Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "officers" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Oficerowie Biura Historycznego i Wojskowego Biura Historycznego w latach 1922–1939 (część 2)
The Officers of the Historical Bureau and Military Historical Bureau in 1922–1939 (Part 2)
Офицеры Исторического и Военно- исторического общества в 1922–1939 гг. (часть 2)
Autorzy:
Tuliński, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1861144.pdf
Data publikacji:
2020-10-20
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Biuro Historyczne
Wojskowe Biuro Historyczne
oficerowie II Rzeczypospolitej
oficerowie dyplomowani
historia wojskowości
Historical Bureau
Military Historical Bureau
officers of the Second Polish Republic
certified officers
military history
Историческое общество
Военно-историческое общество
офицеры Польской Республики в 1918–1939 гг. (Второй Речи Посполитой)
дипломированные офицеры
история военного дела
Opis:
Prezentowane biograficzne opracowanie zbiorowe dotyczy oficerów Biura Historycznego Sztabu Generalnego/Wojskowego Biura Historycznego. Zawiera ono – poprzedzone zarysem portretu zbiorowego oficerów – biogramy oficerów służących w latach 1922–1939 w BHSG/WBH. Przy opracowaniu biogramów uwzględniono zwłaszcza wiek, wykształcenie cywilne, znajomość języków obcych, przebieg służby wojskowej, pracę w sztabach czy takich agendach, jak muzea wojskowe czy instytucje oświatowe. Intencją autora było zwięzłe ukazanie zarówno dynamicznego rozwoju biura, jak i poziomu fachowego oficerów do niego przydzielonych.
The presented biographical collective study concerns the officers of the Historical Bureau/Military Historical Bureau (BH/WBH). It contains biographical notes on officers serving in BH/WBH in 1922–1939, preceded by a preliminary collective portrait of the officers. The biographical notes were prepared taking into account especially their age, civil education, knowledge of foreign languages, the course of military service, work in headquarters or such entities as military museums or educational institutions. The author’s intention was to concisely present both the dynamic development of the office and the professional level of officers assigned to it.
Представленное коллективное биографическое исследование касается офицеров Исторического/Военно-исторического общества и содержит как набросок коллективного портрета офицеров, так и их отдельные биографии, относящиеся к военным, служившим в 1922–1939 гг. в вышеуказанных обществах. При составлении биографий особое внимание уделялось возрасту, гражданскому образованию, знанию иностранных языков, прохождению военной службы, работе в штабах либо военных музеях и учебных заведениях. Цель статьи – краткая демонстрация не только динамичного развития Исторического общества, но и профессионального уровня его сотрудников.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 2 (272); 161-199
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oficerowie Biura Historycznego i Wojskowego Biura Historycznego w latach 1922–1939 (część 1)
The Officers of the Historical Bureau and Military Historical Bureau in 1922–1939 (Part 1)
Офицеры Исторического и Военно-исторического общества в 1922–1939 гг. (часть I)
Autorzy:
Tuliński, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918581.pdf
Data publikacji:
2019-12-24
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Biuro Historyczne
Wojskowe Biuro Historyczne
oficerowie II Rzeczypospolitej
oficerowie dyplomowani
historia wojskowości
Historical Bureau
Military Historical Bureau
officers of the Second Polish Republic
certified officers
military history
Историческое общество
Военно-историческое общество
офицеры Польской Республики в 1918–1939 гг. (Второй Речи Посполитой)
дипломированные офицеры
история военного дела
Opis:
Prezentowane biograficzne opracowanie zbiorowe dotyczy oficerów Biura Historycznego Sztabu Generalnego/Wojskowego Biura Historycznego. Zawiera ono – poprzedzone zarysem portretu zbiorowego oficerów – biogramy oficerów służących w latach 1922–1939 w BHSG/WBH. Przy opracowaniu biogramów uwzględniono zwłaszcza wiek, wykształcenie cywilne, znajomość języków obcych, przebieg służby wojskowej, pracę w sztabach czy takich agendach, jak muzea wojskowe czy instytucje oświatowe. Intencją autora było zwięzłe ukazanie zarówno dynamicznego rozwoju biura, jak i poziomu fachowego oficerów do niego przydzielonych.
The presented biographical collective study concerns the officers of the Historical Bureau/Military Historical Bureau (BH/WBH). It contains biographical notes on officers serving in BH/WBH in 1922–1939, preceded by a preliminary collective portrait of the officers. The biographical notes were prepared taking into account especially their age, civil education, knowledge of foreign languages, the course of military service, work in headquarters or such entities as military museums or educational institutions. The author’s intention was to concisely present both the dynamic development of the office and the professional level of officers assigned to it.
Представленное коллективное биографическое исследование касается офицеров Исторического/Военно-исторического общества и содержит как набросок коллективного портрета офицеров, так и их отдельные биографии, относящиеся к военным, служившим в 1922–1939 гг. в вышеуказанных обществах. При составлении биографий особое внимание уделялось возрасту, гражданскому образованию, знанию иностранных языков, прохождению военной службы, работе в штабах либо военных музеях и учебных заведениях. Цель статьи – краткая демонстрация не только динамичного развития Исторического общества, но и профессионального уровня его сотрудников.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 4 (270); 157-189
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcjonariusze aparatu bezpieczeństwa a obowiązek służby wojskowej w latach 1944–1956
Officers of the Security Apparatus and the Obligation of Military Service 1944–1956
Beamte des Sicherheitsapparats und die Verpflichtung zum Militärdienst 1944–1956
Autorzy:
Dudek, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729552.pdf
Data publikacji:
2023-10-24
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
funkcjonariusze aparatu bezpieczeństwa
służba wojskowa
pobór do wojska
officers of the security apparatus
military service
military conscription
Beamte des Sicherheitsapparats
Wehrdienst
Wehrpflicht
Opis:
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego 15 sierpnia 1944 r. wydał dekret o mobilizacji i rejestracji ludności do służby wojskowej. Na mocy tego aktu prawnego funkcjonariusze aparatu bezpieczeństwa zostali wyłączeni z konieczności stawiania się do poboru. Zasadę tę podtrzymały kolejne dekrety i do czasu ogłoszenia nowej ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym (4 lutego 1950 r.) praca w Urzędzie Bezpieczeństwa oznaczała – dla osób w wieku poborowym – zwolnienie od niej. Nie ulega wątpliwości, że był to czynnik, który zachęcał mężczyzn do podjęcia pracy w bezpiece. W konsekwencji, w latach 1944–1956, dominowały osoby bez żadnego doświadczenia wojskowego – stanowiły ok. 50–60% zatrudnionych. Urząd dawał także możliwość szybkiego awansu na kolejny stopień wojskowy. Te czynniki antagonizująco wpływały na relacje z żołnierzami ludowego Wojska Polskiego. Po 1950 r. Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) zabroniło zatrudniania poborowych, ale ściśle tej zasady nie przestrzegano. Bezpieka współpracowała z Ministerstwem Obrony Narodowej, które opiniowało projekty mobilizacyjne MBP dotyczące tworzenia rezerw osobowych na wypadek wybuchu kolejnej wojny.
On 15 August 1944, the Polish Committee of National Liberation issued a decree concerning the mobilization and registration of individuals for military service. Pursuant to this legal act, officers of the security apparatus were excluded from conscription. This principle was upheld by subsequent decrees, and until the introduction of a new law regarding general military duty (4 February 1950), working in the security services exempted eligible individuals from conscription. There is no doubt that this situation encouraged men to work in the security services, which led to individuals without any military experience constituting about 50–60% of all security personnel. Another advantage of working in the security services was the possibility of quick promotion to the next military rank. These factors had an antagonizing effect on relations with soldiers of the Polish Army. After 1950, the Ministry of Public Security (Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, MBP) forbade the employment of conscripts, but this rule was not strictly observed. The Security Service cooperated with the Ministry of National Defence on MBP mobilization projects concerning the creation of personnel reserves in the event of another war breaking out.
Am 15. August 1944 erließ das Polnische Komitee für die nationale Befreiung ein Dekret über die Mobilisierung und Registrierung der Bevölkerung zum Wehrdienst. Nach diesem Gesetz waren die Beamten des Sicherheitsapparates von der Wehrpflicht befreit. Dieser Grundsatz wurde in späteren Dekreten beibehalten, was bedeutete, dass die Tätigkeit im Sicherheitsdienst für die Wehrpflichtigen bis zur Verkündung des neuen Gesetzes über die allgemeine Wehrpflicht (4. Februar 1950) von der Wehrpflicht befreite. Zweifellos war dies ein Faktor, der Männer dazu ermutigte, eine Stelle beim Sicherheitsdienst anzunehmen. Folglich überwogen zwischen 1944 und 1956 Personen ohne militärische Erfahrung – sie machten zwischen 50 und 60% der Beschäftigten aus. Außerdem bot das Amt die Möglichkeit einer schnellen Beförderung in den nächsthöheren militärischen Dienstgrad. Diese Faktoren wirkten sich negativ auf die Beziehungen zu den Soldaten der Polnischen Volksarmee aus. Nach 1950 verbot das Ministerium für öffentliche Sicherheit (Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, MBP) die Beschäftigung von Wehrpflichtigen, doch wurde diese Regel nicht strikt eingehalten. Der Sicherheitsapparat arbeitete mit dem Verteidigungsministerium zusammen, das zu den Mobilisierungsprojekten des MBP hinsichtlich der Schaffung von Personalreserven für den Fall des Ausbruchs eines weiteren Krieges Stellung nahm.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV(LXXV), 2(284); 134-162
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pułkownik Józef Olszyna-Wilczyński i jego sprawy honorowe w 1923 r.
Colonel Józef Olszyna-Wilczyński and his Affairs of Honour from 1923
Полковник Юзеф Ольшина-Вильчинский и его дела чести 1923 г.
Autorzy:
Kulka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1861146.pdf
Data publikacji:
2020-10-20
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Józef Olszyna-Wilczyński
Kazimierz Nodzyński
Julian Bonmert
oficerski sąd honorowy
postępowanie honorowe
officers’ court of honour
honourable conduct
Юзеф Ольшина-Вильчинский
Казимеж Нодзинскй
Юлиан Бонмерт
офицерский суд чести
судебное разбирательство
Opis:
Na przełomie 1922 i 1923 r. doszło do dwóch incydentów na tle honorowym z udziałem płk. Józefa Olszyny-Wilczyńskiego. Najpierw dopuścił się obrazy policjantów w Krakowie, później – już będąc na służbie w stolicy – wdał się w spór o mieszkanie kwaterunkowe z innym oficerem Wojska Polskiego. W niniejszym artykule na podstawie niepublikowanych dotąd materiałów archiwalnych zaprezentowane zostały obie te sprawy, które stały się przedmiotem postępowań przed oficerskim sądem honorowym.
At the turn of 1922 and 1923 there were two incidents of honour that involved Colonel Józef Olszyna-Wilczyński. First, he committed an insult against police officers in Cracow, and later – while already on duty in the capital – he got into a dispute over a council flat with another officer of the Polish Army. This article, based on unpublished archival materials, presents both these cases, which became the subject of proceedings before the officers’ court of honour.
На рубеже 1922 и 1923 гг. произошло два инцидента, связанных с вопросами чести, с участием полковника Юзефа Ольштыны-Вильчинского. Сначала он стал участником оскорблений полицейских в Кракове, а позднее – уже будучи на службе в столице – был вовлечен в спор из-за квартиры с другим офицером Войска Польского. В данной статье на основе ранее не публиковавшихся архивных материалов мы представляем оба этих дела, которые стали предметом судебных разбирательств в офицерском суде чести.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 2 (272); 147-160
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawa ppłk. Józefa Biernackiego jako przyczynek do badań nad dwuinstancyjnością Oficerskiego Sądownictwa Honorowego w II Rzeczpospolitej Polskiej
The Case of Lt. Col. Józef Biernacki – a Contribution to Research regarding the Two-Stage System of the Officers’ Courts of Honor in the Second Polish Republic
Der Fall von Oberstleutnant Józef Biernacki als Beitrag zur Erforschung der Zweiinstanzlichkeit des Offiziersehrengerichts in der Zweiten Republik Polen
Autorzy:
Kulka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/7409982.pdf
Data publikacji:
2023-07-27
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
oficerskie sądy honorowe
II Rzeczpospolita Polska
ppłk
Józef Biernacki
dwuinstancyjność
Officers’ Courts of Honor
Second Polish Republic
Lt. Col. Józef
Biernacki
two-stage system
Offiziersehrengerichte
die Zweite Republik
Oberstleutnant Józef Biernacki
Zweiinstanzlichkeit
Opis:
W II Rzeczpospolitej Polskiej wielu ofi cerów Wojska Polskiego przeprowadzało transakcje handlowe, chcąc powiększyć swój majątek prywatny. Zdarzało się jednak, że działali na granicy norm prawa cywilnego i karnego, a także zwyczajowo przyjętych norm związanych z honorem – niekiedy je przekraczając. W takich przypadkach stawali przed obliczem wymiaru sprawiedliwości lub wytaczano im postępowanie honorowe. Niniejszy artykuł poświęcony został dwuinstancyjności oficerskich sądów honorowych w kontekście spraw karnych i cywilnych ppłk. Józefa Biernackiego. Ukazany został mechanizm działalności tych sądów i ich rola w kształtowaniu kadry oficerskiej Wojska Polskiego.
A considerable number of offi cers serving with the army during the Second Polish Republic partook in commercial transactions in order to increase their private wealth. However, when carrying out such projects they at times crossed the line between the accepted norms of civil and criminal law, as well as customarily accepted standards related to honor – which they sometimes exceeded. In such cases, they were brought to justice in court or were subjected to honorary proceedings. Th e paper discusses the two-stage system of the Offi cers’ Courts of Honor in the context of the criminal and civil cases concerning Lt. Józef Biernacki. Th e mechanisms behind the activities of these courts are presented, as well as the infl uence they had on shaping the offi cer cadre of the Polish Army.
In der Zweiten Polnischen Republik führten viele Offi ziere der polnischen Armee Handelsgeschäft e durch, um ihr Privatvermögen zu vermehren. Es kam jedoch vor, dass sie bei diesen Geschäft en an der Grenze zwischen zivil- und strafrechtlichen sowie den gewohnheitsrechtlichen Normen im Zusammenhang mit militärischer Ehre handelten und diese manchmal überschritten. In solchen Fällen wurden sie vor Gericht gestellt oder einem Ehrenverfahren unterzogen. Der vorliegende Aufsatz befasst sich mit der Zweiinstanzlichkeit der Offi ziersehrengerichte im Zusammenhang mit den straf- und zivilrechtlichen Verfahren gegen Oberstleutnant Józef Biernacki. Die Studie zeigt den Mechanismus der Tätigkeit dieser Gerichte und ihre Rolle bei der Bildung des Offi zierskaders der polnischen Armee auf.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 85-106
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oficerowie – Polacy w Pułku Irlandzkim armii napoleońskiej w latach 1806–1815
Polish Officers in the Irish Regiment of the Napoleonic Army in 1806–1815
Офицеры – поляки в Ирландском полку наполеоновской армии в 1806–1815 гг.
Autorzy:
Olejniczak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1861171.pdf
Data publikacji:
2020-10-20
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
wojny napoleońskie
Polacy w służbie Napoleona
Legion Irlandzki
Polacy w Pułku Irlandzkim
oficerowie napoleońscy
Napoleonic wars
Poles in Napoleon’s service
Irish Legion
Poles in the Irish Regiment
Napoleonic officers
наполеоновские войны
поляки на службе у Наполеона
ирландский легион
поляки в ирландском полку
наполеоновские офицеры
Opis:
Polski wysiłek zbrojny w epoce napoleońskiej doczekał się szeregu opracowań naukowych i popularnych. Zbyt mało jest jednak informacji na temat Polaków, uczestników wojen napoleońskich służących pod innymi niż narodowe sztandarami, ale także walczących u boku Napoleona. Duże oddziały, złożone z naszych rodaków, mają już swoje monografie, lecz służba w armii francuskiej rozrzuconych po wielu pułkach co najmniej setek Polaków już podobnych opracowań nie posiada. Pośrednio o Polakach z innych niż polskie formacje armii napoleońskiej wspominał Stanisław Kirkor w opracowaniu losów Polaków w niewoli brytyjskiej, lecz są to bardzo krótkie wypisy ze źródeł angielskich. Dzięki wstępnej kwerendzie w materiałach francuskich udało się stwierdzić, że wielu obywateli z terenów przedrozbiorowej Rzeczpospolitej trafiło w szeregi armii francuskiej, nie służąc w armii Księstwa Warszawskiego czy też oddziałach złożonych z Polaków. Byli wśród nich ochotnicy, dezerterzy z armii zaborczych, jeńcy wojenni, oraz, jak się wydaje, także poborowi. Pośród wielu różnych pułków napoleońskiej armii jednym z ciekawszych oddziałów był pułk irlandzki, zwany także Legionem Irlandzkim. Właśnie w tym pułku służyło bardzo wielu Polaków. Dotyczy to głównie szeregowych żołnierzy i podoficerów, ale są także przypadki służby w tej formacji oficerów pochodzących z ziem polskich. Podczas badań zidentyfikowano co najmniej 11 oficerów pochodzenia polskiego bądź z ziem Rzeczypospolitej i opisano przebieg ich służby w Pułku Irlandzkim. Były także pojedyncze przypadki formalnego przydziału polskich oficerów do formacji irlandzkiej, lecz w praktyce oficerowie ci często nie podejmowali służby uzyskując przeniesienie do oddziałów polskich. Próbą zasygnalizowania problemu służby Polaków w jednostkach Wielkiej Armii jest powyższy tekst.
Several scientific and popular publications have been devoted to the Polish military effort in the Napoleonic era. However, there is too little information about Poles who participated in Napoleonic wars under non-national banners, but also fought alongside Napoleon. Large units composed of Poles have their monographs, but there are no similar studies on the service in the French army of at least hundreds of Poles, scattered over many regiments. Indirectly, Poles from other than Polish formations of the Napoleonic army were mentioned by Stanisław Kirkor in his study of the fates of Poles in British captivity, but these are very short extracts from English sources. Thanks to a preliminary query in French materials, it was possible to determine that many citizens from the pre-partition Polish territory joined the ranks of the French army without serving in the army of the Duchy of Warsaw or in units composed primarily of Poles. Among them were volunteers, deserters from the armies of the partitioning powers, prisoners of war, and seemingly also conscripts. One of the most interesting units among the many different regiments of the Napoleonic army was the Irish Regiment, also known as the Irish Legion. It was in this regiment that many Poles served. They were mainly privates and non-commissioned officers, but there were also cases of Polish officers serving in this formation. During the investigation, at least 11 officers of Polish origin or from the territory of the Polish-Lithuanian Commonwealth were identified and their service in the Irish Regiment was described. There were also individual cases of formal assignment of Polish officers to the Irish formation, but in practice these officers often did not take up service and were transferred to Polish units. This paper is an attempt to draw attention to the problem of the service of Poles in the units of the Great Army.
О польских военных действиях в наполеоновскую эпоху написан целый ряд научных и популярных исследований. Тем не менее, имеется слишком мало информации о поляках, участниках наполеоновских войн, которые служили под чужими знаменами, а также о тех, кто сражался вместе с Наполеоном. Крупные подразделения, состояще из поляков, уже имеются монографии, но о службе как минимум сотен поляков во французской армии, разбросанных по многим полкам, пока нет подобных исследований. Косвенно поляки из непольских формирований наполеоновской армии были упомянуты Станиславом Киркором при описании судьбы поляков в британском плену, но это лишь очень короткие выдержки из английских источников. Благодаря предварительному знакомству с французскими материалами было установлено, что многие граждане с земель дораздельной Речи Посполитой вступили в ряды французской армии, не служа в армии Варшавского герцогства или подразделениях сформированных из поляков. Среди них были добровольцы, дезертиры из захватнических армий, военнопленные, а также, по-видимому, призывники. Среди множества различных полков наполеоновской армии одним из наиболее интересных подразделений был ирландский полк, называемый также ирландским легионом. Именно в этом полку служили многие поляки – в основном, в должности рядовых или унтер-офицеров, но есть также и случаи службы в этом формировании офицеров из польских земель. В ходе исследования были определены как минимум 11 офицеров польского происхождения или тех, кто был родом с земель Речи Посполитой, и был описан ход их службы в ирландском полку. Отмечались также отдельные случаи формального назначения польских офицеров в ирландское формирование, но на практике эти офицеры часто не принимали службу и переходили в польские войска. Текст данной статьи является попыткой обозначить проблемы службы поляков в подразделениях Великой армии.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 2 (272); 126-146
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elita armii II Rzeczypospolitej. Oficerowie dyplomowani w Wojsku Polskim w ocenie inspektorów armii oraz generałów do prac przy GISZ
The elite of the army of the II Polish Republic. Certified officers in the Polish Army assessed by army inspectors and generals for positions at the General Inspectorate of the Armed Forces
Элита армии Второй Речи Посполитой. Дипломированные офицеры в Войске Польском в оценке инспекторов армии и генералов для работы при Генеральной инспекции Вооруженных Сил
Autorzy:
Koreś, Daniel
Szewczyk, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925753.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
oficerowie dyplomowani
Sztab Główny
Generalny Inspektorat Sił Zbrojnych
inspektorzy armii
generałowie do pracy przy GISZ
Wojsko Polskie
certified officers
Main Staff
General Inspectorate of the Armed Forces
army inspectors
generals „for works” at the General Inspectorate of the Armed Forces
Polish Army
Дипломированные офицеры
Главный Штаб
Генеральная Инспекция Вооруженных Сил
инспекторы армии
генералы для работы при Генеральной Инспекции Вооруженных Сил
Войско Польское
Opis:
W grudniu 1932 r. na polecenie szefa Sztabu Głównego Wojska Polskiego gen. bryg. Janusza Gąsiorowskiego Biuro Inspekcji Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych rozesłało do inspektorów armii i generałów do prac przy Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych ankietę w sprawie oceny systemu szkolenia i pracy oficerów dyplomowanych w Wojsku Polskim. W zasobie Wojskowego Biura Historycznego – Centralnego Archiwum Wojskowego w Warszawie zachował się komplet odpowiedzi na tę ankietę, stanowiący znakomite źródło do tego, jak najwyżsi stopniem i stanowiskiem oficerowie Wojska Polskiego postrzegali elitę armii – oficerów dyplomowanych, absolwentów Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Blok odpowiedzi na ankietę uzupełnia raport attaché wojskowego w Bukareszcie ppłk. dypl. Jana Kowalewskiego, z grudnia 1934 r., na temat systemu szkolenia oficerów dyplomowanych w Rumunii. Dokument ten koreluje z wcześniejszymi dokumentami nie tylko poprzez tematykę, ale także przez fakt, że powstał w wyniku zlecenia przez szefa Sztabu Głównego Wojska Polskiego gen. bryg. Gąsiorowskiego dalszych studiów nad systemem szkolenia i doskonalenia oficerów dyplomowanych poprzez analizę rozwiązań stosowanych w armiach zagranicznych.
In December 1932 by order of the Chief of the Main Staff of the Polish Army, Brigadier General Janusz Gąsiorowski, the Inspection Bureau of the General Inspectorate of the Armed Forces sent a questionnaire to the army inspectors and generals „for works” at the General Inspectorate of the Armed Forces concerning the evaluation of the system of trainings and performance at work of the certified officers in the Polish Army. In the collection of the Military History Bureau – Central Military Archive in Warsaw a complete set of answers to this questionnaire survived and it constitutes an excellent record of how the officers highest in rank and function in the Polish Army perceived its elite – certified officers, graduates of the Higher War School in Warsaw. This set of answers is complemented by the report of the military attaché in Bucharest, certified Lieutenant-Colonel Jan Kowalewski, written in December 1934, concerning the system of trainings for certified officers in Romania. This document correlates with the previous ones not only because of its subject but also because it had been prepared following the order of the Chief of the Main Staff of the Polish Army, Brigadier General Gąsiorowski, to conduct further research on the trainings and development system of the certified officers by means of an analysis of the solutions applied in foreign armies.
В декабре 1932 г. по приказу шефа Главного Штаба Войска Польского бригадного генерала Януша Гонсеровского Бюро инспекции Генеральной инспекции Вооруженных Сил разослало инспекторам армии и генералам при Генеральном штабе Вооруженных Сил анкету, касающуюся оценки образовательной системы и работы дипломированных офицеров в Войске Польском. В архиве Военно-исторического бюро - Центрального Военного архива в Варшаве – сохранился комплект ответов на эту анкету, являющийся ценным источником знания о том, как высокопоставленные офицеры Войска Польского относились к элите армии - дипломированным офицерам, выпускникам Высшей Военной Школы в Варшаве. Блок ответов на анкету дополняет рапорт военного атташе в Бухаресте дипл. подполковника Яна Ковалевского, датированного декабрем 1934 г., на тему системы образования дипломированных офицеров в Румынии. Этот документ связан с другими не только через тематику, но и по причине того факта, что он появился в результате указания шефа Главного Штаба Войска Польского бригадного генерала Гонсеровского продолжать изучение системы образования и повышения квалификации дипломированных офицеров с помощью анализа решений, практикуемых в заграничных армиях.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 2 (260); 167-213
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podpułkownik Józef Kratko w przedwojennym ruchu komunistycznym, wojsku i Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej (1914–1945)
Lieutenant Colonel Józef Kratko and his Role in the pre-War Communist Movement, the Army and the Headquarters of the Citizens’ Militia (1914–1945)
Oberstleutnant Józef Kratko in der kommunistischen Vorkriegsbewegung, in der Armee und im Hauptquartier der Bürgermiliz (1914–1945)
Autorzy:
Sztama, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/7438357.pdf
Data publikacji:
2023-07-27
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Aparat bezpieczeństwa
Armia Andersa
Armia Berlinga
Komunistyczna Partia Polski
Komunistyczny Związek Młodzieży Polski
komuniści
Milicja Obywatelska
oficerowie polityczni
Polski Samodzielny Batalion Specjalny
Zgrupowanie „Jeszcze Polska nie zginęła”
Związek Patriotów Polskich
security apparatus
Anders’ Army
Berling’s Army
Communist Party of Poland
Communist Youth Union of Poland
communists
Citizens’ Militia
political officers
Polish Independent Special Battalion
the „Jeszcze Polska nie zginęła” Organization
Union of Polish Patriots
Sicherheitsapparat
Anders-Armee
Berling-Armee
Kommunistische Partei Polens
Polnischer Kommunistischer Jugendverband
Kommunisten
Bürgermiliz
Politische Offi ziere
Polnisches Unabhängiges Spezialbataillon
Gruppierung „Jeszcze Polska nie zginęła”
Bund Polnischer Patrioten
Opis:
Józef Kratko urodził się w 1914 r., w robotniczej rodzinie żydowskiej. W młodym wieku związał się z ruchem komunistycznym, był działaczem kilku młodzieżowych organizacji, m.in. Komunistycznego Związku Młodzieży Zachodniej Ukrainy. Po uzyskaniu matury wyjechał do Warszawy, gdzie przez rok kształcił się w Państwowym Konserwatorium Muzycznym. Jednocześnie rozpoczął działalność w Komunistycznej Partii Polski. Za swoją nielegalną w II Rzeczypospolitej aktywność był kilkakrotnie zatrzymywany przez policję. Po wybuchu II wojny światowej Kratko wziął udział w kampanii polskiej, a następnie wyjechał do ZSRS. Tam do 1942 r. był m.in. nauczycielem muzyki. Po ataku Niemiec na ZSRS został przez Komintern skierowany do tzw. Armii Władysława Andersa, gdzie miał prowadzić działalność agitacyjną. Ostatecznie z wojska tego odszedł i w 1943 r. zaciągnął się do tworzonej przez komunistów 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Tam służył w różnych oddziałach, np. w Polskim Samodzielnym Batalionie Specjalnym. W 1944 r. został zrzucony na obszar okupowanej Polski i dołączył jako ofi cer polityczno-wychowawczy do Zgrupowania „Jeszcze Polska nie zginęła”. Po opanowaniu wschodniej Polski przez oddziały Armii Czerwonej Kratko został przyjęty do pracy w Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej.
Józef Kratko was born in 1914 to working-class Jewish parents. At a young age he became involved with the communist movement and was an activist in several youth organizations, including the Communist Youth Union of Western Ukraine. After graduating from high school, he left for Warsaw where he studied for a year at the State Music Conservatory. During this period, he became an active member of the Communist Party of Poland and was imprisoned several times by the authorities for conducting illegal activities. At the outbreak of World War II Kratko took part in the Polish campaign, after which he fl ed to the Soviet Union where he worked predominantly as a music teacher. After the Germans attacked the Soviet Union in 1941 Kratko was sent by the Comintern to serve with the so-called Władysław Anders’ Army, where he was supposed to conduct agitation activities. He left this unit in 1943 and enlisted in the 1st Tadeusz Kosciuszko Infantry Division that was created by the communists. His role involved serving in various units, e.g. the Polish Independent Special Battalion. In 1944, he parachuted into occupied Poland and joined the „Jeszcze Polska nie zginęła” Organization as a political and educational offi cer. Aft er the Red Army took over eastern Poland, Kratko was hired to work at the Headquarters of the Citizens’ Militia.
Józef Kratko wurde 1914 in einer jüdischen Arbeiterfamilie geboren. Schon in jungen Jahren engagierte er sich in der kommunistischen Bewegung und war Aktivist in mehreren Jugendorganisationen, darunter dem Kommunistischen Jugendverband der Westukraine. Nach dem Abitur ging er nach Warschau, wo er ein Jahr lang am Staatlichen Musikkonservatorium studierte. Zur gleichen Zeit wurde er in der Kommunistischen Partei Polens aktiv. Wegen seiner illegalen Aktivitäten in der Zweiten Polnischen Republik wurde er mehrmals von der Polizei verhaft et. Nach dem Ausbruch des Zweiten Weltkriegs nahm Kratko am Polenfeldzug teil und ging anschließend in die UdSSR. Dort war er bis 1942 u. a. als Musiklehrer tätig. Nach dem deutschen Angriff auf die UdSSR wurde er von der Komintern in die so genannte Władysław-Anders-Armee geschickt, wo er agitatorische Aktivitäten durchführen sollte. Schließlich verließ er diese Armee und trat 1943 in die von Kommunisten aufgestellten 1. Tadeusz-Kościuszko-Infanteriedivision ein. Dort diente er in verschiedenen Einheiten, darunter in der Polnischen Unabhängigen Spezialbataillon. Im Jahr 1944 wurde er in das besetzte Polen abkommandiert und schloss sich der Gruppierung „Jeszcze Polska nie zginęła” als politisch-pädagogischer Offi zier an. Nach der Einnahme Ostpolens durch die Einheiten der Roten Armee wurde Kratko in das Hauptquartier der Bürgermiliz übernommen.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 164-199
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies