Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zaucha, Joanna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Fałsz ujawniony. O aprobatywnych czasownikach fałszu
Falsehood revealed. On approving verbs of falsehood
Autorzy:
Zaucha, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2151256.pdf
Data publikacji:
2021-11
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
verbs
falsehood
approval
Opis:
This paper is dedicated to verbs expressing approval for actions intended to reveal falshood. It considers four units: [ktoś] zadał kłam [czemuś] ([sb] proved [sth] false]), [ktoś] odkłamał [coś] ([sb] put [sth] straight]), [ktoś] zdementował [coś] ([sb] denied [sth]), and [ktoś] sprostował [coś] ([sb] corrected [sth]). Predicates one and two presuppose the falsehood of the content specifi ed in the sentence. In the case of predicates three and four, the untruthfulness of a certain propositional content is ascertained by the rhematic part of the meaning. It is only the verb odkłamać (to put straight) that indicates that the content in question is a lie (kłamstwo). In the case of other units, falsehood can be an effect of a mistake or oversight. A characteristic feature of units two–four is also that they imply that the agent revealing the falsehood has said something. Despite the fact that the examined group of expressions is small, it sheds light on the essential mechanism of speaking. Namely, it shows the signifi cance of the inclination of discourse as such towards truth. Eradicating falsehood from communicative interaction involves an approval for the agent’s actions that is fused into the structure of meanings of lexemes.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2021, 788, 9; 74-84
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy potrzebujemy postprawdy? Wyrażenie postprawda na tle głównych opozycji w podsystemie polskich wykładników fałszu
Do we need postprawda (post-truth)? The expression postprawda against the main oppositions in the subsystem of Polish exponents of falsehood
Autorzy:
Zaucha, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170359.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Opis:
This paper is dedicated to the noun postprawda (post-truth), which is entering the Polish language. The author discusses the place of the neologism in the class of falsehood exponents relying on the analysis of ‘falsehood’ presented by A. Bogusławski (2007). The main methodological assumptions, apparent already in the title of the study, are formulated on the grounds of structuralism. The principal oppositions in the described set of lexis are based on fi ve properties, namely: 1. the number of subjects engaged in the described communication event; 2. the mood of speaking determined by the predicate, 3. the implication of the current act of speech (or its absence); 4. the responsibility for falsehood; 5. disapproval. Due to its semantic properties, postprawda is one of the assertoric multi-subject discursive exponents containing an element of disapproval. Against other falsehood exponents, such as: przesąd (a superstition), mit (a myth), propaganda, ściema (a whopper), this lexeme is distinguished by thematisation of an ascription described as false and circulating in public, one that is less signifi cant in terms of communication than another unspecifi ed ascription. The falsehood of ascription is known to both the post-truth initiator and the recipient. The instances of using the noun postprawda imply the nonconfrontational and innovative nature of the phenomenon to which the word refers.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2017, 748, 9; 33-46
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O tak zwanym samooszustwie w świetle znaczeń wybranych czasowników
Autorzy:
Zaucha, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1633466.pdf
Data publikacji:
2020-11-30
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
semantics
‘samooszustwo’ (self-deception)
‘kłamstwo’ (a lie)
falsehood verbs
okłamywać się że [p] (to lie to oneself that [p])
oszukiwać się że [p] (to deceive oneself that [p])
wmówić/wmawiać sobie że [p] (to convince oneself that [p])
Opis:
This paper is dedicated to the analysis of semantic properties of three Polish verbs: okłamywać się, że [p] (to lie to oneself that [p]), oszukiwać się, że [p] (to deceive oneself that [p]) and wmówić//wmawiać sobie, że [p] (to convince oneself that [p]). The author presents arguments in favour of the thesis that these are separate lexical units, which cannot be reduced to appropriate addressative verbs. In their semantic structure, she distinguishes, apart from the agent (epistemic subject), also the position of the controller-sender (metasender), and uses a conceptual distinction between quotative speech (present in the structure of the examined units) and assertoric speech in her analysis. By clashing the properties of Polish exponents of ‘samooszustwo’ (self-deception) and two competing types of philosophical interpretation of the phenomenon, the author supports anti-reductionist approaches, which do not identify self-deception with a lie or deception. She emphasises that none of the lexical exponents referring to this phenomenon implies ‘oszustwo’ (a deception) or ‘kłamstwo’ (a lie). None implies such a characteristic of the agent as is a sine qua non condition for the occurrence of any of the two situations either. From the perspective of language, ‘samooszustwo’ (self-deception) is not deception. It is a kind of an irrational action that is inconsistent with the agent’s knowledge.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2020, 778, 9; 75-91
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jukstapozycja czy składnia? Frazy zdaniowe w kontekście wybranych czasowników fałszu
Autorzy:
Zaucha, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083644.pdf
Data publikacji:
2019-11
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Opis:
This paper is dedicated to the issue of determining the syntactic status of constituents of an utterance. The author, on the example of utterances using falsehood verbs, seeks syntagmatic properties permitting identifi cation of the syntactic status of a subordinate clausal phrase. Thus, she takes a positive stance towards doubts regarding the discreteness and objectivity of the argument–modifier distinction. Based on the criterion of connectivity and/or character of a clausal phrase, the author distinguishes four sub-classes of verbs determining falsehood of ascription.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2019, 768, 9; 41-49
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O pozornej synonimii na przykładzie czasowników fałszu
On a seeming synonymy on the example of falsehood verbs
Autorzy:
Zaucha, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763653.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
synonimia
synonimia kontekstowa
quasi-synonimia
czasowniki fałszu
synonymy
contextual synonymy
quasi-synonymy
falsehood verbs
Opis:
Artykuł ma na celu wskazanie mechanizmów decydujących o pozornej synonimii. Opiera się na obserwacji kontekstów zdaniowych zawierających czasowniki fałszu. W pierwszej części artykułu wskazane zostają różnice semantyczne zachodzące między czterema jednostkami języka: wprowadzić [kogoś] w błąd, oszukać [kogoś], zwieść [kogoś], a także okłamać [kogoś]. Następnie rozważone zostają konteksty zdaniowe w postaci okresu warunkowego zawierające różne kombinacje pozornych synonimów. Z analizy płynie wniosek, że do neutralizacji opozycji semantycznych dochodzi w związku z określonymi cechami kontekstu składniowego oraz mechanizmu „milczącego zaprzeczenia” opisanego przez A. Bogusławskiego (2003, 2021). Warunkiem koniecznym zajścia neutralizacji jest zachowanie tożsamości tematów charakterystyk zawartych w treści czasowników. Synonimia kontekstualna nie pojawi się, jeśli któryś z predykatów ujętych w okres warunkowy nie będzie charakteryzował tematu pod określonym względem.
This article aims to identify the mechanisms determining a seeming synonymy. It is based on the observation of sentence contexts containing falsehood verbs. The first part of this article indicates the semantic differences occurring between four language units: wprowadzić [kogoś] w błąd (to mislead [someone]), oszukać [kogoś] (to deceive [someone]), zwieść [kogoś] (to delude [someone]), and okłamać [kogoś] (to lie [to someone]). It is followed by the discussion of the sentence contexts in the form of the conditional mood with various combinations of seeming synonyms. The conclusion coming from the analysis is that semantic oppositions are neutralised due to specific characteristics of the syntactic context and the mechanism of “silent denial” as described by A. Bogusławski (2003, 2021). The necessary condition for neutralisation to occur is preserving the identity of the themes of the characteristics included in the contents of the verbs. Contextual synonymy will not arise if any of the predicates included in the conditional mood fails to characterise the theme in a given respect.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2023, 807, 8; 7-17
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies