Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Co To" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Przekładanie różnic na to, co wspólne
    Translating Difference and the Common
    Autorzy:
    Curcio, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1012228.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Common
    Class
    Race
    Gender
    Subjectivity
    Translation
    Communism
    dobro wspólne
    klasa
    rasa
    gender
    podmiotowość
    przekład
    komunizm
    Opis:
    Esej ten bada jak podmiotowości zawierające komponenty rasy i gender mogą wytwarzać wspólną przestrzeń społecznej współpracy, która kwestionuje kapitalistyczną hierarchizację społeczeństwa. Rozważa on zarówno kapitalistyczne pomnażanie wartości wykorzystujące różnicę, jak i wytwarzanie stawiających opór i podejmujących walkę podmiotowości, które przekraczają i wywracają na nice kapitalistyczny podział i wywłaszczenie. W tych ramach rozważam wytwarzanie dobra wspólnego przez praxis i sposób organizacji, naświetlając konieczność heterojęzycznego przekładu różnicy dla przerwania homogeniczności kapitalistycznego języka wartości. Cel niniejszego artykułu jest dwojaki. Z jednej strony, istnieje potrzeba lepszego zrozumienia teraźniejszości i targających nią sprzeczności. Z drugiej, koniecznym jest wysunięcie na pierwszy plan różnic rasowych i genderowych, by zneutralizować społeczne oddziaływanie nie-czułości na nie, i rzucić wyzwanie teraźniejszemu porządkowi społecznemu.
    This essay explores how racialized and gendered subjectivities might produce a common space of social cooperation that can break down the capitalist hierarchization of society. It analyzes both the capitalistic valorization of difference and the production of resistant and militant subjectivities that exceed and overturn capitalistic segmentation and dispossession. Within this framework I consider the production of the common through praxis and mode of organization, bringing to light the necessity for heterolingual translation of difference in order to interrupt the homogeneity of the capitalist language of value. The aim of this article is twofold. On the one hand, there is the need to better understand the present time and its violent contradictions. On the other, there is the necessity to bring to the fore race and gender differences in order to neutralize the social valence of in-difference and to challenge and transform the current social order.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2011, 4; 85-99
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hydra wielości i komunizm commonersów w dobie biopolitycznego kapitalizmu
    The hydra of multitude and commoners communism in the era of biopolitical capitalism
    Autorzy:
    Moll, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1015522.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Peter Linebaugh
    the commons
    the common
    revolutionary Atlantic
    social history
    dobra wspólne
    rewolucyjny Atlantyk
    historia społeczna
    to co wspólne
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę osadzenia najważniejszych prac Petera Linebaugha na tle współczesnych teorii tego, co wspólne (the common), w szczególności w zestawieniu z biopolitycznym paradygmatem Antonia Negriego i Michaela Hardta. Dorobek amerykańskiego historyka na gruncie polskim pozostaje mało znany, mimo że jego prace z zakresu historii społecznej, dziejów ruchu robotniczego, kolonialnego Atlantyku czy globalnych grodzeń (enclosures) mogą być inspirujące nie tylko dla historyków, ale i dla teorii społecznej. Linebaugh przyglądając się zaniedbywanym przez historyków losom grup zdominowanych w okresie formowania się kapitalizmu, wyprowadza nowe ujęcia pojęć takich jak klasa robotnicza, walka klasowa, commoning czy dobra wspólne (the commons) oraz kreśli ambitną, transnowoczesną genezę globalnego kapitalizmu. Artykuł wskazuje na użyteczność jego perspektywy badawczej w dobie kapitalizmu biopolitycznego.
    The article is an attempt to situate the main Peter Linebaugh's works in the context of modern theories of the common, especially in juxtaposition with Antonio Negri and Michael Hardt's biopolitical paradigm. American historian's oeuvre is still not well known in Poland, although his works in the field of social history, labour history, colonial Atlantic or global enclosures can inspire not only historians, but social theory as well. Linebaugh in his research on subaltern groups in the eve of capitalism introduces new ways, in which concepts such as working class, class struggle, commoning or the commons can be regarded and he draws ambitious, transmodern genealogy of global capitalism. The article tries to show the actuality of Linebaugh's research perspective in the era of biopolitical capitalism.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2015, 15, 1; 245-264
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cały świat potrzebuje wstrząsu. Ruchy społeczne i polityczny kryzys w średniowiecznej Europie
    All the World Needs a Jolt. Social Movements and political Crisis in Medieval Europe
    Autorzy:
    Federici, Sylvia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1012291.pdf
    Data publikacji:
    2016-03-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    autonomist marxism
    class struggle history
    the common
    primitve accumulation
    feminism
    feminizm
    historia walk klasowych
    akumulacja pierwotna
    marksizm autonomistyczny
    to co wspólne
    Opis:
    Tekst stanowi fragment rozdziału książki Silvii Federici Caliban and the Witch: Women, the Body and Primitive Accumulation, w której włoska filozofka przedstawia historię narodzin kapitalizmu od strony walk społecznych, tworzonych miedzy dwunastym a siedemnastym wiekiem organizacji autonomistycznych oraz ogromnej roli, jaką w ówczesnym oporze ogrywały kobiety. Federici, polemizując z wyznawaną także przez wielu marksistów linearną wizją historii pokazuje, że rewolucja kapitalistyczna była w istocie kontrrewolucją. Nie tylko przyniosła więcej przemocy, ucisku i realnego podporządkowania niż feudalizm, ale ściśle współdziałała z siłami starego świata w celu utrzymania społecznego i ekonomicznego status quo. Taka perspektywa pozwala Federici ukazać średniowiecze zupełnie inne niż to, które znamy z podręczników. To dlatego obraz świata, który wyłania się jej pracy wolny jest od wizji bezalternatywnej dominacji Kościoła czy od władzy feudalnej podporządkowującej sobie całość życia społecznego. W zamian Federici prezentuje epokę żywego oporu, niezliczonych ruchów społecznych i herezji oraz walk klasowych toczonych przynajmniej z taką samą intensywnością jak walki proletariatu zdwudziestego czy dziewiętnastego wieku.
    The text is a part of the chapter from Silvia Federici’s book Caliban and the Witch: Women, the Body and Primitive Accumulation, in which the Italian philosopher describes the history of the rise of capitalism from the angle of social struggles, autonomist organizations created between the 12th and 17th centuries, and the vast contribution of women into the resistance in those days. Through polemicizing with the linear concept of history supported by many Marxists, Federici indicates that the capitalist revolution was indeed a counter-revolution, not only by causing more violence, repression and real subordination than feudalism, but also by cooperating with the forces of the old world in order to maintain the social and economic status quo. Such point of view allows Federici to see the Middle Ages very differently than the one we know from the textbooks. That is why the vision of the world that emerges from her work is free from the view that no alternative existed to Church domination, or from the view that social life was completely subordinated to feudal authority. Instead, Federici presents an era of real resistance, countless social movements and heresy as well as class struggles of the same intensity as the struggles of proletariat in 19th or 20th centuries.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2016, 19, 1; 265-279
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od ontologii do etyki wydarzenia
    From Ontology To the Ethics of the Event
    Autorzy:
    Herer, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1015684.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    the incorporeal
    event
    sense
    paradox
    ethics
    eternal return
    stoics
    affrmation
    athleticism
    wydarzenie
    sens
    paradoks
    etyka
    wieczny powrót
    stoicy
    afirmacja
    atletyzm
    to co niecielesne
    Opis:
    Tekst stanowi próbę podwójnej lektury Deleuzjańskiej Logiki sensu jako, z jednej strony, ontologii niecielesnych wydarzeń, z drugiej zaś – etyki wzywającej do „bycia godnym tego, co nam się przydarza”. Ten pierwszy aspekt wiąże się z koniecznością przezwyciężenia fenomenologii i zrewidowania założeń filozofii transcendentalnej. Z kolei swoją etykę wydarzenia Deleuze rozwija, nawiązując do stoików i Nietzschego, a także pisarzy takich jak Bousquet, Lowry czy Fitzgerald. Opiera się ona na imperatywie afirmacji świata jako stawania się – afirmacji zarówno na płaszczyźnie albo powierzchni czystej myśli, jak i we własnym ciele, dla którego jednak oznacza to zawsze ranę, zagrożenie rozpadem.
    The text is an attempt of a double reading of Gilles Deleuze’s Logic of Sense as an otology of incorporeal events as well as an ethics calling for “being worthy of what happens to us”. The first aspect refers to the necessity of overcoming phenomenology and revisiting the foundations of transcendentalism, while in his ethics of the event Deleuze draws inspiration from stoics and Nietzsche, as well as writers like Bousquet, Lowry and Fitzgerald. It is an ethics based on the imperative of affirmation of the world as becoming – an affirmation both on the level or surface of the pure thought and in one’s own body, for which such an act means always a kind of wound or the threat of breakdown.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2012, 5; 69-82
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sytuując to, co wspólne. De Angelis, Agamben i zewnętrze kapitalizmu
    Situating the common. De Angelis, Agamben and non-capitalist outside
    Autorzy:
    Moll, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1013092.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    non-capitalist outside
    the common
    commoning
    Massimo de Angelis
    Giorgio Agamben
    Rosa Luxemburg
    Antonio Negri
    Michael Hardt
    zewnętrze kapitalizmu
    to
    co wspólne
    Róża Luksemburg
    Opis:
    W artykule proponuję spojrzeć na globalny, wielokierunkowy ruch na rzecz dóbr wspólnych (the commons) jako na projekt pozostający w horyzoncie wyznaczonym przez Kapitał Karola Marksa. Traktuję to, co wspólne (the common), jako niekapitalistyczną alternatywę zorganizowaną wokół praktyk bezpośrednich wytwórców, którzy w warunkach kapitalizmu doświadczają nie tylko wywłaszczenia na mocy ekstrakcji wartości dodatkowej, ale także utraty całego bogactwa społecznego na skutek dominacji formy towarowej. Na przykładzie pism Róży Luksemburg oraz wspólnych prac Antonia Negriego i Michaela Hardta wskazuję na słabości perspektywy, która wiąże to, co wspólne, z zanikaniem zewnętrza systemu kapitalistycznego i transformacją jego wnętrza. Za Massimo de Angelisem przeciwstawiam tej perspektywie ujęcie tego, co wspólne, jako zewnętrza, zaś za Giorgiem Agambenem wskazuję na franciszkańską formę życia jako projekt wychodzący poza podział wnętrze/zewnętrze. Odmienne interpretację tego, co wspólne, na tle problematyki wnętrza i zewnętrza odsyłają do rywalizujących wizji komonizmu.
    In my article I propose to see the global, multidirectional movement for the commons as a project which lies in a horizon emerging from Karl Marx’s Capital. I treat the commons as a non-capitalist alternative, organized around direct producers’ practices, which experience dispossession not only through extraction of surplus value, but also through the loss of the whole commonweal caused by the dominance of the commodity form. I use Rosa Luxemburg’s writings and books, co-authored by Antonio Negri and Michael Hardt, to point out the weaknesses of the theoretical perspective that combines the common with the disappearance of the non-capitalist outside and transformation of its inside. I refer to Massimo de Angelis to present the common as an outside and to Giorgio Agamben to exhibit the Franciscan form-of-life as a project which exceeds the inside/outside division. Different interpretations of the common in the light of the theory of the non-capitalist outside refer to competing visions of commonism.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2017, 25, 3; 46-84
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocalić to, co się da. Witalistyczna interpretacja rozprawy doktorskiej Hanny Arendt pt. O pojęciu miłości u Augustyna
    To redeem what could be redeemed. A vitalistic interpretation of Hannah Arendt’s doctoral thesis ‚On the concept of love in Augustine’.
    Autorzy:
    Zawisza, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1015787.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Arendt
    Augustine
    Bielik-Robson
    modernity
    emancipation
    contingency
    Augustyn
    nowoczesność
    emancypacja
    kontyngencja
    Opis:
    Artykuł koncentruje się na prezentacji opublikowanej w 1929 roku rozprawy doktorskiej Hanny Arendt poświęconej pojęciu miłości u Augustyna (Der Liebesbegriff bei Augustin). Ekspozycja linii argumentacyjnej tej pracy służy do wykazania jej oryginalności w stosunku do filozofii Heideggera, będącej jednocześnie najsilniejszą inspiracją oraz obiektem krytyki. Arendt byciu-ku-śmierci przeciwstawia natalność, wywiedzioną właśnie z pism Augustyna. Pozwala to na odmienną koncepcję podmiotowości: Heideggerowski egocentryzm zastąpiony zostaje wielością. Widoczny w wysiłkach interpretacyjnych Arendt witalizm (w wersji proponowanej przez Agatę Bielik-Robson) skłania do obrony podmiotowości poszczególnej przed roztopieniem jej w Całości, zarazem forując wizję wspólnoty równych, budowanej dzięki rozpoznaniu kontyngencji conditio humana, a więc dzięki przezwyciężeniu roszczeń do wolności absolutnej. Rozważania w obrębie „sfery przedteologicznej” (Arendt) przybierają postać antropologii filozoficznej, stanowiącej prolegomena do późniejszej twórczości Hanny Arendt. Spekulacje dotyczące pojęcia Boga są powiązane z odmiennymi ujęciami miłości bliźniego i dają się przełożyć na problem konstytucji podmiotu zależnego. Jego istotną cechą jest dialektycznie ujęta postawa wdzięczności, która z uznania zależności czyni pierwszy krok do jej przepracowania. Odpowiada temu złożony stosunek do modernitas: wyczucie historyczności to pozycja strategiczna stanowiąca warunek udanej emancypacji.
    This article is a presentation of Hannah Arendt’s doctoral thesis publishedin 1929 and devoted to the notion of love in Augustine (Der Liebesbegriff beiAugustin). Its aim is to demonstrate the originality of Arendt’s work towards hermajor influence and object of criticism – the philosophy of Martin Heidegger. Herconcept of natality, derived from Augustinian thought, opposes to being-towards--death. This movement makes a different conception of subjectivity possible: Heideggerianegocentrism can be substituted by a plurality. Vitalism (as proposed by AgataBielik-Robson) is noticeable in the interpretational efforts of Arendt and defendsa particular subjectivity against dissolution of any kind into Wholeness. Simultaneously,a vision of a community is formed – the community of equals constructedthanks to the recognition of contingency in conditio humana. In other words, herargument overcomes claims to absolute freedom. Reflections from the “pretheologicalsphere” (Arendt) take the form of philosophical anthropology, crucial to subsequentArendtian thought. Speculations concerning a notion of God are linkedwith the dissimilar approaches to a neighbor’s love. This is reflected in the problemof the constitution of dependent subjectivity, the main feature of which is a dialecticallyunderstood gratitude: the recognition of one’s dependence is a first step toovercoming it. It corresponds with a complicated attitude towards modernity farfrom simple resolutions: a sense of historicity builds a strategic position as a conditionof successful emancipation.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2012, 6; 327-346
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    To Avoid the Farce of the Common
    Uniknijmy farsy tego, co wspólne
    Autorzy:
    Roggero, Gigi
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009273.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    subjectivity
    the common
    the commons
    goodcommonists
    class composition
    Opis:
    To celebrate the 10th anniversary of Praktyka Teoretyczna journal, we have invited our long-lasting collaborators and comrades to reflect once again on the concept of the common and it’s possible futures by posing the following questions: a) what is the most important aspect of the current struggles for the common?; b) what are the biggest challenges for the commonist politics of the future?; and c) where in the ongoing struggles do you see a potential for scaling-up and spreading organisation based on the com- mon? In his reply, Gigi Roggero draws our attention to the necessity of maintaining the link between the common, subjectivity and class composition, if we are to preserve the revolutionary potential of the concept and the practice it implies.
    Z okazji 10 urodzin Praktyki Teoretycznej zaprosiliśmy naszych wieloletnich współpracowników i towarzyszy do wspólnego rozważenia przyszłości tego, co wspólne. Poprosiliśmy ich o zmierzenie się z następującymi pytaniami: a) co jest najważniejszym aspektem współczesnych walk o to, co wspólne?; b) jakie największe wyzwania stoją w przyszłości przed polityką tego, co wspólne?; c) gdzie w ramach toczonych walk wiedziecie potencjał na rozwijanie i poszerzanie organizacji opartej na tym, co wspólne?
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2020, 38, 4; 161-168
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Umknąć pochwyceniu. Co schizoanaliza oferuje teorii migracji?
    To Escape the Capture. What Does Schizoanalysis Offer to Migration Theory?
    Autorzy:
    Kujawa, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1012559.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    migration control
    schizoanalysis
    mobile commons
    citizenship
    kontrola migracji
    schizoanaliza
    mobilne wspólnoty
    obywatelstwo
    Opis:
    W artykule zaprezentowane zostało schizoanalityczne spojrzenie na teorię migracji, a przede wszystkim na kwestię napięcia pomiędzy nieprzerwanie wzrastającymi przepływami mobilnej siły roboczej i władzą współczesnego, „płynnego” kapitału. Zestawiając tezy postawione przez najbardziej wpływowych teoretyków migracji (m.in. Sassen, Mezzadrę i Neilsona, Tsianosa, Papadopoulosa, Trimikliniotisa) z trzema pojęciami Gilles’a Deleuze’a oraz Féliksa Guattariego (kolejno: aparat pochwycenia, stawanie-się, nomadyczna maszyna wojenna), staram się wypracować nowe formuły subwersji w ramach dzisiejszych ruchów pracowniczych i migracyjnych. Pomimo że ta optyka nie proponuje żadnych jednoznacznych, zweryfikowanych taktyk oporu, jasno daje do zrozumienia, jakich form walki potrzebujemy współcześnie, by przeciwstawić się globalnej sieci nadzoru i wyzysku.
    The article applies the schizoanalytic approach to migration theory and focuses on the tension between the constantly growing flow of a mobile workforce and the power of the contemporary “liquid” capital. By juxtaposing the theses posed by critical migration scholars (Sassen, Mezzadra, Neilson, Tsianos, Papadopoulos, Trimikliniotis) with three concepts from Gilles Deleuze and Félix Guattari (the apparatus of capture; becoming; the nomadic war machine), the article elaborates on new modes of subversion. It claims they could be useful to labour and migration movements nowadays. Although such an approach does not provide any specific and verified means of resistance, it reveals what patterns of struggle are nowadays needed to oppose the global network of surveillance and exploitation.aimed to make free mobility possible are becoming its main source of danger.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2016, 21, 3; 118-137
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Erasure of the Common: From Polish Anti-Communism to Universal Anti-Capitalism
    Wymazywanie tego, co wspólne: od polskiego antykomunizmu do uniwersalnego antykapitalizmu
    Autorzy:
    Moll, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009571.pdf
    Data publikacji:
    2019-05-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    anti-communism
    the common
    anti-capitalism
    hegemony
    Polish politics
    antykomunizm
    dobro wspólne
    antykapitalizm
    hegemonia
    polska polityka
    Opis:
    The subject of the article is the recent rise in significance of anti-communist discourses on the example of Polish anti-communism. The aim of the article is twofold. Firstly, to test the limits of usefulness of the theory of hegemony in the critique of anti-communism. I claim that it remains operative as an analytic tool to track practical uses of anti-communism in political rivalry, but it is unable to conceptualize more systemic and non-apparent operations of anti-communist logics in the machinery of contemporary capitalism. I propose an alternative interpretation of anti-communism, drawing mostly on post-operaist Marxism of the common and acknowledging its theoretical assumptions with recent research on the Polish popular classes and their bottom-up social practices. Secondly, I present a hypothesis, according to which proper understanding of the particular example of Polish anti-communism could be helpful to understand the functioning of universal anti-communism as a reaction to the struggles to institute the common.
    Przedmiotem artykułu jest obecny przyrost znaczenia dyskursów antykomunistycznych na przykładzie polskiego antykomunizmu. Cel artykułu jest dwojaki. Po pierwsze, by zweryfikować użyteczności teorii hegemonii dla krytyki antykomunizmu. Twierdzę, że teoria ta pozostaje przydatna jako narzędzie analityczne pozwalające rozpoznać praktyczne zastosowania antykomunizmu w rywalizacji politycznej, ale okazuje się niezdolna do konceptualizacji bardziej systemowych i nieoczywistych przejawów logiki antykomunistycznej w maszynerii współczesnego kapitalizmu. Dlatego proponuję alternatywną propozycję interpretacji zjawiska antykomunizmu – opartą głównie na postoperaistycznym marksizmie dobra wspólnego oraz na lekcjach teoretycznych, jakie wypływają z najnowszych badań nad ludowymi, oddolnymi praktykami społecznymi w Polsce. Po drugie, przedstawia hipotezę, wedle której właściwe zrozumienie partykularnego przykładu polskiego antykomunizmu może okazać się pomocne w rozpoznaniu funkcjonowania uniwersalnego antykomunizmu, rozumianego jako reakcja na walki mające na celu instytucję tego, co wspólne.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religia, z którą można zrobić, co się chce. Recenzja książki Finis Christianismi: wybór pism Franza Overbecka
    Religion which can be used to everything. A review of Franz Overbeck’s Finis Christianismi
    Autorzy:
    Jędrzejek, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1013505.pdf
    Data publikacji:
    2015-04-21
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Franz Overbeck
    Hans Blumenberg
    Karl Barth
    finis Christianismi
    political theology
    eschatology
    cultural Protestantism
    teologia polityczna
    eschatologia
    protestantyzm kulturowy
    Opis:
    The aim of an article is to analyse a problem of belief and history in Franz Overbeck’s selected writings. Overbeck (1837–1905), a German theologian-agnostic and historian of Christianity, known also in regard to his close friendship with Friedrich Nietzsche, describes in his works the eschatological and countercultural dimension of an origin Christianity. During the history of the Church eschatology was slowly replaced by a conservative project with its aim to maintain and to stabilize the Western culture and civilization. For this reason Overbeck – defending Christianity as an integral cultural phenomenon and referring to its universalist heritage – criticizes representatives of the “cultural Protestantism” (A. Harnack) and post-Christian and nationalistic alternatives (P. Lagarde, D.F. Strauss). In my paper I argue that from the perspective of eschatological Christianity Overbeck’s remarks against traditionalistic, liberal and leftist political theology remain valid. I present also two separate ways of Overbeck’s reception in 20th-century German thought – a revival of Protestantism as a “state of exception” religion (K. Barth) and a critique of theology and a skeptical-ironic farewell to Christianity (H. Blumenberg).
    Celem tej recenzji jest analiza problemu wiary i historii w wybranych pismach Franza Overbecka. Overbeck (1837–1905), niemiecki teolog-agnostyk, historyk chrześcijaństwa, przyjaciel Fryderyka Nietzschego, opisuje w swoich pracach eschatologiczny i kontrkulturowy wymiar pierwotnego chrześcijaństwa. Dzieje Kościoła opierają się według niego na powolnym wypieraniu eschatologii oraz zastąpieniu jej konserwatywnym projektem podtrzymywania i stabilizowania zachodniej kultury i cywilizacji. Z tego powodu Overbeck – broniąc integralności chrześcijaństwa jako kulturowego fenomenu oraz jego uniwersalistycznego dziedzictwa – krytykuje zarówno współczesny mu protestantyzm kulturowy (A. Harnack) jak i postchrześcijańskie i nacjonalistyczne alternatywy (D.F. Strauss, P. Lagarde). W artykule wskazuję na aktualność Overbeckowskich zastrzeżeń wobec wszelkiej – tradycjonalistycznej, liberalnej i lewicowej – teologii politycznej z punktu widzenia chrześcijaństwa zorientowanego na eschatologię. Analizuję również dwie ścieżki recepcji myśli Overbecka w dwudziestowiecznych Niemczech: próbę odnowienia protestantyzmu jako religii stanu wyjątkowego (K. Barth) oraz krytykę teologii i sceptyczno-ironiczne pożegnanie z chrześcijaństwem (H. Blumenberg).
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies