action of Polish Army units in the western part of Lviv voivodeship (June–July 1933)
Ассистирующие действия подразделений Войска Польского в западной части Львовского воеводства (июнь–июль 1933 г.)
Autorzy:: Cichoracki, Piotr
Mierzwa, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1924233.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Druga Rzeczpospolita
Wojsko Polskie
działania asystencyjne
sytuacja w województwie lwowskim w 1933 r.
Second Polish Republic
Polish Army
assistance actions
situation in the Lviv voivodeship in 1933
Вторая Речь Посполитая
совместные действия
ситуация во Львовском воеводстве 1933
Opis:: Na prezentowane źródło składa się korespondencja władz administracji ogólnej z władzami wojskowymi dotycząca organizacji Grupy Asystencyjnej powołanej do życia pod koniec czerwca 1933 r. w związku z eskalacją niepokojów, do jakich doszło na tle sytuacji społeczno-politycznej w zachodnich powiatach województwa lwowskiego. Grupa ta miała charakter kombinowany i składała się z oddziałów piechoty, kawalerii, artylerii, wojsk samochodowych. Zaznaczyć należy, że do uśmierzenia niepokojów użyte zostało przez władze również lotnictwo. Dokumenty zawierają opis podjętych przez wojsko działań, jak również informacje pochodzące od lotników odbywających służbę nad obszarem ogarniętym zajściami. Omawiany przypadek był trzecim, gdy w latach 1932–1933 w służbie asystencyjnej dla likwidacji poważnych zaburzeń porządku publicznego użyto kilkusetosobowego zgrupowania złożonego z różnych rodzajów broni.
The source presented here consists of the correspondence between the general administration and military authorities concerning the organization of the Assistance Group, set up at the end of June 1933 in connection with the escalation of the unrest caused by the political and social situation in the western parts of Lviv voivodeship. The group was of mixed character and consisted of infantry, cavalry, artillery, and motor army units. We should stress that air force was also used by the authorities to quell the unrest. The documents contain a description of the actions taken by the army as well as the information coming from the pilots serving over the area where the incidents spread. The case discussed here was the third when in 1932–1933 in the assistance service a several hundred people group of various kinds of units was used to calm grave disturbances of the public order.
Материалом для статьи послужила корреспонденция власти с военным командованием, касающаяся организации Ассистирующей Группы, созданной в конце июня 1933 г. в связи с эскалацией беспорядков, какие имели место быть на фоне общественно-политической ситуации в западных повятах Львовского воеводства. Эта группа имела смешанный характер и состояла из отрядов пехоты, кавалерии, артиллерии и автомобильных войск. Следует отметить, что для устранения беспорядков властями была использована в том числе и авиация. Документы содержат описание предпринятых властями действий и данные, взятые от работников авиации, которые проходили службу на территории, охваченной этими действиями. Исследуемый случай был уже третьим по счету, поскольку в 1932–1933 г. в рамках совместных действий военных и властей для ликвидации серьезных нарушений общественного порядка были использованы различным образом вооруженные группы, насчитывающие несколько сотен человек.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 4 (262); 139-151
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Ogólnokrajowe rekwizycje koni w czasie wojny z Rosją bolszewicką 1919–1920
Nationwide Horse Requisitions during the War with Bolshevik Russia 1919–1920
Landesweite Requisition von Pferden während des Krieges mit dem bolschewistischen Russland 1919–1920
Autorzy:: Podolska-Meducka, Aldona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2057150.pdf
Data publikacji:: 2022-07-05
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: świadczenia wojenne
rekwizycja koni
wojna z Rosją bolszewicką
II Rzeczypospolita Polska
war benefits
horse requisition
Second Polish Republic
war with Bolshevik Russia
Kriegsleistungen
Requisition von Pferden
Krieg mit dem bolschewistischen Russland
Zweite Polnische Republik
Opis:: Rekwizycje koni na rzecz wojska w latach 1919–1920 były niezwykle ważne ze względu na dominację w Wojsku Polskim tamtego okresu trakcji konnej. Stanowiły część powstałego po odzyskaniu niepodległości systemu świadczeń wojennych, który odegrał istotną rolę w czasie wojny z Rosją bolszewicką. Dawał podstawy prawne do przeprowadzania rekwizycji na rzecz wojska, poprzez które można było starać się o uzupełnianie deficytów armii w zakresie zaprowiantowania i wyposażenia oddziałów wojskowych, przede wszystkim walczących na froncie wschodnim. Dla odrodzonego państwa priorytetowe było działanie w ramach prawa, dlatego też wprowadzono zasadę odpłatności za świadczenia oraz dwuinstancyjną procedurę odwoławczą. Pobór koni w 1919 r. nie przyniósł spodziewanych efektów ze względu na brak doświadczenia organizacyjnego w stosowaniu nowego prawa oraz luki prawne, które należało usunąć. Ich występowanie miało duże znaczenie dla praktyki rekwizycyjnej. Pobór w roku następnym odbywał się w zupełnie innych warunkach. Bezpośrednie zagrożenie państwa spowodowało maksymalną mobilizację ze strony społeczeństwa i ofiarność na rzecz wojska. Zgromadzone przez rok doświadczenie w zakresie stosowania procedury rekwizycyjnej oraz wnioski wyciągnięte z fiaska ubiegłorocznej akcji stworzyły warunki dla sprawniejszego przeprowadzenia poboru. Nie dało się jednak uniknąć różnych nadużyć, którym rzeczywistość wojenna zawsze sprzyja.
The requisitioning of horses for the army during 1919–1920 was extremely important due to the dominance of horse traction in the Polish army of that period. This appropriation constituted a part of the system of war benefits created after the regaining of independence, which played an important role during the war with the Bolsheviks. It constituted a legal framework that allowed requisitions to be carried out for the benefit of the army, through which it was possible to try to offset the army’s deficits with regards to equipment and supplies for its military units, primarily those fighting on the eastern front. For the reborn state, the priority was to act within the law, therefore the principle of payment for benefits and a two-stage appeal procedure were introduced. Due to the lack of organisational experience in applying the new law, as well as the existence of legal loopholes that needed to be removed, the conscription of horses in 1919 did not bring the expected results. This occurrence was of great importance with regards to the practice of requisitioning, which resulted in conscription taking place under completely different conditions in the following year. The immediate threat to the state resulted in maximum mobilisation on the part of the population and generosity towards the army. The experience gained over the year when applying the new requisitioning procedure, as well as the lessons learned from the failure of the previous year’s campaign, created the conditions for a more efficient conduct of conscription. However, it was not possible to avoid various abuses, which the reality of war always encourages.
Requisition von Pferden für die Armee in den Jahren 1919–1920 waren aufgrund der Dominanz der Pferdetraktion in der polnischen Armee in dieser Zeit von besonders großer Bedeutung. Sie bildeten einen Teil des nach der Wiedererlangung der Unabhängigkeit geschaffenen Systems von Kriegsleistungen, das im Krieg mit dem bolschewistischen Russland eine wichtige Rolle spielte. Dieses bot eine Rechtsgrundlage für die Durchführung von Beschlagnahmungen zugunsten des Heeres, mit denen ein Versuch unternommen werden konnte, seine Defizite im Bereich der Ausrüstung und Versorgung der militärischen Einheiten, vor allem derjenigen, die an der Ostfront kämpften, auszugleichen. Für den wiedergeborenen Staat war es vorrangig, im Rahmen des Gesetzes zu handeln, weshalb das Prinzip der Leistungsvergütung und ein Zweiinstanzensystem in der Rechtsprechung eingeführt wurden. Die Einziehung von Pferden im Jahr 1919 brachte nicht die erwarteten Ergebnisse, da es an organisatorischer Erfahrung bei der Anwendung des neuen Gesetzes mangelte und aufgrund rechtlicher Lücken, die zu beheben waren. Ihr Auftreten war von großer Bedeutung für die Requisitionspraxis. Die Einziehungen im darauffolgenden Jahr fanden unter völlig anderen Bedingungen statt. Die unmittelbare Bedrohung des Staates führte zu einem Höchstmaß an Mobilisierung der Gesellschaft und Großzügigkeit gegenüber der Armee. Die im Laufe des Jahres gesammelten Erfahrungen bei der Anwendung des Konfiszierungsverfahrens und die Folgerungen aus dem Scheitern der letztjährigen Kampagne schufen die Voraussetzungen für eine effizientere Durchführung der Einziehungen. Dennoch konnten diverse Missbräuche, die in der Realität des Krieges immer vorkommen, nicht verhindert werden.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 1 (279); 12-47
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Listopad 1918 r. na terenie okupacji niemieckiej w wybranych dokumentach Polskiej Organizacji Wojskowej z zasobów Wojskowego Biura Historycznego
November 1918 in the territory under the German occupation in documents of Polish Military Organization from the resource of Military Historical Biuro
Ноябрь 1918 г. на территории немецкой оккупации в выбранных документах Польской военной организации из ресурсов Военно-исторического бюро
Autorzy:: Tuliński, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1925868.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: listopad 1918 r.
POW
rozbrajanie wojsk niemieckich
organizacja armii polskiej II RP
November 1918
Polish Military Organization
disarming the German army
organization of the Polish army of the Second Polish Republic
ноябрь 1918 г.
ПВО
разоружение немецких войск
организация армии Второй Речи Посполитой
Opis:: Autor dokonał wyboru dokumentów POW, które w jego opinii najlepiej oddają charakter i atmosferę wydarzeń z listopada 1918 r. dokumenty POW przechowywane w zasobie Centralnego Archiwum Wojskowego – Wojskowego Biura Historycznego im. gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego stanowią cenne źródło do poznania wydarzeń z drugiej i trzeciej dekady listopada 1918 r. na terenie okupacji niemieckiej. Ukazują przebieg rozbrajania wojsk niemieckich, informują o ofiarach poniesionych zarówno przez członków POW, jak i cywilów biorących udział we wspomnianych wydarzeniach. Przedstawiają zagrożenia ze strony oddziałów niemieckich czy zwalnianych z obozów jeńców rosyjskich oraz wewnętrzne tarcia pomiędzy POW, żołnierzami byłej Polskiej Siły Zbrojnej bądź dowborczykami. Pozwalają również prześledzić proces formowania armii odradzającego się państwa.
The author made a selection of those PMO documents that in his opinion best render the character and atmosphere of the November 1918 events. The PMO documents stored in the collection of the Central Military Archives of the Military Historical Bureau of Lieutenant-General Kazimierz Sosnkowski are a valuable source for getting to know the events of the second and third decades of November 1918 in the area of German occupation. They show the course of disarming the German army, and inform on the losses suffered by both PMO members and civilians participating in the abovementioned events. They present the dangers posed by German units and Russian prisoners of war released from camps, as well as internal frictions between PMO, the soldiers of the former Royal Polish Army, and members of the Polish I Corps in Russia. They also allow to trace the process of forming the army in a reviving state.
Автор сделал подборку документов Польской военной организации (ПВО), которые, по его мнению, лучше всего передают характер и атмосферу событий ноября 1918 г. Документы ПВО, хранящиеся в Центральном военном архиве – Военного исторического бюро им. генерала брони Казимежа Соснковского, являются ценным источником информации о событиях второй и третьей декады ноября 1918 г. на территории немецкой оккупации. Они отражают ход разоружения немецких войск, сообщают о жертвах – как со стороны членов ПВО, так и обычных граждан, принимавших участие в этих событиях. Эти документы отражают угрозы со стороны немецких отрядов и освобожденных из лагерей русских военнопленных, а также внутренние споры между ПВО, солдатами бывшей Polnische Wehrmacht или солдатами I Польского Корпуса. Они также позволяют проследить процесс формирования армии возрождающегося государства.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 1-2 (263-264); 245-390
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Oficerowie Biura Historycznego i Wojskowego Biura Historycznego w latach 1922–1939 (część 2)
The Officers of the Historical Bureau and Military Historical Bureau in 1922–1939 (Part 2)
Офицеры Исторического и Военно- исторического общества в 1922–1939 гг. (часть 2)
Autorzy:: Tuliński, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1861144.pdf
Data publikacji:: 2020-10-20
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Biuro Historyczne
Wojskowe Biuro Historyczne
oficerowie II Rzeczypospolitej
oficerowie dyplomowani
historia wojskowości
Historical Bureau
Military Historical Bureau
officers of the Second Polish Republic
certified officers
military history
Историческое общество
Военно-историческое общество
офицеры Польской Республики в 1918–1939 гг. (Второй Речи Посполитой)
дипломированные офицеры
история военного дела
Opis:: Prezentowane biograficzne opracowanie zbiorowe dotyczy oficerów Biura Historycznego Sztabu Generalnego/Wojskowego Biura Historycznego. Zawiera ono – poprzedzone zarysem portretu zbiorowego oficerów – biogramy oficerów służących w latach 1922–1939 w BHSG/WBH. Przy opracowaniu biogramów uwzględniono zwłaszcza wiek, wykształcenie cywilne, znajomość języków obcych, przebieg służby wojskowej, pracę w sztabach czy takich agendach, jak muzea wojskowe czy instytucje oświatowe. Intencją autora było zwięzłe ukazanie zarówno dynamicznego rozwoju biura, jak i poziomu fachowego oficerów do niego przydzielonych.
The presented biographical collective study concerns the officers of the Historical Bureau/Military Historical Bureau (BH/WBH). It contains biographical notes on officers serving in BH/WBH in 1922–1939, preceded by a preliminary collective portrait of the officers. The biographical notes were prepared taking into account especially their age, civil education, knowledge of foreign languages, the course of military service, work in headquarters or such entities as military museums or educational institutions. The author’s intention was to concisely present both the dynamic development of the office and the professional level of officers assigned to it.
Представленное коллективное биографическое исследование касается офицеров Исторического/Военно-исторического общества и содержит как набросок коллективного портрета офицеров, так и их отдельные биографии, относящиеся к военным, служившим в 1922–1939 гг. в вышеуказанных обществах. При составлении биографий особое внимание уделялось возрасту, гражданскому образованию, знанию иностранных языков, прохождению военной службы, работе в штабах либо военных музеях и учебных заведениях. Цель статьи – краткая демонстрация не только динамичного развития Исторического общества, но и профессионального уровня его сотрудников.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 2 (272); 161-199
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Oficerowie Biura Historycznego i Wojskowego Biura Historycznego w latach 1922–1939 (część 1)
The Officers of the Historical Bureau and Military Historical Bureau in 1922–1939 (Part 1)
Офицеры Исторического и Военно-исторического общества в 1922–1939 гг. (часть I)
Autorzy:: Tuliński, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1918581.pdf
Data publikacji:: 2019-12-24
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Biuro Historyczne
Wojskowe Biuro Historyczne
oficerowie II Rzeczypospolitej
oficerowie dyplomowani
historia wojskowości
Historical Bureau
Military Historical Bureau
officers of the Second Polish Republic
certified officers
military history
Историческое общество
Военно-историческое общество
офицеры Польской Республики в 1918–1939 гг. (Второй Речи Посполитой)
дипломированные офицеры
история военного дела
Opis:: Prezentowane biograficzne opracowanie zbiorowe dotyczy oficerów Biura Historycznego Sztabu Generalnego/Wojskowego Biura Historycznego. Zawiera ono – poprzedzone zarysem portretu zbiorowego oficerów – biogramy oficerów służących w latach 1922–1939 w BHSG/WBH. Przy opracowaniu biogramów uwzględniono zwłaszcza wiek, wykształcenie cywilne, znajomość języków obcych, przebieg służby wojskowej, pracę w sztabach czy takich agendach, jak muzea wojskowe czy instytucje oświatowe. Intencją autora było zwięzłe ukazanie zarówno dynamicznego rozwoju biura, jak i poziomu fachowego oficerów do niego przydzielonych.
The presented biographical collective study concerns the officers of the Historical Bureau/Military Historical Bureau (BH/WBH). It contains biographical notes on officers serving in BH/WBH in 1922–1939, preceded by a preliminary collective portrait of the officers. The biographical notes were prepared taking into account especially their age, civil education, knowledge of foreign languages, the course of military service, work in headquarters or such entities as military museums or educational institutions. The author’s intention was to concisely present both the dynamic development of the office and the professional level of officers assigned to it.
Представленное коллективное биографическое исследование касается офицеров Исторического/Военно-исторического общества и содержит как набросок коллективного портрета офицеров, так и их отдельные биографии, относящиеся к военным, служившим в 1922–1939 гг. в вышеуказанных обществах. При составлении биографий особое внимание уделялось возрасту, гражданскому образованию, знанию иностранных языков, прохождению военной службы, работе в штабах либо военных музеях и учебных заведениях. Цель статьи – краткая демонстрация не только динамичного развития Исторического общества, но и профессионального уровня его сотрудников.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 4 (270); 157-189
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: „Kontrrewolucjonista i sabotażysta”. Major dr Franciszek Michał Amałowicz ps. „Tatar” – lekarz, oficer Wojska Polskiego i Armii Krajowej w obozach sowieckich
„Counter-revolutionary and Saboteur”. A Biography of Major Dr. Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” – Doctor, Officer of the Polish Army and Home Army
„Konterrevolutionär und Saboteur”. Major Dr. Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” – Arzt, Offizier der polnischen Armee und der Heimatarmee in sowjetischen Lagern
Autorzy:: Rogut, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23203165.pdf
Data publikacji:: 2023-12-27
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: GUPWI
Franciszek Michał Amałowicz ps. „Tatar”
lekarz
oficer
Wojsko Polskie
Armia Krajowa
II Rzeczypospolita
represje komunistyczne
aparat bezpieczeństwa
NKWD
obozy sowieckie
represje sowieckie
obozy kontrolno-filtracyjne
Stalinogorsk
więzień polityczny
GUŁag
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar”
doctor
officer
Polish Army
Home Army
Second Polish Republic
communist repressions
security apparatus
NKVD
Soviet camps
Soviet repressions
control and filtration camps
political prisoner
GULAG
Arzt
Offizier
Polnische Armee
Heimatarmee
Zweite Polnische Republik
kommunistische Repressionen
Sicherheitsapparat
sowjetische Repressionen
Opis:: Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” urodził się 28 września 1903 r. we Lwowie. Jako 15-letni ochotnik walczył z Ukraińcami w 1918 r. w obronie swojego miasta, w wojnie polsko-bolszewickiej 1919–1920, a następnie 1921 r. w III powstaniu śląskim. Ukończył studia medyczne w Wojskowej Szkole Sanitarnej, a także pracował w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego. Doktor wszechnauk medycznych, mjr WP w kampanii polskiej 1939 r., walczył z Niemcami w szeregach 55 Pułku Piechoty 14 Dywizji Piechoty Armii „Poznań”. W 1940 r. wstąpił w szeregi konspiracji Armii Krajowej (AK), a od listopada 1942 r. został dowódcą III Rejonu „Dęby” Obwodu „Obroża” (Rembertów) AK. 9 listopada 1944 r. jako ofiara sowieckich represji znalazł się w obozie specjalnym Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego w Skrobowie koło Lubartowa, następnie został wywieziony do obozu jenieckiego Народный комиссариат внутренних дел (NKWD) nr 388 w Stalinogorsku (obecnie Nowomoskowsk), a później do obozu kontrolno-filtracyjnego NKWD nr 283 w Stalinogorsku. Skazany jako „szczególnie niebezpieczny przestępca” trafił jako więzień polityczny m.in. do Wiatskiego исправительно-трудовые лагеря (ITŁ), Obozu Specjalnego nr 1 Mineralny (Минеральный-Минлаг) w okolicach Inty, obozu Министерство внутренних дел (MWD) nr 476 w mieście Asbiest. Do Polski powrócił dopiero w 1954 r. Z początkiem 1970 r. mjr Amałowicz był rozpracowywany operacyjnie przez Służbę Bezpieczeństwa. Zmarł w Józefowie koło Warszawy 16 kwietnia 1975 r. w wieku 72 lat.
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” was born on 28 September 1903, in Lviv. As a 15-year-old volunteer Amałowicz fought against the Ukrainians in 1918 in defence of his city, after which he participated in the Polish-Soviet War of 1919– 1920 and the Third Silesian Uprising in 1921. Amałowicz then studied medical science at the Sanitary Training Centre and the Central Institute of Physical Education, graduating in 1929. As a Doctor of Medical Science and a Major in the Polish Army he fought in the ranks of the 55th Infantry Regiment of the 14th Infantry Division of the „Poznań” Army during the Polish campaign of 1939 against the Germans. In 1940, he joined the Home Army (Armia Krajowa), and in November 1942, he became the commander of the 3rd region „Dęby” of the „Obroża” District (Rembertów). On 9 November 1944, as a victim of Soviet repression, he was sent to a special camp of the Main Directorate of Information of the Polish Army in Skrobowo near Lubartów, he was then deported to the Народный комиссариат внутренних дел (NKVD) POW camp No. 388 in Stalinogorsk (now Novomoskovsk), and later to the NKVD control and filtration camp No. 283 in Stalinogorsk. Convicted as a „particularly dangerous criminal”, he was sent to various camps as a political prisoner, including the correctional labour camp at Viatsky, Special Camp No. 1 Mineralny (Минеральный-Минлаг) near Inta, and camp No. 476 of the USSR Ministry of Internal Affairs in the city of Asbiest. He was returned to Poland in 1954. At the beginning of 1970, Major Amałowicz was operationally investigated by the Security Service. He died in Józefów near Warsaw on 16 April 1975, at the age of 72.
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” wurde am 28. September 1903 in Lemberg geboren. Als 15-jähriger Freiwilliger kämpfte er 1918 bei der Verteidigung seiner Stadt gegen die Ukrainer, im polnisch-bolschewistischen Krieg 1919–1920 und dann 1921 im Dritten Schlesischen Aufstand. Sein Medizinstudium absolvierte er am Sanitätsschulungszentrum und am Zentralinstitut für Leibeserziehung. Der promovierte Mediziner war Major der polnischen Armee im Polenfeldzug 1939 und kämpfte im 55. Infanterieregiment der 14. Infanteriedivision der Armee „Poznań” gegen die Deutschen. 1940 trat er in die Reihen der Heimatarmee (Armia Krajowa) ein und wurde ab November 1942 Kommandeur der 3. Distrikts „Dęby” des Bezirks „Obroża” (Rembertów). Am 9. November 1944 kam er als Opfer der sowjetischen Repressionen in das Speziallager der Hauptinformationsdirektion der polnischen Armee in Skrobów bei Lubartów und wurde dann in das Народный комиссариат внутренних дел (NKWD)-Kriegsgefangenenlager Nr. 388 in Stalinogorsk (heute Nowomoskowsk) und später in das NKWD-Kontroll- und Filtrationslager Nr. 283 in Stalinogorsk gebracht. Als „besonders gefährlicher Straftäter” verurteilt, wurde er als politischer Häftling u. a. in das Korrektionslager Wjatskij, des Speziallagers Nr. 1 Mineralny (Минеральный-Минлаг) in der Nähe von Inta und das Lager Nr. 476 des Innenministeriums der UdSSR in der Stadt Asbiest geschickt. Erst 1954 kehrte er nach Polen zurück. Ab Anfang 1970 wurde Major Amalovich vom Sicherheitsdienst operativ unterwandert. Er starb am 16. April 1975 im Alter von 72 Jahren in Józefów bei Warschau.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 4(286); 186-216
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Przysposobienie wojskowe podległe 23 Górnośląskiej Dywizji Piechoty u schyłku lat trzydziestych XX w. Organizacja i zasady działania
Military training subordinate to the 23rd Upper Silesian Infantry Division at the end of the 1930s. Organization and operating principles
Военная подготовка (PW), подчиняющаяся 23-й Верхнесилезской пехотной дивизии, в конце 1930-х годов. Oрганизация и принципы работы
Autorzy:: Kołodziej, Kamil
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1887044.pdf
Data publikacji:: 2021-12-14
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Wojsko Polskie
II Rzeczypospolita
przysposobienie wojskowe
Górny Śląsk
województwo śląskie
Polish Army
Second Republic of Poland
military training
Silesian Voivodeship
Upper Silesia
Войско Польское
Вторая Речь Посполитая
Верхняя Силезия
Силезское воеводство
военная подготовка
Opis:: Tematyka przysposobienia wojskowego w okresie międzywojennym była przedmiotem wielu badań. Pomimo tego zauważalny jest brak publikacji poświęconych regionalnym działaniom PW, zwłaszcza dla obszarów wielonarodowych i przygranicznych. Artykuł obejmuje lata 1937–1939, odnosząc się do okresu funkcjonowania i rozbudowy struktur PW podległych 23 Górnośląskiej Dywizji Piechoty, który zbiegł się z przygotowaniami do nadchodzącej wojny polsko-niemieckiej. Praca przedstawia struktury PW na obszarze stacjonowania 23 Dywizji Piechoty, cele i zadania operacyjne oraz współpracę z cywilnymi organizacjami realizującymi założenia PW. Istotnym elementem jest ocena możliwości i sprawności śląskich struktur PW, jako obszaru z silną mniejszością niemiecką, w obliczu nadchodzącej wojny.
The matter of military training (PW) during the interwar period has been the subject of many studies. Despite this, there is a noticeable lack of publications concerning the regional activities of the PW, especially regarding multinational and border areas. This article covers the years 1937–1939, which was a period that saw the expansion of PW training structures subordinate to the 23rd Upper Silesian Infantry Division, which coincided with preparations for the expected Polish-German war. The work presents the PW structures in the area where the 23rd Infantry Division were stationed, operational goals and tasks, as well as the cooperation that occurred with civilian organizations regarding assessments of the efficiency of Silesian PW structures as an area with a strong German minority.
Вопрос о военной подготовке в межвоенный период был предметом многих исследований. Несмотря на это, ощущается значительная нехватка публикаций о региональной деятельности организаций военной подготовки, особенно в многонациональных и приграничных регионах. Данная статья охватывает 1937–1939 годы в контексте периода функционирования и расширения структур военной подготовки (PW), подчиняющейся 23-й Верхнесилезской пехотной дивизии, что совпало с подготовкой к предстоящей польско-германской войне. В работе представлены структуры PW на территории дислокации 23-й пехотной дивизии, оперативные цели и задачи, а также взаимодействие с гражданскими организациями, реализующими цели организаций военной подготовки. Важным элементом является оценка возможностей и эффективности силезских структур PW (как территории с сильным немецким меньшинством) перед лицом надвигающейся войны.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 3 (277); 107-131
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "second polish republic" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język