Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Finansjalizacja," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Zarządzanie ryzykiem. O roli rynku instrumentów pochodnych w ekstrakcji i dystrybucji wartości dodatkowej
Risk management. On the role of derivatives in extraction and distribution of surplus value
Autorzy:
Płomiński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013076.pdf
Data publikacji:
2017-09-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Marx
fictitious capital
derivatives
financial capital
financialization
Marks
kapitał fikcyjny
instrumenty pochodne
kapitał finansowy
finansjalizacja
Opis:
Rynek derywatów, przez wiele osób uznawany za podstawową przyczynę globalnego kryzysu ostatnich lat, często interpretowany jest jako przestrzeń czysto spekulacyjnego ruchu fikcyjnego kapitału. W dwudziestym wieku zostało wypracowane teoretyczne ujęcie pomiaru kwantyfikowalnego ryzyka (w opozycji do niemierzalnej niepewności) dając kapitałowi, również dzięki serii deregulacji prawnych postępujących od lat siedemdziesiątych, nowe narzędzia do zarządzania niestabilnym z zasady procesem produkcji wartości – derywaty, czyli instrumenty finansowe umożliwiające handel ekspozycją na ryzyko, wyabstrahowaną od samych aktywów. Biorąc za punkt wyjścia Marksowskie pojęcie „kapitału fikcyjnego” i akcentując jego nieredukowalność do funkcji „kasyna kapitalistów”, przedstawiamy interpretację rynku instrumentów pochodnych jako aparatu zarządzania ryzykiem ściśle powiązanego z produkcją wartości dodatkowej. Funkcjonalny charakter derywatów polega więc na 1) rozwoju technologii redystrybucji wartości dodatkowej wśród klasy kapitalistycznej i stabilizacji strumienia dochodów, 2) podporządkowaniu klasy pracującej poprzez relację długu i wtórną ekstrakcję wartości dodatkowej jako procentu z kredytu. Oba z tych zjawisk generują jednocześnie wynikające z samej zasady działania rynku derywatów sprzeczności niebezpieczne dla procesu akumulacji kapitalistycznej.
The derivatives market, widely understood as a primary cause of a recent global crisis, is commonly seen as a space of purely speculative movement of fictitious capital. In the course of the 20th century, a theory of quantifiable risk (as opposed to unquantifiable uncertainty) has been developed, giving capital, together with a series of deregulations from 1970s onwards, a new toolset for managing the precarious nature of value production: namely, derivatives, a financial instrument enabling the trading of risk exposure abstracted from the assets themselves. Taking Marx’s notion of “fictitious capital” with its irreducibility to a mere “casino for capital” as a starting point, we aim to present an interpretation of the derivatives market as an apparatus of risk management that is strictly connected to the production of surplus value. The functional character of derivatives is seen as: 1. a means of subordination of the working class in a form of debt relation and secondary extraction of surplus value as credit interest, 2. technological advancement of value redistribution among the capitalist class and stabilization of income flow. Both phenomena are tied to the inherent contradictions of the derivatives market that are potentially harmful to the very process of capitalist accumulation.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2017, 25, 3; 176-193
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Saving Planet Capital – the Logical Bailout of the Financial Market
Na ratunek planecie kapitał - logiczny bailout rynków finansowych
Autorzy:
Marta Olesik, Marta Olesik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009611.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
financial crisis
debt
competition
financialization
neoliberalism
“too big to fail”
kryzys finansowy
dług
konkurencja
finansjalizacja
neoliberalizm
„too big to fail”
Opis:
When analyzing the neoliberal model of the market in terms of the transcendental conditions it creates, researchers concentrate on two distinct categories - competition and debt. Together, they constitute a form of reason specific to the economic development which occurred in our recent history. The aim of this text is to show how the financial crisis of 2007-2008 affected these two iterations of the neoliberal economic paradigm, with the bailout procedure simultaneously breaching the rules of competition and debt and then slyly re-purposing them in order to justify the situation. This re-purposing is the eponymous logical bailout which depended on a brand new transcendental form which the market has taken on. This form is introduced in a nutshell by the formula “too big to fail”. The essay shows that this slogan helped introduce an understanding of the market in terms of an environment – an intricate and inherently fragile network whose preservation is necessary for the survival of the species inhabiting it. This transcendental shift will be discussed as a survival mechanism which allowed the neoliberal paradigm to avoid demise despite its complete fiasco.
Analizy neoliberalnego modelu rynkowego w kategoriach transcendentalnych koncentrują się zwykle na dwóch stwarzanych przezeń warunkach doświadczenia – konkurencji i długu. Te dwie reguły tworzą wspólnie formę rozumu właściwą współczesnej ekonomii. Poniższy esej poddaje analizie ich przemiany w czasie kryzysu finansowego 2007- 2008 roku. Pokazuje, że bailout instytucji finansowych zagrożonych upadkiem jednocześnie łamał prawa konkurencji i długu oraz dostosowywał je chytrze w celu usprawiedliwienia zaistniałej sytuacji. Dostosowanie to stanowi tytułowy bailout logiczny, który umożliwiła nowa transcendentalna forma, jaką przybrał rynek. Jej streszczeniem jest formuła “zbyt wielkie, by upaść”. Esej pokazuje, że sloganowi temu towarzyszyło ukryta przesłanka rozumienia rynku w kategoriach środowiska - niezwykle złożonej i delikatnej sieci relacji, niezbędnej dla przetrwania zasiedlającego ją gatunku. Ten zwrot logiczny zostanie poniżej ujęty jako mechanizm przetrwania, który pozwolił rozumowi neoliberalnemu uniknąć detronizacji pomimo kompletnej klęski.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2020, 36, 2; 195-222
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies