Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "révolution" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Lekcje rewolucjonisty: Lenin czyta Hegla
Lesson of Revolution: Lenin reading Hegel
Autorzy:
Wójcik, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012460.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Hegel
Lenin
rewolucja
dialektyka
marksizm
the dialectic
revolution
Marxism
Opis:
W tekście podjęty zostaje problem relacji wzajemnego, dialektycznego zapośredniczania się Heglowskiej spekulacji i Leninowskiej praktyki teoretycznej. Punktem wyjścia analizy jest anegdota o Leninie, który po katastrofie roku 1914 postanawia całkowicie wycofać się i wyjeżdża do Berna, by w tamtejszej bibliotece czytać Naukę logiki Hegla. Podczas tej wzmożonej pracy teoretycznej nad niemieckim idealistą zrozpaczony Lenin dostrzega niepowtarzalną szansę na rewolucję, zadając tym samym kłam ewolucyjnemu determinizmowi Drugiej Międzynarodówki. Artykuł usiłuje odpowiedzieć na pytanie, na ile Leninowska lektura Hegla mogła mieć wpływ na uformowanie się heterodoksyjnej względem marksistowskiej tradycji teorii rewolucji („najsłabszego łańcucha w ogniwie”)? Czy to właśnie powrót od Marksa do Hegla otworzył drogę leninowskiemu wydarzeniu? Próbom odpowiedzi na te pytania towarzyszą rozważania nad drugą stroną dialektycznej relacji wzajemnego oddziaływania, tj. nad wnioskami z leninowskiej lektury dla samego rozumienia Hegla. Lenin w Zeszytach filozoficznych „stara się czytać Hegla materialistycznie” antycypując tym samym jedną z kluczowych dwudziestowiecznych wykładni Heglowskiej dialektyki Lukácsa, a nawet współczesne materialistyczne interpretacje (np. S. Žižka czy S. Kouvelakisa).
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2016, 20, 2; 18-41
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plastyczność i rewolucja. De Tocqueville, Malabou, Lukács
Plasticity and Revolution. De Tocqueville, Malabou, Lukács
Autorzy:
Sosnowski, Maciej Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009488.pdf
Data publikacji:
2018-10-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
plasticity
revolution
dialectics
temporality
Hegel
Malabou
plastyczność
rewolucja
dialektyka
czasowość
Opis:
Dialektyczna koncepcja rewolucyjności podkreśla jej podwójny charakter. Zarówno w wersji konserwatywnej (de Tocqueville), jak i socjalistycznej (Lukács) rewolucja jest więc świadectwem ciągłości historycznej i zarazem jej gwałtownym zerwaniem. Celem niniejszego eseju jest uchwycenie tego dwuznacznego fenomenu przy wykorzystaniu pojęcia plastyczności Catharine Malabou. Plastyczność, jako współczesna, postdekonstrukcyjna formuła Heglowskiego Aufhebung, jest pasywno-aktywnym formowaniem, niszczeniem formy i jej zachowywaniem. Jej istota pokrywa się więc z istotą myślenia o rewolucji, zarówno de Tocqueville’a, jak i Lukácsa. Taka dwuznaczność rewolucji może być jednak odczytywana jako wyraz pewnej porażki idei rewolucji jako takiej. Jej uwikłanie w przeszłość skazuje ją na bezproduktywny oportunizm, jej wychylenie w przyszłość – na pusty mesjanizm, a poszukiwanie idealnego zapośredniczenia między tymi skrajnościami zdaje się nie mieć końca. Jeśli współczesność jest trapiona przez to fiasko, to triumfuje w niej przynajmniej jeden aspekt idei rewolucji – pewien sposób myślenia o niej, spekulatywność czy też dialektyka jako taka.
The dialectical concept of revolution emphasizes its dual character. Both in the conservative (de Tocqueville) and socialist (Lukács) versions, the revolution is a testimony to historical continuity and at the same time its violent rupture. The purpose of this essay is to capture this ambiguous phenomenon using Catharine Malabou’s concept of plasticity. Plasticity, as a contemporary, post-deconstructive formula of the Hegelian Aufhebung, is passive/active formation, destruction of form and its preservation at the same time. Its essence is the same as the essence of revolution, both in the writings of de Tocqueville and Lukács. However, such ambiguity of the revolution can be interpreted as an expression of its defeat. Its entanglement in the past condemns it to unproductive opportunism, its connection with the future - to empty messianism, and the search for mediation between these extremes seems to be endless. And if postmodernity is troubled by this fiasco, then at least one aspect of the idea of revolution triumphs - a certain way of thinking about it, speculation or dialectics as such.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2018, 28, 2; 85-104
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Searching for the better city: urban discourse during the Revolution of 1905 in the Kingdom of Poland
Autorzy:
Śmiechowski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011709.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the 1905 Revolution
discourse
urbanism
self-governance
Kingdom of Poland
Rewolucja 1905
dyskurs
miejskość
samorząd
Królestwo Polskie
Opis:
Główna hipoteza artykułu głosi, że rewolucja 1905 roku, która stanowiła początek nowoczesnej polityczności w tej części Europy, była także punktem zwrotnym w dziejach miast Królestwa Polskiego. Szybka urbanizacja i industrializacja Królestwa po upadku powstania styczniowego spowodowała nieodwracalne zmiany struktury społecznej. W miejskich realiach pojawili się nowi aktorzy społeczni w postaci proletariatu i inteligencji. W wyniku tych zmian w trakcie rewolucji 1905 roku tematyka miejska odgrywała w Królestwie znacznie poważniejszą rolę niż w głębi Cesarstwa. Dyskurs o mieście odzwierciedlał narastający konflikt pomiędzy różnymi wizjami miasta: konserwatywną, postępową i radykalną. W istocie, dyskurs ów był dyskusją na temat zakresu miejskiej demokracji. Ukazuje on również skalę kontrastów występujących pomiędzy aktorami społecznymi biorącymi udział w miejskim życiu publicznym, a zwłaszcza pomiędzy burżuazją a proletariatem, już na tym bardzo początkowym etapie nowoczesnej polityczności w Królestwie Polskim. W trakcie rewolucji, początkowy demokratyczny entuzjazm ustąpił wkrótce miejsca logice ekskluzji. Ustanowiona przez mieszczaństwo w odpowiedzi na narastające w trakcie rewolucji wyostrzenie antagonizmów klasowych, prowadziła ona do ograniczenia znaczenia klasy pracującej i jej pozycji politycznej w planowanym samorządzie miejskim.
The main argument of this paper states that the Revolution of 1905, which established the era of modern politics in Central and Eastern Europe, was also an important landmark for the cities in the Kingdom of Poland. The rapid urbanisation and industrialisation of the Kingdom of Poland after the January Uprising brought irreversible change to the country’s social structure. New agents like the proletariat and the intelligentsia appeared in the urban space. As a result, urban contexts during the Revolution of 1905 were much more important in Russian Poland than in the Interior of the Russian Empire. A conflict arose between groups supporting different visions for the cities: traditional, moderately progressive and radical. Actually, the urban discourse of 1905 was a dispute about the scope of urban democracy. With reference to manifestos or projects for legal acts, as well as articles or reports from Warsaw’s national journals and the local press from Lodz, I examine changes in the Kingdom’s urban discourse—from criticism of the existing administration (the so-called Magistrats) to demands for introducing the modern system of self-governance. Urban discourse tells us a lot about the Polish middle-class and its ideological attitudes. During the Revolution, the initial democratic enthusiasm was soon replaced by the logic of exclusion. Established by the bourgeoisie as a consequence of the revolutionary exposure of class antagonism, it took measures to limit the influence of the working class and its political position in the future urban self-governance.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2014, 13, 3; 71-96
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewolucja i przewrót w historiografii. Bolszewizm w nowej perspektywie
Revolution and the Shift in Historiography. Bolshevism in the New Perspective
Autorzy:
Winczewski, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012432.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Marxism
historiography
revolution
Leninism
Trotskyism
agrarian question
marksizm
historiografia
rewolucja
leninizm
trockizm
kwestia agrarna
Opis:
Celem artykułu jest omówienie serii esejów Johna Marota zebranych w książce The October Revolution in Prospect and Retrospect oraz zaprezentowanie tych tez autora, które zdają się wyróżniać na tle dotychczasowej historiografii dotyczącej Rewolucji Październikowej i polityki partii bolszewickiej. W ramach tego omówienia próbujemy zestawić poglądy autora z dotychczasowymi interpretacjami wydarzeń, do których treści zawarte w jego pracy się odnoszą i podjąć się oceny tego, na ile, po pierwsze, argumenty Marota wydają się być trafne, a po drugie, na ile są one rzeczywiście nowatorskie.
The aim of this paper is to provide an overview of the works of John Marot collected in the book The October Revolution in Prospect and Retrospect. Those of Marot's claims that seem to stand out in comparison to the current historiography of October Revolution and politics of Bolshevik party are also presented. In this overview we attempt to juxtapose the author's perspective with the existing interpretations of the events described in his book and to assess how accurate are the points that Marot makes and to what degree they are truly innovative.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2016, 20, 2; 246-261
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewolucja październikowa w Polsce: Historia antykomunistycznego wyparcia
The October Revolution in Poland: A History of Anti-Communist Repression
Autorzy:
Wójcik, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009580.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian Revolution
Polish independence
anti-communism
historical discourse
rightist ideology
worker’s councils
rewolucja rosyjska
polska niepodległość
antykomunizm
dyskurs historyczny
ideologia prawicowa
rady robotnicze
Opis:
Podstawowa teza niniejszego artykułu jest następująca: rewolucja październikowa miała istotny wpływ zarówno na odzyskanie przez Polskę niepodległości, jak i na kształt polskich walk klasowych. Jednak historia tego wpływu jest całkowicie wypierana albo nawet jawnie negowana we współczesnym hegemonicznym prawicowym dyskursie historycznym w Polsce. Setna rocznica rewolucji wywołała publicystyczną dyskusję, w ramach której wydarzenia te były przedstawiane jako „demoniczne źródło dwudziestowiecznego totalitaryzmu”, zapoznając tym samym entuzjazm, jaki rewolucja wywołała wśród Polaków (zarówno jej uczestników, jak i pełnych nadziei obserwatorów). Nacjonalistyczna historiografia, idealizująca Polaków za wszelką cenę, stara się usilnie wymazać polskie zaangażowanie w „Czerwony Październik” albo zredukować je do rangi nieistotnego epizodu. W związku z tym tekst stanowi analizę dominującej narracji na temat rewolucji bolszewickiej w Polsce na przykładzie popularnonaukowej publikacji Mateusza Staronia Zdrajcy: Polacy u boku Lenina. Stawką tej analizy jest z jednej strony zbadanie strategii i sposobów antykomunistycznego „przepisywania” historii, podporządkowanej doraźnym celom ideologicznym, z drugiej zaś przedstawienie alternatywnej – wobec obowiązujących antykomunistycznych klisz – narracji dotyczącej rewolucji październikowej w polskim kontekście, opierającej się na trzech zagadnieniach:1. Polskiego uczestnictwa w październikowych wydarzeniach;2. Wpływu rewolucji na odzyskanie niepodległości przez Polskę;3. Polskich rad robotniczych jako bezpośredniej odpowiedzi na rewolucję rosyjską.Cel niniejszego artykułu nie ogranicza się – w związku z powyższym – do przedstawienia alternatywy dla dominującego dyskursu, wykonania kolejnego ćwiczenia w zakresie politycznej i historycznej wyobraźni czy wyciągnięcia na światło dzienne wypartych aspektów polskiej historii. Idzie tu raczej o ukazanie logiki i struktury samej antykomunistycznej narracji.
The paper supports the following thesis: the October Revolution influenced the constituency of the Polish independent state in 1918 as well as the structure of class struggles in Poland. The history of this impact is absolutely ignored or even denied in contemporary Polish anti-communist ruling historical discourse. The centenary of the Russian Revolution triggered debates presenting this event as “a demonic source of the 20th century totalitarianism”, without mentioning the enthusiasm the Revolution provoked in Polish people (who were both actively participating in it and inspired by it). The nationalist historical policy, which idealizes Poles at any cost, attempts to erase Polish engagement in “Red October” or belittle it as an insignificant episode. For this reason, by analyzing the dominant narrative about the Bolshevik Revolution in Poland via the example of Mateusz Staroń’s book Traitors: Poles the allies of Lenin, I will show how anti-communist discourse reshapes the past to serve its own ideological purposes and present an alternative narrative about the Russian Revolution in a Polish context, against these dominant anti-communist clichés, concerning 3 issues:1. Polish participation in the October Revolution,2. The Revolution’s influence on Poland’s independence,3. The Polish workers’ council movement as a direct response to the Russian Revolution.In the context of the above, the aim of this paper is not limited to providing an alternative to the ruling discourse, being just another exercise in political and historical imagination, or attempting to bring to light repressed aspects of Polish history. Rather, it is to show the logic and structure of the anti-communist narrative as such.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1; 50-71
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Notatki z (nie)przegranej rewolucji. Uwagi na marginesie pism Róży Luksemburg z lat 1905-1906
Notes on (un-)defeated revolution. Remarks in the margin of Rosa Luxemburg’s works from 1905-1906.
Autorzy:
Piskała, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015871.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Rosa Luxemburg
revolution
Russia
Marxism
class struggle
Róża Luksemburg
rewolucja
Rosja
marksizm
walka Klas
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą zaprezentowania kilku refleksji na temat pism Róży Luksemburg z okresu pierwszej rewolucji rosyjskiej (1905-1906). Rozważam opinię Luksemburg na temat historycznego znaczenia tej rewolucji, a także omawiam prowadzoną przez nią analizę walki klasowej. Opis form walki klasowej i jej dynamiki stanowi najważniejszy i najciekawszy moment pism Róży Luksemburg z tego czasu. Podkreśla ona znaczenie poczucia rewolucyjnej wolności, a także dokonującą się podczas rewolucji zmianę świadomości proletariatu. Proponuje ona również inspirującą dialektykę łączącą przegrane bunty i rewolucje z ostatecznym zwycięstwem ruchu socjalistycznego. Uważam, że proponowana przez nią optyka może być użyteczna w badaniu współczesnych walk społecznych (np. „arabska wiosna”, ruch „Occupy!”) i pomocna podczas poszukiwania nowych form organizacji dla radykalnych ruchów emancypacyjnych.
This article attempts to present some reflections about Rosa Luxemburg’s works from the first Russian revolution (1905-1906). I consider Luxemburg’s view on the historical meaning of this revolution and discuss her analyses of class struggle in 1905-1906. The description of class struggle’s forms and its dynamics is the most important and interesting excerpt of Luxemburg’s works from this time.She emphasized the meaning of a revolutionary sense of freedom and the changing workers consciousness that happens during the revolution. She presents an inspiring dialectic relation between defeated rebellion or revolution and the final victory of socialist movement. I think that Luxemburg’s perspective may be useful for research on contemporary social struggles (e.g. “Arab Spring”, “Occupy!”) and helpful in searching for new forms of organization for radical liberation movements.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2012, 6; 129-154
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczność metodologii a polityczność przedrewolucji. Tocqueville, emancypacja i krytyka konserwatywnej historiografii
The Politicalness of Methodology and the Politicalness of the Pre-revolution. Tocqueville, Emancipation and the Critique of Conservative Historiography
Autorzy:
Klimont, Gabriel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012952.pdf
Data publikacji:
2017-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
French Revolution
Tocqueville
Walter Benjamin
methodology of history
history from below
rewolucja francuska
metodologia historii
historia oddolna
Opis:
Artykuł stanowi próbę krytyki mechanizmów konserwatywnej historiografii na przykładzie wybranych dyskusji w obrębie historii społecznej dotyczących ostatnich lat ancien régime’u. Współczesne spory historyków i historyczek zostają zanalizowane pod kątem metodologicznym i pojęciowym. Celem artykułu jest ufilozoficznienie problemów przypisanych do pola historycznego oraz rozpoznanie ich stawek politycznych. Efektem tych analiz jest wypracowanie bardziej uniwersalnych schematów krytyki narracji konserwatywnej w historiografii oraz przedstawienie paru wskazówek do pisania interdyscyplinarnej historiografii emancypacyjnej, która twórczo czerpałaby z tradycji lewicowej makrohistorii, filozoficznych krytyk historii i historii oddolnej.
This article presents a critique of mechanisms employed by conservative historiography. It is grounded in an analysis of selected discussions in the field of social history which focus on the last period of the Ancien Régime. Furthermore, the article presents a methodological and conceptual analysis of contemporary historical polemics. The aim is to transform problems that are typically considered as strictly historical into philosophical problems and to identify their political stakes. As a result, schemes implicit to conservative narration are sketched, and ideas for an interdisciplinary, emancipatory historiography are discussed. The envisioned perspective would simultaneously draw from the achievements of history from below, leftist macro-history and a philosophical critique of history.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2017, 23, 1; 24-61
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bandyta społeczny
Social bandit
Autorzy:
Hobsbawm, Eric
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009296.pdf
Data publikacji:
2019-10-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
brigands
class struggle
history of pre-modern Europe
revolution
bandytyzm
walka klas
historia przednowoczesnej Europy
rewolucja
Opis:
Tłumaczenie rozdziału klasycznej pracy Erica Hobsbawma Primitive Rebels. Jest to próba stworzenia modelowego obrazu rozbójnika społecznego za pomocą analizy przykładów europejskich brygantów od trzynastego do dwudziestego wieku. W drugiej części rozdziału autor zastanawia się nad potencjałem politycznym bandyty społecznego, to jest na tym, czy ów rodzaj działalności może skutecznie podważyć zastane hierarchie.Tłumaczył: Michał Pospiszyl
The essay is a translation of a chapter of Eric Hobsbawm’s classic book Primitive Rebels. Hobsbawm attempted to create an ideal model of a social bandit by analysing examples of European brigands from the thirteenth to the twentieth century. In the second part of the essay, the author reflects on the political potential of a social bandit, i.e. whether this kind of activity can effectively undermine existing hierarchies.Transl.: Michał Pospiszyl
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 33, 3; 115-134
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedź Davidowi Harveyowi
Response to David Harvey.
Autorzy:
Negri, Antonio
Hardt, Michael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012217.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
multitude
Spinoza
singularity
fictitious capital
revolution
wielość
pojedynczość
kapitał fikcyjny
rewolucja
Opis:
Tekst jest odpowiedzią autorów Rzeczy-pospolitej na krytykę przedstawioną przez Davida Harveya. Hardt i Negri odrzucają prymat podziału klasowego wobec innych podziałów (rasowych, genderowych) oraz poszerzają na te obszary pole możliwej działalności rewolucyjnej. Następnie, wychodząc od myśli Spinozy podkreślają różnorodność definicji pojedynczości, nie zgadzają się oni również z nadmierną rolą przypisywaną pojęciu kapitału fikcyjnego i wskazują na niematerialny aspekt finansjeryzacji i spełnianą przez nią rolę „centralnej formy akumulacji kapitału”. Na koniec podkreślają oni wagę właściwego rozpoznania panującego oburzenia i konieczną oddolność działań rewolucyjnych.
The text is a response of authors of Commonwealth to criticism presented by David Harvey. Hard and Negri turn down the primacy of class division over other various identity formations (e.g. race, gender) and they perceive it as field of revolutionary struggle. Then, starting with Spinoza they highlight variety of definitions of singularity and do not agree withthe significant role ascribed to the notion of fictitious capital; they point out immaterial aspect of financialization and its role as a “central form of the accumulation of capital.” Finally, they emphasize the importance of recognition of present indignation and revolutionary actions, which could be made only from below.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2011, 4; 127-133
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modernization of the masses. Political moment and National-Democratic political discourse in the 1905–1907 Revolution
Modernizacja mas. Moment polityczny i dyskurs endecji w okresie rewolucji 1905-1907
Autorzy:
Marzec, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009891.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Endeks
National Democracy
1905 Revolution
the masses
discourse of modernity
conjuncture
political moment
Endecja
Narodowa Demokracja
rewolucja 1905
masy
dyskurs nowoczesności
koniunktura
moment polityczny
Opis:
The article examines a change in Polish National Democratic (Nationalist) political discourse accompanying the 1905 Revolution. In particular, I scrutinize the change in the conceptualization of „the masses”. I consider a particular vision of the modernization of the masses as a form of discourse of modernity. Thus, I see it as a reaction to the indeterminacy of the social inadequacy of existing political institutions and discourses and the rapid widening of actual political participation. I argue that specific conjuncture between lineages of political thinking and social processes created a tipping point: a political moment or crisis. A particular answer for this moment – in this case an organic, hierarchic discourse of community and the envisioned whole of disciplined masses under the nationalistic control – defined the forthcoming shape of the National Democratic program. This resulted in long lasting consequences and defined the overall National Democratic project.
Artykuł rozważa zmianę w endeckim dyskursie politycznym w okresie rewolucji 1905–1907. Podejmuję w nim analizę zmiany stosunku do „mas”. Wizję modernizacji mas traktuję jako specyficzną formę dyskursu nowoczesności – reakcję na niezdeterminowanie, nieadekwatność politycznych instytucji i języków i gwałtowne rozszerzenie realnego uczestnictwa politycznego. Argumentuję, że określona koniunktura czy splot zdarzeń, zarówno z dziedziny myślenia politycznego, jak i procesów społecznych, wytworzyła specyficzną sytuację kryzysu, pewien moment polityczny. Określona reakcja na ten moment – w tym przypadku organicystyczny, hierarchiczny dyskurs wspólnoty i wizja zdyscyplinowanych mas pod endecką kontrolą, zadecydowała o kształcie całości endeckiego myślenia politycznego. Ów efekt ma swoje długofalowe konsekwencje i określa późniejszy kształt ideowy formacji endeckiej.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2014, 13, 3; 99-132
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Transfigurations of Spacetime: The Concept of Tabor in the Hussite Revolution and its Implications for Philosophy of History
Transfiguracje czasoprzestrzeni. Pojęcie Tabor w rewolucji husyckiej i jego implikacje dla filozofii historii
Autorzy:
Kowalewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623053.pdf
Data publikacji:
2021-05-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
apocalypticism, heresy, Hussite revolution, ideology, medieval communism, philosophy of history, political theology, space, time
apokaliptycyzm, czas, filozofia historii, herezja, ideologia, przestrzeń, rewolucja husycka, średniowieczny komunizm, teologia polityczna
Opis:
In this paper, I aim to show how medieval political theology and contemporary philosophy of history can inform one another. To do so, I examine the concept of Tabor–a notion which emerges among the radical Hussites, known as the Taborites, during the Hussite revolution in medieval Bohemia. I believe that the politico-theological concept of Tabor puts into question modern philosophies which think of history in terms of time, by clearly showing the insufficiency of a purely temporal approach to historical ideas and experiences. To successfully articulate the Taborite concept, we must understand history as structured not only by time but also by space and ideology. Conversely, a historical study guided by the philosophical categories of ideology, space, and time can expand our understanding of Hussite political theology by revealing notions and experiences which cannot be identified by an exclusively ideological, or solely spatial or temporal, analysis.
Ten artykuł ma za zadanie ukazać sposób w jaki średniowieczna teologia polityczna i współczesna filozofia historii są w stanie wzajemnie się uzupełniać. W tym celu przedstawiam koncept „Taboru” – pojęcia które wyłoniło się wśród radyklanych husytów, zwanych taborytami, w trakcie rewolucji husyckiej na terenie średniowiecznych Czech i Moraw. Moim zdaniem teologiczno-polityczny koncept Taboru stawia pod znakiem zapytania współczesne filozofie, które traktują historię w pojęciach czasu, poprzez ukazanie niewystarczalności czysto „czasowego” podejścia do historycznych idei i doświadczeń. Aby z powodzeniem nakreślić koncept Taboru, powinniśmy rozumieć historię jako strukturę nie tylko czasową, ale również przestrzenną i ideologiczną. Równocześnie studium historyczne kierujące się filozoficznymi kategoriami ideologii, przestrzeni i czasu pozwala na rozbudowanie naszego rozumienia husyckiej teologii politycznej poprzez uwidocznienie pojęć i doświadczeń, które pozostają niezidentyfikowane czy to w analizach wyłącznie ideologicznych, jedynie przestrzennych lub czysto czasowych.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2021, 39, 1; 161-186
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapitał a płeć
Capital and Gender
Autorzy:
Federici, Silvia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013072.pdf
Data publikacji:
2017-09-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
autonomist feminism
reproduction
unpaid women's housework
industrial revolution
class struggle
feminizm autonomistyczny
reprodukcja
nieopłacona praca domowa kobiet
rewolucja przemysłowa
walka klas
Opis:
Pomimo że Kapitał nie podejmuje bezpośrednio kwestii płci i rodziny, nie ulega wątpliwości, że Marksowski materializm historyczny odcisnął głębokie piętno na teorii feministycznej. Jednak, jak przekonuje Silvia Federici, koniecznym jest rozróżnienie dwóch Marksów, których dzieli pogląd na kwestię płci, ale również na formy walki klasowej. O ile pierwszy z nich przemilczał kwestię pracy domowej i reprodukcyjnej, a walkę klasową powiązał wprost z pracą przemysłową, ten drugi – odkryty przez feministki lat 70. XX wieku – dostarczył narzędzi do przemyślenia szczególnych form wyzysku, jakiemu poddawane są kobiety w społeczeństwach kapitalistycznych.
Although Marx in Capital does not work directly on issues such as gender or family, there is no doubt that Marxist historical materialism has had a profound impact on feminist theory. However, Silvia Federici argues that we need to distinguish between two Marxes, who have different views not only on gender, but also on the forms of class struggle. The first one concealed the problem of housework and reproductive work; for him the class struggle was strictly connected with working in industry. The second Marx, discovered by feminists in the 1970s, provided us with tools that enable us to rethink the particular forms of exploitation that women in capitalist societies are being subjected to.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2017, 25, 3; 196-212
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unlimited Capitalism and the Politics of the Common: Review of Pierre Dardot and Christian Laval’s Commun: essai sur la revolution au XXIe siècle
Autorzy:
Narita, Felipe Ziotti
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009332.pdf
Data publikacji:
2018-10-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
common
capitalism
neoliberalism
crisis
governmentality
Opis:
A review of Pierre Dardot and Christian Laval’s book Commun: essai sur la révolution au XXIe siècle. Following a manuscript published by the author at Pós Ciências Sociais (a peer-reviewed journal on the social sciences of Federal University of Maranhão – Brazil), in this text the author discusses Dardot and Laval’s approach to the problem of the common in light of both their theoretical path and the contemporary political impasses of neoliberal capitalism. In this sense, three main axes are articulated in this text: the institution of the common, neoliberal rationality and the problem of governmentality.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2018, 27, 1; 286-303
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Left Hegelian Variations: on the Matter of Revolution in Marx. Bloch and Althusser
Wariacje młodoheglowskie. O rewolucyjnej materii w myśli Marksa, Blocha i Althussera
Autorzy:
Goldman, Loren
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009524.pdf
Data publikacji:
2020-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ernst Bloch
Marx
Althusser
Feuerbach
Materialism
Left Hegelianism
Aleatory Materialism
Opis:
Although Ernst Bloch is often understood as an abstract, aesthetic philosopher of hope, his doctrine of concrete utopia is underpinned by an idiosyncratic, vital materialist ontology. Against many of Bloch’s critics, this article explains and defends his materialism as compatible with Marx’s project. It first situates the early Marx’s materialism in the generally Left Hegelian and more specifically Feuerbachian context of articulating a concrete account of human agency and social emancipation within a naturalistic framework. Two subsequent sections offer Bloch’s “Left Aristotelian” approach to matter and the later Louis Althusser’s “aleatory” materialism, respectively, as radical and tactically different variations on this theme.
Chociaż Ernsta Blocha uważa się często za filozofa abstrakcyjnej i estetycznie pojmowanej nadziei, jego koncepcja konkretnej utopii opiera się na oryginalnej,żywiołowej i materialistycznej ontologii. Wbrew licznym krytykom, artykuł ten wyjaśnia i broni materializm Blocha jako ostatecznie zgodny z projektem Marksowskim. W pierwszej części artykułu materializm Marksa zostaje osadzony w kontekście Lewicy Heglowskiej, a w szczególności Feuerbachowskiego konkretnego ujęcia ludzkiej sprawczości i społecznej emancypacji w naturalistycznych ramach. Dwie kolejne części przedstawiają „Lewicowo-Arystotelejską” koncepcję materii oraz „materializm spotkania” Louisa Althussera jako radykalne, choć taktycznie odmienne wariacje na ten temat.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2020, 35, 1; 51-74
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Róża Luksemburg i konstruowanie podmiotu politycznego
Rosa Luxemburg and the Constructing of a Political Subject
Autorzy:
Marzec, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015877.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Luxemburg
the political
revolution
radical contingency
Laclau
political Subjectivity
Róża Luksemburg
polityczność
rewolucja
radykalna kontyngencja
Ernesto Laclau
podmiotowość polityczna
Opis:
Róża Luksemburg to nie tylko teoretyczka ekonomii. Lektura jej tekstów pisanych w gorących dniach rewolucji 1905 roku ukazuje niezwykle ciekawe ujecie kształtowania się podmiotowości politycznych w procesie walk rewolucyjnych. Ich polityczny wymiar stawia w nowym świetle cały teoretyczny dorobek autorki Akumulacji kapitału, ukazując nieustanne napięcie między zdeterminowaniem procesu rewolucyjnego przez czynniki ekonomiczne a politycznym konstruowaniem podmiotu rewolucyjnego z wielości walk społecznych. Artykuł jest próbą „lektury symptomalnej” tekstów Luksemburg, która – jak argumentuję – na skutek specyficznych okoliczności historycznych – zmagała się z tym, co polityczne: radykalną, konieczną kontyngencją pola politycznego. Prace Luksemburg oferują płodną teoretyzację procesów kształtowania tożsamości politycznych, ale przede wszystkim są zapisem pierwszych prób konceptualizacji „źródłowego” problemu polityczności, z którym my również się mierzymy. „Zamknięcie” w horyzoncie pojęciowym jej czasu powoduje niemożliwość opracowania w pełni wynikających zeń konsekwencji – polityczność jest jednak niewidoczną przyczyną generującą ciągłe napięcia i oscylacje w jej myśleniu.
Rosa Luxemburg is not only an economic author. In texts written in dramatic days of 1905 revolution she presented a path-breaking account of construction of political subjectivities, and thus revolutionary subject, in the very process of revolutionary struggles. The political dimension of her interventions shed anew light on her overall theoretical oeuvre. There is a constant tension between a determination of revolutionary process by economy and a political construction of revolutionary subject out of plurality of social demands. This article is an attemptto “symptomally read” of her texts, as evidence – I argue – of her theoretical struggle with the political – a radical contingency of the political dimension, which emerged in the given historical circumstances. Therefore, her works from 1905period could be read as a very early attempt to comprehend the problem, which we are still dealing now in thinking revolutionary and emancipatory politics. However, a “closure”in the certain intellectual horizon prevented Luxemburg from drawing ultimate consequences of this condition. Nevertheless, the political is still an “invisible cause” generating tension and peculiar theoretical oscillation in Luxemburg’s thinking.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2012, 6; 155-181
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies