Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "флот" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Ustrój i działalność sądownictwa rosyjskiej floty wojennej w latach 1867–1914 (część 1)
The structure and the principles of functioning the judiciary of Russian war fleet in the period of 1867–1914 (part 1)
Структура и принципы функционирования судебной системы военно-морского флота России в период с 1867 по 1914 год (Часть 1)
Autorzy:
Madej, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918463.pdf
Data publikacji:
2019-12-06
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
rosyjska flota wojenna
sądy morskie
morskie ustawodawstwo karne i dyscyplinarne
rosyjskie szkolnictwo wojskowe
Russian war fleet
naval courts
naval penal and disciplinary legislation
Russian military education
Российский военный флот
морские суды
морское уголовное и дисциплинарное законодательство
Российское военное образование
Opis:
W 1867 r. została przeprowadzona reforma systemu wymiaru sprawiedliwości rosyjskiej marynarki wojennej, którą wzorowano na rozwiązaniach strukturalnych przyjętych w armii lądowej. Wprowadzała ona trójinstancyjny podział organów sądowych. Sądy załogowe i wojenno-morskie rozpatrywały sprawy pod względem merytorycznym, zaś do Głównego Morskiego Sądu Wojennego były kierowane skargi i protesty kasacyjne. Procesy sądowe odbywały się w trybie kolegialnym, jawnym i publicznym. Oskarżonym zagwarantowano prawo do obrony, a przewody sądowe oparto na procesie z udziałem stron i swobodnej ocenie materiału dowodowego. Przy Głównym Morskim Sądzie Wojennym i sądach wojenno-morskich pojawiły się urzędy prokuratorskie, pełniące funkcje oskarżycielskie. Obowiązek prowadzenia dochodzeń spadał na sędziów śledczych. Podczas rejsów i kampanii wojennych działały sądy okrętowe i komisje specjalne, wyrokujące w oparciu o procedury, odmienne od tych obowiązujących w lądowych sądach morskich.
In 1867, the reform of the judicial system of the Russian navy was carried out, which was modelled on the structural solutions adopted in the land army. It introduced three degrees of jurisdiction. The crewed courts and the military naval courts looked into the cases in terms of their substantial contents, meanwhile the complaints and cassation protests against the sentence were aimed at the Main Military Naval Court. Court proceedings were held in a collegial and public prosecution. Defendants were guaranteed the right to defense and the court proceedings were based on the principles of equality of the parties and free assessment of evidence. The prosecutor’s offices appeared in the Main Military Naval Court and the military naval courts, fulfilling prosecution functions. The obligation to conduct investigations fell on investigating judges. During ship cruises and military campaigns there were vessel courts and special committees, ruling on the basis of procedures different from those in the land naval courts.
В 1867 году была проведена реформа системы правосудия российского военно-морского флота, образцом для которой полужили структурные решения, принятые в сухопутных войсках. Реформа вводила трехинстанционную систему судебных органов. Экипажные и военно-морские суды занимались вопросами, непосредственно относящимися к их компетенциям, а кассационные жалобы и кассационные протесты направлялись в Главный военно-морской суд. Судебные процессы проводились в коллегиальном явном и публичном порядке. Обвиняемому было гарантировано право на защиту, а судебное разбирательство основывалось на принципе состязательности процесса и свободной оценке доказательств. В Главном военно-морском и военно-морских судах была создана прокуратура, выполняющая обвинительные функции. Обязанность проводить расследования возлагалась на следственных судей. Во время морских походов и военных кампаний действовали корабельные суды и специальные комиссии, принимающие решения на основе процедур, отличающихся от существующих в сухопутных морских судах.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 3 (269); 25-47
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ustrój i działalność sądownictwa rosyjskiej floty wojennej w latach 1867–1914, część 2
The System and the Activity of the Judiciary of the Russian Navy in the Years 1867–1914, Part 2
Устройство и деятельность судебной системы военно-морского флота в России в 1867–1914 гг., часть 2
Autorzy:
Madej, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857461.pdf
Data publikacji:
2020-08-05
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
rosyjska flota wojenna
sądy morskie
morskie ustawodawstwo karne i dyscyplinarne
rosyjskie szkolnictwo wojskowe
Russian war fleet
naval courts
naval penal and disciplinary legislation
Russian military education
Российский военный флот
морские суды
морское уголовное и дисциплинарное законодательство
Российское военное образование
Opis:
W 1867 r. została przeprowadzona reforma systemu wymiaru sprawiedliwości rosyjskiej marynarki wojennej, którą wzorowano na rozwiązaniach strukturalnych przyjętych w armii lądowej. Wprowadzała ona trójinstancyjny podział organów sądowych. Sądy załogowe i wojenno-morskie rozpatrywały sprawy pod względem merytorycznym, zaś do Głównego Morskiego Sądu Wojennego były kierowane skargi i protesty kasacyjne. Procesy sądowe odbywały się w trybie kolegialnym, jawnym i publicznym. Oskarżonym zagwarantowano prawo do obrony, a przewody sądowe oparto na procesie z udziałem stron i swobodnej ocenie materiału dowodowego. Przy Głównym Morskim Sądzie Wojennym i sądach wojenno-morskich pojawiły się urzędy prokuratorskie, pełniące funkcje oskarżycielskie. Obowiązek prowadzenia dochodzeń spadał na sędziów śledczych. Podczas rejsów i kampanii wojennych działały sądy okrętowe i komisje specjalne, wyrokujące w oparciu o procedury, odmienne od tych obowiązujących w lądowych sądach morskich.
In 1867, the reform of the judicial system of the Russian navy was carried out, which was modelled on the structural solutions adopted in the land army. It introduced three degrees of jurisdiction. The crew courts and the military naval courts looked into the cases in terms of their substantial contents, meanwhile the complaints and cassation protests against the sentences were submitted to the Main Military Naval Court. Court proceedings were held in a collegial, open and public manner. Defendants were guaranteed the right to defense and the court proceedings were based on the principles of equality of the parties and free assessment of evidence. The prosecutor’s offices appeared in the Main Military Naval Court and the military naval courts, fulfilling prosecution functions. The obligation to conduct investigations fell on investigating judges. During ship cruises and military campaigns there were vessel courts and special committees, ruling on the basis of procedures different from those in the land naval courts.
В 1867 году была проведена реформа системы правосудия российского военно-морского флота, образцом для которой полужили структурные решения, принятые в сухопутных войсках. Реформа вводила трехинстанционную систему судебных органов. Экипажные и военно-морские суды занимались вопросами, непосредственно относящимися к их компетенциям, а кассационные жалобы и кассационные протесты направлялись в Главный военно-морской суд. Судебные процессы проводились в коллегиальном, явном и публичном порядке. Обвиняемому было гарантировано право на защиту, а судебное разбирательство основывалось на принципе состязательности процесса и свободной оценке доказательств. В Главном военно-морском и военно-морских судах была создана прокуратура, выполняющая обвинительные функции. Обязанность проводить расследования возлагалась на следственных судей. Во время морских походов и военных кампаний действовали корабельные суды и специальные комиссии, принимающие решения на основе процедур, отличающихся от существующих в сухопутных морских судах.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 1 (271); 37-61
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem oceny taktyki i dowodzenia w bitwie jutlandzkiej (1916)
The problem of evaluation of the tactics and command in the battle of Jutland (1916)
Проблема оценки тактики и командования в Ютландском сражении (1916 г.)
Autorzy:
Kaczkowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918513.pdf
Data publikacji:
2019-12-06
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
bitwa jutlandzka
I wojna światowa
wojna na morzu
dowodzenie
Grand Fleet
Hochseeflotte
John Jellicoe
David Beatty
Reinhard Scheer
Franz Hipper
battle of Jutland
World War I
sea war
command
Ютландское сражение
Первая мировая война
война на море
командование
Гранд-Флит
флот открытого моря
Джон Джеллико
Дэвид Битти
Рейнхард Шеер
Франц фон Хиппер
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi próbę przeanalizowania dowodzenia oraz taktyki zastosowanej w bitwie jutlandzkiej (1916), największej bitwie parowych okrętów liniowych w historii. Autor rozpoczyna stwierdzeniem, iż wokół wielu zagadnień związanych z bitwą jutlandzką istnieje wciąż sporo kontrowersji i przez ostatnie 100 lat toczyły się liczne dyskusje pomiędzy badaczami tematu. Jednym z takich zagadnień jest problem postępowania najważniejszych dowódców obu walczących stron. Artykuł podzielony jest na część poświęconą Brytyjczykom, w której zanalizowana została postawa admirała Johna Jellicoe głównodowodzącego Grand Fleet i wiceadmirała Davida Beatty, jak również kwestia rozpoznania. Druga część dotyczy Niemców: głównodowodzącego Hochseeflotte wiceadmirała Reinharda Scheera oraz kontradmirała Franza Hippera. Autor stara się na podstawie dostępnych dziś materiałów ocenić słuszność poszczególnych decyzji każdego z wymienionych admirałów oraz możliwe alternatywy, biorąc pod uwagę wszystkie uwarunkowania i niedogodności, z jakimi musieli się mierzyć.
This article is an attempt to analyze the command and tactics used in the battle of Jutland (1916), the largest battle of steam ships of the line in history. The author begins by stating that there is still a lot of controversy around many issues related to the battle of Jutland, and for the last hundred years there have been numerous discussions between the researchers of this subject. One such issue is the problem of the behavior of the most important commanders of both fighting parties. The article is divided into a section devoted to the British, which analyses the conduct of Admiral John Jellicoe, Commander-in-Chief of the Grand Fleet and Vice Admiral David Beatty, as well as the issue of scouting. The second part concerns the Germans: Commander-in-Chief of the High Seas Fleet (Hochseeflotte) Vice Admiral Reinhard Scheer and Counter Admiral Franz Hipper. Basing on materials available today, the author attempts to assess the justifiability of the individual decisions of each of the admirals and the possible alternatives, taking into account all the conditions and inconveniences they had to face.
Данная статья представляет собой попытку анализа управления и тактики, используемой в Ютландском сражении (1916 г.) – самой крупной битве с участием паровых линейных кораблей в истории. Автор начинает статью с утверждения, согласно которому по многим вопросам, связанным с Ютландским сражением, до сих пор существует множество противоречий, а в течение последних сто лет среди ученых велось множество дискуссий на эту тему. Один из таких вопросов – поведение самых важных командиров обеих воюющих сторон. Первая часть статьи посвящена британцам; в ней проанализирована позиция адмирала Джона Джеллико, главнокомандующего Гранд-Флита, и вице-адмирала Дэвида Битти, а также вопрос военной разведки. Вторая часть посвящена немцам: главнокомандующему флота открытого моря вице-адмиралу Рейнхарду Шееру и контр-адмиралу Францу фон Хипперу. На основе доступных сегодня материалов автор производит попытку оценить правильность индивидуальных решений каждого из перечисленных адмиралов, а также возможные альтернативы их действий с учетом всех условий и неудобств, с которыми им пришлось столкнуться.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 3 (269); 48-81
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies