- Tytuł:
-
Indias "Strategic Autonomy" and strengthening its ties with the US
"Strategiczna autonomia" Indii i wzmacnianie jej więzi z USA - Autorzy:
-
Aryal, Saroj K.
Pulami, Manish J. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/21189184.pdf
- Data publikacji:
- 2023
- Wydawca:
- Polskie Towarzystwo Geopolityczne
- Tematy:
-
India
USA
Indo-Pacific
Strategic Autonomy
Non-Alignment Movement
Indo-Pacyfik
Autonomia Strategiczna
Ruch Niezaangażowania (NAM) - Opis:
-
Immediately after independence, India joined the Non-Aligned Movement (NAM), which allowed it to avoid having to take sides with either of the then-existing two political-military blocs led by the US and the USSR. India under Jawaharlal Nehru, guided in foreign policy by principles derived from the traditions of Indian civilization, was not even able to anticipate and prevent China's aggression in 1962. Nehru's idealistic approach adopted by the Congress Party failed to ensure the permanence of power, and in 2014 the conservative-nationalist Indian People's Party (Bharatiya Janata Party) won the election, taking India's sovereignty and national interest as its supreme political imperative. The purpose of this article is to explain how the BJP government is striking a balance between India's traditional NAM-based strategic culture and growing defense ties with the US in the Indo-Pacific region. Therefore, it was necessary to present the evolution of Indian politics from radical non-alignment, grounded in the traditional value of non-violence (ahinsa), to so-called strategic autonomy.
Wkrótce po uzyskaniu niepodległości India przystała do Ruchu Państw Niezaangażowanych, który pozwalał na uniknięcie konieczności opowiadania się po stronie żadnego z istniejących wówczas dwóch bloków polityczno-militarnych, którym przewodziły USA i ZSRR. India pod rządami Jawaharlala Nehru, kierując się w polityce zagranicznej zasadami wynikającymi z tradycji indyjskiej cywilizacji, nie były nawet zdolne przewidzieć i zapobiec agresji Chin w 1962 roku. Idealistyczne podejście Nehru przyjęte przez Partię Kongresową nie zapewniło trwałości władzy i w 2014 roku wybory wygrała konserwatywno-nacjonalistyczna Indyjska Partia Ludowa (Bharatiya Janata Party), dla której suwerenność i interes państwowy Indii stanowią naczelne imperatywy polityczne. Celem niniejszego artykułu jest wyjaśnienie, w jaki sposób rząd BJP osiąga równowagę między tradycyjną kulturą strategiczną Indii opartą na niezaangażowaniu, a rosnącymi więzami obronnymi z USA w regionie Indo-Pacyfiku. Dlatego niezbędne było przedstawienie ewolucji indyjskiej polityki od radykalnego niezaangażowania, mającego swoje oparcie w tradycyjnej wartości jaką stanowi powstrzymywanie się od przemocy (ahinsa) do tzw. strategicznej autonomii. - Źródło:
-
Przegląd Geopolityczny; 2023, 44; 116-128
2080-8836
2392-067X - Pojawia się w:
- Przegląd Geopolityczny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł