Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "biologiczna ochrona" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wykorzystanie grzyba owadobójczego Isaria fumosorosea do zwalczania szkodników w uprawie bobiku
Use of the entomopathogenic fungus Isaria fumosorosea for pest control in faba bean cultivation
Autorzy:
Kuźniar, T.
Ropek, D.
Kulig, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127512.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
Isaria fumosorosea
biologiczna ochrona
szkodniki bobiku
biological control
pests
Opis:
Celem badań było określenie skuteczności zastosowania zarodników grzyba owadobójczego Isaria fumosorosea (szczep AP 112) w ograniczaniu szkodliwości oprzędzika pręgowanego (Sitona lineatus L.) oraz strąkowca bobowego (Bruchus rufimanus Boh.) w uprawie bobiku. Doświadczenie poletkowe przeprowadzono w latach 2010-2011 w Prusach koło Krakowa. W doświadczeniu zastosowano dwie formy ochrony: zaprawianie nasion zarodnikami grzyba owadobójczego I. fumosorosea oraz opryskiwanie roślin zawiesiną zarodników w okresie wegetacyjnym. W obydwu formach ochrony zastosowano dawkę 1 · 1013 zarodników na ha. Zastosowana ochrona nie wpłynęła istotnie na procent liści uszkodzonych przez chrząszcze oprzędzika pręgowanego, natomiast wpłynęła na ograniczenie stopnia uszkodzeń brodawek korzeniowych bobiku, powodowanych przez larwy oprzędzika pręgowanego. Ponadto, w przypadku roślin chronionych, nasiona bobiku były w mniejszym stopniu uszkadzane przez strąkowca bobowego.
The aim of this research is to evaluate the efficacy of the entomopathogenic fungus Isaria fumosorosea (AP 112 strain) in limiting the harm caused by the pea leaf weevil (Sitona lineatus L.) and the broad bean weevil (Bruchus rufimanus Boh.) in faba bean cultivation. Experiments in the field were conducted in 2010-2011 in Prusy, near Kraków. Two methods of application were used: seeds dressing with I. fumosorosea spores and spraying the plants with a spore suspension during the growing season. In both cases, I. fumosorosea was applied at a rate of 1 · 1013 spores · ha–1. The applied insecticide did not significantly influence the percentage of faba bean leaves damaged by the pea leaf weevil, but did reduce the damage to the plant’s radicular nipples of faba bean. Furthermore, faba bean seeds that were protected by I. fumosorosea were less damaged by the broad bean weevil.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 1; 201-207
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspects of decrease of some soil pathogens of sugar beet by Bacillus subtilis and Streptomycetes
Badanie możliwości ograniczania rozwoju wybranych glebowych patogenów buraka cukrowego przez Bacillus subtilis oraz Promieniowce
Autorzy:
Moliszewska, E. B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127510.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
sugar beet
biological methods of plant protection
burak cukrowy
biologiczna ochrona roślin
Opis:
Soil-borne pathogens of sugar beet (Beta vulgaris L.) are often responsible for its poor quality and yield loss. Protection against the group of pathogens is possible only in the early stage of plant development, later there is no possibility for application of chemicals into the soil. This is a reason of the importance of biological methods of plant protection as well as the natural occurrence in the soil of some potentially antagonistic microorganisms. In the laboratory experiments some interactions between pathogens and potentially antagonistic microorganisms were tested as well as their influence on the sugar beet seedlings. Pathogens (Aphanomyces cochlioides, Rhizoctonia solani, Fusarium oxysporum and Streptomyces scabies) were isolated from diseased sugar beet root tissues. The antagonists were Bacillus subtilis, Streptomyces griseoviridis and two isolate of streptomycetes A-2003 and II-2003. Antagonistic microorganisms could not or could only slightly limit development of pathogens. The best result was observed in the case of R. solani which was limited by S. griseoviridis. In vitro B. subtilis and S. griseoviridis could decrease also growth of S. scabies. F. oxysporum showed very low pathogenic ability against sugar beet seedlings, but isolates of A-2003 and II-2003 decreased the number of diseased seedlings in the soil inoculated by F. oxysporum. The microorganisms tested as the antagonists did not injury seedlings of sugar beets. The strongest pathogenicity showed A. cochlioides and any one of antagonistic bacteria could not protect the seedlings against it. They also could not protect seedlings against R. solani, but in the case of soil infected by S. scabies they showed the possibility to protect seedlings.
Choroby korzeni buraka cukrowego (Beta vulgaris L.) powodują znaczne obniżenie ilości oraz jakości plonu tej rośliny. Zwalczanie patogenów glebowych ograniczone jest tylko do fazy siewek buraka, w późniejszym czasie nie ma możliwości chemicznej walki z patogenami glebowymi. Dlatego bardzo ważna jest obecność w glebie naturalnych antagonistów mikroorganizmów patogennych. Organizmy antagonistyczne można także wprowadzać sztucznie do środowiska glebowego, co umożliwia rozwój metod biologicznej ochrony roślin. W przeprowadzonych doświadczeniach, w warunkach laboratoryjnych, zbadano wzajemne oddziaływanie, w warunkach in vitro, pomiędzy patogenami otrzymanymi z zainfekowanych korzeni buraka cukrowego: Aphanomyces cochlioides, Rhizoctonia solani, Fusarium oxysporum oraz Streptomyces scabies a potencjalnymi antagonistami: Bacillus subtilis, Streptomyces griseoviridis oraz dwoma wybranymi izolatami promieniowców (A-2003 i II-2003) otrzymanymi z ranek parchowych na korzeniach buraka. Zbadano także ich wpływ na rośliny buraka w infekcyjnym doświadczeniu wazonowym. Stwierdzono, że wpływ antagonistów na rozwój patogenów był niejednakowy. Obserwowano niewielki stopień ograniczenia wzrostu patogenów przez S. griseoviridis i przez B. subtilis, szczególnie w odniesieniu do R. solani. F. oxysporum wykazywał bardzo nikłe właściwości patogenne wobec siewek buraka, a badane promieniowce A-2003 i II-2003 w niewielkim stopniu ograniczały rozwój jego grzybni oraz w odniesieniu do kombinacji kontrolnej zmniejszały liczbę chorych roślin w teście wazonowym. Wykazano, że żaden z potencjalnych antagonistów nie powodował uszkodzeń siewek buraka. Siewki hodowane w wazonach zainokulowanych antagonistami oraz A. cochlioides nie były chronione przed tym patogenem, podobnie jak w przypadku wazonów infekowanych R. solani, natomiast B. subtilis i S. griseoviridis dobrze chroniły siewki przed S. scabies.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 2; 401-405
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies