Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rozumowanie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Znaczenie, rozumowanie i normatywność w kontekście inferencjalizmu znaczeniowego Roberta B. Brandoma
Autorzy:
Kublikowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15052558.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
znaczenie
prawdziwość
asercja
wnioskowanie
rozumowanie
normatywność
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2016, 2; 259-269
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formalna ocena argumentacji
Autorzy:
Selinger, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706013.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
argument
rozumowanie
sekwent
argumentacja równoległa
błędne koło
ewaluacja
Opis:
Moim celem jest dostarczenie formalnego modelu oceny możliwie szerokiej klasy argumentacji, w szczególności tych, które pojawiają się w kontekstach naturalnych. We wprowadzeniu przedstawiam elementarne sposoby rozbudowywania argumentacji prostych w coraz bardziej złożone struktury. W drugim rozdziale podaję ścisłe definicje pojęć służących do opisu tych struktur – argumentację definiuję jako niepusty i skończony zbiór sekwentów, tj. jako niepustą i skończoną relację zachodzącą pomiędzy niepustymi i skończonymi zbiorami zdań a pojedynczymi zdaniami danego języka; wprowadzam także kilka pojęć (niespójność, rozbieżność, kolistość), które pozwalają wyróżniać niektóre nietypowe lub wadliwe struktury argumentacyjne. W trzecim rozdziale proponuję ogólną, liczbową metodę oceny siły argumentacji. Metoda ta pokazuje, jak wiarygodność przesłanek pierwszych przekłada się na wiarygodność konkluzji głównej w zależności od budowy argumentacji (wiarygodność wyrażam za pomocą liczb wymiernych z domkniętego przedziału <0, 1>). Jedną z charakterystycznych własności argumentacji potocznej jest występowanie w niej wzajemnie wzmacniających się tzw. rozumowań równoległych. Dlatego za istotny składnik proponowanej metody należy uznać wzór: a ⊕ b = 2a + 2b − 2ab − 1. Wzór ten pozwala obliczyć wiarygodność (konkluzji) dowolnej argumentacji równoległej, składającej się z dwóch wzajemnie niezależnych rozumowań, które brane z osobna uwiarygodniają konkluzję w stopniach a oraz b (zakładamy przy tym, że obie te wartości są większe niż ½).
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 1; 89-109
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kognitywna interpretacja operacji zdefiniowanych w trzech konstrukcjach Davida Makinsona
Autorzy:
Łukowski, Piotr
Maciaszek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705306.pdf
Data publikacji:
2013-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
myślenie
rozumowanie
umysł
operacja (relacja) konsekwencji
niemonotoniczność
D. Makinson
przekonania
poznanie
reguły
inferencja
logika
logika klasyczna
Opis:
W pracy Logiczna analiza operacji zdefi niowanych w trzech konstrukcjach Makinsona (Łukowski 2013) został zakwestionowany niemonotoniczny charakter operacji trzech typów zaproponowanych przez Davida Makinsona w jego książce Bridges from Classical to Nonmonotonic Logic (2005). Precyzyjna, logiczna analiza trzech kolejnych konstrukcji pokazuje, że jedynie druga z nich określa operacje czy relacje spełniające defi nicję inferencji niemonotonicznej. Trudno jest jednak odmówić wartości tym konstrukcjom; co więcej, jest ona dość wysoka. Aby ją dostrzec, należy odrzucić niemonotoniczną perspektywę postrzegania tych operacji. Okazuje się wówczas, że mają one wiele wspólnego z naszym codziennym myśleniem. Każda konstrukcja formalizuje inny sposób rozumowania, które jest nam bardzo bliskie. Niniejsza praca, będąc kontynuacją wspomnianego wyżej artykułu, stanowi propozycję innego, kognitywno- -psychologicznego spojrzenia na wartościową propozycję Makinsona. Zaproponowana tu interpretacja odwołuje się do ustaleń psychologii poznawczej i nie ma nic wspólnego z niemonotonicznością.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 3; 103-118
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logiczna analiza operacji zdefiniowanych w trzech konstrukcjach Davida Makinsona
Autorzy:
Łukowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705572.pdf
Data publikacji:
2013-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
myślenie
rozumowanie
niemonotoniczność
D. Makinson
przekonania
operacja (relacja) konsekwencji
reguła
wartościowanie
inferencja
logika
logika klasyczna
błąd
ogólność nazw
typ
stereotyp
Opis:
Niemonotoniczność jest tematem doskonale w logice znanym i cieszącym się niesłabnącą popularnością. Wydaje się też dobrze ugruntowana teoretycznie. Po długim czasie, jaki upłynął od ukazania się w latach 70. pierwszych publikacji traktujących ten temat formalnie16, niemonotoniczność jest uważana za fenomen nie tylko charakteryzujący nasze myślenie i w tym też sensie realnie istniejący, lecz także powszechny. Opinia ta nie jest jednak dalej zgłębiana, a problem nie jest weryfikowany. Podejście do tego poważnego logicznego zagadnienia bazuje na szeregu „życiowych” przykładów, których rzekoma niemonotoniczność jest oczywista: przecież „ludzie myślą niemonotonicznie, od kiedy w ogóle są ludźmi”17. Okazuje się, że wielokrotnie za rozumowania niemonotoniczne uznaje się takie, w których w jakimś momencie następuje odrzucenie wniosku wyprowadzonego w kroku poprzednim. Tymczasem samo odrzucenie wcześniej wyprowadzonego wniosku nie może być uważane za przejaw niemonotoniczności. Byłby to bowiem poważny logiczny błąd. Błędów w podobnie nietrafny sposób interpretujących rozumowania jest jednak znacznie więcej. Nawet ważne i niezwykle interesujące trzy konstrukcje Davida Makinsona są rozumiane w sposób, który uniemożliwia docenienie ich prawdziwej wartości. Są bowiem traktowane jako definiujące operacje (czy relacje) niemonotoniczne18. Konstrukcje te zasługują jednak na właściwą ocenę, pokazującą, że perspektywa niemonotoniczności nie tylko je spłyca, ale również utrudnia formalizację tych technik, którymi posługuje się człowiek w procesie myślenia.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 2; 231-252
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies