Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Klimat" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Przebieg warunków pogodowych na stacji w Calypsobyen w sezonie letnim 2005
    The course of weather conditions on the Calypsobyen in summer 2005
    Autorzy:
    Gluza, A.
    Siwek, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260893.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    Spitsbergen
    pogoda
    klimat
    Bellsund
    weather
    climate
    Opis:
    W pracy przedstawiono przebieg warunków pogodowych w czasie XVII Wyprawy Geograficznej UMCS na Spitsbergen. Pomiary wykonywane były od 14 lipca do 31 sierpnia 2005 r. Obejmowały one następujące elementy meteorologiczne: temperaturę i wilgotność względną powietrza na wysokości 200 cm nad powierzchnią gruntu, temperaturę powietrza na wysokości 5 cm nad powierzchnią gruntu i temperaturę powierzchni czynnej, temperaturę gruntu na głębokościach 5, 10, 20, 50 cm, prędkość i kierunek wiatru, natężenie promieniowania całkowitego oraz UV (A+B), ciśnienie atmosferyczne. Pomiarów dokonywano za pomocą automatycznej stacji meteorologicznej (R-ASTER) z krokiem czasowym 10 minut. Dodatkowo określano stopień zachmurzenia nieba i rodzaju chmur oraz zjawiska atmosferyczne (o godzinie 00, 06, 12, 18 UTC). Ponadto raz na dobę (06 UTC) mierzono opad atmosferyczny i parowanie potencjalne.
    Arctic, especially the region of Wedel Jarlsberg Land (western coast of Spitsbergen) has been the subject of a complex study carried out by the participants of Geographical Expeditions by the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin for more than 20 years. The research into the meteorological conditions was initiated in 1986. In 2005, the meteorological investigation began on 14th July and ended on 31st August. The station was located on Calypsostranda, a flat sea terrace, at the height of about 23 m a. s. l., at a distance of 200 m. from Bellsund Fjord and 2 km from the Scott Glacier. The substratum was made of dry lichen-moss tundra. Mean daily air temperature at the altitude of 200 cm amounted to 4.9°C throughout the measu-rement period. The 28th August was the warmest day during the expedition. It was then that the highest mean daily temperature (7.5°C). The highest maximum temperature (9.4°C) was recorded the 24th August. The 17th July was the coldest day in the period, with a mean daily temperature of 2.8°C but a minimum temperature (0.9°C) was recorded the 20th of July. The mean soil temperature evaluated for the depths 5, 10, 20 and 50 cm was positive and varies between 6.0°C in the subsurface layer and 3.7°C in the deeper parts of the analysed profile. The mean relative air humidity was 85.8%. The highest relative humidity (97.1%) were recorded the 7th August. The 18th July was recorded lowest relative humidity - 72.2%. The precipitation total for the whole of the measurement period amounted to 56.7 mm. 26 days with a precipitation . 0.1 mm were observed (which means that rainfall occurred in 53% of the days), including 12 days with precipitation . 1.0 mm. The highest rainfall occurred on 28th July and amounted to 14.2 mm. Mean overall cloudiness amounted to 7.4 (on a 0-8 scale), and low cloud cover - to 5.4. Stratocumulus and Stratus clouds were dominant (60%). The mean wind speed was 4.0m/s. The highest wind speed was noticed 26th and 27th August - 9,4 m/s, but lowest wind speed (1.1 m/s) the 10th August. Dominated winds from East (22.9%) and from Northwest (19.2%). To summarise the summer season 2005 was a warmer, cloudier and wet than the period 1986-2002.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2006, 16; 139-146
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porównanie warunków klimatycznych i bioklimatycznych północnej części Ziemi Oscara II z innymi obszarami zachodniego wybrzeża Spitsbergenu w okresie 1875-2000
    Comparison of climatic and bioklimatic conditions in the northern part of Oscar II Land with other areas of the west coast of Spitsbergen from 1975-2000
    Autorzy:
    Przybylak, R.
    Araźny, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260858.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    Spitsbergen
    klimat
    bioklimat
    odczucia cieplne
    climate
    bioclimate
    thermal state
    Opis:
    W artykule porównano warunki klimatyczne i bioklimatyczne N części Ziemi Oskara II z innymi obszarami zachodniego wybrzeża Spitsbergenu w okresie 1975-2000. Klimat Ziemi Oskara II przedstawiono na podstawie danych meteorologicznych ze stacji Ny Alesund. Klimat centralnej i południowej części zachodniego wybrzeża Spitsbergenu reprezentują odpowiednio stacje: Svalbard-Lufthavn i Hornsund. Dla wymienionych obszarów obliczono i przeanalizowano różnice pomiędzy średnimi miesięcznymi i rocznymi wartościami wybranych elementów meteorologicznych (wiatr, zachmurzenie, temperatura i wilgotność powietrza oraz opady atmosferyczne) i wskaźników biometeorologicznych (niedosyt fizjologiczny, wielkość ochładzająca powietrza, wskaźnik ochładzania wiatrem, temperatura ochładzania wiatrem, przewidywana izolacyjność odzieży).
    The paper describes the climate and bioclimate of the tundra zone in the northern part of Oscar II Land (the area from Jonsfiorden to Kongsfiorden) from 1975 to 2000. A comparison with the climate and bioclimate of other parts of the west coast of Spitsbergen is also presented. For the analysis, meteorological data from three stations (Ny Alesund, Svalbard Lufthavn and Hornsund) were used (Fig. 1). Significant differentiation of climatic conditions on the west coast of Spitsbergen was found (Table 1 and Fig. 2). Wind direction and speed was strongly modified by the local topographic conditions. For this reason, the lowest mean annual wind speed (by 1.2 to 1.7 m/s) of the three analysed stations, was in Ny Alesund. The degree of cloudiness was similar at Ny Alesund and Svalbard Lufthavn, while at Hornsund it was greater by about 6%. Mean annual air temperature at Ny Alesund is slightly higher (by 0.1°C) than at Svalbard Lufthavn and significantly lower (by 1.1°C) than at Hornsund. In the annual course, in comparison with the central part of the west coast, the northern part of Oscar II Land is markedly warmer in winter (on average by 1.0°C) and significantly colder in summer (by 1.0°C). An opposite relationship may be noted when comparison is made with the southern part of Spitsbergen. The greatest values of relative humidity occur in the southern and northern parts of Spitsbergen, while in the central part of the western coast their values are smaller (in particular in summer). Atmospheric precipitation was twice as low in the central part of the western coast of Spitsbergen as it was in its northern and southern parts. Differences in bioclimatic conditions were found on the west coast of Spitsbergen (Table 2, Fig. 3). To establish their characteristics, a number of biometeorological and thermophysiological indices were used. These enabled the estimation of the sensations of heat in humans standing outdoors in this part of Spitsbergen. Analysis of the physiological deficit (D) values on the west coast of Spitsbergen indicate that water evaporation from the human upper respiratory tract during the whole year is high. The cooling power (H) shows significant differences between different parts of western Spitsbergen. The mean number of days per year with thermal comfort for humans oscillated between 11 at Svalbard Lufthavn and 18 at Hornsund to 42 at Ny Alesund. On the other hand, days with cold discomfort were most frequent in central (277) and southern (271) parts of Spitsbergen, while in the northern part they rarely occurred (only 217). The best thermal sensations (described as 'cool') according to the wind chill index (WCI) occur from June to September at all stations, and also in May at Ny Alesund. In the other months conditions described as 'cold' were noted over the entire area. Days with a possibility of frostbite were noted with an annual average frequency of about 10 at Ny Alesund and 25 at Svalbard Lufthavn and Hornsund. The wind chill temperature (WCT) throughout the west coast of Spitsbergen shows the dominance of moderate sensations of cold from November to April. During the summer months (July and August) sensations of 'cold' did not occur. The insulation predicted index (Iclp) was used to estimate the bioclimate of Spitsbergen from the point of view of an individual's need for clothes to obtain thermal comfort. The index was calculated for a standing man and a man who is walking at a speed of 4km/h. Its values for the standing individual oscillated from 4.35 clo at Hornsund to about 4.49 clo at Svalbard Lufthavn. On the other hand, for the walker, clothes would need half the thermal insulation level to obtain thermal comfort.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2005, 15; 119-131
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odczuwalność cieplna w sezonach letnich 2007 i 2008 w Calypsobyen (Spitsbergen)
    Thermal sensibility in summer seasons 2007 and 2008 in Calypsobyen (Spitsbergen)
    Autorzy:
    Gluza, A.
    Siwek, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260669.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    Calypsobyen
    Spitsbergen
    klimat subpolarny
    bioklimat
    odczuwalność cieplna
    subpolar climate
    bioclimate
    thermal sensibility
    Opis:
    Celem pracy jest wstępna charakterystyka warunków bioklimatycznych południowego obrzeża Bellsundu. W tym celu wykorzystano powszechnie dostępne charakterystyki bioklimatyczne: wielkość ochładzającą powietrza (H), wskaźnik ochładzania wiatrem (WCI) oraz temperaturę ochładzania wiatrem (WCT). Obliczono ich wartości średnie, maksymalne i minimalne oraz rozkład częstości.
    This paper describes the bioclimate of Calypsobyen. The station was located on Calypsostranda, a flat sea terrace, at the height of about 23 m a.s.l., at a distance of 200 m from Bellsund Fjord and 2 km from the Scott Glacier. The substratum was made of dry lichen-moss tundra. For this analysis there have been chosen two meteorological elements: air temperature and wind. The material used in this paper was taken from summer seasons from the years 2007 and 2008. We used meteorological data from the 10th of June to 11th of September from each year – together 188 days. Three bio-meteorological indices were analyzed: Dry Cooling Power (H), Wind Chill Index (WCI) and Wind Chill Temperature (WCT). Results of these observations are presented in tables. Mean cooling power in summer seasons amounted 1285.3 Wźm-2. Frequency of occurance of cooling power was counted according to Petrovič and S. Kacvinsky classification. In the investigated period predominated “cold” and “cool” cases. There were about 64.3% such cases. From among analysed meteorological elements influent cooling power, the wind velocity has the most importance. Correlation coefficient between the wind velocity and cooling power amounts +0.96. Mean Wind Chill Index (WCI) in summer seasons amounted 823.2 Wźm-2. In the investigated period also predominated “cool” and “cold” cases. There were about 93.2% such cases. From among analysed meteorological elements influent Wind Chill Index, the wind velocity has also the most importance. Correlation coefficient between the wind velocity and Wind Chill Index amounts +0.88. Mean Wind Chill Temperature (WCT) in summer seasons amounted 3.3°C. In the investigated period predominated only “very small” and “small” cases. There were 100% such cases. From among analysed meteorological elements influent cooling power, the air temperature has also the most importance. Correlation coefficient between the temperature and Wind Chill Temperature amounts +0.73.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2009, 19; 223-231
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Propagacja ciepłych anomalii w Prądzie Zachodniospitsbergeńskim
    Warm anomalies propagation in the West Spitsbergen Current
    Autorzy:
    Walczowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260779.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    Prąd Zachodniospitsbergeński
    Woda Atlantycka
    klimat
    Arktyka
    Arctic
    West Spitsbergen Current
    Atlantic Water
    climate
    Opis:
    Badania Prądu Zachodniospitsbergeńskiego prowadzone przez Instytut Oceanologii PAN wykazały skomplikowaną strukturę transportu Wody Atlantyckiej w stronę Oceanu Arktycznego. Od roku 2004 zauważalne było intensywne ocieplenie się prądu. Dzięki obserwacji adwekcji ciepłych anomalii, określono pręd-kość propagacji sygnału przez wschodnią i zachodnią gałąź Prądu Zachodniospitsbergeńskiego. Zarówno wzrost temperatury, jak struktura transportu Wody Atlantyckiej mają istotne znaczenie dla klimatu i warunków ekologicznych Arktyki.
    Progressive warming of the West Spitsbergen Current (WSC) has been observed by Institute of Oceanology Polish Academy of Science (IOPAS) since summer 2004. Northward shifting of the Atlantic Water tongue was considerable; between 2004 and 2006 isotherm 5°C at 100 m moved to the north mort than 2° of latitude. Comparing published results from the Svinoy Section with IOPAS data, rate of warm impulse propagation in the WSC eastern branch has been estimated as 3–35 cm/s. In the western branch observations of warm anomalies allowed to estimate warm signal propagation mean velocity as 1.9–2.1 cm/s.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2007, 17; 71-76
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zróżnicowanie przestrzenne wilgotności względnej powietrza w północnej części równiny Kaffiøyra i na Lodowcu Waldemara (NW Spitsbergen) w okresie od września 2010 do sierpnia 2013
    Spatial diversity of air relative humidity in the northern part of the Kaffiøyra plain and the Waldemar Glacier (NW Spitsbergen) from September 2010 to August 2013
    Autorzy:
    Przybylak, R.
    Araźny, A.
    Ulandowska-Monarcha, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260842.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    Arktyka
    Spitsbergen
    klimat
    wilgotność względna powietrza
    cyrkulacja atmosferyczna
    Arctic
    climate
    relative air humidity
    atmospheric circulation
    Opis:
    W artykule przedstawiono zróżnicowanie przestrzenne wilgotności względnej powietrza w północnej części rejonu Kaffiøyry i na Lodowcu Waldemara w okresie IX 2010 – VIII 2013. W okresie od września 2010 do sierpnia 2011, dla którego istnieją najpełniejsze dane dla wszystkich stanowisk pomiarowych, najwyższe wartości wilgotności względnej zostały zanotowane na szczytach górskich (89%) i na polu firnowym Lodowca Waldemara (86%). Najniższa wartość tego parametru wystąpiła natomiast na tundrze (79%). W całym okresie badawczym, na podstawie zredukowanej liczby stacji, stwierdzono, iż najsuchszy był punkt Kaffiøyra-Heggodden (KH, 83%) zlokalizowany na morenie czołowo-bocznej Lodowca Aavatsmarka, a najbardziej wilgotno było na polu firnowym Lodowca Waldemara (LW2, 85%). Wilgotność względna na badanym obszarze wykazała przeważnie wzrost wartości wraz ze wzrostem wysokości nad poziom morza. Najwilgotniejsze powietrze w rejonie badań towarzyszyło typom cyrkulacji Sc+SWc+Wc i Sa+SWa+Wa (anomalie dodatnie od 7 do 9%), a najsuchsze (anomalie ujemne wahające się od 6% do 9%) podczas napływu mas powietrza z sektora wschodniego, niezależnie od rodzaju układu barycznego. Najmniejsze różnice (do ok. 1-2%) wystąpiły w sytuacjach bezadwekcyjnych reprezentowanych przez typ Ka+Ca.
    This paper presents the spatial diversity of air relative humidity (2 m a.g.l.) in the northern part of the Kaffiøyra Plain and on the Waldemar Glacier (NW Spitsbergen), from September 2010 to August 2013, based on measurements taken at six sites located in different environments (Table 1, Figure 1). Results are described for years and seasons, defined as: autumn (Sep-Oct), winter (Nov-Mar), spring (Apr-May) and summer (Jun-Aug). In the period from September 2010 to August 2011, the highest relative humidity was noted on mountain ridges (89%) and in upper part of the Waldemar Glacier (86%). The lowest value of humidity (79%) occurred at a tundra site called ‘Terrace’, located about two kilometres from the coast (Table 2, Figure 2). In the entire period of observations, for which a reduced number (3) of observation sites exists, drier air (83%) was observed at the Kaffiøyra-Heggodden (KH) site, located in the terminal-lateral moraine of the Aavatsmark Glacier, whereas the wettest air (85%) was measured at the firn part of the Waldemar Glacier (LW2). Relative humidity generally shows an increase as altitude increases above sea level. The marked influence of atmospheric circulation on relative humidity was also noted. In the study period, as compared to long-term values from 1951 to 2006, a decrease in the frequency of occurrence of anticyclonic types and an increase in the frequency of cyclonic types (by 10% and 6.8%, respectively) was also noted (Figure 3). Most humid air in the study area occurred within the circulation types Sc+SWc+Wc and Sa+SWa+Wa (positive anomalies varied from 7% to 9%), and the driest (negative anomalies from 6% to 9%) during air advection from the eastern sector within both anticyclonic and cyclonic weather patterns (Table 3 and Figure 4). The smallest differences (up to 2%) were connected with non-advectional weather type Ka+Ca.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2014, 24; 25-36
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niektóre cechy bilansu cieplnego człowieka w okresie zimowym w warunkach klimatu subpolarnego północnej Finlandii
    Some features of human heat balance during winter season in subpolar climate of Northern Finland
    Autorzy:
    Błażejczyk, K.
    Fiala, D.
    Richards, M.
    Rintamaki, H.
    Ruuhela, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260741.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    klimat subpolarny
    bilans cieplny człowieka
    stres zimna
    ryzyko odmrożenia
    human heat balance
    subpolar climate
    cold's stress
    frostbite risk
    Opis:
    Artykuł prezentuje wyniki terenowych badań bioklimatyczno-fizjologicznych bilansu cieplnego człowieka oraz niektórych parametrów fizjologicznych organizmu w warunkach zimowych w strefie klimatu polar-nego północnej Finlandii. W trakcie badań obserwowano tempo ochładzania się temperatury twarzy oraz warunki zachowania równowagi cieplnej organizmu podczas długotrwałej ekspozycji terenowej.
    The paper presents some results of field experiment dealing with physiological adaptation to cold in arctic climate. The bioclimatic-and-physiological measurements were carried out in February 2008 in Saariselka in northern Finland. The research are the part of COST 730 Action “Towards a universal thermal climate index UTCI for assessing the thermal environment of the human being”. We have observed face cooling during long cold exposure when standing and during walking. Whole body heat balance, adaptation processes and thermal sensations were also studied. The results show great effectiveness of cold adaptation processes. Both, physiological responses of an organism (e.g. shivering) and behavioural thermal regulation (activity, clothing) help to keep homeothermy. Some risk of local skin cooling that can lead to frostbite was observed at non covered face after 20 minute exposure in –12°C and wind speed of 12-20 m/s.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2008, 18; 89-97
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niezwykłe anomalie termiczne w strefie klimatu podbiegunowego obszaru atlantycko-europejskiego
    Exceptional thermal anomalies in the Atlantic-European area of the sub-polar zone
    Autorzy:
    Twardosz, R.
    Kossowska-Cezak, U.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/972209.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    klimat podbiegunowy
    anomalia termiczna
    miesiąc niezwykle zimny
    miesiąc niezwykle ciepły
    Arktyka Atlantycka
    subpolar climate
    thermal anomaly
    exceptionally cold month
    exceptionally warm month
    Opis:
    Opracowanie oparto na wartościach średnich miesięcznych temperatury powietrza z 17 stacji meteorologicznych od Wybrzeży Grenlandii do Nowej Ziemi z 60-lecia 1951-2010. Do badań przyjęto stacje, w których temperatura średnia wieloletnia w najcieplejszym miesiącu, tj. w lipcu, nie przekracza 12°C. Za anomalne uznano te miesiące, w których temperatura różniła się od średniej wieloletniej przynajmniej o 2 odchylenia standardowe. Zbadano przebieg roczny występowania miesięcy o anomalii ujemnej (niezwykle zimnych) i dodatniej (niezwykle ciepłych) oraz tendencji zmian ich częstości w 60-leciu, a także rozkład przestrzenny najbardziej rozległych anomalii. Stwierdzono, ze w ciągu 60 lat były 132 miesiące niezwykle zimne i 127 miesięcy niezwykle ciepłych. Najwięcej miesięcy niezwykle zimnych (41) i najmniej niezwykle ciepłych (11) było w 10-leciu 1961-1970; najmniej miesięcy niezwykle zimnych (3) i najwięcej niezwykle ciepłych (57) było w 10-leciu 2001-2010. Wzrost częstości miesięcy ciepłych zaznaczył się głównie w zachodniej części badanego obszaru.
    The study is based on average monthly temperature data from 17 weather stations located along a belt between the Greenland coast and the island of Novaya Zemlya and recorded during the period 1951-2010. The stations were selected to meet the criterion of a maximum long-term average temperature of 12°C for the warmest month, i.e. July. The anomalous month was defined as having an average temperature different from the long-term average by at least 2 standard deviations. Both positive (exceptionally warm) and negative (exceptionally cold) anomalies were analysed, as well as their trends of frequency change during the study period and the spatial distribution of the cases with the largest geographical spread. However, a majority of the anomalous months of each type were only recorded at single stations or at two neighbouring stations (of those included in the study), which would suggest spatially limited or even strictly local factors effecting such an exceptional temperature increase or drop. Exceptionally cold months (ECM) were more frequent than their warm counterparts (EWM), had a greater spatial extent and the scale of their anomaly tended to be larger (i.e. down to –12°C compared to maximum +10°C for EWMs). ECMs were more often linked in two-month or three-month series (31 such series), while multiple EWM series were fewer (18), but longer, lasting up to 6 months. The highest numbers of anomalous months were recorded during the decade 1961-1970 (41 ECM and 11 EWM) and the lowest numbers in the decade 2001-2010 (3 ECM and 57 EWM). The increase in the warm month activity was largely limited to the western end of the study area. The annual pattern of anomalous months was far more defined in the eastern section of the area, along the coast of a vast continent, than in the maritime west. This clear definition of the eastern pattern was mainly down to the frequency of ECMs and their large spatial extent. In the western section of the area the distribution of ECMs and EWMs is more balanced with a recent maximum of EWM frequency located in Iceland. ECMs coincide with the advection of cold air masses from the north and northeast, while EWMs tend to occur in association with southern warm advections.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2013, 23; 93-105
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies