Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ANARCHIZM" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Rimbaud i historia przestrzenna
Rimbaud and Spatial History
Autorzy:
Ross, Kristin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012916.pdf
Data publikacji:
2017-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
political geography
Paris Commune
anarchism
poetry
colonialism
geografia polityczna
Komuna Paryska
anarchizm
poezja
kolonializm
Opis:
Artykuł stanowi zmodyfikowany fragment książki Kristin Ross poświęconej Komunie Paryskiej i Rimbaudowi. Autorka rozwija w nim trzy równoległe opowieści o konfliktach organizujących ówczesną literaturę, politykę i rozwijającą się pod koniec XIX wieku naukową geografię. Choć realizowany różnymi metodami, cel tych walk miałby być jednakowy i dotyczyć sposobu konstruowania przestrzeni. Jak przekonuje bowiem Ross, ideologiczne pojęcie przestrzeni (zgodnie z którym biernie oczekuje ona na podbój) zostaje wypracowane wspólnymi siłami przez antykomunardzkich polityków, elitarystycznych poetów parnasistowskich oraz ojców francuskiej akademickiej geografii. Rimbaud zaś (wespół z takimi radykałami jak Vermersch i Reclus) szkicował w swoich pracach taką koncepcję przestrzeni, w której nie będzie już miejsca na podbój, hierarchię czy charakterystyczne dla kapitalistycznego kolonializmu całkowite ujednolicenie rzeczywistości.
This article is a modified version of a chapter from Kristin Ross’s The Emergence of Social Space. Rimbaud and Paris Commune. Here the author develops three parallel stories examining how conflicts make an imprint on literature and politics and perpetuate the emergence of scientific geography at the end of the 19th century. Although the terms of those conflicts were diverse, they converged upon a concern with the construction of social space. As Ross argues, the ideological notion of space (as something which passively awaits to be conquered) unfolded in parallel among anti-commune politicians, elitist Parnassian poets and the forefathers of French academic geography. Conversely, Rimbaud (along with such radicals as Vermersch and Reclus) outlined a concept of space resistant to competition, hierarchy or the homogenization of reality characteristic for capitalist colonialism.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2017, 23, 1; 215-236
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strajk generalny jako rewolucja. Luksemburg, Sorel i współczesne projekty polityki radykalnej
General Strike as Revolution. Luxemburg, Sorel, and Ideas of Contemporary Radical Politics
Autorzy:
Laskowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015869.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Rosa Luxemburg
Georges Sorel
general strike
class
Ernesto Laclau
Alain Badiou
Giorgio Agamben
anarchism
operaismo (workerism)
Róża Luksemburg
strajk powszechny
klasa
anarchizm
operaismo
Opis:
Analizy strajku powszechnego, podejmowane po roku 1905 przez Różę Luksemburg i Georgesa Sorela, przyniosły zatarcie dotąd wyraźnych granic oddzielających klasyczny anarchizm od ortodoksyjnego marksizmu. Przedstawiona przez nich wizja spontanicznego rewolucyjnego ruchu mas napędzała działania „nowej lewicy” lat sześćdziesiątych, stając się zarazem punktem wyjścia dla refleksji nad pojęciem „klasy”, „świadomości”, jak również nad zagadnieniem rewolucyjnej organizacji politycznej.W latach osiemdziesiątych ku dziedzictwu Luksemburg i Sorela zwrócili się Chantal Mouffe i Ernesto Laclau, próbujący zmierzyć się z głębokim kryzysem lewicy. Celem tego tekstu jest ponowna lektura propozycji Luksemburg i Sorela oraz niektórych ich interpretacji, w kontekście trzech strategii rewolucyjnych formułowanych współcześnie – praktyki ruchu alterglobalistycznego i zapatystowskiego, uniwersalizmu Alaina Badiou, wreszcie propozycji Giorgio Agambena.
As a result of the analysis of general strike, undertaken after 1905 byRosa Luxemburg and Georges Sorel, the boundaries between classical anarchism and orthodox Marxism were blurred. Their vision of spontaneous revolutionary mass movement became a driving force of „new left” activism in the ‚60s and, at the same time, a starting point for debates concerning concepts of class and consciousness and the problem of revolutionary political organisation. In the mid-80s,Chantal Mouffe and Ernesto Laclau turned to the heritage of Luxemburg and Sorel to deal with what they perceived as a serious crisis of the left. The aim of this paper is to reexamine the ideas of Luxembourg and Sorel, as well as some of its interpretations, in the context of three revolutionary strategies formulated today – the practice of the alter-globalization and the Zapatista movement, the universalism ofAlain Badiou, and the philosophy of Giorgio Agamben.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2012, 6; 183-216
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies