Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "environmentalism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Pope Francis’s Proposition of Integral Ecology
Papieża Franciszka propozycja ekologii integralnej
Autorzy:
Bochenek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371278.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
Pope Francis
environmentalism
humans
personalism
nature
integrity
Papież Franciszek
ekologia
człowiek
personalizm
natura
integralność
Opis:
In spite of the fact that Pope Francis’s environmental message is not the first one to be formulated by the authorities of the Catholic Church, it is in this particular one that threads become visible which allow to see in it new, far-reaching analyses and conclusions. The aim of the present article is to indicate these elements which make it possible to draw such conclusions, both in relation to perceiving the sources of the environmental crisis and showing the ways of overcoming it. It is a realistic and coherent attitude, striving for harmony between people and nature, within human communities, between humans and God, and, finally, between science and faith. Undoubtedly, such Francis’s orientation towards peculiar environmental integralism and synergism is the most characteristic feature of his propositions of overcoming environmental threats.
Pomimo tego, iż ekologiczne przesłanie papieża Franciszka nie jest pierwszym formułowanym przez władze Kościoła katolickiego, to uwidaczniają się w nim wątki zdecydowanie pozwalające dostrzec w nim nowe i daleko idące analizy i konkluzje. Celem artykułu jest wskazanie na te elementy, które pozwalają na wysuwanie takich właśnie wniosków, zarówno co do postrzegania źródeł kryzysu ekologicznego, jak i wskazywania dróg do jego przezwyciężenia. Jest to stanowisko realistyczne i koherentne, dążące do harmonii ludzi z naturą, w obrębie ludzkich społeczności, między człowiekiem a Bogiem, a wreszcie nauką i wiarą. Nie ulega wątpliwości, iż to nastawienie Franciszka na swoisty integralizm i synergizm ekologiczny, stanowi najbardziej charakterystyczny rys jego propozycji przezwyciężenia zagrożeń ekologicznych.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2019, 14, 2; 213-220
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genealogy of Ecophilosophies
Źródła ekofilozofii
Autorzy:
Pak, M. S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371769.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
antropocentryczny
ochrona
ekocentryczny
ekofilozofia
enwironmentalizm
rozwój zrównoważony
anthropocentric
conservation
ecocentric
ecophilosophy
environmentalism
sustainable development
Opis:
Environmentalism is not a recent movement, but one which dates from at least since the nineteenth century, and which has been subject to periods of contraction as well as growth. Moreover, the philosophical impulses under-lying this movement have deep historical roots (and numerous antecedents) in the Western tradition. Broadly speaking, there have been two different traditions – schools – of environmental thought. The better known of these schools is one which the article identifies as the Arcadian, and which essentially represents a more up-to-date expression of the discontent with civilization and the desire for a return to the state of nature which have been characteristic of various Western philosophical traditions since antiquity. The other school, identified in this article as Utilitarian, which emphasizes the beneficial and less wasteful uses of nature with the help of sci-ence and technology, is now enjoying resurgence, but it also has deeper and broader historical and cultural roots than often suspected, as recent research has begun to show. Understanding the genealogy of these different types of ecophilosophies, in turn, helps us better discern, with the benefit of hindsight, their potential pitfalls as well as their likely contributions, and thus could lead to better informed philosophical discussions on environmental issues.
Enwironmentalizm nie jest współczesnym ruchem, jego źródła sięgają głębiej, do XIX w. Od tego czasu zazna-czał się on w naukowym dyskursie, choć ze zmienną mocą. W szerokim ujęciu można wskazać na wiele szkół myśli ekologicznej. Jedną z bardziej znanych określono w tym artykule jako Arkadystów. W jej ramach wyraża się rozczarowanie współczesną cywilizacją i chęć powrotu do natury, co było charakterystyczne dla wielu trady-cji filozoficznych Zachodu już od czasów antycznych. Inna szkoła, Utylitarystów, podkreśla korzyści płynące z mniej niszczącego niż dotąd korzystania z natury, w czym pomaga coraz doskonalsza nauka i technika. Podej-ście to obecnie staje się coraz bardziej popularne, ale w swej istocie posiada o wiele głębsze i szersze niż to mogłoby się wydawać historyczne i kulturowe korzenie. Zrozumienie źródeł obu tych typów ekofilozofii pozwa-la rozpoznać ich specyfikę, a poprzez to prowadzi do lepiej przygotowanej dyskusji ekofilozoficznej odnoszącej się do zagadnień środowiskowych.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2012, 7, 1; 7-13
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From the Genealogy of the Environmental Thought:Marian Raciborski and Jan Gwalbert Pawlikowski
Z genealogii myśli ekologicznej:Marian Raciborski i Jan Gwalbert Pawlikowski
Autorzy:
Gawor, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371522.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
environmentalism
natural monument
nature protection
Pawlikowski Jan Gwalbert
Polish environmental thought
Raciborski Marian
enwironmentalizm
pomnik przyrody
ochrona środowiska
polska myśl ekologiczna
Opis:
The article presents the views of two pioneers of environmental thought: Marian Raciborski and Jan Gwalbert Pawlikowski. The former was the author of a conservation programme of protecting nature which conceptualised valuable phenomena and objects of nature as natural monuments. The latter was the author of a peculiar ecological manifesto which demanded that nature should be treated as humans’ partner in the world, a partner deserving respect combined with care for its existence. In Poland, these were the first autonomous reflections at the beginning of the 20th century on the necessity of protecting nature and of humankind’s relationships with nature.
Artykuł prezentuje poglądy dwóch pionierów myśli ekologicznej: Mariana Raciborskiego i Jana Gwalberta Pawlikowskiego. Pierwszy z nich był autorem konserwatorskiego programu ochrony natury konceptualizującą wartości zjawisk i obiektów natury jako pomników przyrody. Drugi był autorem specjalnego ekologicznego manifestu domagającego się traktowania natury jako ludzkiego partnera w świecie, zasługującego na szacunek i troskę o jego egzystencję. W Polsce początku XX wieku były to pierwsze autonomiczne refleksje nad koniecznością ochrony przyrody i humanitarnych związków z naturą.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2018, 13, 1; 87-93
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykraczając poza opozycję Północ – Południe:globalna rola debat o zrównoważonym rozwoju prowadzonych w Korei Południowej
Autorzy:
Pak, M. S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371795.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
environmentalism
sustainable development
North-South debate
Rio
Green Climate Fund
South Korea
neoliberalism
inequality
oligarchy
chaebol
enwironmentalizm
rozwój zrównoważony
opozycja Północ – Południe
Korea Południowa
neoliberalizm
nierówność
oligarchia
monopol
Opis:
While debates on sustainable development have traditionally pitted the developing countries of the global South against the industrialized countries of the North, this essay addresses possible new elements in the so-called North-South debate, mainly by examining it from the perspective of a former developing country that has recently succeeded in becoming a developed industrial economy. Having achieved rapid economic growth that has been described as miraculous, South Korea has come to enjoy the reputation of being a country that has also shown a firm commitment to sustainable development, and in 2012, was even chosen over Germany to host the headquarters of the UN Green Climate Fund. Yet within the country the Korean government has been subject to ongoing criticism as still placing a preponderant emphasis on economic growth, while largely ignoring the ecological and social aspects of sustainable development. While not disagreeing with the critics, this essay shifts the focus away from the local causes of the alleged inconsistences and lapses in the Korean government’s sustainable development policy, and uses the Korean case as a prism through which to view the global trends that since the early 1990s have emerged as major obstacles in making sustainable development possible in fact, not just in words. Building on Thomas Piketty’s near definitive study of the rise of income inequality and oligarchic ownership of much of the world’s wealth in the aftermath of the neoliberalist triumph of the 1980s, the essay identifies South Korea as the epitome of a country whose economy has come to be controlled to a large extent by the global financial elite, and suggests that beyond the rhetoric, its development policy has reflected the predominantly growth-oriented agenda of such elite. The implication throughout is that, should the current trends continue, the Korean case may well provide a good indication of what is further to come as today’s rapidly industrializing economies also begin to mature.
Debaty odnoszące się do zrównoważonego rozwoju zwykle ustawiają kraje Południa w opozycji do zindustrializowanej Północy, jednak w tej pracy ukażemy możliwe nowe elementy w tej dyskusji. Przedstawimy przykład kraju, określanego jeszcze niedawno jako rozwijający się, a obecnie stanowiącego przykład udanej transformacji w kierunku gospodarki przemysłowej. Po osiągnięciu szybkiego wzrostu ekonomicznego, który został określony jako cudowny, Korea Południowa pokazuje teraz również zdecydowane zaangażowanie na rzecz zrównoważonego rozwoju. W 2012 roku, kraj ten przebił nawet ofertę Niemiec i to w nim wyznaczono siedzibę prowadzonego przez ONZ Green Climate Fund. Jednocześnie, w wymiarze wewnętrznym, koreański rząd jest krytykowany za nadmierny nacisk na wzrost gospodarczy i zaniedbywanie ekologicznych i społecznych aspektów zrównoważonego rozwoju. W tej pracy jednak nie tyle prezentować będziemy przyczyny krajowych uchybień, ile zaproponujemy spojrzenie na Koreę przez pryzmat, w którym odzwierciedlą się globalne trendy widoczne od początku lat 90., stanowiące obecnie główne przeszkody we wdrożeniu rozwoju zrównoważonego. Opierając się na badaniach Thomasa Piketty’ego, odnoszących się do wzrostu nierówności dochodów i zawładnięcia przez oligarchię większości światowych zasobów w następstwie triumfu neoliberalizmu z lat 80., przedstawimy Koreę Południową jako przykład kraju, w którym kontrola nad gospodarką w znacznym stopniu została przejęta przez globalną elitę finansową. Pokażemy, że – poza retoryką – polityka rozwojowa jest ukierunkowana głównie na wzrost interesów tej elity. Oznacza to, że jeżeli obecne tendencje się utrzymają, przykład Korei może być wskazówką co do przyszłości innych obecnych uprzemysłowionych gospodarek, które wkraczają w kolejną fazę rozwoju.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2015, 10, 2; 79-86
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sustainable Development, Globalization, Non-antagonistic Development, Philosophical Environmentalism and Endangered Democracy
Zrównoważony rozwój, globalizacja, rozwój nieantagonistyczny, filozoficzny ekologizm i zagrożona demokracja
Autorzy:
Sztumski, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314015.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
sustainable development
antagonizing the opposites
theory of non-antagonistic development
democracy
fascism
New Metanoia
New Enlightenment
New Humanism
culture of violence
philosophical environmentalism
zrównoważony rozwój
antagonizowanie przeciwieństw
teoria rozwoju nieantagonistycznego
demokracja
faszyzm
Nowa Metanoia
Nowe Oświecenie
Nowy Humanizm
kultura przemocy
filozoficzny ekologizm
Opis:
In this paper, one discusses the conditions favourable for sustainable development, limitations of it in the social reality and the sense of implementing it everywhere. The author points out that sustainable development has always taken place in nature thanks to the mechanisms of self-regulation and the laws of nature. However, what is new is the idea of sustainable development in the social reality. Balancing inequalities to the end, i.e. until the state of permanent equilibrium of social systems is achieved, leads to stagnation. Because the source of sustainable development is throwing off equilibrium, and stabilization kills development. He also indicates that the idea of sustainable development was not born out of ecological, but economic reasons, and still serves mainly economic, not ecological purposes. It works best in the sphere of the economy. Nevertheless, it is implemented everywhere with a better or worse result, because the world fashion for sustainable development and its mythologization has prevailed. One sees in it a panacea for all social problems. In fact, it is a tool of self-regulation in social systems that ensure the survival of them. There is a feedback loop between sustainable development and globalization. Sustainable development contributes to globalization, and globalization promotes sustainable development. However, only until one reaches some critical moment. Then, globalization begins to hinder sustainable development and eventually makes it unfeasible. The condition for the implementation of sustainable development is the freedom provided by the democratic system. Therefore, it works best in a liberal democracy. Unfortunately, this democracy is already collapsing. It has taken on a caricature form that makes difficult for people to live and for governments to exercise power. Therefore, one replaces it by totalitarian or fascist regimes, which for different reasons gives greater hope for a better functioning of the state. However, totalitarianism limits freedom significantly and fascism, in addition, raises legitimate fear due to negative historical experiences. There is no place for sustainable development in these regimes. That is why many researchers and politicians want to stop fascism and bring about sanitation of democracy with New Enlightenment, New Metanoia, and New Humanism. In such way, they want to enable further sustainable development.
W artykule omówiono warunki sprzyjające zrównoważonemu rozwojowi, jego ograniczenia w rzeczywistości społecznej oraz sens jego wdrażania. Autor zwraca uwagę, że zrównoważony rozwój zawsze zachodził w przyrodzie dzięki mechanizmom samoregulacji i prawom natury. Nowością jest jednak idea zrównoważonego rozwoju w rzeczywistości społecznej. Wyrównywanie nierówności do końca, tj. do osiągnięcia stanu trwałej równowagi systemów społecznych, prowadzi do stagnacji, bo źródłem zrównoważonego rozwoju jest zachwianie równowagi, a stabilizacja zabija rozwój. Wskazuje też, że idea zrównoważonego rozwoju nie zrodziła się z pobudek ekologicznych, ale ekonomicznych i nadal służy głównie celom ekonomicznym, a nie ekologicznym. Najlepiej sprawdza się w sferze ekonomii. Niemniej wszędzie jest wdrażany z lepszym lub gorszym skutkiem, ponieważ zapanowała światowa moda na zrównoważony rozwój i jego mitologizację. Widzi się w nim panaceum na wszystkie problemy społeczne. W rzeczywistości jest to narzędzie samoregulacji w systemach społecznych, które zapewniają im przetrwanie. Istnieje pętla sprzężenia zwrotnego między zrównoważonym rozwojem a globalizacją. Zrównoważony rozwój przyczynia się do globalizacji, a globalizacja promuje zrównoważony rozwój, jednak tylko do momentu osiągnięcia krytycznego momentu. Następnie globalizacja zaczyna utrudniać wdrażanie zrównoważonego rozwoju i ostatecznie czyni go niewykonalnym. Warunkiem realizacji zrównoważonego rozwoju jest wolność, jaką zapewnia ustrój demokratyczny. Dlatego najlepiej sprawdza się w liberalnej demokracji. Niestety ta demokracja już się rozpada. Przybrała karykaturalną postać, która utrudnia ludziom życie, a rządom sprawowanie władzy. Dlatego zastępuje się je reżimami totalitarnymi lub faszystowskimi, co z różnych powodów daje większą nadzieję na lepsze funkcjonowanie państwa. Jednak totalitaryzm znacznie ogranicza wolność, a faszyzm dodatkowo budzi uzasadniony strach z powodu negatywnych doświadczeń historycznych. W tych reżimach nie ma miejsca na zrównoważony rozwój. Dlatego wielu badaczy i polityków chce powstrzymać faszyzm i doprowadzić do uzdrowienia demokracji za pomocą Nowego Oświecenia, Nowej Metanoi i Nowego Humanizmu. W ten sposób chcą umożliwić dalszy zrównoważony rozwój.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2023, 18, 1; 28--36
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies