Temat: the state - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Zamach na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w świetle art. 134 Kodeksu karnego
Assassination attempt on the life of the President of the Republic of Poland pursuant to Article 134 of the Criminal Code
Autorzy:: Kosmaty, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23999674.pdf
Data publikacji:: 2023-12-06
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: prezydent
zamach
zbrodnia
przygotowanie
destabilizacja państwa
president
assassination
crime
preparation
destabilisation of the state
Opis:: Celem artykułu jest przedstawienie problematyki szczególnej prawnokarnej ochrony Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W nawiązaniu do przedwojennego ustawodawstwa został poddany analizie art. 134 Kodeksu karnego, kryminalizujący zachowania będące zamachem na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, który postrzegany nie jako konkretna osoba, lecz jako podmiot uosabiający majestat Rzeczypospolitej Polskiej jest jednym z głównych gwarantów sprawnego i niezakłóconego funkcjonowania organizmu państwowego. Zamach na osobę sprawującą ten urząd może być początkiem zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej destabilizacji państwa, a zagrożenie jego bezpieczeństwa pojawia się już w momencie przygotowań do popełnienia tego przestępstwa. Autor nie neguje przy tym faktu, że ten przepis wzmacnia także ochronę życia i zdrowia tej osoby, uznaje jednak, że jest to uboczny przedmiot ochrony. W artykule przedstawiono argumenty przemawiające za penalizacją wszelkich zachowań noszących znamiona przygotowania do zbrodni zamachu na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wzorem twórców Kodeksu karnego z 1932 r.
The aim of this article is to present the issue of special criminal law protection of the President of the Republic of Poland. With reference to pre-war legislation, Article 134 of the Criminal Code was analysed, which criminalises behaviour constituting an attempt on the life of the President of the Republic of Poland, who, perceived not as a specific person but as an entity embodying the majesty of the Republic of Poland, is one of the main guarantors of the efficient and undisturbed functioning of the state organism. An assassination attempt on the holder of this office may be the beginning of both internal and external destabilisation of the state, and the threat to its security appears already at the moment of preparation to commit this crime. While the author of the article does not deny that this provision also strengthens the protection of this person’s life and health, he recognises that this is an incidental object of protection. The article presents arguments in favour of the criminalisation of any behaviour bearing the features of preparation for the crime of an attempt on the life of the President of the Republic of Poland, following the example of the authors of the Criminal Code of 1932.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2023, 15, 29; 161-180
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Assassination attempt on the life of the President of the Republic of Poland pursuant to Article 134 of the Criminal Code
Zamach na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w świetle art. 134 Kodeksu karnego
Autorzy:: Kosmaty, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24001957.pdf
Data publikacji:: 2023-12-06
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: president
assassination
crime
preparation
destabilisation of the state
prezydent
zamach
zbrodnia
przygotowanie
destabilizacja państwa
Opis:: The aim of this article is to present the issue of special criminal law protection of the President of the Republic of Poland. With reference to pre-war legislation, Article 134 of the Criminal Code was analysed, which criminalises behaviour constituting an attempt on the life of the President of the Republic of Poland, who, perceived not as a specific person but as an entity embodying the majesty of the Republic of Poland, is one of the main guarantors of the efficient and undisturbed functioning of the state organism. An assassination attempt on the holder of this office may be the beginning of both internal and external destabilisation of the state, and the threat to its security appears already at the moment of preparation to commit this crime. While the author of the article does not deny that this provision also strengthens the protection of this person’s life and health, he recognises that this is an incidental object of protection. The article presents arguments in favour of the criminalisation of any behaviour bearing the features of preparation for the crime of an attempt on the life of the President of the Republic of Poland, following the example of the authors of the Criminal Code of 1932.
Celem artykułu jest przedstawienie problematyki szczególnej prawnokarnej ochrony Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W nawiązaniu do przedwojennego ustawodawstwa został poddany analizie art. 134 Kodeksu karnego, kryminalizujący zachowania będące zamachem na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, który postrzegany nie jako konkretna osoba, lecz jako podmiot uosabiający majestat Rzeczypospolitej Polskiej jest jednym z głównych gwarantów sprawnego i niezakłóconego funkcjonowania organizmu państwowego. Zamach na osobę sprawującą ten urząd może być początkiem zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej destabilizacji państwa, a zagrożenie jego bezpieczeństwa pojawia się już w momencie przygotowań do popełnienia tego przestępstwa. Autor nie neguje przy tym faktu, że ten przepis wzmacnia także ochronę życia i zdrowia tej osoby, uznaje jednak, że jest to uboczny przedmiot ochrony. W artykule przedstawiono argumenty przemawiające za penalizacją wszelkich zachowań noszących znamiona przygotowania do zbrodni zamachu na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wzorem twórców Kodeksu karnego z 1932 r.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2023, 15, 29; 387-406
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Strategiczne wyzwania dla wytwórców banknotów i dokumentów w kontekście bezpieczeństwa państwa
Strategic challenges for banknotes and documents producers in terms of state security
Autorzy:: Lewandowski, Remigiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1062712.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: security printing
bezpieczeństwo ekonomiczne państwa
bezpieczeństwo publiczne
economic security of the state
public safety
Opis:: The article presents the strategic challenges for public documents and banknotes producers - economic entities of significant importance for national security. The article discusses the impact of this type of enterprises on the economic security of the state and public safety. Strategic challenges of the security printing industry resulting from modern technological development have been identified and discussed. In particular, the focus was put on three areas: integrating new entities into existing technological value chains of security printing manufacturers by new firms; joining new, external chain links of the security printing value which are out of control of the security printing manufacturers; building alternative or complementary products and services to the classic security printing offer. The conducted analyses lead to the conclusion that the long-term market presence and development of banknotes and public documents producers require them to adapt production, research and development activities to the strategic trends identified herein.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2020, 12, 23; 176-194
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Możliwości ścigania sprawców przestępstwa szpiegostwa na szkodę państwa sojuszniczego – uwagi de lege ferenda
The possibility of prosecuting espionage crimes against an allied state – de lege ferenda
Autorzy:: Fetke, Fabiana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/501723.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: szpiegostwo
europejski nakaz aresztowania przestępstwo polityczne
państwo sojusznicze
zasada wzajemności
espionage
the European Arrest Warrant
political offense
the state allies
reciprocity
Opis:: Czy istnieje niebezpieczeństwo, że w niedługiej przyszłości Warszawa zostanie centrum światowego szpiegostwa? Tak postawione pytanie stanowi punkt wyjścia do przedstawionych w artykule rozważań na temat obowiązujących w Rzeczpospolitej Polskiej przepisów karnych regulujących zagadnienie szpiegostwa, ze szczególnym uwzględnieniem treści art. 138 § 2 kk, w którym została zrealizowana zasada jedności sojuszniczej w zakresie ścigania sprawców przestępstwa szpiegostwa przeciwko państwu sojuszniczemu. Jednocześnie w artykule przedstawiono istniejące aktualnie ograniczenia dla możliwości ścigania przedstawicieli obcych służb działających na terenie naszego kraju przeciwko innym państwom, w przypadku realizacji przez stronę polską europejskich nakazów aresztowania. Analiza regulacji prawnych dotyczących wskazanej tematyki pozwala na stwierdzenie, że aktualnie nie tylko istnieje realne zagrożenie, że obce służby mają duże możliwości bezkarnego działania na naszym terytorium, lecz także, że Polska nie będzie mogła wypełnić niektórych zobowiązań sojuszniczych w przypadku realizacji europejskich nakazów aresztowania w odniesieniu do sprawców przestępstwa szpiegostwa.
Is there a danger that in the nearest future Warsaw might become a center of the global espionage? Such a question is the starting point for the analysis of the regulations of Poland’s penal code concerning the issue of espionage, with particular emphasis on the content of article 138 § 2 of the Penal Code, formulating the rule of the allied states unity in the field of prosecution of perpetrators of espionage crimes against any allied state. The article also presents the existing limitations of the prosecution of representatives of foreign intelligence agencies operating in our country against other states, in the case of conducting by Poland European Arrest Warrants. The analysis of the legal framework concerning the topic mentioned above leads to the conclusion that at present there is not only a real threat that foreign intelligence agencies might have large possibilities to act with impunity in our territory, but also that Poland as an allied state might not be able to fulfill some of its commitments for implementation of the European Arrest Warrants in relation to the perpetrators of the espionage crime.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2015, 7, 12; 88-96
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Działania analityczno-informacyjne identyfikujące mechanizmy korupcyjne w procesach zarządzania.
Analytical and informative actions towards corruption identification mechanisms in management.
Autorzy:: Walczak, Waldemar
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/501777.pdf
Data publikacji:: 2017-03-15
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: korupcja,
działania analityczno-informacyjne,
Centralne Biuro Antykorupcyjne,
zaufanie publiczne,
bezpieczeństwo ekonomiczne państwa
corruption,
analytical-information activities,
Central Anticorruption Bureau,
public trust,
economic security of the state.
Opis:: W artykule przestawiono kompleksowe rozważania i analizy przybliżające do lepszego poznania i zrozumienia mechanizmów korupcyjnych, jakie powszechnie występują w procesach zarządzania. Na wstępie scharakteryzowano różne ujęcia definicyjne omawianego zjawiska, akcentując jednocześnie, że wzorce zachowań określane mianem k o r u p c j a nie zawężają się wyłącznie do czynów zabronionych przez prawo. W dalszej części pracy zwrócono uwagę na postrzeganie omawianych problemów z perspektywy podważania zaufania do państwa i jego organów. Podkreślono przy tym, że każda arbitralna i uznaniowa decyzja podejmowana przez organy władzy publicznej może być oceniana z punktu widzenia przestrzegania zasad sprawiedliwości społecznej i równego traktowania. Następnie wnikliwie omówiono cele i znaczenie realizowanych czynności o charakterze analityczno-informacyjnym, które służą rozpoznawaniu praktyk korupcyjnych. Dodatkowo zaprezentowano metodykę postępowania, która umożliwia wszechstronne zdiagnozowanie oraz właściwe zrozumienie istoty, a także złożoności badanych zdarzeń i procesów.
The article presents comprehensive deliberations and analyses bringing closer view to better cognition and understanding of the corruption mechanisms which constitute general practices appearing in management processes. Firstly, different definitional approaches to the discussed phenomenon are characterized, stressing simultaneously that patterns of behaviours described as c o r r u p t i o n are not narrowing exclusively to actions forbidden by the law. Hereinafter the attention is paid to perceiving analyzed problems from the perspective of undermining trust to the state and its organs. It was emphasized that each arbitrary and discretionary decision made by public authorities could be assessed from the point of view respecting adherence to the principles of the social justice and the fair treatment. Next, the aims and significance of carried out analytical- information activities which are devoted to recognizing and identifying corruption practice are thoroughly discussed which are devoted to recognizing and identifying corruption practice. Finally, the article presents methods of proceedings which enable versatile diagnosis and appropriate understanding the essence as well as the complexities of examined phenomena and processes.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 16; 55-72
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats
Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych
Autorzy:: Izak, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/501812.pdf
Data publikacji:: 2018-10-15
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: Al Qaeda
terrorist attacks
security
the Middle East
jihad
jihadists
fanaticism
Islam
caliphate
conflicts
Kurds
mujahedeen
Muslims
Islamic State
salafists
Syrian Democratic Forces
the Taliban
terrorists
terrorism
Wahhabism
threat
attempts
Al-Kaida
ataki terrorystyczne
Bliski Wschód
Państwo Islamskie
salafici
talibowie
wahhabizm
Opis:: Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 19; 293-317
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych
What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats
Autorzy:: Izak, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/501970.pdf
Data publikacji:: 2018-10-15
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: Al-Kaida
ataki terrorystyczne
Bliski Wschód
Państwo Islamskie
salafici
talibowie
wahhabizm
Al Qaeda
terrorist attacks
security
the Middle East
jihad
jihadists
fanaticism
Islam
caliphate
conflicts
Kurds
mujahedeen
Muslims
Islamic State
salafists
Syrian Democratic Forces
the Taliban
terrorists
terrorism
Wahhabism
threat
attempts
Opis:: Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 19; 58-86
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Determinants, standards and principles of cooperation between the Polish Financial Supervision Authority and selected stakeholders of the state security system
Uwarunkowania, standardy i zasady współpracy Komisji Nadzoru Finansowego z wybranymi podmiotami systemu bezpieczeństwa państwa
Autorzy:: Jastrzębski, Jacek
Mroczka, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2156561.pdf
Data publikacji:: 2022-12-09
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: Polish Financial Supervision Authority
financial supervision
state
security
The Internal Security Agency
Central Anticorruption
Bureau
Police
National Revenue Administration
The National
Bank of Poland.
Komisja Nadzoru Finansowego
nadzór finansowy
bezpieczeństwo
państwa
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Centralne Biuro
Antykorupcyjne
Policja
Krajowa Administracja Skarbowa
Narodowy
Bank Polski.
Opis:: The aim of the article is to analyze determinants, standards and principles of co-operation between the Polish Financial Supervision Authority and selected stakeholders of the state security system. This is especially important in the context of the dynamic development of the financial market, challenges resulting from the computerization of this market in the era of pandemics and the geopolitical situation related to the war in Ukraine. Authors accepted the hypothesis that the effectiveness of cooperation of entities responsible for state security depends, on the one hand, on the proper legal basis, and on the other hand, on soft factors such as mutual trust, community of goals and competence of employees of public institutions and officers. The article is a review with a theoretical and empirical component. The doctrine and legal acts were analyzed, and also empirical material collected during the research process was analyzed. For the purposes of the considerations, the dogmatic-legal method and the analysis of source materials of the Polish Financial Supervision Authority were used.
Celem artykułu jest zanalizowanie uwarunkowań, standardów i zasad współpracy Komisji Nadzoru Finansowego z wybranymi podmiotami systemu bezpieczeństwa państwa. Jest to szczególnie istotne w kontekście dynamicznego rozwoju rynku finansowego, wyzwań płynących z informatyzacji tego rynku w dobie pandemii oraz sytuacji geopolitycznej związanej z wojną w Ukrainie. Autorzy przyjęli hipotezę, że skuteczność współpracy podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo państwa zależy z jednej strony od właściwych podstaw prawnych, a z drugiej od czynników miękkich, takich jak wzajemne zaufanie, wspólnota celów oraz kompetencje pracowników i funkcjonariuszy instytucji publicznych. Artykuł ma charakter przeglądowy z komponentem teoretyczno-empirycznym. Dokonano w nim analizy dorobku doktryny i aktów prawnych oraz przeanalizowano zgromadzony materiał empiryczny. Na potrzeby prowadzonych rozważań wykorzystano metodę dogmatyczno-prawną oraz analizę materiałów źródłowych Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego oraz Komisji Nadzoru Finansowego.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2022, 27 (14); 253-275
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Uwarunkowania, standardy i zasady współpracy Komisji Nadzoru Finansowego z wybranymi podmiotami systemu bezpieczeństwa państwa
Determinants, standards and principles of cooperation between the Polish Financial Supervision Authority and selected stakeholders of the state security system
Autorzy:: Jastrzębski, Jacek
Mroczka, Kamil
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2156552.pdf
Data publikacji:: 2022-12-09
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: Komisja Nadzoru Finansowego
nadzór finansowy
bezpieczeństwo
państwa
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Centralne Biuro
Antykorupcyjne
Policja
Krajowa Administracja Skarbowa
Narodowy
Bank Polski.
Polish Financial Supervision Authority
financial supervision
state
security
The Internal Security Agency
Central Anticorruption
Bureau
Police
National Revenue Administration
The National
Bank of Poland.
Opis:: Celem artykułu jest zanalizowanie uwarunkowań, standardów i zasad współpracy Komisji Nadzoru Finansowego z wybranymi podmiotami systemu bezpieczeństwa państwa. Jest to szczególnie istotne w kontekście dynamicznego rozwoju rynku finansowego, wyzwań płynących z informatyzacji tego rynku w dobie pandemii oraz sytuacji geopolitycznej związanej z wojną w Ukrainie. Autorzy przyjęli hipotezę, że skuteczność współpracy podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo państwa zależy z jednej strony od właściwych podstaw prawnych, a z drugiej od czynników miękkich, takich jak wzajemne zaufanie,wspólnota celów oraz kompetencje pracowników i funkcjonariuszy instytucji publicznych. Artykuł ma charakter przeglądowy z komponentem teoretyczno-empirycznym. Dokonano w nim analizy dorobku doktryny i aktów prawnych oraz przeanalizowano zgromadzony materiał empiryczny. Na potrzeby prowadzonych rozważań wykorzystano metodę dogmatyczno-prawną oraz analizę materiałów źródłowych Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego oraz Komisji Nadzoru Finansowego.
The aim of the article is to analyze determinants, standards and principles of co-operation between the Polish Financial Supervision Authority and selected stakeholders of the state security system. This is especially important in the context of the dynamic development of the financial market, challenges resulting from the computerization of this market in the era of pandemics and the geopolitical situation related to the war in Ukraine. Authors accepted the hypothesis that the effectiveness of cooperation of entities responsible for state security depends, on the one hand, on the proper legal basis, and on the other hand, on soft factors such as mutual trust, community of goals and competence of employees of public institutions and officers. The article is a review with a theoretical and empirical component. The doctrine and legal acts were analyzed, and also empirical material collected during the research process was analyzed. For the purposes of the considerations, the dogmatic-legal method and the analysis of source materials of the Polish Financial Supervision Authority were used.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2022, 27 (14); 43-65
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Bezpieczeństwo wewnętrzne, różne perspektywy analityczne i doktrynalne
Internal security, various analytical perspectives and doctrines
Autorzy:: Barcikowski, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/501771.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: Bezpieczeństwo wewnętrzne
bezpieczeństwo wewnętrzne w wąskim i szerokim rozumieniu
miękka dezintegracja państwa
perspektywy dekompozycji bezpieczeństwa wewnętrznego państwa
konstytucyjne i ustawowe ujęcie bezpieczeństwa wewnętrznego
Internal security
narrow and broad meaning of internal security
soft state disintegration
the decomposition of internal security
legal aspects of internal security in Poland
Opis:: Przedmiotem artykułu jest zarówno szeroko, jak i wąsko rozumiane pojęcie bezpieczeństwo wewnętrzne oraz zarekomendowanie kierunków działania instytucjom powołanym do ochrony tego bezpieczeństwa. Autor wskazuje na typowe dla współczesności rodzaje miękkiej dezintegracji państwa oraz na kierunki zagrożeń odnoszących się do zdolności państw do skutecznej i samodzielnej działalności na rzecz zapewniania bezpieczeństwa. Analizuje także polskie konstytucyjne i ustawowe regulacje dotyczące bezpieczeństwa wewnętrznego, wskazując na brak ich precyzji. Ponadto jako szczególnie ważne pola analiz i zadań dla instytucji zajmujących się bezpieczeństwem wewnętrznym w Polsce wymienia lobbing, korupcję oraz zagrożenie informacji chronionych, w tym niejawnych.
The subject of the article is both broad and narrow understanding of "homeland security" and the recommendations of the guidelines for the institution established for the protection of security. The author points out the typical contemporary types of soft disintegration of the state and the directions of the threats to a state’s ability to carry out effective and independent activities guaranteeing security. The article also examines the constitutional laws and other legal regulations of internal security, pointing to significant contradictions in this area. The author suggests that lobbying, corruption and sensitive information protection are an important areas affecting internal security.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2014, 6, 11; 11-21
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.
Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe.
Autorzy:: Izak, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/501533.pdf
Data publikacji:: 2017-11-15
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: przemoc
bezpieczeństwo
deradykalizacja
dżihad
dżihadyści
ekstremiści
euroislam
imigranci
islam
Koran
Muhammad
multikulturalizm
muzułmanie
Państwo Islamskie
poprawność polityczna
prawa człowieka
prorok
radykalizacja
salafici
szariat
terroryzm
wahhabizm
zagraniczni bojownicy
zagrożenie
zamach
appeasement
assassination attempt
deradicalization
extremists
foreign fighters
human rights
immigrants
Islamic State
jihad
jihadists
the Koran
Mohammad
multicultural
muslims
political correctness
prophet
radicalization
salafists
security
sharia
terrorism
threat
violence
wahhabism
Opis:: Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 104-137
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe
Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie
Autorzy:: Izak, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/501761.pdf
Data publikacji:: 2017-11-15
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: appeasement
assassination attempt
deradicalization
euroislam
extremists
foreign fighters
human rights
immigrants
islam
Islamic State
jihad
jihadists
the Koran
Mohammad
multicultural
muslims
political correctness
prophet
radicalization
salafists
security
sharia
terrorism
threat
violence
wahhabism
bezpieczeństwo
deradykalizacja
dżihad
dżihadyści
ekstremiści
imigranci
Koran
Muhammad
multikulturalizm
muzułmanie
Państwo Islamskie
poprawność polityczna
prawa człowieka
prorok
przemoc
radykalizacja
salafici
szariat
terroryzm
wahhabizm
zagraniczni bojownicy
zagrożenie
zamach
Opis:: Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 342-369
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "the state" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język