Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Eco" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
China’s Environmental Protection in the New Era from the Perspective of Eco-civilization Construction
Ochrona środowiska w Chinach w dobie Nowej Ery z perspektywy wdrażania Eko-cywilizacji
Autorzy:
Huan, Qingzhi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370993.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
eco-civilization construction
China
eco-capital
green technology
public participation
wdrażanie eko-cywilizacji
Chiny
eko-kapitał
zielona technologia
udział społeczny
Opis:
Under a particular context of China’ eco-civilization construction in the New Era after the 18th national congress of CPC, an interesting question is that the discourse of socialist eco-civilization and its practice can to what an extent reshape or change the relationship among eco-capital, green technology and public participation in achieving a better environmental governance. A field-study in Fuzhou City, Jiangxi Province, shows clearly that there are both great hope for a radical reconstruction and multitudinous difficulties and challenges in front of the pioneering Green enterprises and the pilot areas of eco-civilization construction.
W szczególnym momencie budowy eko-cywilizacji Chin w Nowej Erze po 18. kongresie narodowym KPCh interesującym jest, że koncepcja socjalistycznej eko-cywilizacji w praktyce może do pewnego stopnia przekształcić lub wręcz zmienić relacje pomiędzy eko-kapitałem, zieloną technologią i udziałem społeczeństwa w celu osiągnięcia lepszego zarządzania środowiskiem. Badanie przeprowadzone w mieście Fuzhou, w prowincji Jiangxi, wykazały, że wśród mieszkańców istnieje wielka nadzieja na radykalną przebudowę, zarazem jednak występuje mnogość trudności i wyzwań stojących przed pionierskimi zielonymi przedsiębiorstwami i pilotażowymi obszarami budowy eko-cywilizacji.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2020, 15, 1; 7-14
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Environmental ethics from a Thomistic-personalistic perspective (implications for the sustainable development concept)
Etyka środowiskowa w ujęciu tomistyczno-personalistycznym (implikacje dla koncepcji rozwoju zrównoważonego)
Autorzy:
Ciszek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371564.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
environmental ethics
sustainable development
environmental protection
(eco)Thomism
(eco)personalism
etyka środowiskowa
rozwój zrównoważony
ochrona środowiska
(eko)tomizm
(eko)personalizm
Opis:
According to the author, Thomistic environmental ethics is the ethics of respect for man and nature. Contrary to popular opinion it doesn’t possess a strong anthropocentric nor a nonecological character but a theocentric one with a proecological dimension. Thomism teaches that there is hierarchical order in reality. In Thomistic ethics it is God who is the main reference point and the supreme good (summum bonum). Thus, it has a primarily theocentric character, and secondarily an anthropocentric one, which is inscribed in relations between humans and other beings. However, this anthropocentrism is moderate and is not hostile towards nature. In theocentric terms, God is the cause and source of all natural beings. From the ontological perspective they are therefore good, and which must be protected. However, from this assumption it does not mean that all natural beings have the same axiological value. In Thomistic ecoethics a man, understood as a human person, has an autotelic value. Currently, for this reason, traditional Thomism is increasingly supplemented with personalistic reasoning. In anthropologic analysis a man appears as a psychophysical being. He is therefore unique and the most perfect of beings occurring in nature. Only man can be described as a free and rational being, transcending nature which surrounds him. That is why the dignity of a human person is considered as the moral norm of Thomistic ecoethics. It also has a person-centric dimension. The value of a human person also controls the relations between a person and other beings inhabiting the Earth. However, they cannot be based on the idea of human domination over nature. The duty to protect nature is inscribed in natural law. This understanding of Thomistic-personalistic eco-ethics can be reconciled with the sustainable development concept.
W ocenie autora tomistyczna etyka środowiskowa jest etyką szacunku dla człowieka i przyrody. Wbrew obiegowym opiniom nie ma ona charakteru skrajnie antropocentrycznego i nieekologicznego lecz teocentryczny, który ma także swój wymiar proekologiczny. Tomizm albowiem uczy, że istnieje porządek hierarchiczny w rzeczywistości. W etyce tomistycznej to Bóg stanowi jej główny punkt odniesienia i najwyższe dobro (summum bonum). Ma ona zatem w pierwszym rzędzie charakter teocentryczny, wtórnie zaś antropocentryczny, wpisany w relacje pomiędzy człowiekiem a innymi bytami. Antropocentryzm ten ma jednak charakter umiarkowany, nie nastawiony wrogo do przyrody. W aspekcie teocentrycznym Bóg jest przyczyną i źródłem istnienia wszystkich bytów przyrodniczych. W perspektywie ontologicznej stanowią one zatem dobro, które należy chronić. Z założenia tego nie wynika jednak, iż wszystkie byty przyrodnicze mają tę samą wartość w ujęciu aksjologicznym. W tomistycznej ekoetyce wartością autoteliczną jest człowiek pojmowany jako osoba ludzka. Z tego powodu obecnie coraz częściej tradycyjny tomizm uzupełnia się argumentacją o charakterze personalistycznym. W analizie antropologicznej człowiek jawi się jako byt psychofizyczny. Jest zatem unikalnym i najdoskonalszym z bytów występujących w przyrodzie. Tylko o człowieku można orzec, że jest bytem wolnym i rozumnym, przekraczającym otaczającą go przyrodę. Dlatego godność osoby ludzkiej uznano za normę moralności tomistycznej ekoetyki. Ma ona zatem również wymiar osobocentryczny. Wartość osoby ludzkiej reguluje również stosunki pomiędzy nią a innymi by-tami zamieszkującymi Ziemię. Nie mogą się one jednak opierać na idei dominacji człowieka nad przyrodą. Obo-wiązek ochrony przyrody jest wpisany w prawo naturalne. Tak pojmowaną tomistyczno-personalistyczną ekoe-tykę można również uzgodnić z koncepcją rozwoju zrównoważonego.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2014, 9, 1; 97-106
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary Concepts of a City in the Context of Sustainable Development: Perspective of Humanities and Natural Sciences
Współczesne koncepcje miast w kontekście zrównoważonego rozwoju: perspektywa humanistyczno-przyrodnicza
Autorzy:
Leźnicki, M.
Lewandowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371078.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
sustainable urban development
sustainable development
sustainable city
eco-city
green city
zrównoważony rozwój miasta
rozwój zrównoważony
miasto zrównoważone
eco miasto
miasto zielone
Opis:
The article’s purpose is to present, in the first place, mutual dependences between theoretical and practical speculations concerning urban space, shaped on the base of the sustainable development principle, difficult to implement in practice. Secondly, the text is supposed to serve closer explication and regularization of terminology referring to sustainable urban development. Thirdly, it concerns more precise reflection on the problem of sustainable city, frequently compared to eco-city, green, compact or smart city, as concepts of non-identical from their definition. Fourthly, the text aspires to bridge the gap in editorial market, as far as the wide range of subject literature, is concerned and lack of review studies referring to sustainable urban development.
Artykuł ma na celu ukazać, po pierwsze jakie zależności zachodzą pomiędzy teoretycznymi a praktycznymi rozważaniami na temat przestrzeni miejskiej kształtowanej w oparciu o trudną wdrożeniowo zasadę zrównoważonego rozwoju. Po drugie, tekst służy bliższej eksplikacji i uporządkowaniu terminologii z zakresu zrównoważonego rozwoju miast. Po trzecie, artykuł poświęcony jest bliższej refleksji nad problemem miasta zrównoważonego, konfrontowanego częstokroć z koncepcją eko-miasta, miasta ekologicznego, zielonego, kompaktowego, czy też miasta inteligentnego, jako konceptami z założenia nietożsamymi. Po czwarte wreszcie, tekst pretenduje do miana nieobecnego na rynku wydawniczym, a obszernego z uwagi na zastosowaną literaturę, przedmiotu opracowania przeglądowego z zakresu zrównoważonego rozwoju miast.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2016, 11, 2; 45-54
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multi-criteria Evaluation of the Eco-innovation Level in the European Union Countries
Wielokryterialna ocena poziomu ekoinnowacji w krajach Unii Europejskiej
Autorzy:
Kobryń, A.
Prystrom, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371284.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
eco-innovation level
evaluation
multi-criteria analysis
poziom ekoinnowacji
ocena
analiza wielokryterialna
Opis:
The purpose of this paper is to analyze and evaluate the level of eco-innovations in the European Union countries. For this purpose, a new method of multi-criteria analysis were used, i.e. PROTERRA method, which was developed by the authors of this article. Analysis concerns a data from the year 2015. There have been determined aggregate ratings, which characterized the eco-innovation level of particular European Union countries. Four classes of innovation level were defined: eco-innovation leaders, good eco-innovators, week eco-innovators and eco-innovation outsiders. Then, based on the calculated global ratings, European Union countries were assigned to the appropriate classes.
Celem niniejszego artykułu jest analiza i ocena poziomu ekoinnowacji w krajach Unii Europejskiej. W tym celu została użyta nowa metoda analizy wielokryterialnej, tzn. metoda PROTERRA, która została opracowana przez autorów tego artykułu. Analiza obejmuje dane z roku 2015. Zostały wyznaczone oceny zagregowane, które charakteryzują poziom ekoinnowacji w poszczególnych krajach Unii Europejskiej. Zostały zdefiniowane cztery klasy ekoinnowacji: liderzy ekoinnowacji, dobrzy ekoinnowatorzy, słabi ekoinnowatorzy oraz outsiderzy ekoinnowacji. W rezultacie, na podstawie obliczonych ocen globalnych, kraje Unii Europejskiej zostały przyporządkowane do odpowiednich klas.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2017, 12, 2; 15-26
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eco-aesthetics and Ecological Aesthetics of Nature
Ekoestetyka i ekologiczna estetyka przyrody
Autorzy:
Tyburski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371307.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
nature
beauty
art
eco-aesthetics
ecological aesthetics of nature
przyroda
piękno
sztuka
ekoestetyka
ekologiczna estetyka przyrody
Opis:
Eco-aesthetics and ecological aesthetics of nature are closely related, twin disciplines having a similar, but not identical object of interest. Eco-aesthetics is a discipline which – in our opinion – focuses on the existing world of nature, nature intact by man or modified by him only to a limited extent (wilderness areas, natural ecosystems, nature and landscape parks). Eco-aesthetics would advocate simple acceptance of nature without arranging it, nature protected against anthropogenic impact distorting or modifying its original, existing beauty. And for these reasons eco-aesthetics is part of – or at least is close to – the biocentric vision of the world, in contrast to ecological aesthetics of nature, which fits more into the anthropocentric vision of reality. While eco-aesthetics is interested in nature understood autonomously in its original and existing form, ecological aesthetics of nature focuses more on the environment modified by man.
Ekoestetyka i ekologiczna estetyka przyrody to bliskie, siostrzane dyscypliny o podobnym lecz nie tożsamym przedmiocie zainteresowań. Ekoestetyka to dyscyplina, która – naszym zdaniem – uwagę koncentruje na zastanym świecie natury, nietkniętej przyrodzie, bądź w ograniczonym tylko stopniu zmienionej przez człowieka (obszary dzikie, naturalne ekosystemy, parki przyrodnicze i krajobrazowe). Ekoestetyka opowiadałaby się za prostą akceptacją przyrody, bez jej aranżowania, chronionej przez wpływami antropogennymi, zniekształcającymi czy modyfikującymi pierwotne, zastane piękno. I z tych powodów ekoestetyka wpisuje się, albo przynajmniej bliska jest, biocentrycznej wizji świata, w przeciwieństwie do ekologicznej estetyki przyrody, która wpisuje się bardziej w antropocentryczny obraz rzeczywistości. O ile dla ekoestetyki przedmiotem zainteresowań jest przyroda pojęta autonomicznie w swej pierwotnej i zastanej postaci, to ekologiczna estetyka przyrody, bardziej kieruje uwagę ku przyrodniczemu, przetworzonemu otoczeniu człowieka.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2016, 11, 2; 7-12
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eco-management in Polish Companies
Zarządzanie środowiskowe w polskich przedsiębiorstwach
Autorzy:
Bojar, E.
Bojar, M.
Żelazna-Blicharz, A.
Blicharz, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371386.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
zarządzanie środowiskowe
społeczna odpowiedzialność biznesu (CSR)
rozwój zrównoważony
eco-management
corporate social responsibility (CSR)
sustainable development
Opis:
Economic activity has an enormous influence on the environment. Enterprises contribute to the progressing degradation of existing ecosystems, cause serious threats to the biological diversity of our planet, emit hazardous pollutants and use available natural resources excessively, which can lead to their premature exhaustion. There-fore, for the world’s nations to grow and develop in a sustainable manner, there is an urgent need to minimize the adverse impact of business activities, households and whole societies on the environment. Environmental degradation cannot be restrained by the neutralization of produced pollutants alone. Today, we need efficient environment-friendly technologies and production processes. Effective efforts aimed at the reduction of our ecological footprint should be undertaken by all involved entities, including designers, engineers and managers at all stages of the product design, production and distribution processes. The concept of corporate social respon-sibility, understood as a voluntary process of taking into account a wide array of social and ecological issues in all business activities as well as contacts with stakeholders, has become very popular in Poland. Development of the concept of corporate social responsibility (CSR) and sustainable development has a huge impact on the shap-ing of pro-ecological attitudes in society. From this perspective corporate social responsibility (CSR) can be rightly regarded as a concept useful to ensure sustainable development at the micro-level, i.e. at the level of enterprises. CSR is a component of sustainable eco-management. It can ensure that the principles of sustainable development are effectively implemented at the level of socio-economic systems, as well as individual actors involved in change. Lublin Voivodeship has a clean and attractive environment. This paper presents research findings of the study carried out in 2005-2010 by researchers from the Faculty of Management, Lublin University of Technology. The main purpose of the study was to analyze the environmental activities and initiatives undertaken by enterprises operating in the region, directions of pro-environmental investments, implemented environmental management systems, as well as motivations of business managers to pay more attention to environmental issues.
Działalność gospodarcza ma ogromny wpływ na środowisko. Przedsiębiorstwa przyczyniają się do postępującej degradacji istniejących ekosystemów, powodując poważne zagrożenie dla różnorodności biologicznej naszej planety, emitując niebezpieczne zanieczyszczenia i nadmiernie wykorzystując dostępne zasoby naturalne. Istnie-je konieczność przeprowadzania różnorodnych działań w celu zahamowania degradacji środowiska poprzez minimalizację negatywnego wpływu podmiotów gospodarczych, gospodarstw domowych i całego społeczeń-stwa. Nie wystarczą już tylko inicjatywy, których celem jest unieszkodliwianie zanieczyszczeń wytworzonych. Niezbędne jest poszukiwanie rozwiązań prowadzenia działalności w sposób jak najmniej uciążliwy dla środowi-ska w czasie planowania produkcji, projektowania dóbr oraz na każdym etapie procesu wytwórczego. Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw rozumiana jako dobrowolne uwzględnianie aspektów społecznych i ekologicznych w działaniach biznesowych oraz w kontaktach z interesariuszami, stała się pojęciem powszech-nie znanym w Polsce. Rozwój koncepcji społecznej odpowiedzialności i zrównoważonego rozwoju ma ogromny wpływ na kształtowanie właściwych postaw proekologicznych w społeczeństwie. Z tej perspektywy, CSR może być traktowana jako koncepcja zapewniająca zrównoważony rozwój na poziomie mikro, czyli na poziomie przedsiębiorstw. CSR stanowi element zrównoważonego zarządzania. Może zapewnić realizację zasad zrówno-ważonego rozwoju nie tylko na poziomie społeczno-ekonomicznych systemów, ale także indywidualnych dzia-łaczy zaangażowanych w zmiany. Województwo lubelskie jest regionem czystym i atrakcyjnym środowiskowo. W latach 2005-2010 w celu oceny działań prośrodowiskowych najczęściej podejmowanych w przedsiębiorstwach zostały przeprowadzone badania w grupie podmiotów prowadzących działalność w tym województwie. Celem artykułu jest ukazanie kierunku inicjatyw prośrodowiskowych wyznaczanych przy prowadzeniu działalności gospodarczej, najczęściej podej-mowanych inwestycjach prośrodowiskowych, wprowadzanych systemach zarządzania środowiskowego, a także czynnikach skłaniających do uwzględniania wpływu podmiotów na stan środowiska naturalnego oraz barier takiego postępowania.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2012, 7, 2; 107-113
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eco-energy Anthropopressure in the Agricultural Landscape
Antropopresja eko-energetyczna w krajobrazie rolniczym
Autorzy:
Bielińska, E.J.
Futa, B.
Baran, S.
Pawłowski, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371467.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
anthropopressure
eco energy
agricultural landscape
sustainable development
ecological ethic
antropopresja
ekoenergia
krajobraz rolniczy
rozwój zrównoważony
etyka ekologiczna
Opis:
Eco-energy anthropopressure specifically affects the agricultural landscape, but is essential for society to survive and grow. While developing new dependencies and demonstrating large transgressions against the present state, eco-energy investments affect redefinition of the identity of place, society and landscape. This paper discusses management of eco-energy anthropopressure with regard to the sustainable development of society and the economy. Projects of infrastructure modernisation related to construction of renewable energy sources should consider an assessment of anthropopressure trends, which facilitate definition of priorities in measures exemplified by subsequent investments, considering their economic, environmental and social aspects. The criteria of eco-energy anthropopressure constitute the bases of analyses and guidelines when planning new undertakings. The positive trend of anthropopressure is a condition verifying the correctness of eco-energy engineering development. Application of enzymatic indicators enabling quantification of anthropogenic transformations, along with the ecological results of protective measures related to the generation of renewable energy allow for the long-term monitoring and identification of trends.
Antropopresja ekoenergetyczna, aczkolwiek wywołująca określony wpływ na krajobraz rolniczy, jest niezbędna do przetrwania i rozwoju społeczeństwa. Inwestycje ekoenergetyczne budując nowe zależności i wykazując dużą transgresję w stosunku do stanu obecnego, wpływają na redefinicję tożsamości miejsca, społeczeństwa i krajobrazu. W artykule omówiono zarządzanie antropopresją ekoenergetyczną w kierunku zrównoważonego rozwoju społeczeństwa i gospodarki. Projekty modernizacji infrastruktury związane z budową źródeł energii odnawialnej powinny uwzględniać ocenę trendu antropopresji, co ułatwi określenie priorytetyzacji w działanich egzemplifikujacych się kolejnymi realizacjami inwestycji, uwzględniającymi aspekty ekonomiczne, środowiskowe i społeczne. Kryteria antropopresji ekoenergetycznej stanowią podstawę przy przygotowaniu analiz i wytycznych do planowania nowych przedsięwzięć. Warunkiem sprawdzającym poprawność rozwoju ekoenergetyki jest pozytywny trend antropopresji. Zastosowanie wskaźników enzymatycznych umożliwiających kwantyfikację przemian antropogenicznych oraz ekologicznych efektów realizacji zabiegów ochronnych związanych z wytwarzania energii odnawialnej pozwala na monitoring długookresowy oraz identyfikację trendów.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2014, 9, 2; 99-111
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Comprehensive Approach: Inclusive, Smart and Green Urban Development
Podejście zespolone: włączający, inteligentny i ekologiczny rozwój miast
Autorzy:
Przywojska, Justyna
Podgórniak-Krzykacz, Aldona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371072.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
urban development
sustainability
smart city
eco-city
compact city
social inclusion
rozwój miast
zrównoważoność
miasto inteligentne
miasto ekologiczne
miasto kompaktowe
inkluzja społeczna
Opis:
The subject literature provides knowledge about various contemporary concepts of urban development, emphasizing a variety of goals and priorities of this process. Although sustainability should be a key objective of development policy, the methods of achieving it seem to be diverse. As a result, there are many theories describing development processes on a local scale, but there are no scientific attempts to summarise them or to comprehensively evaluate them. In the presented article such an attempt was initiated – the evolution of the concept of sustainable development in the context of transformation of the role of man in socio-economic and political processes from homo-oeconomicus to homo cooperativus was outlined and the assumptions of contemporary concepts of urban development (smart city, eco city and compact city) were identified and evaluated in terms of their cohesion and implementation of sustainable development principles. On this basis, a conceptual framework for an inclusive urban development model was defined, considering their key values in a synergic way.
Literatura przedmiotu dostarcza wiedzy na temat coraz to nowszych koncepcji rozwoju miast, akcentujących różnorodne cele i priorytety tego procesu. Pomimo, iż kluczowym celem prowadzenia polityki rozwoju powinna być trwałość, postulowane metody jej osiągania wydają się być zróżnicowane. W efekcie równolegle funkcjonuje wiele teorii opisujących procesy rozwoju w skali lokalnej, przy czym brakuje naukowych prób ich podsumowania, czy kompleksowej oceny. W prezentowanym artykule podjęto taką próbę – zarysowano ewolucję koncepcji rozwoju zrównoważonego w kontekście transformacji roli człowieka w procesach społeczno-gospodarczych i politycznych od homo-oeconomicus do homo cooperativus oraz zidentyfikowano i poddano ocenie założenia współczesnych koncepcji rozwoju miast (smart city, eco city i compact city), pod kątem ich spójności i realizacji zasad rozwoju zrównoważonego. Na tej podstawie określone zostały ramy koncepcyjne dla modelu inkluzywnego rozwoju miast, uwzględniającego w sposób synergiczny ich kluczowe wartości.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2020, 15, 1; 149-160
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymiary dyskursu ekologicznego – przegląd problemów i wybranej literatury
Dimensions of Ecological Discourse – Overview of Problems and Selected Literature
Autorzy:
Zacher L., W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371806.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
rozwój zrównoważony
środowisko
zmiany globalne
ekoinnowacje
ekologia polityczna
rządzenie systemem ziemskim
sustainability
global environmental change
eco-innovation
political ecology
earth system governance
Opis:
W ostatnich dekadach rozwija się i nasila dyskurs ekologiczny (zwany też środowiskowym i zrównoważnościowym). Ma to miejsce przede wszystkim w krajach wysoko rozwiniętych oraz na forach organizacji i instytucji międzynarodowych (jak np. ONZ, Greenpeace, altergobaliści). Dyskurs ten nabiera coraz więcej wymiarów. Powstaje coraz więcej nowych idei, koncepcji, ujęć teoretycznych, metodologii, a także praktycznych innowacji i procedur. Cechą tego dyskursu jest multi- i interdyscyplinarność, co nie wyklucza ujęć z perspektywy techno-logii, ekonomii, polityki, zarządzania, etyki. Ważnym obszarem badań i debat jest polityka rządów, strategie biznesu, z zachowania obywateli, nie mówiąc o wymiarze globalnym problemów ekologicznych.
In the last few decades the ecological (environmental or sustainability) discourse has been advanced and intensi-fied. This discourse takes its place predominantly in highly developed countries and also in forums of interna-tional organizations and institutions (e.g. UN, Greenpeace, alter-globalist movements). There is more and more dimensions of research and discussions. New ideas, concepts, theoretical approaches, methodologies, also prac-tical innovations and procedures are emerging. The discourse is to a growing extent multi- and interdisciplinary, not excluding however other perspectives like e.g. technological, economic, political, managerial, ethical. Impor-tant areas of studies and debates are such as government policies, business strategies, behavior of citizens, not to mention the global dimension of the problematique.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2011, 6, 2; 83-92
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theory of sustainable development and social practice
Teoria zrównoważonego rozwoju a praktyka społeczna
Autorzy:
Konstańczak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371503.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
eco-development
sustainable development
anthroposphere
biosphere
ecological crisis
safety
strategies of crisis’ overcoming
ekorozwój
rozwój zrównoważony
antroposfera
biosfera
kryzys ekologiczny
bezpieczeństwo
strategie pokonywania kryzysu
Opis:
The paper shows, that the hopes associated with globalisation, which were also supposed to overcome the effects of the ecological crisis, have not been fulfilled. This situation is associated with the fact that nowadays the biggest influence on the functioning of the global ecosystem is by man himself, who exists simultaneously in two environments: social and cultural. According to the author, all crises are global and furthermore embrace both environments in which man functions. Therefore, people are most at risk to pay for every crisis, including the ecological one. Human communities would be able to function in any environment, if they accept and implement sustainable development, which includes the functioning of the anthroposphere and the biosphere at the same time. Communities which were unable to do so, collapsed and even disappeared. In conclusion, the author claims that even today there is such a requirement. Today’s advocated sustainable development ensues from our species’ historical experiences. The implementation of sustainable development could provide the best optimal develop-ment conditions for both mankind and the natural environment.
Autor wskazuje, że nadzieje związane z globalizacją, która miała doprowadzić także do przezwyciężenia skutków kryzysu ekologicznego, nie spełniły się. Taki stan rzeczy wiąże z faktem, że współcześnie największy wpływ na funkcjonowanie ziemskiego ekosystemu ma sam człowiek egzystujący równoległe w dwóch środowiskach: społecznym i kulturowym. Zdaniem autora wszystkie zjawiska kryzysowe mają zasięg globalny, a ponadto obejmują oba środowiska, w których funkcjonuje człowiek. Dlatego każdy kryzys, w tym i ekologiczny, jest dotkliwie odczuwalny zwłaszcza przez ludzi. Społeczności ludzkie potrafiły funkcjonować w każdym środowisku, jeśli były w stanie przyjąć i realizować jakąś postać zasady zrównoważonego rozwoju, która obejmowała zarazem funkcjonowanie antroposfery i biosfery. Społeczności, które tego nie potrafiły, upadały a nawet ginęły. Autor w konkluzji stwierdza, że również obecnie istnieje taki wymóg, a zatem propagowana współcześnie zasada zrównoważonego rozwoju jest konsekwencją doświadczeń historycznych naszego gatunku i najlepszą drogą dla zapewnienia optymalnych warunków rozwoju zarówno dla ludzkości jak i środowiska naturalnego.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2014, 9, 1; 37-46
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies