Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Przestępstwo"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Eutanazja. Grzech i przestępstwo
    A right of Christian faithful to the just process
    Autorzy:
    Leszczyński, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372424.pdf
    Data publikacji:
    2013-06-08
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Opis:
    In accord with the can. 1397 of Code of Canon Law euthanasia, correctly understood, is unquestionably repudiated by the Catholic moral tradition and is regarded by the canonical scholarly tradition as a species of homicide. Canon 1397 subjects those committing "homicide" to "a just penalty. In this article the author is trying to explane the main norms in this topic and to present the moral aspects of euthanasia as a sin against the human life. 
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2013, 56, 2; 91-104
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwo podsłuchiwania (nagrywania) spowiedzi oraz rozpowszechnianie jej treści w środkach społecznego przekazu w świetle prawodawstwa Kościoła katolickiego
    Autorzy:
    Wróbel, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661186.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Opis:
    L’articolo presenta il problema del delitto più grave consistente nella registrazione o nella divulgazione con i mezzi di comunicazione sociale delle cose che vengono dette dal confessore o dal penitente. Inizialmente l’articolo illustra l’evoluzione della problematica nel diritto canonico. Nel diritto canonico ci sono tre simili regolazioni riguardanti questo problema (anno 1973, 1988 e 2010). La legge del 2010 – ultima regolazione – stabilisce che Congregazione per la Dottrina della Fede è riservato il delitto più grave consistente nella registrazione, fatta con qualunque mezzo tecnico, o nella divulgazione con i mezzi di comunicazione sociale svolta con malizia, delle cose che vengono dette dal confessore o dal penitente nella confessione sacramentale, vera o falsa. Colui che commette questo delitto, sia punito secondo la gravità del crimine, non esclusa la dimissione o la deposizione, se è un chierico. Dall’altra parte l’articolo presenta le considerazioni sul tema di interpretazione di verbo latino captare. Negli studi canonici troviamo trattate due ipotesi sul tema questo verbo. Alcuni canonisti dicono che captare significa registrare, altri spiegano che captare significa captazione. L’autore ha considerato le conseguenze pastorali riguardanti questa problematica.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2011, 54, 3-4; 287-304
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kanoniczne sankcje karne za przestępstwa majątkowe
    Canonical penal sanctions for nancial malfeasance
    Autorzy:
    KALETA, PAWEŁ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662493.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    przestępstwo
    sankcje karne
    dobra kościelne
    offence
    penal sanctions
    ecclesiastical goods
    Opis:
    Financial malfeasance, both in the eld of administration and alienation of ecclesiastical goods might contribute to nancial losses, unnecessary scandal of the faithful, as well as the weakening of public trust. In order to prevent such malfeasance, the Church must seek eective methods which will allow to observe the canon law. e aim of this article was to show the penalties for the nancial malfeasance in the canonical legal system. Interestingly that ecclesiastical legislator does not use the concept of „nancial malfeasance”. However, we can nd nine examples of nancial malfeasances in Book VI of the 1983 Code. e following actions can be related to nancial malfeasances: 1) impeding the use of ecclesiastical goods (can.1375), 2) invalid alienation of ecclesiastical goods (can. 1377), 3) simony (can. 1380), 5) illegitimate prot from Mass oerings (can. 1385), 6) bribery (can. 1386), 7) abuse of authority and culpable negligence in performing act of ecclesiastical power or ministry or oce (can. 1389 §1-2), 8) production and use of false documents (can. 1391), 9) clerics carrying out commercial activities (can. 1392). For such oenses, the legislator determines penalties ferendae sententiae which may be imposed on the oender by judicial or administrative process. e legislator does not provide for penalties latae sententiae for nancial malfeasances. For simony and illegitimate prots from Mass oerings leg- islator provides for a penalty of imposing censure. In the case of simony is mandatory sanction (c. 1380), while for the oense of illegitimate prots from Mass oerings is optional one (can. 1385). It can be supposed that the most severe penal sanctions for nancial malfeasance is deprivation of oce that the judge may impose, depend- ing on the severity and harm done. is is an optional penal imposed for abusing of ecclesiastical power or an oce (can. 1389 § 1). In other cases, the ecclesiastical legislator provides for a just penalty ferendae sententiae. If penalties are indeterminate their imposition belongs to the Ordinary or judge. e particular law is to be observed which in place of indeterminate penalty ferendae sententiae it may establish a penalty determined or obli- gated (can. 1315 § 1). In accordance with can. 1317 particular law can not establish a penalty of dismissal from the clerical state. 
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 3; 117-135
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwo uporczywej nie alimentacji
    The offence of persistent avoidance of alimony
    Autorzy:
    MAJKRZAK, KATARZYNA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/660748.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    alimentacja
    rodzina
    obowiązek opieki
    prawo karne
    alimony
    family
    duty of care
    penal law
    Opis:
    One of the criminal offences against family and care is the offence of persistent avoidance of alimony as referred to in Art. 209 of the Penal Code. The offence involves persistent avoidance by the offender of the obligation of care, imposed by law or judicial order, through failure to make payments to support closest relative or another person and thereby exposing such person to the inability to meet basic necessities of life. Persistent avoidance of alimony is material constructive offence (not offence of violation). It can be committed only by the person responsible for alimony payments, hence the offence of persistent avoidance of alimony is an individual offence.  The premise of persistence determines the subject of the offence by limiting its intent only in the form of direct intent. Persistence is highly evaluative, therefore it is assumed to be of objective and subjective characteristic. For persistent avoidance is seen as long-term behaviour (objective element) the feature of which is tenacity (an in-spite action - subjective element). The prevailing view in the jurisprudence of the Supreme Court is that that avoidance of alimony occurs when the offender, despite the objective possibility meet the obligation fails to do it.
    Jednym z przestępstw przeciwko rodzinie i opiece jest przestępstwo niealimentacji, o którym mowa w art. 209 Kodeksu karnego. Strona przedmiotowa przestępstwa wyraża się w uporczywym uchylaniu się od ciążącego na sprawcy z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki poprzez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby i przez to narażenie jej na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Niealimentacja jest przestępstwem materialnym z narażenia (a nie z naruszenia). Sprawcą może być jedynie osoba zobowiązana do świadczeń alimentacyjnych, dlatego przestępstwo uporczywej niealimentacji jest przestępstwem indywidualnym. Przesłanka uporczywości określa stronę podmiotową przez ograniczenie jej umyślności tylko w postaci zamiaru bezpośredniego. Uporczywość ma charakter niezwykle ocenny, dlatego przyjmuje się że jest to znamię obiektywno-subiektywne. Uporczywe uchylanie się sprowadza się bowiem do długotrwałego postępowania (element obiektywny), które nacechowane jest nieustępliwością (działaniem na przekór – element subiektywny). W orzecznictwie Sądu Najwyższego przeważa pogląd, że uchylanie się od obowiązku alimentacyjnego zachodzi wtedy, gdy sprawca pomimo obiektywnej możliwości jego wykonania, nie spełnia tego obowiązku.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 3; 143-174
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwo cięższe przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu z małoletnim – uwagi de lege lata i de lege ferenda
    The more grave delict against the Sixth Commandment of the Decalogue with a minor: some observations de lege lata and de lege ferenda
    Autorzy:
    SKONIECZNY, PIOTR
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661361.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    pedofilia
    przestępstwo przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu
    delicta graviora
    Sacramentorum sanctitatis tutela z 2010 r.
    art. 6 § 1 n. 1 oraz § 2 SST/2010
    paedophilia
    delict against the Sixth Commandment of the Decalogue
    2010 Sacramentorum sanctitatis tutela
    art. 6 § 1 n. 1 and § 2 SST/2010
    Opis:
    The Author comments on the constituent elements (objective, subjective and legal) of the offence specified in Art. 6 § 1 n. 1 SST/2010. He indicates the change in the aim of penal protection: from the celibate’s duty in can. 1395 § 2 CIC to mores in Art. 6 SST/2010. Following the canonical tradition, he calls for the extension to the lay Christian faithful of the element concerning the agent. He approves of the extended and theological meaning of the offence (‘the commission of the delict against the Sixth Commandment of the Decalogue’). The ecclesiastical legislator, however, has needlessly specified that a minor is someone below the age of eighteen years. In fact, this definition accords with the legal definition of a minor specified in can. 97 § 1 CIC. On the other hand, it would be a good idea to distinguish a paedophile sensu stricto from an ephebophile, and to determine the punishment accordingly. Moreover, according to the Author the habitu element is not justified in the case of the delict’s other kind of victim (‘habitually lacks the use of reason’). With reference to the subjective element, the Author notes the difference between the Latin code (the delict is only cum dolo) and the Eastern one (the delict can also be cum culpa), and the secular criminal codes with their so-called ‘eventual intention’ (dolus eventualis, e.g. the Polish criminal code). With regard to penal sanctions, the Author calls for a penalty latae sententiae, an impediment to ordination in the case of the paedophile sensu stricto, and the adaptation of can. 695 CIC to Art. 6 SST/2010. Finally, he suggests the abandonment of derogation from prescription, and the application of imprescriptibility to delicta graviora.
    Autor komentuje poszczególne znamiona – przedmiotowe, podmiotowe i legalne – przestępstwa z art. 6 § 1 n. 1 SST/2010. Wskazuje na zmianę przedmiotu ochrony: od obowiązku celibatu w kan. 1395 § 2 CIC do mores w art. 6 SST/2010. Postuluje, zgodnie zresztą z tradycją kanoniczną, rozszerzenie znamiona sprawcy na na świeckich. Pochwala szerokie i teologiczne rozumienie znamienia czasownikowego („popełnienie przestępstwa przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu”). Ustawodawca kościelny jednak niepotrzebnie precyzował, że chodzi o małoletniego do 18. roku życia, gdyż jest to zgodne z definicją legalną małoletniego w kan. 97 § 1 CIC. Z drugiej strony należy rozważyć rozróżnienie pedofilii w sensie ścisłym od efebofilii i od tego uzależnić karę. Ponadto zdaniem Autora nie ma uzasadnienia znamię trwałości co do innej ofiary przestępstwa, tj. osoby trwale ograniczonej w używaniu rozumu. Co do znamienia podmiotowego Autor zauważa różnicę między kodeksem łacińskim (przestępstwo tylko cum dolo) a wschodnim (także cum culpa) i kodeksami karnymi świeckimi, znającymi zamiar ewentualny (dolus eventualis, jak np. kodeks polski). Odnośnie do sankcji karnych Autor postuluje karę latae sententiae i przeszkodę do święceń za pedofilię sensu stricto oraz dostosowanie kan. 695 CIC do regulacji art. 6 SST/2010. W końcu proponuje rezygnację z instytucji derogacji terminów przedawnienia na rzecz instytycji nieprzedawnialności delicta graviora.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 1; 135-175
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sposoby przeciwdziałania powstaniu zgorszenia w świetle Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    Ways of Preventing Depravity in the Light of the Code of Canon Law 1983
    Autorzy:
    Saj, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371656.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    zgorszenie
    przestępstwo
    prawo karne
    sankcje karne
    depravity
    delict
    criminal law
    penal sanctions
    Opis:
    Przeanalizowane normy kodeksowe pozwalają wysnuć jeden wniosek: prawodawca kościelny troszczy się o to, by nie dopuścić do wstąpienia zgorszenia wiernych. Zakres podjętych w tym opracowaniu badań dotyczył właśnie sytuacji, w których może do tego dojść. By temu zapobiec, ustawodawca polecił konkretne działania, zawarte w ośmiu kanonach normujących różne sytuacje. I tak, duchowni winni wystrzegać się kontaktów z osobami, których postępowanie mogłoby narazić ich na problemy z zachowaniem celibatu. Przy sprawowaniu Eucharystii w świątyni niekatolickiej należy ściśle przestrzegać wydanych w tej materii norm kościelnych. W przypadku spowiedzi przy pomocy tłumacza należy zadbać, by nie ucierpiało na tym dobre imię penitenta. Obowiązek zachowania tajemnicy o tajnym zawarciu małżeństwa zostaje uchylony, gdy tego wymaga dobro sprawy. Spełnienie prawem wymaganych warunków pozwala udzielić pogrzebu jawnym grzesznikom. W pewnych sytuacjach w procesie karnym i spornym można zobowiązać do zachowania tajemnicy. Ordynariusz jest uprawniony, by nałożyć na oskarżonego konkretne ograniczenia w życiu i posłudze.   W tych właśnie sytuacjach należy nie dopuścić do zgorszenia. Przeprowadzona analiza pozwoliła ukazać sens istnienia tych prawnych procedur, mających na uwadze przede wszystkim dobro wiernych, a konkretnie ustrzeżenie ich przed zgorszeniem, które mogłoby mieć miejsce, gdyby nie wcześniejsza ingerencja kościelnego przełożonego.
    The topic of depravity is present not only in moral theology, but it remains the subject of interest of the canon law. This phrase is present in numerous canons of the Code of Canon Law 1983 in the context of different legal situations. In this paper we turn attention to these situations which might result in depravity. Yet, depravity has not taken place, however the situation borders on it. Hence there are following situations analysed: these relations of clergy which may cause depravity, preventing depravity when Eucharist is celebrated in a non-Catholic temple; preventing depravity in case of confession with assistance of a translator, depravity vs. keeping secret of in case of marriage celebrated in secret, a danger of depravity in case of funeral of public sinners; keeping secret in the court trials, both criminal and contentious ones; prevention of depravity in hearing witnesses; preventive ordinations of the ordinary. In these situations the law maker advises to undertake proper actions to prevent depravity.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 3; 25-53
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przemoc seksualna wobec małoletnich i ich ochrona prawno-etyczna i kanoniczna
    The sexual violence against minors and their legal-ethical and canonical protection
    Autorzy:
    Stawniak, Henryk
    Jarząbek-Bielecka, Grażyna
    Bielecka-Gąszcz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372571.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    dziecko
    małoletni
    przestępstwo
    pedofilia
    molestowanie seksualne
    pornografia dziecięca
    delicta reservata
    Kongregacja Nauki Wiary
    child
    minor
    crime
    pedophilia
    sexual harassment
    child pornography
    Congregation for the Doctrine of the Faith
    Opis:
    In the common good of the state and the Church there is care about the protection of children and young people. The task of these communities is initially to recognize and respect the rights of minors and the care to ensure the safe development environment, free of exploitation, violence and manipulation. The state and ecclesial communities are committed to the physical, spiritual and emotional growth of children and youth people and to the exclusion of the situation of any physical or mental violation of minors integrity. All abuses in this regard are widely condemned by both communities, and they cause righteous indignation. In the state and church legal system, acts related to violence against children and adolescents are considered serious crimes. Disturbing phenomena related to sexual harassment or child pornography have resulted in legislation that severely penalizes these crimes. The article will present crimes of sexual violence against minors in the legal-criminal, ethical and canonical systems. This comparative approach will be going to show the offenses in both systems, victims of crime and their perpetrators, the criminal sanctions and the real concern for the state and the Church for the protection of minors.
    W dobru wspólnym państwa i Kościoła mieści się troska o ochronę dzieci i młodzieży. Zadaniem tych społeczności jest najpierw uznanie i respektowanie praw nieletnich oraz troska o to, by stworzyć im bezpieczne środowiska rozwoju, wolne od wykorzystywania, przemocy i manipulacji. Społeczność państwowa i kościelna są zobowiązane do służby na rzecz rozwoju fizycznego, duchowego i emocjonalnego dzieci i młodzieży oraz wykluczania sytuacji, by w jakikolwiek sposób naruszano fizyczną lub psychiczną integralność małoletnich. Wszelkie nadużycia w tym względzie są przez obie społeczności powszechnie potępiane i wzbudzają słuszne oburzenie. W systemie prawnym państwowym i kościelnym czyny związane z przemocą wśród dzieci i młodzieży są uważane za ciężkie przestępstwa. Niepokojące zjawiska związane z molestowaniem seksualnym czy też pornografią dziecięcą spowodowały powstanie przepisów prawnych surowo penalizujących te przestępstwa. W artykule zostaną przedstawione przestępstwa przemocy seksualnej wobec nieletnich w systemie prawnokarnym i etycznym oraz kanonicznym. Ta komparatystyka zmierzać będzie do pokazania przestępstw w obu systemach, ofiar przestępstw i ich sprawców, sankcji karnych oraz rzeczywistej troski państwa i Kościoła o ochronę małoletnich.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 2; 139-172
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwo cięższe pornografii dziecięcej. Komentarz do art. 6 § 1 n. 2 Sacramentorum sanctitatis tutela z 2010 r.
    The more grave delict of child pornography. A commentary on Art. 6 § 1 n. 2 of the 2010 Sacramentorum sanctitatis tutela
    Autorzy:
    SKONIECZNY, PIOTR
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662633.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    pornografia dziecięca
    delicta graviora
    Sacramentorum sanctitatis tutela z 2010 r. art. 6 § 1 n. 2 SST/2010
    child pornography
    2010 Sacramentorum sanctitatis tutela art. 6 § 1 n. 2 SST/2010
    Opis:
    The Author comments on the constitutive elements (objective, subjective and legal) of the offence specified in Art. 6 § 1 n. 2 SST/2010. He calls for the extension of the term 'child pornography' to include the so-called pseudo child pornography according to international law. He criticises the wording of the norm (e.g. the 'turpe' element), and the limitation of child pornography to minors under the age of fourteen. He calls for a return to the punishment of child pornography on the basis of Art. 6 § 1 n. 1 SST/2010, changing the norm as follows: “delictum contra sextum Decalogi praeceptum cum minore vel in fraudem minoris infra aetatem duodeviginti annorum a clerico commissum”.
    Autor komentuje poszczególne znamiona – przedmiotowe, podmiotowe i legalne – przestępstwa z art. 6 § 1 n. 2 SST/2010. Postuluje rozszerzenie pojęcia pornografii dziecięcej również na tzw. pornografię wirtualną w myśl postanowień prawa międzynarodowego. Krytykuje sformułowanie przepisu (np. znamię turpe) i ograniczenie pornografii dziecięcej do małoletnich do 14 lat. Proponuje powrót do karania pornografii dziecięcej na podstawie art. 6 § 1 n. 1 SST/2010, zmieniając ten przepis: “delictum contra sextum Decalogi praeceptum cum minore vel in fraudem minori"
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 2; 109-138
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedawnienie skarg i działań z tytułu naruszeń będących przestępstwami kanonicznymi
    The prescription of penal actions and operations resulting from canon delicts violations
    Autorzy:
    Borek, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371677.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    przestępstwo
    kanoniczne prawo karne
    kanoniczny proces karny
    skarga karna
    skarga o naprawienie szkód
    przedawnienie
    przestępstwa za-rezerwowane Kongregacji Nauki Wiary
    cywilna odpowiedzialność
    dyscyplinarna odpowiedzialność
    wydalenie z instytutu
    Delict
    penal canon law
    penal canon process
    criminal action
    action to execute a penalty
    prescription
    delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith
    civil responsibility
    disciplinary responsibility
    dismissal from the institute
    Opis:
    Violations constituting canon delicts incur certain legal effects, both penal and non penal. Among strictly penal effects one can find a possibility to call a perpetrator to account. In order to do this The Canon Law Code of 1983 classifies two types of actions connected with the committed delict: a criminal action (actio criminalis) and an action to execute a penalty (actionad poenam exsequendam), or a penal action. A violation which is a crime may result in other, non penal effects such as an action to repair the damage caused by the crime (actio ad damna reparanda), a declaration of an obstacle to ordination, or a dismissal from a religious institute. The prescription, which is the subject of this article, is thus connected with different possible effects incurred by a violation constituting a canon delict.Keeping all those possible consequences of violations constituting canon delicts, it seems legitimate to establish the matter of the prescription. Trying to find the answers to these questions, the author tries to focus on the following issues: 1. Prescription. 1.1. Introductory issues. 1.2. Principal terms and elements. 2. Prescription within penal responsibility 2.1. Imposing and executing a penalty. 2.2. Declaring a penalty. 2.3. Delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith. 3. Prescription within civil and disciplinary responsibility 3.1. Action to repair damage. 3.2. Dismissal from a religious institute.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 3; 55-88
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies