Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""miedź"" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Heavy metals biosorption from aqueous solution by Pseudomonas sp. G1
Biosorpcja metali ciężkich z roztworów wodnych przez Pseudomonas sp. G1
Autorzy:
Wierzba, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127402.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
biosorption
copper
zink
Pseudomonas sp.
biosorpcja
miedź
cynk
Opis:
The objectives of the study are to compare the living and non-living cells of Pseudomonas sp. G1 in their removal capacity of Cu(II) and Zn(II). For these purposes, the removal capacity, desorption efficiency of living and non-living cells and various factors affecting the adsorption, such as reaction time, initial pH of the solution and metal concentration were determined. It was found that the optimum pH value for Cu(II) removal by living and nonliving cells was 5.0, while it was 6.0 and 5.0, respectively, for Zn(II) removal. The binding capacity by living cells is significantly higher than that of dead cells at tested conditions. Most of the metal adsorption occurred during the first 10 min. Moreover, desorption efficiency of Cu(II) and Zn(II) by living cells was 76.3 and 68.4% under 0.1 M HCl and it was 93.1 and 86.5% by non-living cells, respectively.
Celem prowadzonych badań było porównanie zdolności biosorpcji Cu(II) i Zn(II) ze ścieków przez żywe i martwe komórki Pseudomonas sp. G1. Zakres pracy obejmował ocenę efektywności sorpcji i desorpcji metali przez żywe i martwe komórki oraz wpływ na nią takich parametrów, jak: czas reakcji, wartość pH i stężenie metali w roztworze. Stwierdzono, że optymalne pH dla procesu biosorpcji Cu(II) przez żywne i martwe komórki wynosi 5,0, natomiast w przypadku Zn(II) odpowiednio 6,0 i 5,0. W warunkach doświadczenia komórki żywe wykazywały znacznie większą zdolność do usuwania jonów metali ciężkich niż komórki martwe. Większość jonów metali została zaadsorbowana w ciągu pierwszych 10 minut trwania doświadczenia. Ponadto efektywność procesu desorpcji Cu(II) i Zn(II) za pomocą 0.1 M HCl wynosiła dla żywych komórek 76,3 i 68,4%, a dla martwych odpowiednio 93,1 i 86,5%.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2010, 4, 1; 85-89
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adsorpcja miedzi(II) i cynku(II) na modyfikowanej korze wierzby Salix americana
Adsorption of copper(II) and zinc(II) ions on modified Salix americana wicker bark
Autorzy:
Rypińska, I.
Biegańska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125857.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
adsorpcja
kora wierzby
miedź
cynk
adsorption
willow bark
copper
zinc
Opis:
Kora wierzby Salix americana stanowi odpad powstający w procesie korowania (uszlachetniania) wikliny, który do tej pory nie znalazł praktycznego zastosowania. Kora może adsorbować jony metali, ponieważ w swym składzie ma ugrupowania fenolowe zdolne do wymiany jonów. Ponadto zawiera barwniki, garbniki oraz ok. 20-45% ligniny i 10-35% celulozy i hemiceluloz, które również mogą brać udział w usuwaniu jonów metali z roztworów. Substancje te oraz ich pochodne mają dobre właściwości adsorpcyjne. W celu zwiększenia wydajności procesu adsorpcji prowadzi się modyfikację kory, m.in. kwasem azotowym. W pracy przedstawiono wyniki sorpcji jonów miedzi(II) i cynku(II) na zmodyfikowanej korze wierzby plecionkarskiej Salix americana. Kora modyfikowana była kwasem azotowym o stężeniach od 5 do 15%. Najlepsze rezultaty adsorpcji uzyskano, wykorzystując do modyfikacji 15% kwas azotowy. Przy czym czas modyfikacji w przypadku adsorpcji jonów Zn(II) wynosił 40 min, natomiast w przypadku jonów Cu(II) najlepsze rezultaty uzyskano po 120 min prowadzenia procesu. Wzrost wyjściowego stężenia miedzi(II) i cynku(II) powodował wzrost ich adsorpcji na zmodyfikowanej korze przy jednoczesnym zmniejszeniu stopnia usuwania Cu(II) i Zn(II). Strukturę powierzchniowych grup kory wierzby plecionkarskiej S. americana zbadano w podczerwieni przy użyciu spektroskopu z transformatą Fouriera metodą osłabionego całkowitego odbicia (FT-IR, ang. Fourier Transform Infrared spectroscopy).
Salix americana willow bark is a waste arising in the process of wicker decortication (operations) that so far has not found any practical application. The bark can adsorb metal ions as present in its composition phenolic groups are able to exchange ions. It also contains pigments, tannins and about 20-45% and 10-35% lignin, cellulose and hemicelluloses, which may also be involved in the removal of metal ions from solutions. These substances and their derivatives are known for good adsorption properties. To increase the efficiency of the adsorption by modification processes of the cortex with nitric acid were conducted. The results of sorption of copper(II) and zinc(II) on modified willow bark of Salix Americana were presented. The bark has been modified with nitric acid at concentrations ranging from 5 to 15%. Very good results of adsorption of the studied metal ions were observed for modification with 15% HNO3. The optimum time of modification in the case of adsorption of Zn(II) was 40 min, whereas in the case of Cu(II) the best results were obtained after 120 min of the process. The increase of initial concentration of copper(II) and zinc(II) caused an increase in their amount of adsorption on modified willow bark while reducing the degree of removal of the ions.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 2; 703-711
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of copper on superoxidase dysmutase activities in rats exposed to cadmium
Wpływ miedzi na aktywność dysmutazy ponadtlenkowej u szczurów zatruwanych kadmem
Autorzy:
Grosicki, A.
Kozaczyński, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126445.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
copper
cadmium
superoxide dismutase
rat
miedź
kadm
dysmutaza ponadtlenkowa
szczur
Opis:
The aim of this study was to evaluate the influence of copper supplements on superoxide dismutase (SOD) activities in the kidneys and liver of rats exposed to moderate doses of cadmium chloride. SOD activities were measured weekly for a period of 28 days. The examinations involved male Wistar rats divided into three groups. Rats in group I were considered the controls whereas rats in group II and III were administered intragastrically for 7 d, 14 d, 21 d, and 28 d a water solution of cadmium chloride corresponding to 10 mg Cd/kg diet. All rats fed a standard laboratory chow LSM (Agros Motycz, Poland) containing 5 mg Cu/kg except for the rats in group III in which animals were fed an LSM diet supplemented up to 50 mg Cu/kg. The experimental procedure included evaluation of water and feed intake, body weight gains, liver, kidneys, testicles, heart and spleen to body ratio, and hepatic and renal SOD activities measured after 7 d, 14 d, 21 d, and 28 d exposure to cadmium or cadmium plus copper. Results indicated that SOD activity in cadmium or cadmium plus copper groups changed in comparison with the control values. Supplements of copper increased significantly hepatic and renal SOD activities after 21 and 28 d of exposure when compared to those found in the controls and cadmium exposed rats. Moreover, rats fed the copper supplement diet improved body weight gain in comparison with that in the cadmium exposed rats. Results suggest that copper may stimulate a protective activity against toxic action of cadmium given at doses resembling its concentrations in the areas contaminated with this metal.
Celem pracy było określenie wpływu diety wzbogaconej w miedź na aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) w wątrobie i nerkach szczurów szczepu Wistar eksponowanych na umiarkowane dawki chlorku kadmu. W badaniach uwzględniono 3 grupy zwierząt: grupę I stanowiły zwierzęta kontrolne, grupę II zwierzęta eksponowane na kadm podawany dożołądkowo w ilościach odpowiadających 10 mg Cd/ kg paszy oraz grupę III, w której kadm podawano tak jak w grupie II, a ponadto zwierzęta eksponowane były na chlorek miedzi podawany w paszy LSM (Agros Motycz, Polska) w stężeniu 50 mg Cu/kg. Stężenie miedzi w standardowej paszy LSM podawanej zwierzętom w grupach I i II wynosiło 5 mg Cu/kg. W doświadczeniu określano spożycie paszy i wody, przyrosty masy ciała, masy względne wątroby, nerek, serca, śledziony i jąder oraz aktywność SOD po 7, 14, 21 i 28 d podawania kadmu. Wyniki badań wskazują, że zatruwanie szczurów chlorkiem kadmu zmieniało aktywność SOD w wątrobie i nerkach w porównaniu z danymi w grupie kontrolnej. Dodatek miedzi do paszy zwiększył statystycznie istotnie aktywność SOD po 21 i 28 dniach ekspozycji na kadm w porównaniu z danymi w grupie kontrolnej i grupie eksponowanej tylko na kadm. Warto także podkreślić, że dodatek miedzi do paszy szczurów zatruwanych kadmem powodował zwiększone przyrosty masy ciała w porównaniu z danymi uzyskanymi od zwierząt karmionych standardową paszą i eksponowanych na kadm. Uzyskane wyniki sugerują, że miedź może mieć ochronne działanie u zwierząt eksponowanych na kadm drogą pokarmową w ilościach, które mogą być obecne w paszy na terenach skażonych tym metalem.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 1; 72-75
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie celulozy i kory wierzby Salix americana do adsorpcji miedzi z roztworów wodnych
Utilization of cellulose and wicker bark of Salix americana for copper adsorption from aqueous solutions
Autorzy:
Biegańska, M.
Cierpiszewski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127228.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
celuloza
kora wierzby
adsorpcja
miedź
cellulose
wicker bark
adsorption
copper
Opis:
Celuloza jest naturalnym biopolimerem występującym w przyrodzie, m.in. w korze wierzbowej. Ze względu na swoją budowę chemiczną i morfologię ma właściwości adsorpcyjne. Kora Salix americana oraz innych wierzb plecionkarskich jest odpadem powstającym podczas korowania (uszlachetniania) wikliny, który dotychczas nie znalazł praktycznego zastosowania. Zarówno celuloza, jak i kora wierzbowa mogą adsorbować jony metali, ponieważ mają ugrupowania tlenowe zdolne do wymiany jonów. Kora oprócz celulozy składa się z ligniny, pektyn i garbników, które również mogą brać udział w usuwaniu jonów metali z roztworów. W pracy przedstawiono wyniki sorpcji miedzi Cu(II) na celulozie i korze wierzby plecionkarskiej Salix americana. Ze wzrostem pH roztworów następował wzrost adsorpcji miedzi na celulozie z 9 do 61% (pH 2,5 do 6,0). Wzrost wyjściowego stężenia Cu(II) powodował wzrost jej adsorpcji na celulozie przy jednoczesnym zmniejszaniu się stopnia usuwania miedzi od 61 do 8% (stężenie od 20 do 80 mg/dm3 odpowiednio). Natomiast czas wytrząsania nie wpływał znacząco na proces adsorpcji na celulozie. Kora lepiej adsorbowała miedź z roztworów niż celuloza, co spowodowane jest jej składem chemicznym. Stopień usuwania Cu(II) na korze z roztworu o stężeniu 30 mg/dm3 wynosił około 90% i nie zmieniał się znacząco z czasem wytrząsania. Z uwagi na zróżnicowany pod względem chemicznym skład kory wierzby plecionkarskiej użytej w badaniach trudno jednoznacznie określić, która z substancji ma decydujący wpływ na jej właściwości adsorpcyjne.
Cellulose is a natural biopolymer abundant in the environment and among other things in wicker bark. Because of its chemical structure and morphology it has sorption properties. Bark of Salix americana and other wickers is a by-product of decortication (gentrification) of wicker, which so far has not found practical applications. Both cellulose and wicker bark are able to adsorb metal ions, because they have oxygen units, which are able to exchange ions. Apart from cellulose, bark consists of lignin, pectin and tannins, which can also take part in metal ions removal from solutions. This paper presents results of copper(II) adsorption on cellulose and wicker bark of Salix americana. The copper(II) adsorption on cellulose increases with pH increasing from 9 to 61% for pH 2.5 and 6.0, respectively. When the initial concentration of copper(II) is increased the adsorption of metal also increased in studied systems, but the removal of copper is decreased from 61 to 8%. The time of adsorption did not have significant effect on obtained results. Bark adsorbed copper better than cellulose due to its complex chemical composition. Removal of Cu(II) on bark from the solution of 30 mg/dm3 was about 90% and has not changed significantly with shaking time. In view of the complex chemical composition of wicker bark used in the experiments it is difficult to undoubtedly determine which substance has significant effect on its sorption properties.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2010, 4, 2; 313-317
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cadmium and mercury rat body burden following copper supplements
Retencja kadmu i rtęci w organizmie szczura karmionego paszą z dodatkiem miedzi
Autorzy:
Grosicki, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127549.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
cadmium
mercury
copper
rat
interaction
kadm
rtęć
miedź
szczur
interakcja
Opis:
Studies involved the influence of a diet containing 10-times increased copper concentrations (50 µg/kg) in comparison with a standard diet on the absorption of mercury and cadmium (mercury-203 and cadmium-109) given intragastrically for 28 days to Wistar male rats at doses corresponding to 10 mg of cadmium or mercury/kg of feedstuff. Concentrations of radiomercury and radiocadmium were determined in the carcass 1 h, 3 h, 12 h, 1 d, 2 d, 4 d, 8 d and 16 d postdosing. Moreover, feed intake and body weight gains were evaluated during the experimental period. A ten-time increase in copper dietary intake did not produce statistically significant differences in the distribution of cadmium in the carcass of rats. On the other hand, copper reduced the retention of mercury in the carcass within the experimental period and significant differences were found 1 d and 2 d postdosing. Treatment of the rats with cadmium and mercury decreased body weight gains in comparison with those reported in normal rats. The supplementation of dietary copper reduced decreases in body gains when compared with those in the rats exposed only to mercury and or cadmium. The results indicate a beneficial role of supplements of dietary copper in decreasing the bioavailability of inorganic mercury via the gastrointestinal tract. Lack of differences in the bioavailability of cadmium in the presence of supplemental copper suggests that the mechanisms of mercury-copper and cadmium-copper interactions may vary. Increased body weight gains in rats intoxicated with mercury or cadmium and fed the copper supplemented diet suggested that copper may diminish toxic actions of the two heavy metals.
Obecność kadmu i rtęci w paszach stanowi poważny problem w toksykologii mimo znacznego ograniczenia dopływu tych metali do środowiska. Z raportu Europejskiego Urzędu do Spraw Bezpieczeństwa Żywności z ostatnich lat wynika, że istnieje potencjalne ryzyko narażenia na zwiększone ilości tych metali zawartych w paszach i żywności pochodzenia zwierzęcego. Dane z piśmiennictwa wskazują, że wchłanianie kadmu i rtęci z przewodu pokarmowego zależne jest od składu diety, w tym zawartości składników mineralnych. W niniejszych badaniach uwzględniono wpływ diety, zawierającej zwiększoną dziesięciokrotnie ilość miedzi (50 µg/kg) w odniesieniu do paszy standardowej na przyswajanie chlorków rtęci i kadmu (znakowanych rtęcią-203 i kadmem-109) podawanych dożołądkowo przez 28 dni szczurom samcom szczepu Wistar w ilościach odpowiadających 10 mg Cd lub Hg/kg paszy. Zawartość radiokadmu i radiortęci oznaczano w korpusie zwierzątpo uprzednim usunięciu przewodu pokarmowego z treścią po 1 h, 3 h, 12 h, 2 d i 4 d, 8 d i 16 d od zakończeniu aplikacji radioizotopów. W trakcie doświadczenia określano dodatkowo spożycie paszy i przyrosty masy ciała. Dziesięciokrotny wzrost zawartości miedzi w paszy nie powodował statystycznie istotnych zmian w rozmieszczeniu radiokadmu w korpusie zwierząt, aczkolwiek obserwowano zauważalne zwiększenie ilości kadmu przez cały okres badań. W przypadku rtęci dodatek miedzi do diety powodował obniżenie zawartości tego metalu w korpusie przez cały okres badań, a różnice statystycznie istotne notowano po 1 d i 2 d od zakończeniu podawania rtęci. Podawanie szczurom rtęci i kadmu zmniejszało przyrosty masy ciała w porównaniu do odpowiednich danych uzyskanych u zwierząt niezatruwanych tymi metalami, nieeksponowanych na te metale ciężkie. Dodatek miedzi do paszy łagodził spadki przyrostów masy ciała u zwierząt zatruwanych rtęcią i kadmem. Uzyskane wyniki wskazują na korzystne oddziaływanie zwiększonych ilości miedzi w paszy, wyrażające się ograniczeniem przyswajania rtęci nieorganicznej podawanej drogą pokarmową. Brak znacznych zmian w biodostępności kadmu w obecności zwiększonych ilości miedzi wskazuje, że mechanizmy interakcji rtęć-miedź i kadm-miedź mogą być zróżnicowane. Warto jednak podkreślić, że dodatek miedzi do paszy powodował ponadto zwiększone przyrosty masy ciała u zwierząt zatruwanych rtęcią i kadmem, co może sugerować ochronne właściwości miedzi w przypadku zatruć testowanymi metalami ciężkimi.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2010, 4, 2; 257-261
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biosorption of Cu(II) by live and dead cells of Yarrowia lipolytica
Biosorpcja Cu(II) przez żywe i martwe komórki Yarrowia lipolytica
Autorzy:
Wierzba, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127390.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
biosorption
copper
Yarrowia lipolytica
live cells
dead cells
biosorpcja
miedź
żywe i martwe komórki
Opis:
The biosorption characteristic of Cu(II) using live and dead cells of Yarrowia lipolytica as biosorbents have been investigated in the present research. Biosorption of Cu(II) was enhanced with an increase in pH, temperature, agitation, contact time and initial concentration of the metal ion. It was observed that dead and live biomass efficiently removed copper at 30 min at an initial pH of 5.0. Temperature of 35ºC was optimum at agitation speed of 150 or 200 rpm. For initial copper concentrations of 1-200 mg · dm–3, the adsorption data provide an excellent fit to the Langmuir isotherm. Experimental maximum biosorption capacity turned out to be 12.56 mg · g–1 for living material and 14.31 mg · g–1 for dead sorbents, respectively.
Przedstawiono charakterystykę biosorpcji Cu(II) przy użyciu żywych i martwych komórek Yarrowia lipolytica jako biosorbentu. Biosorpcja Cu(II) zwiększała się wraz ze wzrostem pH, temperatury, szybkości mieszania, czasu kontaktu i początkowego stężenia jonu metalu. W pracy zaobserwowano, że żywa i martwa biomasa skutecznie usuwa miedź w ciągu 30 minut przy początkowym pH 5,0. Temperatura 35ºC była optymalna przy szybkości mieszania wynoszącej 150-200 rpm. Dla początkowego stężenia miedzi z zakresu 1-200 mg · dm–3 uzyskane dane biosorpcji były doskonale dopasowane do modelu Langmuira. Uzyskane w trakcie doświadczeń maksimum biosorpcji dla żywego i martwego sorbentu wynosiło odpowiednio 12,56 i 14,31 mg · g–1.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 1; 103-108
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena mobilności i fitodostępności pierwiastków śladowych w glebach przy zastosowaniu ekstrakcji BCR
Assessment of trace metal mobility and phytoavailability in soils using the BCR extraction procedure
Autorzy:
Różański, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125927.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
nikiel
ołów
cynk
miedź
BCR
analiza sekwencyjna
gleby uprawne
nickel
lead
zinc
copper
sequential extraction procedure
agricultural soils
Opis:
Zawartość pierwiastków śladowych w glebach waha się w szerokich granicach, a ich mobilność i dostępność uzależniona jest nie tylko od ich całkowitej zawartości, lecz również od formy, w jakiej występują. Celem niniejszej pracy było poznanie zawartości całkowitej niklu, ołowiu, cynku i miedzi w glebach użytkowanych rolniczo oraz ocena mobilności i fitodostępności tych metali na tle właściwości fizykochemicznych tych gleb. W próbkach pobranych z 3 profili glebowych (czarna ziemia i 2 profile mad rzecznych) oznaczono zawartość Pb, Ni, Zn i Cu, zgodnie z protokołem zmodyfikowanej procedury ekstrakcji sekwencyjnej BCR, uzupełnionej digestią aqua regia. Zawartość całkowita badanych metali odpowiadała w większości przypadków wartościom naturalnym, często nie przekraczając poziomu tła geochemicznego. Jedynie w przypadku jednej z badanych mad stwierdzono podwyższoną zawartość cynku i ołowiu, szczególnie w poziomie powierzchniowym, przekraczającą nieznacznie dopuszczalne normy. Najniższą fitodostępnością spośród badanych metali charakteryzowała się miedź (formy wymienne średnio na poziomie 4,73% zawartości całkowitej), a najwyższą cynk (11,49%). Najtrwalej z fazą stałą gleby związany był nikiel, którego zawartość we frakcji rezydualnej sięgała 84,46% zawartości całkowitej. Średnio połowa zawartości całkowitej ołowiu oznaczona została jako frakcja związana z tlenkami żelaza i manganu, jednocześnie w przypadku tego metalu znaczącą rolę w jego wiązaniu odgrywała materia organiczna (frakcja związana z materią organiczną - średnio 27,5%). Wyraźnie znaczącą rolę w wiązaniu wszystkich badanych metali odgrywały związki żelaza i manganu.
The content of trace elements in soils varies widely and their mobility and availability depends not only on the total content but also on the form of their occurrence. The aim of this study was to determine the total content of nickel, lead, zinc and copper in soils used for agriculture, and mobility and phytoavailability assessment of these metals against a background of physical and chemical properties of these soils. In samples taken from three soil profiles (black earth and 2 alluvial soils) according to the protocol of modified BCR sequential extraction procedure supplemented with aqua regia digestion the contents of Pb, Ni, Zn and Cu were determined. The total content of analyzed metals in most cases corresponded to the natural values, often not exceeded the geochemical background level. Only in the one profile of the alluvial soils higher concentration of zinc and lead was noticed (especially in the surface horizon), slightly exceeding the legal limit. Among the studied metals the lowest phytoavailability was characterized by a copper (exchangeable forms on average 4.73% of the total), and the highest by a zinc (11.49%). Nickel was the most permanently bound with soil solid phase, and its content in the residual fraction reached 84.46% of the total. Approximately half of the total lead content was determined as a fraction bound with iron and manganese oxides, while in the case of this metal a significant role in the binding of this metal was playing organic matter (fraction bound with organic matter - an average of 27.5%). Significant role in the binding of all investigated metals was playing an iron and manganese compounds.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 2; 787-792
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of heavy metal content in the soils of industrial sites in Skarzysko-Kamienna and Kielce
Ocena koncentracji metali ciężkich w glebach użytków przemysłowych na przykładzie Kielc i Skarżyska-Kamiennej
Autorzy:
Świercz, A.
Zajecka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126111.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
urban soils
Kielce
Skarżysko-Kamienna
copper
zinc
lead
geoaccumulation index Igeo
pH
gleby miejskie
miedź
cynk
ołów
indeks geoakumulacji Igeo
Opis:
This article presents the results of the analysis of selected heavy metal concentrations in the urban soils of Skarzysko-Kamienna and Kielce. The studies were conducted on industrial soils. In the collected soil samples, the total content of Cu, Zn, and Pb - after mineralisation in aqua regia - was determined by the flame atomic absorption spectrometry (FAAS) method. A pH, in turn, was determined by the potentiometric method. The soils of Skarzysko-Kamienna were characterised by the following concentrations of heavy metals: Cu - 2.0-261 mg/kg d.m.; Zn - 9.0-352 mg/kgd.m.; Pb - 2.0-1600 mg/kg d.m. The concentrations of heavy metals in the soils of Kielce were oscillating as follows: Cu: 2.40-134.2 mg/kg d.m., Zn: 17.2-1646 mg/kg d.m, Pb: 10.4-1428 mg/kg d.m. The elevated concentrations were reported for all analysed heavy metals in accordance with the values of geochemical background determined for each chemical element. The obtained results indicated moderate values of geoaccumulation indices Igeo. The soils of both cities were characterised by either slightly acidic or slightly alkaline pH. However, the values observed for the soils of Skarzysko-Kamienna were lower than those noted for the soils of Kielce.
Przedstawiono wyniki badań zawartości wybranych metali ciężkich w glebach miejskich Kielc oraz Skarżyska-Kamiennej. Badania prowadzono na glebach o przeznaczeniu przemysłowym. W pobranym materiale glebowym wykonano oznaczenie Cu, Zn oraz Pb metodą atomowej spektrometrii absorpcyjnej ASA po mineralizacji w wodzie królewskiej oraz badania wartości odczynu metodą potencjonometryczną. Gleby Skarżyska-Kamiennej cechują się zawartością metali ciężkich na poziomie Cu: 2,0-261 mg/kg s.m., Zn: 9,0-352 mg/kg s.m, Pb: 2,0-1600 mg/kg s.m. W badanych glebach Kielc zawartość metali oscylowała na poziomie: Cu: 2,40-134,2 mg/kg s.m., Zn: 17,2-1646 mg/kg s.m, Pb: 10,4-1428 mg/kg s.m. Stwierdzono podwyższoną zawartość analizowanych metali w odniesieniu do wartości tła geochemicznego wyznaczonego dla każdego z pierwiastków. Badania wskazują na umiarkowane wartości wskaźników geoakumulacji Igeo. Gleby obu miast charakteryzowały się odczynem od lekko kwaśnego do lekko alkalicznego. Jednak wartości, jakie zostały zanotowane dla gleb Skarżyska-Kamiennej, były niższe niż te dla gleb Kielc.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 1; 97-103
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena bioakumulacji wybranych metali ciężkich w produktach roślinnych w badaniach modelowych
Evaluation of bioacumulation of selected heavy metals in plant products in model studies
Autorzy:
Brodowska, M. S.
Kurzyna-Szklarek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127041.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
miedź
cynk
rzepak jary
pszenica jara
jęczmień jary
nawożenie mineralne
copper
zinc
spring rape
spring wheat
spring barley
mineral fertilization
Opis:
Zarówno nadmiar, jak i niedobór mikroelementów może mieć niekorzystny wpływ na prawidłowy wzrost i rozwój roślin uprawnych. Do zachwiania odpowiedniej ich ilości przyczynia się między innymi chemizacja rolnictwa, dlatego ważnym zagadnieniem jest określenie wpływu zróżnicowanego nawożenia mineralnego na zawartość mikroelementów w roślinach uprawnych. W badaniach modelowych oceniono wpływ nawożenia siarką i magnezem przy różnych stosunkach N : P : K na zawartość miedzi i cynku w roślinach uprawnych. Zawartość wybranych mikroelementów oznaczono metodą atomowej spektrometrii absorpcyjnej zarówno w plonie głównym, jak i ubocznym w jarych formach rzepaku, pszenicy oraz jęczmienia. Uzyskane wyniki upoważniają do stwierdzenia, że aplikacja siarki i magnezu przy różnych stosunkach N : P : K wpływa na zamiany zawartości miedzi i cynku w roślinach testowych.
Both excess and deficiency of micronutrients can adversely affect the normal growth and development of crop plants. To spoil the appropriate amount of micronutrients contributes among others the chemistry of agriculture. It is therefore important to determine the effect of differentiated mineral fertilization on the content of micronutrients in crop plants. In model studies, the effects of sulfur and magnesium fertilization with different ratios of N : P : K on copper and zinc content in crop plants were evaluated. The content of selected micronutrients was determined by atomic absorption spectrometry in both main and secondary crops in spring forms of rape, wheat and barley. The results obtained allow to conclude, that application of sulfur, magnesium with different ratios of N : P : K affects the content of copper and zinc in test plants.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 2; 479-487
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sorpcja miedzi w glonach morskich Laminaria ochroleuca Bachelot de la Pylaie
Sorption of copper in marine algae Laminaria ochroleuca Bachelot de la Pylaie
Autorzy:
Owczarczak, H.
Rajfur, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126238.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
miedź
glony Laminaria ochroleuca Bachelot de la Pylaie
kinetyka sorpcji
izoterma Langmuira
copper
algae Laminaria ochroleuca Bachelot de la Pylaie
sorption kinetics
Langmuir isotherm
Opis:
Zbadano w warunkach laboratoryjnych kinetykę i równowagę procesu sorpcji miedzi w glonach morskich Laminaria ochroleuca Bachelot de la Pylaie. Sorpcję z roztworów siarczanu miedzi prowadzono w warunkach statycznych przy zmniejszającym się stężeniu Cu2+ w roztworze. Zbadano również wpływ sposobu preparowania biomasy glonów na jej właściwości sorpcyjne. Wykazano, że stan równowagi zostaje osiągnięty po około 40 minutach. W warunkach prowadzenia eksperymentu 45-50% jonów miedzi z roztworu początkowego sorbowanych jest w pierwszych 10 min. Do opisu równowag wykorzystano model izotermy Langmuira. Stwierdzono, że glony sorbują jony Cu2+ proporcjonalnie do ich zawartości w roztworze, w którym zostały zanurzone. Można przypuszczać, że 40 min ekspozycja glonów mało zanieczyszczonych metalami ciężkimi, w wodach zanieczyszczonych, spowoduje przyrost stężenia tych analitów proporcjonalnie do ich stężenia w badanych wodach. Uzyskane wyniki porównano z wynikami badań właściwości sorpcyjnych glonów morskich Palmaria palmata oraz glonów słodkowodnych Spirogyra sp. Ze względu na dużą niepewność wyników badań nie podjęto próby wskazania, który z gatunków glonów jest lepszym sorbentem. Na podstawie przeprowadzonych badań można przypuszczać, że glony morskie Laminaria ochroleuca Bachelot de la Pylaie w przyszłości mogą być wykorzystywane np. w fitoremediacji wód powierzchniowych oraz jako bioczujnik w monitoringu ekosystemów wodnych.
The kinetics and equilibrium of sorption process of copper in marine algae Laminaria ochroleuca Bachelot de la Pylaia was examined under laboratory conditions. The sorption from the solution of copper sulfate was performed under static conditions, by decreasing the concentration of Cu2+ in solution. The impact of algal biomass preparation method on its sorption properties was also examined. It has been shown that equilibrium is reached after about 40 minutes. Under the conditions of the experiment 45-50% of copper ions from the initial solution are being sorbed in the first 10 minutes. To describe the equilibriums was used the Langmuir isotherm model. It has been found that algae sorb Cu2+ ions in proportion to their content in the solution in which they are immersed. One can assume that 40 mins exposure of algae contaminated with heavy metals in polluted waters, will increase the concentration of these analytes in proportion to their concentration in the studied waters. The results were compared with the results of the sorption properties of marine algae Palmaria palmata and freshwater algae Spirogyra sp. Due to the high uncertainty of study results no attempt was made to indicate which species of algae is a better sorbent. Based on the study it can be assumed that the seaweed Laminaria ochroleuca Bachelot de la Pylaia may be used in the future eg. in phytoremediation of surface waters and as a biosensor for monitoring of aquatic ecosystems.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 2; 657-665
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies