Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sailing" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Wyznaczanie trasy statku żaglowego z ograniczeniem zmian kursu
Determination of the sailing vessel route with limitation of changing the course
Autorzy:
Życzkowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344241.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Morski w Gdyni. Wydawnictwo Uniwersytetu Morskiego w Gdyni
Tematy:
trasa
statki żaglowe
algorytm Dijkstry
dane meteorologiczne
nawigacja
routing
sailing vessel
Dijkstra algorithm
weather data
navigation
Opis:
W artykule przedstawiono propozycję rozwiązania problemu planowania trasy statku żaglowego z zadanej pozycji startowej do pozycji docelowej w przestrzeni dyskretnej. Artykuł jest kontynuacją rozważań autora nad planowaniem trasy statku żaglowego. Proponowana wersja metody jest odpowiednia dla użytkowników statków żaglowych o przeznaczeniu rekreacyjnym lub dla początkujących żeglarzy. Jako kryterium optymalizacji przyjęto czas żeglugi, ale wprowadzono ograniczenie możliwości wykonywania znacznych zmian kursu.
The article presents a solution to the problem of planning a sailing vessel route from a given starting position to a target position in a discrete domain. This article is a continuation of the author's research on the sailing ship's route planning. The proposed version of the method is suitable for recreational sailing craft users or beginner sailors. The time of navigation was chosen as the optimization criterion, but the possibility of making significant alteration of the course was limited.
Źródło:
Prace Wydziału Nawigacyjnego Akademii Morskiej w Gdyni; 2017, 32; 121-132
1730-1114
Pojawia się w:
Prace Wydziału Nawigacyjnego Akademii Morskiej w Gdyni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problems with Modelling the Strength Properties of Sailing Vessels Rigging Ropes
Problemy modelowania cech wytrzymałościowych lin takielunku jednostek żaglowych
Autorzy:
Kozak, J.
Czaja, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344179.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Morski w Gdyni. Wydawnictwo Uniwersytetu Morskiego w Gdyni
Tematy:
running rigging
sailing vessel
natural fibre ropes
soft wire ropes
synthetic fibre ropes
olinowanie ruchowe
żaglowiec
liny naturalne
liny stalowe miękkie
liny syntetyczne
Opis:
This article presents the basic parameters of soft ropes: natural fibre ropes, soft wire ropes and synthetic fibre ropes used for running rigging. There are only several materials still used for the production of natural fibre ropes, including cotton, jute, hemp, sisal and manila hemp. The most commonly used soft wire ropes are twisted pair ropes; for smaller diameters there is a 6x19M – FC rope and for larger diameters – 6x37M – FC. There are several types of materials of varied properties and used in different combinations that are utilised for the production of synthetic fibre ropes. Therefore, the parameters of ropes used for the running rigging of staysails, i.e. halyards, downhauls, sheets and tack lines are discussed. Ultra high molecular weight polyethylene (UHMWPE) called dyneema and spectra, or polyester (PES) called diolen, dacron and trevira are most often used for this type of rigging. The problems with modelling the strength properties of synthetic fibre ropes are related with their complex geometry and structure. Multilayered models and the Continuum model are the basic models determining the strength properties of synthetic fibre ropes.
W niniejszym artykule przedstawiono podstawowe parametry lin miękkich: naturalnych, stalowych miękkich i syntetycznych, wykorzystywanych w olinowaniu ruchomym. Pozostało zaledwie kilka surowców służących do wytwarzania lin z włókien naturalnych, są to m.in.: bawełna, juta, konopie, sizal i manila. Najczęściej stosowanymi linami stalowymi miękkimi są liny dwuzwite, dla średnic mniejszych jest lina typu 6x19M – FC, a dla średnic większych – lina typu 6x37M – FC. Do wytwarzania lin syntetycznych stosuje się kilka rodzajów surowców, charakteryzujących się bardzo zróżnicowanymi właściwościami, dodatkowo występujących w różnych konfiguracjach. W związku z tym przedstawiono parametry lin stosowanych do olinowania ruchomych sztaksli czyli: fałów, kontrafałów, szotów i halsów. Najczęściej do tego typu olinowania wykorzystuje się surowce z polietylenu o ultrawysokiej masie cząsteczkowej (UHMWPE) o nazwie handlowej „dyneema”, „spectra” lub poliestru (PES) o nazwie handlowej „diolen”, „dacron”, „trevira”. Problemy modelowania cech wytrzymałościowych lin syntetycznych wiążą się z ich złożoną geometrią oraz strukturą. Modele wielowarstwowe oraz model Continuum stanowią podstawowe modele określające właściwości wytrzymałościowe lin syntetycznych.
Źródło:
Prace Wydziału Nawigacyjnego Akademii Morskiej w Gdyni; 2017, 32; 28-47
1730-1114
Pojawia się w:
Prace Wydziału Nawigacyjnego Akademii Morskiej w Gdyni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wytrzymałość drobnych elementów olinowania ruchomego wykonanych z Dyneemy
Strength of small spliced elements of running rigging made
Autorzy:
Radoń-Zajączkowska, B.
Kozak, J.
Kowalski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344209.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Morski w Gdyni. Wydawnictwo Uniwersytetu Morskiego w Gdyni
Tematy:
osprzęt żaglowy
takielunek
olinowanie ruchome
splot
Dyneema
zawiesie
HMPE
sailing equipment
rigging
running rigging
weave
loop
soft shackle
Opis:
Rozwój materiałów w oceanotechnice otwiera nowe możliwości w budowie jachtów. Poniższy artykuł porusza kwestie wplatania nowoczesnych lin typu HMPE (ang. high-modulus polyethylene) w konstrukcje takielunku jachtu, a dokładniej w część olinowania ruchomego. Dzięki specjalnej konstrukcji liny bez oplotu zbudowanej z 12 splotek utworzonej przez ich przeplatanie, możliwe jest konstruowanie drobnych elementów nośnych, takich jak miękkie oczka, zawiesia bezkońcowe i pojedyncze lub miękkie szekle zaledwie w kilka minut. Celem pracy jest sprawdzenie nośności poszczególnych technik plecenia w statycznej próbie rozciągania. Przebadano trzy grupy splotów, porównano ich wyniki pod względem wytrzymałościowym i statystycznym. Po analizie rezultatów wyznaczono najbardziej niezawodne techniki sporządzania węzłów i splotów na linie wyprodukowanej przez firmę Lancelin, model PURE DYNEEMA Racing Braid o średnicy 5 mm.
The development of materials in ocean engineering opens new possibilities in the field of yachts construction. The following article discusses the issue of placing modern high-modulus polyethylene (HMPE) ropes in the construction of the rigging of the yacht, and more specifically in the part of running rigging. Thanks to the special no cover construction of the 12 strands rope, created by their interlacing, it is possible to construct small load-bearing elements such as loops, slings or soft shackles in just a few minutes. The purpose of my work is to check the carrying capacity of individual plaiting techniques in a static tensile test. Three groups of spliced elements were tested, their results were compared in terms of strength and statistics. After analyzing the results, the most reliable techniques for making knots and splices on a rope manufactured by Lancelin, the PURE DYNEEMA Racing Braid model with a diameter of 5 mm, were determined.
Źródło:
Prace Wydziału Nawigacyjnego Akademii Morskiej w Gdyni; 2018, 33; 63-76
1730-1114
Pojawia się w:
Prace Wydziału Nawigacyjnego Akademii Morskiej w Gdyni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewizja przybliżonych metod obliczania oporu całkowitego kadłuba z wykorzystaniem badań modelowych wybranego jachtu żaglowego
Verification of the theoretical methods for the prediction of resistance of sailing yachts based on the towing tank test
Autorzy:
Malinowska, A.
Karczewski, A.
Pruszko, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344272.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Morski w Gdyni. Wydawnictwo Uniwersytetu Morskiego w Gdyni
Tematy:
jacht
opór kadłuba
metody przybliżone
regresja
CFD
badania modelowe
yacht
hull resistance
approximate methods
regression
towing tank test
Opis:
Rewizja opiera się na weryfikacji wybranych przybliżonych metod prognozowania oporu całkowitego gołego kadłuba, opracowanych w wyniku badań systematycznej serii kadłubów jachtów żaglowych w latach 1973–2010, znanych jako The Delft Systematic Yacht Hull Series (DSYHS). Zademonstrowano wyniki otrzymane z wykorzystaniem wzorów przybliżonych (Metoda Delft), obliczeń numerycznych (CFD) i badań modelowych dla wybranego jachtu żaglowego o nowoczesnym kształcie kadłuba wraz z ich dyskusją.
The revision is based on the verification of approximate methods of the prediction of the total resistance of the bare hull developed in the results of a systematic study of a series sailboat hulls from 1973 to 2010 known as The Delft Systematic Yacht Hull Series (DSYHS). Demonstrations were obtained based on approximate formulas (Delft method), numerical calculations (CFD) and the towing tank test for a selected sailing yacht with a modern hull shape along with a discussion of results.
Źródło:
Prace Wydziału Nawigacyjnego Akademii Morskiej w Gdyni; 2018, 33; 42-52
1730-1114
Pojawia się w:
Prace Wydziału Nawigacyjnego Akademii Morskiej w Gdyni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wybranych metod obliczeniowych i eksperymentalnych wyznaczania charakterystyk amplitudowych jachtu żaglowego na fali regularnej
The analysis of the selected calculation and experimental methods of determining the amplitude operators of the yacht in regular waves
Autorzy:
Karczewski, A.
Szmagliński, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344195.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Morski w Gdyni. Wydawnictwo Uniwersytetu Morskiego w Gdyni
Tematy:
jacht żaglowy
opór dodatkowy na fali
metody przybliżone
badania modelowe
basen modelowy
właściwości morskie
sailing yacht
added resistance
approximate methods
towing tank
seakeeping
Opis:
W artykule zaprezentowano wyniki analizy porównawczej charakterystyk amplitudowych właściwości morskich kadłuba jachtu żaglowego na fali regularnej, uzyskanych trzema metodami. Dwie z nich opierały się na podejściu obliczeniowym, trzecia zaś na klasycznym eksperymencie, przeprowadzonym na basenie modelowym. Zrewidowano użyteczność formuł empirycznych, opracowanych na bazie badań kadłubów jachtowych serii Delft. Wykonano symulacje komputerowe przy użyciu modelu numerycznego według teorii paskowej oraz wykonano badania modelowe w celu walidacji obu metod. Dla wybranych warunków falowania porównano zachowania jachtu, które są charakterystyczne dla jego pływania w warunkach sfalowanej powierzchni akwenu wodnego, czyli nurzanie i kiwanie. Zbadano również przyrost oporu kadłuba od falowania.
This paper presents the results of a comparison analysis for seakeeping performance in regular waves obtained by three methods. Two of them were based on a computational approach, the third was based on an experiment carried out in a model pool. The usefulness of empirical formulas developed on the basis of the Delft yacht hulls has been revised. Computer simulations were performed using a numerical model according to strip theory, and model tests were performed to validate both methods. For selected wave characteristics, heave and pitch motions was compared. The added resistance in waves was also examined.
Źródło:
Prace Wydziału Nawigacyjnego Akademii Morskiej w Gdyni; 2018, 33; 21-32
1730-1114
Pojawia się w:
Prace Wydziału Nawigacyjnego Akademii Morskiej w Gdyni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies