- Tytuł:
-
Przestępstwo uporczywej nie alimentacji
The offence of persistent avoidance of alimony - Autorzy:
- MAJKRZAK, KATARZYNA
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/660748.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
- Tematy:
-
alimentacja
rodzina
obowiązek opieki
prawo karne
alimony
family
duty of care
penal law - Opis:
-
One of the criminal offences against family and care is the offence of persistent avoidance of alimony as referred to in Art. 209 of the Penal Code. The offence involves persistent avoidance by the offender of the obligation of care, imposed by law or judicial order, through failure to make payments to support closest relative or another person and thereby exposing such person to the inability to meet basic necessities of life.
Persistent avoidance of alimony is material constructive offence (not offence of violation). It can be committed only by the person responsible for alimony payments, hence the offence of persistent avoidance of alimony is an individual offence.
The premise of persistence determines the subject of the offence by limiting its intent only in the form of direct intent. Persistence is highly evaluative, therefore it is assumed to be of objective and subjective characteristic. For persistent avoidance is seen as long-term behaviour (objective element) the feature of which is tenacity (an in-spite action - subjective element). The prevailing view in the jurisprudence of the Supreme Court is that that avoidance of alimony occurs when the offender, despite the objective possibility meet the obligation fails to do it.
Jednym z przestępstw przeciwko rodzinie i opiece jest przestępstwo niealimentacji, o którym mowa w art. 209 Kodeksu karnego. Strona przedmiotowa przestępstwa wyraża się w uporczywym uchylaniu się od ciążącego na sprawcy z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki poprzez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby i przez to narażenie jej na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Niealimentacja jest przestępstwem materialnym z narażenia (a nie z naruszenia). Sprawcą może być jedynie osoba zobowiązana do świadczeń alimentacyjnych, dlatego przestępstwo uporczywej niealimentacji jest przestępstwem indywidualnym. Przesłanka uporczywości określa stronę podmiotową przez ograniczenie jej umyślności tylko w postaci zamiaru bezpośredniego. Uporczywość ma charakter niezwykle ocenny, dlatego przyjmuje się że jest to znamię obiektywno-subiektywne. Uporczywe uchylanie się sprowadza się bowiem do długotrwałego postępowania (element obiektywny), które nacechowane jest nieustępliwością (działaniem na przekór – element subiektywny). W orzecznictwie Sądu Najwyższego przeważa pogląd, że uchylanie się od obowiązku alimentacyjnego zachodzi wtedy, gdy sprawca pomimo obiektywnej możliwości jego wykonania, nie spełnia tego obowiązku. - Źródło:
-
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 3; 143-174
2353-8104 - Pojawia się w:
- Prawo Kanoniczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł