- Tytuł:
-
Apozjopeza religijna w poemacie „Katastrofa statku Deutschland” Gerarda Manleya Hopkinsa oraz w wierszu „Final Soliloquy of the Interior Paramour” Wallace’a Stevensa
Religious Aposiopesis in Gerard Manley Hopkins’s “The Wreck of the Deutschland” and in Wallace Stevens’s “Final Soliloquy of the Interior Paramour” - Autorzy:
- Garbol, Tomasz
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/28407697.pdf
- Data publikacji:
- 2023
- Wydawca:
- Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
- Tematy:
-
aposiopesis
religia
„tryb języka”
Gerard Manley Hopkins
Wallace Stevens
religion
mode of language - Opis:
-
Aposiopesis – to figura retoryczna, która jest stosunkowo rzadko przedmiotem zainteresowania badaczy. Artykuł stanowi porównanie dwóch udanych artystycznie oraz interesujących intelektualnie realizacji aposiopesis w poezji języka angielskiego: w poemacie Katastrofa statku „Deutschland” Gerarda Manleya Hopkinsa oraz w wierszu Final Soliloquy of the Interior Paramour Wallace’a Stevensa.Wnawiązaniu do syntezy Heinricha Lausberga charakter aposiopesis w tych dwóch dziełach dookreślono poprzez ukazanie konfliktu pomiędzy treścią pominiętej wypowiedzi a siłą powstrzymującą ujawnienie owej treści. Dostrzeżenie różnicy pomiędzy dwiema realizacjami tej samej figury pozwala wskazać na zmianę, która dokonała się w poezji w zakresie sposobów poruszania kwestii religijnych. Tę zmianę określa przejście w „tryb języka”, które jest cechą poezji Stevensa. Zarazem analiza aposiopesis w jego wierszu pozwala zauważyć subtelne przełamanie tego językowego trybu mówienia o kwestiach religijnych.
Aposiopesis is a rhetorical figure which is relatively rarely a subject of research attention. The subject matter of this article is the comparison of two renditions of aposiopesis in the Englishlanguage poetry: in the poem of Gerard Manley Hopkins “The Wreck of the Deutschland” and in the poem of Wallace Stevens “Final Soliloquy of the Interior Paramour” both of which are artistically successful and intellectually absorbing. According to Heinrich Lausberg’s synthesis, the character of aposiopesis in both poems is specified by showing the conflict between the content of omitted utterance and the force which prevents this content from being revealed. Distinguishing the difference between these two realisations of the same figure makes it possible to indicate a change which has taken place in the area of poetic means of referring to religious problems. This change is defined by a ‘mode of language,’ a feature characteristic of Stevens’s poetry. At the same time the analysis of aposiopesis in his poem unveils a subtle overcoming of this mode of language applied to tackle religious questions. - Źródło:
-
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 167-180
2084-6045
2658-2503 - Pojawia się w:
- Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł