Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polska Armia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    „Konkurencja” dla Związku Walki Zbrojnej? Relacje Tajnej Armii Polskiej z ZWZ i misja por. Zygmunta K. Nowakowskiego
    „Competition” for the Union of Armed Struggle? Relations between the Secret Polish Army and UAS and the mission of lieutenant Zygmunt K. Nowakowski
    „Конкуренция” для Союза Вооружённой Борьбы. Отношения Тайной Польской Армии с СВБ и миссия поручика Зигмунта К. Новаковского
    Autorzy:
    Gałęzowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1921452.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Tajna Armia Polska
    Związek Walki Zbrojnej
    Jan H. Włodarkiewicz
    Zygmunt K. Nowakowski
    Secret Polish Army
    Union of Armed Struggle
    Тайна Польская Армия
    Союз Вооружённой Борьбы
    Ян Х. Влодаркевич
    Зигмунд К. Новаковский
    Opis:
    Prezentowany artykuł dotyczy zagadnienia związanego z kształtowaniem się konspiracji wojskowej w tej części Polski, która po wrześniu 1939 r. znalazła się pod okupacją niemiecką. Jego treść koncentruje się wokół problemu relacji Tajnej Armii Polskiej i Związku Walki Zbrojnej. Założona przez mjr. Jana H. Włodarkiewicza TAP (do jej najwybitniejszych oficerów należał Witold Pilecki) była jedną z niewielu organizacji konspiracyjnych, powstałych na początku okupacji, które spełniały kryteria pozwalające zaliczyć ją do wojskowych. Za taką była też uznawana przez dowództwo Służby Zwycięstwu Polski i ZWZ, które dążyło do scalenia jej z własnymi strukturami. Spotkało się to z oporem komendanta TAP, który planował nie tylko kontynuowanie samodzielnej działalności, lecz także uczynienie własnej organizacji ośrodkiem kierowniczym podziemnej siły zbrojnej. Jednym z dowodów usiłowania realizacji tego celu była nieudana misja adiutanta mjr. Włodarkiewicza – por. Zygmunta K. Nowakowskiego. Działania mjr. Włodarkiewicza nie przyniosły zamierzonego efektu, a TAP z czasem została scalona z ZWZ.
    This article concerns an issue connected with the forming of military conspiracy in the part of Poland that, after September 1939 found itself under the German occupation. It is focused on the problem of the relation between the Secret Polish Army (SPA) and the Union of Armed Struggle (UAS). The SPA, which was established by major Jan H. Włodarkiewicz and one of whose most outstanding officers was Witold Pilecki, was one of few underground organizations created at the beginning of the occupation that fulfilled the criteria allowing to recognize them as military ones. It was recognized as such by the command of Polish Victory Service and Union of Armed Struggle, which aspired to merge it with its own structures. This intention met with the resistance of the SPA’s commander, who planned not only to continue the independent activity but also to turn his organization into the leading center of the polish underground armed forces. One of the evidences of this aspiration was the unsuccessful mission of major Włodarkiewicz’s adjutant – lieutenant Zygmunt K. Nowakowski. Major Włodarkiewicz’s activity did not bring about the intended effect and with time SPA was merged with UAS.
    Представленная статья касается вопроса, связанного с возникновением подпольной военной организации в той части Польши, которая после сентября 1939 г. оказалась под немецкой оккупацией. Её содержание сконцентрировано вокруг проблемы взаимоотношений Тайной Польской Армии (ТПА) и Союза Вооружённой Борьбы (СВБ). Основанная майором Яном Х. Влодаркевичем ТПА (к самым выдающимся офицерам которой принадлежал Витольд Пилецкий) была одной из немногих подпольных организаций, возникших в начале оккупации, соответствовавших критериям, по которым её можно было отнести к военным. Таковой её признавало и руководство Службы Победы Польши и СВБ, которые старались объединить её с собственными структурами. Это встретило сопротивление коменданта ТПА, который планировал не только продолжить самостоятельную деятельность, но и превратить свою организацию в главный центр подпольных вооруженных сил. Одним из доказательств попытки реализации этой цели была неудавшаяся миссия адъютанта майора Влодаркевича – поручика Зигмунда К. Новаковского. Действия майора Влодаркевича не принесли желаемого эффекта, а ТПА со временем объединилось с СВБ.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 4 (258); 47-72
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Incydent. Komitet Narodowy Polski wobec perspektywy usunięcia z Armii Polskiej we Francji ochotników wywodzących się spośród jeńców z armii niemieckiej (lipiec 1918 r.).
    An incident. Polish National Committee on the perspective of defection from the Polish Army in France of the soldiers recruted from polish POW of the German army (July 1918)
    Инцидент. Польский национальный комитет в контексте перспективы ликвидации из Польской Армии во Франции добровольцев – военнопленных из немецких войск (июль 1918 г.)
    Autorzy:
    Kawalec, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1925841.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Armia Polska we Francji
    Wielka Wojna
    Roman Dmowski
    dezercje
    1 Pułk Strzelców Polskich
    Polish Army in France
    Great War
    desertions
    1st Polish Rifle Regiment
    польская армия во Франции
    Великая война
    Роман Дмовски
    дезертирства
    1-й Полк Стрелков Польских
    Opis:
    W drugiej połowie czerwca 1918 r., bezpośrednio po wprowadzeniu do walki jednostek 1 Pułku Strzelców Polskich, doszło w nim do kilku wypadków dezercji na stronę nieprzyjaciela. Próba wyjaśnienia sytuacji, podjęta przez dowództwo pułku, doprowadziła do przekształcenia się incydentu bez znaczenia w poważny konflikt groźny dla spoistości Armii Polskiej tworzonej we Francji od sierpnia 1917 r., a mający też i szersze implikacje polityczne. Wydarzenie to wywołało zaniepokojenie Komitetu Narodowego Polskiego – instytucji powstałej w sierpniu 1917 r., reprezentującej sprawę polską na Zachodzie. KNP zakwestionował kroki podjęte przez władze wojskowe; wobec zaś wagi problemu zadanie zbadania i wyjaśnienia sytuacji wziął na siebie sam jego prezes, Roman Dmowski. W zasobie CAW znajduje się obszerny, 22-stronicowy raport będący plonem podjętej akcji. Szersze tło wydarzeń stanowiły zaznaczające się problemy natury organizacyjnej oraz politycznej, za sprawą których akces do formującej się armii był dla wielu ochotników rozczarowaniem, obok – jak można przypuszczać – klęsk armii alianckich wiosną 1918 r. Poza tym cały incydent jest interesujący w kontekście relacji pomiędzy władzami cywilnymi a wojskiem: odmiennych priorytetów, hierarchii potrzeb i wrażliwości.
    In the second half of June 1918, right after introducing the 1st Polish Rifle Regiment into battlefield, several desertions to the enemy’s side occured. The command of the regiment’s attempt at clarifying the situation caused that the meaningless incident transformed into a serious conflict, dangerous for the cohesion of the Polish army created in France since August 1917 and also having wider political implications. This event alarmed the Polish National Committee – the institution established in August 1917, representing the Polish cause in the West. PNC questioned the steps taken by the military authorities; in view of the significance of the problem Roman Dmowski, president of the organization, himself took on the task of examining and clarifying the problem. The Central Military Archives contain a thorough, 22-page report that is the result of this action. A broader background of the events was constituted by the problems of organizational and political nature, causing that the accession to the emerging army turned out to be a disappointment for many volunteers – as well as the defeats of the allied armies in spring 1918. Moreover, the whole incident is interesting in the context of relations between civil authorities and the army: their different priorities, hierarchy of needs, and also sensitivity.
    Во второй половине июня 1918 г., непосредственно после введения в военные действия отрядов 1 Полка Польских Стрелков, в них произошло несколько инцидентов дезертирства. Попытка выяснить ситуацию, которую предприняло командование полка, привела к увеличению конфликта, создав угрозу слаженности польской армии, создаваемой во Франции с августа 1917 г. Этот конфликт возымел также и более широкие, политические, последствия. Это происшествие вызвало беспокойство Польского национального комитета (ПНК) – организации, образованной в августе 1917 г., представляющей польские дела на западе. Комитет поставил под сомнение шаги, предпринятые военным командованием, а исследование и выяснение ситуации, принимая во внимание ее значение, взял на себя Роман Дмовски, возглавлявший ПНК. В Центральном военном архиве хранится 22-страничный рапорт, являющийся результатом предпринятых действий. Более широкий контекст событий составляли проблемы организационного и политического характера, которые привели к разочарованию многих из тех, кто желал добровольно присоединиться к формирующейся армии (можно предположить, что это разочарование коснулось и поражения союзных войск весной 1918 г.). Кроме того, весь инцидент любопытен в контексте отношений между гражданской властью и армией – их различий в приоритетах и восприятии ситуации, а также в их иерархии потребностей.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 1-2 (263-264); 110-129
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niemieckie planowanie operacyjne do wojny z Polską 1938–1939 ze szczególnym uwzględnieniem roli Śląska oraz tzw. luki częstochowskiej
    German Operational Planning for the War with Poland (1938–1939) with Particular Emphasis on the role of Silesia and the so-called Częstochowa Gap
    Die deutsche Operationsplanung für den Krieg gegen Polen 1938–1939 unter besonderer Berücksichtigung der Rolle Schlesiens und der sogenannten Tschenstochauer Lücke
    Autorzy:
    Koreś, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/55159031.pdf
    Data publikacji:
    2024-11-21
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Fall Weiss
    kampania polska 1939 r.
    Grupa Armii „Południe”
    10 Armia
    Śląsk
    luka częstochowska
    Polish campaign of 1939
    Army Group „South”
    10th Army
    Silesia
    Częstochowa gap
    Polenfeldzug 1939
    10. Armee
    Heeresgruppe „Süd”
    Schlesien
    Tschenstochauer Lücke
    Opis:
    Artykuł prezentuje dogłębne spojrzenie na zagadnienie celów operacyjnych 10 Armii i ich realizacji, w znacznej mierze poprzez częstochowski wycinek terenowy, ale także na prapoczątki przygotowań do agresji na Polskę. Uważne przyjrzenie się niemieckim przygotowaniom do wojny z Polską pozwala przesunąć ich początek na późną jesień 1938 r., przy czym niezmiennie decyzje polityczne w tym zakresie zapadły po 25 marca 1939 r. Na obecnym etapie badań trudno jest stwierdzić, czy działania w okresie przedprzygotowawczym prowadzono z inicjatywy najwyższych szczebli Oberkommando des Heeres (OKH), czy też były one realizowane na nieformalne (ustne) polecenie kierownictwa sił zbrojnych (Oberkommando der Wehrmacht, OKW), a może bezpośrednio lub pośrednio z Kancelarii Rzeszy (Adolf Hitler). Gdzie by nie tkwiło źródło tych inicjatyw, prace te są faktem uchwytnym źródłowo, dotąd słabo – jeśli nie w ogóle – rozpoznanym w historiografii. Tak powstało studium łączące w sobie – w myśl zasady: od ogółu do szczegółu – obie te kwestie wchodzące w zakres jednej problematyki, przy czym jedna z tych kwestii wynika z drugiej, łącząc się nierozerwalnie w jeden ciąg zdarzeń przyczynowo-skutkowych, przy stopniowym zawężeniu obszaru badań do jednego ze związków operacyjnych podległych dowództwu niemieckiej Grupy Armii „Południe” (10 Armii). Ustalenia zaprezentowane w poniższym artykule zasadniczo prezentowane są, nie tylko w polskiej historiografii, w dużym stopniu po raz pierwszy tak obszernie.
    The article presents an in-depth look at the operational goals of the 10th Army and their implementation, largely through the Częstochowa area, but also at the very beginning of the preparations for aggression against Poland. A close look at the German preparations for war with Poland allows us to move their beginning to late autumn of 1938, with political decisions in this respect invariably being made after 25 March 1939. At the current stage of research, it is difficult to determine whether the activities in the pre-preparatory period were carried out on the initiative of the highest levels of Oberkommando des Heeres (OKH) or whether they were carried out on the informal (oral) orders of the armed forces leadership (Oberkommando der Wehrmacht, OKW) or perhaps directly or indirectly from the Reich Chancellery (Adolf Hitler). Wherever the source of these initiatives is, these works are a fact that is tangible in the sources, which so far have been poorly – if not at all – recognized in historiography. This enables the creation of a study that combines – according to the principle: from general to specific – both issues within the scope of one problem. Whereby one of these issues results from the other, inextricably linked by a series of cause-and-effect events, with the gradual narrowing of the research area to one of the operational units subordinate to the command of German Army Group South (10th Army). The findings presented in the article are, to a large extent, discussed extensively (not only in Polish historiography) for the first time.
    Dieser Artikel befasst sich eingehend mit der Frage der operativen Ziele der 10. Armee und ihrer Umsetzung, vor allem im Tschenstochauer Sektor, aber auch mit den Vorbereitungen für den Angriff auf Polen. Eine sorgfältige Betrachtung der deutschen Kriegsvorbereitungen gegen Polen erlaubt es, ihren Beginn auf den Spätherbst 1938 zu verschieben, wobei die endgültigen politischen Entscheidungen in dieser Hinsicht nach dem 25. März 1939 getroffen wurden. Beim gegenwärtigen Stand der Forschung ist es schwierig festzustellen, ob die Aktivitäten in der Vorbereitungszeit auf Initiative der höchsten Ebenen des Oberkommandos des Heeres (OKH) oder auf informelle (mündliche) Anweisung der Führung der Streitkräfte (Oberkommando der Wehrmacht, OKW) oder vielleicht direkt oder indirekt von der Reichskanzlei (Adolf Hitler) durchgeführt wurden. Wo auch immer die Quelle dieser Initiativen liegen mag, sie bilden eine quellenkundliche Tatsache, die in der Geschichtsschreibung bisher nur wenig oder gar nicht berücksichtigt wurde. Vor diesem Hintergrund entstand diese Studie, die nach dem Prinzip „vom Allgemeinen zum Detaillierten” diese beiden Themen unter einem einzigen Nenner zusammenfasst. Dabei baut das eine auf dem anderen auf und fügt sich untrennbar zu einer einzigen Kausalsequenz zusammen, wobei sich das Untersuchungsgebiet allmählich auf einen der deutschen Heeresgruppe „Süd” (10. Armee) unterstellten Operationsverband verengt. Die im folgenden Beitrag vorgestellten Erkenntnisse werden im Wesentlichen nicht nur in der polnischen Geschichtsschreibung weitgehend zum ersten Mal so umfassend dargestellt.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2024, XXV(LXXVI), 3(289); 87-125
    1640-6281
    3071-6829
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podpułkownik Józef Kratko w przedwojennym ruchu komunistycznym, wojsku i Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej (1914–1945)
    Lieutenant Colonel Józef Kratko and his Role in the pre-War Communist Movement, the Army and the Headquarters of the Citizens’ Militia (1914–1945)
    Oberstleutnant Józef Kratko in der kommunistischen Vorkriegsbewegung, in der Armee und im Hauptquartier der Bürgermiliz (1914–1945)
    Autorzy:
    Sztama, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/7438357.pdf
    Data publikacji:
    2023-07-27
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Aparat bezpieczeństwa
    Armia Andersa
    Armia Berlinga
    Komunistyczna Partia Polski
    Komunistyczny Związek Młodzieży Polski
    komuniści
    Milicja Obywatelska
    oficerowie polityczni
    Polski Samodzielny Batalion Specjalny
    Zgrupowanie „Jeszcze Polska nie zginęła”
    Związek Patriotów Polskich
    security apparatus
    Anders’ Army
    Berling’s Army
    Communist Party of Poland
    Communist Youth Union of Poland
    communists
    Citizens’ Militia
    political officers
    Polish Independent Special Battalion
    the „Jeszcze Polska nie zginęła” Organization
    Union of Polish Patriots
    Sicherheitsapparat
    Anders-Armee
    Berling-Armee
    Kommunistische Partei Polens
    Polnischer Kommunistischer Jugendverband
    Kommunisten
    Bürgermiliz
    Politische Offi ziere
    Polnisches Unabhängiges Spezialbataillon
    Gruppierung „Jeszcze Polska nie zginęła”
    Bund Polnischer Patrioten
    Opis:
    Józef Kratko urodził się w 1914 r., w robotniczej rodzinie żydowskiej. W młodym wieku związał się z ruchem komunistycznym, był działaczem kilku młodzieżowych organizacji, m.in. Komunistycznego Związku Młodzieży Zachodniej Ukrainy. Po uzyskaniu matury wyjechał do Warszawy, gdzie przez rok kształcił się w Państwowym Konserwatorium Muzycznym. Jednocześnie rozpoczął działalność w Komunistycznej Partii Polski. Za swoją nielegalną w II Rzeczypospolitej aktywność był kilkakrotnie zatrzymywany przez policję. Po wybuchu II wojny światowej Kratko wziął udział w kampanii polskiej, a następnie wyjechał do ZSRS. Tam do 1942 r. był m.in. nauczycielem muzyki. Po ataku Niemiec na ZSRS został przez Komintern skierowany do tzw. Armii Władysława Andersa, gdzie miał prowadzić działalność agitacyjną. Ostatecznie z wojska tego odszedł i w 1943 r. zaciągnął się do tworzonej przez komunistów 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Tam służył w różnych oddziałach, np. w Polskim Samodzielnym Batalionie Specjalnym. W 1944 r. został zrzucony na obszar okupowanej Polski i dołączył jako ofi cer polityczno-wychowawczy do Zgrupowania „Jeszcze Polska nie zginęła”. Po opanowaniu wschodniej Polski przez oddziały Armii Czerwonej Kratko został przyjęty do pracy w Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej.
    Józef Kratko was born in 1914 to working-class Jewish parents. At a young age he became involved with the communist movement and was an activist in several youth organizations, including the Communist Youth Union of Western Ukraine. After graduating from high school, he left for Warsaw where he studied for a year at the State Music Conservatory. During this period, he became an active member of the Communist Party of Poland and was imprisoned several times by the authorities for conducting illegal activities. At the outbreak of World War II Kratko took part in the Polish campaign, after which he fl ed to the Soviet Union where he worked predominantly as a music teacher. After the Germans attacked the Soviet Union in 1941 Kratko was sent by the Comintern to serve with the so-called Władysław Anders’ Army, where he was supposed to conduct agitation activities. He left this unit in 1943 and enlisted in the 1st Tadeusz Kosciuszko Infantry Division that was created by the communists. His role involved serving in various units, e.g. the Polish Independent Special Battalion. In 1944, he parachuted into occupied Poland and joined the „Jeszcze Polska nie zginęła” Organization as a political and educational offi cer. Aft er the Red Army took over eastern Poland, Kratko was hired to work at the Headquarters of the Citizens’ Militia.
    Józef Kratko wurde 1914 in einer jüdischen Arbeiterfamilie geboren. Schon in jungen Jahren engagierte er sich in der kommunistischen Bewegung und war Aktivist in mehreren Jugendorganisationen, darunter dem Kommunistischen Jugendverband der Westukraine. Nach dem Abitur ging er nach Warschau, wo er ein Jahr lang am Staatlichen Musikkonservatorium studierte. Zur gleichen Zeit wurde er in der Kommunistischen Partei Polens aktiv. Wegen seiner illegalen Aktivitäten in der Zweiten Polnischen Republik wurde er mehrmals von der Polizei verhaft et. Nach dem Ausbruch des Zweiten Weltkriegs nahm Kratko am Polenfeldzug teil und ging anschließend in die UdSSR. Dort war er bis 1942 u. a. als Musiklehrer tätig. Nach dem deutschen Angriff auf die UdSSR wurde er von der Komintern in die so genannte Władysław-Anders-Armee geschickt, wo er agitatorische Aktivitäten durchführen sollte. Schließlich verließ er diese Armee und trat 1943 in die von Kommunisten aufgestellten 1. Tadeusz-Kościuszko-Infanteriedivision ein. Dort diente er in verschiedenen Einheiten, darunter in der Polnischen Unabhängigen Spezialbataillon. Im Jahr 1944 wurde er in das besetzte Polen abkommandiert und schloss sich der Gruppierung „Jeszcze Polska nie zginęła” als politisch-pädagogischer Offi zier an. Nach der Einnahme Ostpolens durch die Einheiten der Roten Armee wurde Kratko in das Hauptquartier der Bürgermiliz übernommen.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 164-199
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Batalion Obrony Narodowej „Starogard” (82 batalion piechoty) 1937–1939
    National Defense Battalion „Starogard” (82nd infantry battalion) 1937–1939
    Батальон национальной обороны „Старогард” (82 пехотный батальон) 1937–1939
    Autorzy:
    Morkowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927035.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    82 Batalion Obrony Narodowej „Starogard”
    Obrona Narodowa
    kampania polska 1939 r.
    baon
    Armia „Pomorze”
    27 Dywizja Piechoty
    82 National Defense Battalion „Starogard”
    National Defense
    1939 Polish campaign
    battalion
    „Pomorze” Army
    27 Infantry Division
    82 Батальон Национальной Обороны „Старогард”
    Национальная Оборона
    польская кампания 1939 г.
    батальон
    армия „Поможе”
    27 пехотная дивизия
    Opis:
    We wrześniu 1939 r. oprócz jednostek czynnych i rezerwowych Wojsko Polskie wystawiło również liczne bataliony obrony narodowej. W niniejszym opracowaniu autor przedstawił historię batalionu ON nr 82 „Starogard”. Historia batalionu przedstawiona w niniejszym opracowaniu rozpoczyna się wraz z jego utworzeniem w początkach 1937 r., a kończy kilka dni po kapitulacji ostatnich jego elementów w Warszawie. Na podstawie bogatego zbioru relacji, zebranego wieloletnim staraniem autora, czytelnik ma szansę poznać kolejne etapy funkcjonowania tej jednostki – formowanie, ćwiczenia, zgrywanie, wreszcie mobilizację i wiernie rekonstruowany – dzień po dniu – szlak bojowy batalionu w kampanii polskiej 1939 r. Opracowanie niniejsze zawiera również aneks w postaci zbioru biogramów oficerów i podoficerów Batalionu ON „Starogard” i choć nie jest to zbiór kompletny, stanowi cenne uzupełnienie historii batalionu. Autor ma nadzieję, że jego opracowanie przyczyni się do lepszego poznania historii walk jednostek WP we wrześniu 1939 r.
    In September 1939, apart from the active and reserve units, the Polish Army also put up numerous national defense battalions. In this paper the author has presented the history of the National Defense Battalion “Starogard”. It starts with its set up in the beginning of 1937 and ends several days after the capitulation of its last elements in Warsaw. On the basis of an extensive collection of reports, gathered thanks to the author’s many-year effort, the reader has an opportunity to get to know the successive stages of the unit’s functioning – its formation, training, coordination, and finally mobilization and – reconstructed faithfully, day after day – the battalion’s combat trail during the Polish campaign of 1939. The article also contains an appendix with a collection of the ND Battalion “Starogard” officers’ and non-commissioned officers’ biography notes. Although the collection is not complete, it is a valuable supplement to the history of the battalion. The author hopes that his work shall contribute to better knowledge on the history of the Polish Army units’ combat in September 1939.
    В сентябре 1939 г. кроме действующих и резервных единиц Войско Польское выставило также многочисленные батальоны национальной обороны. В данной работе автор представил историю батальона НО номер 82 „Старогард”. История батальона начинается в момент его создания в начале 1937 г., а заканчивается через несколько дней после капитуляции его последних элементов в Варшаве. На основании богатой коллекции материалов, собранной автором в течение многих лет, читатель может познакомиться с этапами формирования батальона – созданием, тренировкой, координированием, а затем мобилизацией и точно реконструированным – день за днем – боевым маршрутом следования батальона в польской кампании 1939 г. Данная статья содержит приложение в виде сборника биографий офицеров и унтер-офицеров батальона национальной обороны „Старогард”, и, несмотря на то, что это неполный сборник, он является ценным дополнением к истории батальона. Автор выражает надежду, что его работа поможет лучше узнать историю битв подразделений польской армии в сентябре 1939 г.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 1 (259); 111-172
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies