Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jadacki, Jacek" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Twórczość i wolność w ujfciu Kazimierza Ajdukiewicza*
    Autorzy:
    Jadacki, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/705747.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    twórczość
    wolność
    logika wielowartościowa
    prawda
    Opis:
    Artykuł stanowi rekonstrukcję bardzo ważnej i owocnej dyskusji między przed-stawicielami Szkoły Lwowsko-Warszawskiej, która miała miejsce na począt-ku XX wieku. Dyskusja ta dotyczyła zagadnienia prawdy, a jej ubocznym skutkiem było stworzenie przez Jana Łukasiewicza logiki wielowartościowej. Rekonstrukcja opiera się częściowo na dwóch nieznanych tekstach Kazimierza Ajdukiewicza, odnalezionych ostatnio w jednym z dzienników lwowskich tego okresu.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 4; 459-468
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Piotr Tomasz Geach
    Autorzy:
    JADACKI, JACEK
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/705790.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2014, 3
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On some philosophical views of Bogusław Wolniewicz
    O niektórych poglądach filozoficznych Bogusława Wolniewicza
    Autorzy:
    Jadacki, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2097159.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Bogusław Wolniewicz
    epiphany of the devil
    fanaticism
    meliorism
    pejorism
    pseudo-theory
    tolerance
    theoreticity
    epifania diabła
    fanatyzm
    melioryzm
    pejoryzm
    pseudoteoria
    tolerancja
    teoria
    Opis:
    Tekst poświęcony jest rekonstrukcji poglądów filozoficznych Wolniewicza przedstawionych przez niego w pierwszym tomie jego Filozofii i wartości. Wskazana została tradycja filozoficzna, do której przyznawał się Wolniewicz, i wyniki jego analiz z zakresu metodologii, filozofii religii, antropologii i filozofii politycznej. Spośród problematyki metodologicznej omówione są następujące kwestie: kryteria teoretyczne (w tym kryterium semantyczne) teorii, filozofia jako teoria, style filozoficzne, parapsychologia jako pseudoteoria, zmistyfikowana obserwacja i zasada racjonalności. W ramach filozofii religii zanalizowana jest jego teza, że podstawą religii jest lęk przed śmiercią. Spośród problematyki antropologicznej przedstawione są różne aspekty poglądów Wolniewicza na relacje antropologii do aksjologii, melioryzmu do pejoryzmu (ze szczególnym uwzględnieniem tzw. epifanii diabła), aborcji do morderstwa, przeszczepów do (neo)kanibalizmu. W ramach filozofii politycznej uwaga Wolniewicza w omawianym tomie skupia się między innymi na opozycjach: demokracja i demokratyzm, ewolucja i rewolucja, a także fanatyzm i tolerancja – i te właśnie opozycje poddane są szczegółowemu rozbiorowi. Autor uznaje Wolniewicza za jednego z najwybitniejszych współczesnych polskich filozofów, ale jednocześnie wskazuje na pewne luki w jego argumentacjach.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 3; 303-338
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Twórca współczesnej semiotyki polskiej. Rzecz o Profesorze Jerzym Pelcu
    Autorzy:
    Jadacki, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2097876.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    fikcja
    pojęcie funkcjonalne znaku
    Pelc Jerzy
    semiotyka logiczna
    Szkoła Lwowsko-Warszawska
    tryby nieistnienia
    godny zaufania opiekun
    Opis:
    Tekst jest poświęcony osobie i działalności naukowej profesora Jerzego Pelca (autor był jego uczniem i wieloletnim współpracownikiem). Osobowość Profesora Pelca determinują następujące cechy: autokrytycyzm, systematyczność i konsekwencja w działaniu, oszczędność, radykalny racjonalizm, antykomunizm, nonkonformizm, patriotyzm (ale nie nacjonalizm czy szowinizm) i zamiłowanie do podróży. Był świadomym kontynuatorem tradycji Szkoły Lwowsko-Warszawskiej. Podobnie jak większość przedstawicieli Szkoły był zwolennikiem teoretycznego minimalizmu. Zgodnie ze jej duchem cenił on w filozofii – a ogólniej w humanistyce – precyzję języka naukowego (oraz prostotę i jasność z nim związaną), a także krytycyzm: w odniesieniu do problemów, metod i rezultatów badań. Głównym obszarem zainteresowania Profesora Pelca była semiotyka logiczna (szerzej: semiotyka teoretyczna). Opowiadał się za funkcjonalną koncepcją stawiał rozumieniu poczucie rozumienia. W metodologii wprowadził pojęcie treści poznawczej pytań. Analizował koncepcję prawa naukowego i interdyscyplinarności. W ontologii próbował zidentyfikować i wyeliminować problemy pozorne. Przeprowadził analizę pojęcia przedmiotu, sposobów nieistnienia i związku przyczynowego. W estetyce usiłował zdefiniować parę „forma”- -„treść”, ideologię dzieła literackiego, temat i motyw literacki, a także metaforę. Odróżniał fikcję od fikcjonalności. Badał asertywność zdań i zagadnienie intensjonalności. W etyce opowiadał się za koncepcją spolegliwego opiekuna – a przeciw nakazowi miłości do wszystkich ludzi, uważając ten ostatni za nierealny. Postulował relatywizację moralnej wartości kłamstwa. Traktował skromność jako najwyższą cnotę. Był prawdziwym humanistą – w tym sensie, który sam poddał mistrzowskiej analizie.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 2; 41-92
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O antynomii zdarzeń przyszłych (M. Tkaczyk, Futura contingentia, Lublin 2015)
    Autorzy:
    Jadacki, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2104668.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    antynomia
    Bóg
    czas
    determinacja
    prawdziwość
    wszechwiedza
    zdarzenia przyszłe
    zmiana
    Opis:
    Meritum książki Marcina Tkaczyka Futura contingentia jest pseudoteoria zdarzeń przygodnych. Jest to pseudoteoria dlatego, że chociaż składające się na nią tezy wyglądają na prawdziwe, to de facto nie mogą być, według prof. Tkaczyka, wszystkie trzy zarazem prawdziwe. Owa pseudoteoria ma dwie wersje – semantyczną i teologiczną – i w wyjściowym sformułowaniu każdej z wersji – składa się z trzech tez. Wersje te różnią się tezą ostatnią: w jednej jest nią teza (3), a w drugiej – (4): (1) Przeszłości i teraźniejszości nie sposób zmienić. (2) Na przyszłość, przynajmniej częściowo, można wpływać. (3) Każde zdanie jest prawdą lub fałszem. (4) Bóg posiada niezawodną wiedzę o przyszłości. Tezy (1)–(4) – w powyższym sformułowania – wymagają eksplikacji. Mam poważne wątpliwości wobec eksplikacji zaproponowanej przez autora. Dlatego daję tutaj własną eksplikację – a raczej różne eksplikacje. Najważniejsza z nich (zdarzeniowo-przedmiotowa) jest następująca: (1*) Żadne zdarzenie, zachodzące tylko w chwili T, nie zmienia żadnego przedmiotu, istniejącego tylko w chwili wcześniejszej od chwili T. (2*) Są zdarzenia, zachodzące w chwili T, które zmieniają pewne przedmioty, istniejące dopiero w chwili późniejszej względem chwili T. (3*) Każde zdanie jest albo zdaniem prawdziwym, albo fałszywym. (4*) Dla każdego zdarzenia/przedmiotu Z zachodzącego/istniejącego w chwili T, Bóg zawsze wie, że zdarzenie/przedmiot Z zachodzi/istnieje w chwili T. W świetle moich interpretacji – wiele wniosków, zawartych w książce, musi być istotnie przeformułowanych.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2016, 3; 311-329
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metody urabiania definicji. Na marginesie artykułu<i>O filozofii analitycznej</i>Andrzeja Dąbrowskiego
    Autorzy:
    Brożek, Anna
    Jadacki, Jacek
    Świętorzecka, Kordula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/705867.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    definicja enumeracyjna
    definicja konotacyjna
    filozofia analityczna
    Opis:
    W praktyce naukotwórczej miewamy do czynienia z jedną z dwóch następujących sytuacji: wiedząc, że dana klasa przedmiotów stanowi denotację jakiejś nazwy, ustalamy jej konotację (i w ten sposób konstruujemy defi nicję konotacyjną), lub mając ustaloną konotację, próbujemy wyznaczyć przedmioty, którym przysługują własności na nią się składające (i w ten sposób konstruujemy defi nicję enumeracyjną). Zdarzają się jednak wyrażenia, dla których z jakichś powodów nie potrafi my podać pełnej konotacji i denotacji – inaczej mówiąc, nie potrafi my podać defi nicji równościowej (normalnej) tych wyrażeń. Stoją przed nami wtedy dwie możliwości: (a) zdecydować się na defi nicję cząstkową – lub (b) zmodyfi kować zastane znaczenie i zamiast równościowej defi nicji analitycznej skonstruować równościową defi nicję syntetyczną. Dlatego kluczową sprawą, którą powinna rozstrzygnąć osoba przystępująca do zdefi niowania jakiejś nazwy, jest to, czy chce zrekonstruować jej defi nicję analityczną, czy też chce skonstruować jej defi nicję syntetyczną. Całkowicie odmienne to zadania i różnymi rządzące się regułami. Ale jeszcze ważniejsze jest, aby defi niujący miał pełną świadomość tego, którą mianowicie nazwę defi niuje. Co innego np. defi niować „fi lozofi ę analityczną”, co innego „fi lozofa analitycznego”, a co innego jeszcze „analityczny tekst fi lozofi czny”. Bywa, że brak precyzji w takiej sprawie prowadzi do błędu przesunięcia kategorialnego. Wskazujemy także inne możliwe uchybienia będące skutkiem nieprzestrzegania niektórych znanych prawideł teorii defi nicji.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 1; 127-137
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies