Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tożsamość." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
Problem tożsamości w literaturze okinawskiej XX wieku (na przykładzie opowiadań Posterunkowy Ukuma Ikemiyagiego Sekihō i Matki, kobiety Nakandakari Hatsu)
The Identity Issue in Okinawan Literature of The 20 Th Century (on the Example of The Short Stories Officer Ukuma Ikemiyagi Sekihō and Mothers, Women Nakandakari Hatsu)
Autorzy:
Spinek-Bomke, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179181.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Okinawa
Japan
literature
identity
Japonia
literatura
tożsamość
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przeanalizowanie kwestii poczucia tożsamości narodowej mieszkańców wysp Riukiu oraz sposobu, w jaki problem ten został przedstawiony w wybranych okinawskich utworach prozatorskich: opowiadaniach Posterunkowy Ukuma Ikemiyagiego Sekihō oraz Matki, kobiety Nakandakari Hatsu. Mieszkańcy królestwa Riukiu, zaanektowanego przez Japonię dopiero w 1879 roku, byli zarówno kulturowo, jak i etnicznie odmienni od Japończyków. Problemy wynikające z ich podwójnej, japońskookinawskiej tożsamości przedstawione są w pierwszym z opowiadań. Głównym tematem powstałych pięćdziesiąt lat później Matek, kobiet są natomiast traumatyczne wspomnienia wojenne bohaterek i ich wpływ zarówno na codzienne życie Okinawczyków, jak i na ich stosunek do mieszkańców „właściwej Japonii” (hondo).
The aim of this article is to analyse the feeling of national identity of the Ryukyuans and the way in which this problem is presented in selected Okinawan prose: short stories Officer Ukuma by Ikemiyagi Sekiho and Mothers, Women by Nakandakari Hatsu. Inhabitants of Ryukyu Kingdom, incorporated by Japan only in 1879, were both culturally and ethnically different from the Japanese. Problems originating from their double, Japanese-Okinawan identity are presented in the first of the stories. The main topic of Mothers, Women, written fifty years later, are traumatic wartime memories of the heroines and their influence on both the Okinawans’ everyday life and their attitude towards the inhabitants of Japan proper (hondo).
Źródło:
Porównania; 2016, 18; 197-217
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GRANICE PRZYRODY. NATURA POGRANICZA POLSKO-NIEMIECKIEGO W PERSPEKTYWIE IMAGOLOGICZNEJ
BORDERS OF NATURE. THE NATURE OF THE POLISH-GERMAN BORDER IN THE PERSPECTIVE OF IMAGOLOGY
Autorzy:
Praczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911630.pdf
Data publikacji:
2018-08-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
imagology
nation
border
nature
identity
imagologia
naród
granica
przyroda
tożsamość
Opis:
Polityczna decyzja o zmianie granicy pociąga za sobą lawinę konsekwencji, spośród których przesiedlenie ludności (jeśli wówczas następuje) jest najbardziej dramatyczne. Konieczność wytworzenia poczucia wspólnoty narodowej na nowozamieszkałym terytorium wymusza wiele różnorakich działań w sferze zarówno politycznej, jak i społecznej. Pojawienie się Polaków na tzw. Ziemiach Odzyskanych po II wojnie światowej wiązało się z nadaniem temu obszarowi znaczeń potwierdzających jego polskość. Pisma historyków, geografów, językoznawców, ekonomistów czy wreszcie przyrodników publikowane bezpośrednio po wojnie pokazują, w jaki sposób włączano fizyczną, geograficzną przestrzeń i przyrodę w sferę wyobrażoną polskiego narodu. Dekonstrukcja opisów natury tzw. Ziem Odzyskanych ze szczególnym uwzględnieniem granicy polsko-niemieckiej na Odrze pozwala przeanalizować nierozerwalność argumentów przyrodniczych i historycznych jako takich, które warunkują konstytuowanie się narodowej tożsamości Polaków po wojnie.
The political decision concerning the reallocation of the national border resulted in many consequences, among them – the most dramatic consisting in the resettlement of people. The necessity of creating a sense of national community in the new lands triggered many different activities both in the political and social spheres. The appearance of Poles on the so called Regained Territories after World War II was related to the need of endowing it with meanings that would legitimate its Polishness. The writings of historians, geographers, linguists, economists and eventually biologists which were published in years following the war demonstrate the ways and manners of the inclusion of physical space and nature into the imagined realm of the Polish nation. The deconstruction of narrations regarding nature with special attention to the Polish-German border on the river Oder helps to analyze the inseparable connection of natural and historical arguments as conditioning the constitution of the Polish national identity after World War II.
Źródło:
Porównania; 2017, 21, 2
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DYBUK ALBO ŻYDOWSKA (NIE)OBECNOŚĆ W HUMANIU
DYBBUK OR THE JEWISH (NON)PRESENCE IN UMAN
Autorzy:
Molisak, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911883.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ukraina
identity
memory
Ukraine
Jews
Krzysztof Kopczyński
tożsamość
pamięć
Żydzi
Opis:
Alina Molisak, DYBUK ALBO ŻYDOWSKA (NIE)OBECNOŚĆ W HUMANIU. „PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. T. XXIV, S. 111-121. ISSN 1733-165X. W artykule omawiam funkcjonowanie pamięci i (nie)obecności żydowskiej w przestrzeni współczesnego Humania. Przedmiotem moich rozważań jest zarówno film Krzysztofa Kopczyńskiego pt. „Dybuk. Rzecz o wędrówcedusz”, jak i książka dwojga autorów (Kopczyński, Sajewicz) zatytułowana „Dybuk. Opowieść o nieważności świata”. Analizuję przy tym różne formuły pamięci oraz rozmaite sposoby artykulacji tożsamości tak żydowskiej (chasydzkiej), jak i ukraińskiej.
Alina Molisak, DYBBUK OR THE JEWISH (NON)PRESENCE IN UMAN. “PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. Vol. XXIV, P. 111-121. ISSN 1733-165X. In this article, I describe the functioning of memory and Jewish (non)presence within the space of contemporary Humań. In my analysis, I focus on both Krzysztof Kopczyński’s film “Dybbuk. A Tale of Wandering Souls” and the book by Kopczyński and Sajewich entitled “Dybbuk. A story about the world’s insignificance”. While at it, I analyze different formulas of memory and various kinds of identity articulations by both chasidic Jews as well as Ukrainians.
Źródło:
Porównania; 2019, 24, 1; 111-121
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stawiając opór nieistnieniu. Ruta Tannenbaum Miljenko Jergovicia jako narracja posttraumatyczna
Resisting Non-Existence. Miljenko Jergović’s Ruta Tennenbaum as a Posttraumatic Narrative
Autorzy:
Sewior, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185225.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Miljenko Jergović
Holocaust
postmemory
identity
realism
trauma
Holokaust
postpamięć
tożsamość
realizm
Opis:
Artykuł omawia chorwacką kondycję posttraumatyczną w kontekście ustaleń wypracowanych w nurcie tzw. badań nad zagładą (M. Hirsch, S. Felman) i badań nad pamięcią (A. Assmann). Lokalna recepcja przeszłości we współczesnym społecznokulturowym dyskursie zostaje tu ukazana ze szczególnym uwzględnieniem zależności kulturowej pamięci Zagłady z pamięcią faszystowskiego Niezależnego Państwa Chorwackiego (NDH) 1941–1945 oraz pamięcią wojny bałkańskiej 1991–1995. Lokalne uwikłania historyczne decydują o niepowtarzalności doświadczenia chorwackiego i warunkują jego asymetryczny charakter oscylujący między figurami kata i ofiary, często oparty na przemilczeniach i przeinaczeniach. Tak przeprowadzona rekonstrukcja pamięci otwiera możliwość analizy i interpretacji Ruty Tannenbaum M. Jergovicia uznanej przez autorkę za tekst założycielski dla rozrachunkowej debaty nad pamięcią Chorwacji i zarazem postpamięciowy, a więc operujący strategiami narracyjnymi charakterystycznymi dla II i III pokolenia świadków.
The subject of the article is the Croatian posttraumatic condition considered in the context of the establishments of modern research and the concepts of Holocaust Studies (M. Hirsch, S. Felman) and Memory Studies (A. Assmann). Local reception of the Holocaust in the recent social-cultural discourse is collated here with the memory of the fascist Independent State of Croatia (1941–1945) and the memory of the last Balkan War (1991–1995). Local historical context determines the uniqueness of Croatian experiences and conditions its asymmetric character which oscillates between hangman and victim positions; usually based on concealments and misrepresentations. The aforementioned assumption entails further targets: the analysis and interpretation of M. Jergović’s Ruta Tannenbaum which is considered here as the founding text to the examination discussion of the Croatian Past and, at the same time, as a postmemory text which uses narrative strategies specific for second and third generations of witnesses. 
Źródło:
Porównania; 2013, 12; 117-137
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu (wygnańczej) tożsamości ocalałej. O bohaterce opowiadań Jadwigi Maurer
In Search of (the Exiled) Identity of the Survivor: About the Protagonist of Jadwiga Maurer’s Stories
Autorzy:
Panas, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14731108.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jadwiga Maurer
tożsamość
wygnanie
ocalała z Zagłady
identity
exile
Holocaust survivor
Opis:
Artykuł poświęcony został problematyce tożsamości bohaterki opowiadań Jadwigi Maurer (1932-2012). Jest nią żydowska dziewczyna ocalała z zagłady, która po wojnie emigruje do Niemiec, do Monachium. Szczegółowa analiza kolejnych tekstów układających się w swoiste cykle ujawnia, że na płaszczyźnie tożsamościowej warunkiem i jednocześnie skutkiem ocalenia od śmierci było źródłowe doświadczenie wygnania. Doświadczenie to po wojnie stało się dla bohaterki prozy Maurer swoistą matrycą poznawczą porządkującą jej ogląd rzeczywistości, a także wyznaczającą aksjologiczne ramy egzystencjalnych wyborów.   
The article is devoted to the problem of the identity of the main character of Jadwiga Maurer’s stories. She is a Jewish girl survivor of the Holocaust who emigrates to Munich, Germany, after the war. Detailed analyses of Maurer’s short stories, arranged in a kind of cycles, reveal that at the identity level, Holocaust rescue was linked to the source experience of exile. The experience of exile after the war became for the main character of Maurer’s prose a kind of cognitive matrix organizing her experience of reality, as well as setting the axiological framework of existential choices.
Źródło:
Porównania; 2022, 32, 2; 101-116
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NEOPOGANIZM JAKO ZAGADNIENIE POSTKOLONIALNE. KONTEKST POLSKI
NEOPOGANISM AS A POSTCOLONIAL ISSUE. THE POLISH CONTEXT
Autorzy:
Nakoneczny, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911728.pdf
Data publikacji:
2019-03-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
neopaganism
postcolonial studies
identity
Christianity
Polska
neopoganizm
studia postkolonialne
tożsamość
chrześcijaństwo
Polska
Opis:
Neopoganizm postrzegany jest zwykle jako zjawisko marginalne pod względem skali społecznegooddziaływania. Rzutuje to nie tylko na atrakcyjność jego praktyk, ale również na kwestię nośnościeksponowanych w nim treści światopoglądowych. W artykule podjęta została próba ukazanianeopoganizmu w szerszej perspektywie historyczno-kulturowej, uwzględniającej tak ogólnezagadnienia jak tożsamość kulturowa czy kultura pamięci. Autor stawia przy tym pytanie, czyneopoganizm, z jego marginalnością i utopijnością, można uznać za zjawisko wpisujące się w problematykę postkolonialną (postzależnościową). Uważa, że w przypadku takich krajów jak Polska neopogański konstruktywizm może być traktowany jako sensowna próba poszerzenia bazy symbolicznych odniesień dla refleksji nad własnym usytuowaniem na osi centrum – peryferie.
Neopaganism is usually perceived as a marginal phenomenon in terms of the scale of social impact. It not only affects the attractiveness of its practices, but also the question of the load-bearing capacity of the world-outlooks exhibited in it. The article attempts to show neopaganism in a broader historical and cultural perspective, taking into account such general issues as cultural identity or memory culture. The author asks the question whether neo-paganism, with its marginality and utopianism, can be considered as a phenomenon inherent in postcolonial (post-dependence) problems. He believes that in the case of countries such as Poland, neopagan constructivism can be treated as a sensible attempt to broaden the base of symbolic references for reflection about its own location on the center-periphery axis.
Źródło:
Porównania; 2018, 22, 1; 91-106
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wobec nie-miejsca. Myślenie przestrzenią w twórczości Ádáma Bodora
Towards Non-Place. Thinking in Terms of Space in Ádám Bodor’s World
Autorzy:
Piotrowiak-Junkiert, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179222.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ádám Bodor
space
borderlands
province
geopoetics
identity
przestrzeń
pogranicza
prowincja
geopoetyka
tożsamość
Opis:
Artykuł prezentuje analizę koncepcji przestrzeni w twórczości Ádama Bodora (Okręg Sinistra, Wizyta arcybiskupa). Konstrukcja powieści węgierskiego pisarza pozwala stwierdzić, że mamy w tych powieściach do czynienia ze szczególną formą fabularnej przestrzeni. Bodor opisuje miejsca, które nie istnieją w rzeczywistości pozatekstowej, nadając im jednak nazwy, które stają się rodzajem wskazówki, podpowiedzi. Czytelnik z łatwością może dekodować nazwy przygranicznych terenów opisywanych w tej twórczości. Bodor opiera swój koncept także na fiozofii wpisanej w zaburzenie cyklicznych procesów przyrody, metaforach totalitarnego świata, byciu wiecznym tułaczem.
The article presents an analysis of the spatial conception in the works of Ádam Bodor (The Sinistra Zone, The Archbishop visit). The construction of the novels written by the Hungarian writer depicts that in this novel there appears a particular story space. Bodor describes places, which didn’t exist in external reality. He also gives them names which constitute a type of hint. The readership can easily decode the names of the borderlands. The writer constructs these ideas based on his own philosophy which is connected with perturbations of the cyclical processes of nature, metaphors of the totalitarian world but also being the eternal Wanderer. 
Źródło:
Porównania; 2012, 11; 101-110
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ucieczka z utopii w historię: Mińsk Artura Klinaua
The Escape from Utopia to History. Artur Klinau’s Minsk
Autorzy:
Pálfalvi, Lajos
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182352.pdf
Data publikacji:
2014-11-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Artur Klinau
Minsk
utopia
Russian colonialism
Belarusian identity
Mińsk
rosyjski kolonializm
tożsamość białoruska
Opis:
Artur Klinau przedstawia rodzime miasto w ujęciu klasycznej utopii campanellowskiej. W dwóch wiekach historii kolonialnej Mińsk był tylko jedną z licznych planet, krążących wokół Moskwy, gdzie komunistyczne dzieci śpiewały hymn o słońcu: Пусть всегда будет солнце. Twórcy utopii pozbawili Mińsk historii, w ten sposób nie pozostało nic w przestrzeni miejskiej, co mogłoby przeszkodzić w realizacji projektu. Miasto Słońca było częścią ogromnej kompozycji eurazyjskiej, budowanej jako łuk triumfalny, wrota prowadzące do Moskwy. Solarna symbolika władzy przywodzi na myśl wschodnią autokrację. Miasto przypomina Persepolis, centrum sakralne, które władca odwiedza podczas równonocy wiosennej, przyjmując hołd poddanych. Ciąg pałaców Mińska wygląda jak dwa rzędy dekoracji. Jeśli chcielibyśmy opisać Prospekt za pomocą postmodernistycznej terminologii architektonicznej, dobrze posłuży nam w tym celu klasyczny przykład Las Vegas, podany przez Roberta Venturiego. Ciąg pałaców tak samo oddziela się od otoczenia, jak commercial strip od pustyni. Z tego świata iluzji bohater ucieka do historii prekolonialnej.
Artur Klinau describes his home town like Capanella’s classic utopia. During the two centuries of colonial history Minsk was only one of the several planets orbiting around Moscow, the city where communist children sang their Anthem to the Sun: Пусть всегда будет солнце. The creators of the utopia had deprived Minsk of its history, therefore the city no longer possessed anything thatcould have stopped the project. Sun City was part of an enormous Eurasian composition. It wasbuilt as a triumphal arch, as a gate to Moscow. The solar symbol of power reminds us of orientaldespotism. It recalls Persepolis, the sacred centre visited by the emperor at the time of the vernalequinox to receive the dependents’ homage. The two rows of palaces in Minsk look like decoration of a scenery. Using the terminology of postmodern architecture, the Prospect might be properly described with Robert Venturi’ classical instance of Las Vegas. The two rows of palaces stand out of their environment just like the commercial strip stands in contrast to the desert. The protagonist runs away from this world of illusions to the precolonial history.
Źródło:
Porównania; 2014, 14; 207-220
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość w obrazach. Wokół "Leksykonu miast intymnych" Jurija Andruchowycza
Identity Closed in Images. On Leksykon Miast Intymnych [intimate Towns Lexicon] by Juriy Andrukhovych
Autorzy:
Czyżak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182403.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
identity
Ukraine
town
Central-Eastern Europe
tożsamość
Ukraina
miasto
Europa Środkowa i Wschodni
Opis:
Artykuł zawiera interpretację nietypowej książki Jurija Andruchowycza, wydanej w roku 2011, a zatytułowanej Leksykon miast intymnych. Autor postanowił ułożyć swoje wspomnienia w alfabetycznym porządku łącząc je z opisami miast, które odwiedzał w ciągu całego życia. Ten koncept umożliwił pisarzowi nie tylko stworzenie obrazów poznanych miast, ale także wizji historycznych i kulturowych przemian w Europie Środkowej i Wschodniej. Głównym celem Andruchowycza okazało się wykreowanie wizji własnej ojczyzny, przede wszystkim w czasach transformacji ustrojowej. Ukraińskie postawy narodowe i zmieniające się poczucie tożsamości w „młodym” państwie, narodzie i społeczności są najważniejszym tematem tego niezwykłego, prywatnego leksykonu. Wyrazista i pełna wizja została złożona z intymnych wspomnień oraz osobistych spostrzeżeń i rozpoznań.
The article contains an interpretation of the atypical book written by Juriy Andruchovych in 2011 titled Leksykon miast intymnych (Intimate towns lexicon). The author decided to set his recollections in the alphabetical order by connecting all of the memories with descriptions of cities he had visited during his whole life. This idea enabled the writer not only to create pictures of the visited towns but also to describe the historical and cultural transformation of Central and Eastern Europe. Andruchovych was mostly interested in briging to life a picture of his own homeland, Ukraine, especially during the post-communist transitions. Ukrainian national attitudes and the changeable identity of his “young” State, nation and community are the most important themes of that unusual private lexicon. This image, distinct and solid, is composed of extremely intimate remembrances and informal opinions and recognitions
Źródło:
Porównania; 2014, 15; 245-255
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wiek przebrania” w powieściach historycznych Petera Ackroyda
„The Age of Disguise” in Peter Ackroyd’s Historical Novels
Autorzy:
Lipski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182972.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Peter Ackroyd
the eighteenth century
disguise
masquerade
identity
XVIII wiek
przebranie
maskarada
tożsamość
Opis:
Znamienną cechą twórczości Petera Ackroyda jest wyraźne zespolenie powieściopisarstwa z popularną historiografią, czego przejawem jest niezmienne zainteresowanie autora formą powieści historycznej. Teksty, którym poświęcony jest niniejszy artykuł – Hawksmoor (1985), Chatterton (1987), The Lambs of London (2004) – podejmują próbę kreatywnej rekonstrukcji niektórych istotnych wydarzeń XVIII wieku. Powracające tematy, typy postaci oraz warstwa ideowa w wymienionych utworach wynikają z koncepcji tego stulecia jako „wieku przebrania” („the Age of Disguise”). Metafora przebrania trafnie ilustruje specyfikę czasu, w którym delfickie zawołanie „poznaj samego siebie” nabrało nowego wymiaru. Przeprowadzona w artykule analiza, oparta na koncepcjach nowego historyzmu oraz teorii postmodernistycznej powieści historycznej, pokazuje, że Ackroydowska wizja XVIII wieku koresponduje z takim właśnie postrzeganiem tego stulecia.
Peter Ackroyd’s literary output is characterised by a clear interrelationship between fiction and popular historiography. This is best manifested in his unwavering interest in the form of the historical novel. The present article is devoted to the three novels which creatively reconstruct selected events of the eighteenth century: Hawksmoor (1985), Chatterton (1987) and The Lambs of London (2004). It is argued that the recurrent themes, characters and ideas result from Ackroyd’s understanding of the century as “the Age of Disguise”. The metaphor of disguise accurately renders the specificity of the time when the Delphic precept “know then thyself” was taking on a new dimension. Informed by New Historicism and the theory of the postmodern historical novel, the following article demonstrates that Ackroyd’s vision of the eighteenth century corresponds with this approach to the period.
Źródło:
Porównania; 2016, 19; 99-113
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SARMATYZM – PROJEKT NIEDOKOŃCZONY?
SARMATISM – AN UNFINISHED PROJECT?
Autorzy:
Nakoneczny, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911627.pdf
Data publikacji:
2018-08-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sarmatism
postcolonial studies
Polish identity
Ewa Thompson
Jan Sowa
sarmatyzm
badania postkolonialne
polska tożsamość
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie aplikowalności sarmatyzmu, jego ideologii, wrażliwości i obyczajowości etc., do współczesnego polskiego dyskursu tożsamościowego. Odniesieniem dla podjętych rozważań są głównie prace Ewy Thompson i Jana Sowy. Naczelna idea artykułu wyraża się w przekonaniu, że traktowanie sarmatyzmu jako projektu autonomicznego (Thompson) bądź jako formy tożsamości, którą da się zrestytuować (neosarmatyzm), jawi się jako bezcelowe. Każda (re)interpretacja sarmatyzmu powinna być obliczona na realizację w ramach określonej celowości (kultura artystyczna, dyskurs akademicki etc.).
The article addresses the problem of the applicability of sarmatism, its ideology, sensitivity, lifestyle, etc., to the contemporary Polish identity discourse. The reference for the considerations is mainly the works of Jan Sowa and Ewa Thompson. The main idea of the article is that the treatment of sarmatism either as an autonomous project (Thompson) or as a recoverable identity (neosarmatism) is impossible and pointless. Any (re)interpretation of sarmatism should take into account the specific purposefulness that can be realized in a specific field (artistic culture, academic discourse, etc.).
Źródło:
Porównania; 2017, 21, 2
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
FANTAZMAT ZREALIZOWANY A POSTKOLONIALNY WSTYD – POLSKIE NARRACJE MIGRACYJNE NA WYSPACH BRYTYJSKICH
A FANTASY COMING TO LIFE AND THE POSTCOLONIAL SHAME – POLISH MIGRATION NARRATION IN THE BRITISH ISLES.
Autorzy:
Jaremek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911873.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
post-colonialism
Polish contemporary migration literature
identity
shame
postkolonializm
współczesna polska literatura migracyjna
tożsamość
wstyd
Opis:
Magdalena Jaremek, FANTAZMAT ZREALIZOWANY A POSTKOLONIALNY WSTYD – POLSKIE NARRACJE MIGRACYJNE NA WYSPACH BRYTYJSKICH. „PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. T. XXIV, S. 163-174. ISSN 1733-165X. Przedmiotem artykułu są wybrane polskie narracje migracyjne powstające na Wyspach Brytyjskich po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej. Autorka analizuje tę prozę przez pryzmat psychoanalizy i teorii postkolonialnej. Szczególnie zwraca uwagę na stosowalność kategorii „hegemona zastępczego”, zaproponowanej przez Ewę M. Thompson. Historia Polski od czasu rozbiorów po późne lata komunizmu stwarzała warunki, które sprzyjały wciąż ponawianemu doznawaniu przez członków podbitej populacji wstydu i upokorzenia. Odcisnęło to trwały ślad na psychice polskiego podmiotu, który uciekał w utopijne wyobrażenia na temat Zachodu. Przemiany społeczne, między innymi globalizacja i otwarcie granic, sprzyjały masowej migracji Polaków na Wyspy Brytyjskie. Tym samym fantazmat został zrealizowany – polski postkolonialny podmiot, znalazłszy się w wymarzonym miejscu, mógł dokonać konfrontacji oczekiwań z rzeczywistością. W referacie autorka poszukuje odpowiedzi na pytanie o to, w jakiej mierze w narracjach polskich migrantów na Wyspach Brytyjskich postkolonialny resentyment, ufundowany na „pamięci ofiary” i wzmagany aktualnymi doznaniami wstydu, upokorzenia i onieśmielenia w miejscu przemieszczenia, determinuje kształtowanietożsamości podmiotu wypowiedzi.
Magdalena Jaremek, A FANTASY COMING TO LIFE AND THE POSTCOLONIAL SHAME – POLISH MIGRATION NARRATION IN THE BRITISH ISLES. “PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. Vol. XXIV, P. 163-174. ISSN 1733-165X. The article concerns Polish contemporary migration narratives in the British Isles after Poland’s accession to the European Union. The author analyses selected novels and short stories through the prism of psychoanalysis and postcolonial theory, utilizing the concept of ‘surrogate hegemon’ proposed by Ewa M. Thompson. From the partitions in the late 1700s until the demise of communism in 1989, the conquered Polish population repeatedly experienced shame and humiliation. These experiences left an indelible mark on the minds of numerous Poles who drifted off into the fantasy of the idealized West. Social changes, such as globalization and open borders, fostered the translocation of a large number of predominantly young and middle-aged Poles to the British Isles. Thus, the fantasy has come true, yet bringing about unexpected results: Polish postcolonial subject, having reached the dream location, was eventually given opportunity to confront their utopian expectations with harsh reality. The author seeks an answer to the question how postcolonial resentment, founded on the victim’s memory and further intensified by present experiences of embarrassment and intimidation in the migrant destination society, influences the subject’s identity.
Źródło:
Porównania; 2019, 24, 1; 163-174
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka postkolonialna, literacka aksjologia, literatura serbska
Postcolonial Critique, Literal Axiology, Serbian Literature
Autorzy:
Vladusić, Slobodan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179526.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postcolonial critique
axiology
Megalopolis
national literature
hybrid identity
krytyka postkolonialna
aksjologia
literatura narodowa
tożsamość hybrydyczna
Opis:
W pracy analizowana jest zależność między założeniami aksjologicznymi krytyki postkolonialneja kryteriami wartościującymi, przyjętymi w opisie literatury. Główna teza tekstu głosi, żebadania postkolonialne, uznające obecne w literaturze współczesnej kryteria wartościujące jakorepresywne w sensie politycznym, jednocześnie same przyjmują kryteria zaangażowania politycznego, jako relewantne narzędzie służące ocenie wartości tekstu literackiego. W części końcowej pracy przedstawiono rozważania poświęcone wpływowi specyfiki badań postkolonialnychna stan literatury i krytyki literackiej. Przedstawiono tu trzy wnioski: 1) literatura serbskamusi się stać literaturą hybrydyczną, aby mogła się przyjąć na gruncie postkolonialnej koncepcjiliteratury, co oznacza, że powinna się wyzbyć swojego narodowego przedznaku; 2) postkolonialnakoncepcja literatury zainicjuje w literaturze serbskiej przesunięcia tematyczne na korzyśćsytuacji hybrydycznych – czyli afirmacji Megalopolis ze strony przybyszów z prowincji; 3) koncepcja literatury postkolonialnej doprowadzi do zideologizowania krytyki literackiej za pośrednictwem fenomenu krytyki inkwizycyjnej, czyli takiej, której punkt wyjścia stanowi aprioryczna niższość moralna tekstu literackiego.
This work ana-lyses the relationship between axiological setups of postcolonial critique and virtue criteria set up by modern literature. The essential thesis is that postcolonial studies criticize the virtue crite-ria of modern literature as politically repressive, while at the same time they themselves estab-lish the criterion of political activism as a relevant criterion for valuing the worth of literary work. In conclusion of this work, the analysis is focused on the repercussions of this feature of postcolonial studies and their effect on modern Serbian literature and critique practice. Three conclusions are derived: 1. Serbian literature in order to be accepted within the domain of the postcolonial concept of literature has to become a hybrid literature, thus it has to denounce its national prefix 2. The postcolonial concept is going to initiate a thematic shift within Serbian literature to direction of thematic hybrid situation – affirmation of Megalopolis by newcomers from the countryside 3. The concept of postcolonial literature is going to lead to ideology of literal critics via the phenomenon of critique inquisition: critique that derives from a priori moral inferiority of literal text.
Źródło:
Porównania; 2015, 16; 47-56
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czarno-złota tożsamość. Kaszubocentryczne periodyki „Tatczëzna” i „Òdroda”
Black and Gold Identity. „Tatczëzna” and „Òdroda” as Kashubian-Centric Magazines
Autorzy:
Kalinowski, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182321.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kashubian literature
Kashubian newspapers
cultural identity
language minority
literatura kaszubska
prasa kaszubska
tożsamość kulturowa
mniejszość językowa
Opis:
Rok 1989 i zmiany polityczne oraz społeczne w Polsce przyniosły duże możliwościrozwoju języka i kultury kaszubskiej. Jednym z przejawów tego faktu było pojawienie sięw 1990 roku czasopisma „Tatczëzna”. Pismo wychodziło zaledwie przez rok, będąc inicjatywąwydawniczą młodych ludzi, studentów trójmiejskich uczelni, którzy postanowili swą działalnością krzewić kaszubską podmiotowość społeczną. W decyzji o założeniu periodyku stawiali na świeżość swojego spojrzenia, emocjonalny autentyzm oraz chęć dotarcia do możliwie szerokiego środowiska Kaszubów. Inne z pism – „Òdroda” – to kaszubskojęzyczny miesięcznik istniejący od końca 1999 roku do stycznia 2006 roku. Powstanie pisma było wynikiem dyskusji nad kwestią tożsamości i narodowości kaszubskiej. W sensie głoszonych poglądów miało wymiar radykalny, zgłaszając postulaty polityczne, administracyjne i edukacyjne. Były one prezentowane z dużo większym żarem i z silniejszym ładunkiem emocji, aniżeli robiono to w głównym periodyku Kaszub o Pomorza ‒ „Pomeranii”. Na przykładzie zawartości „Tatczëzny” i „Òdrody” można zaobserwować proces wybijania się samoświadomości kaszubskiej z przestrzeni dotychczas sterowanej ideologiczną cenzurą polityczną ku coraz większej podmiotowości. Animatorzy analizowanych periodyków podjęli zadania wcześniej już realizowane przed liderów ruchu kaszubskiej tożsamości, teraz jednak wyrażali je dobitniej, nawet z pewnym radykalizmem. Za pośrednictwem publicystyki szukali możliwie dużego społecznego i politycznego wsparcia dla swoich idei, co zakończyło się częściowym sukcesem.
The year 1989 and the political and social changes in Poland of that time brought great opportunities of developing a language and culture for the Kashubian cultural tradition. A manifestation of this fact was the appearance in 1990 of the magazine „Tatczëzna”. Itwas issued for only a year as an editorial initiative of young people, the students of Tri-City universities who had decided to promote the Kashubian social subjectivity. On deciding to start the journal they gave priorities to freshness of their views, emotional authenticity and a desire to reach the possibly widest Kashubian environment. Other periodical – „Òdroda” was a monthly magazine written in Kashubian, which existed since the end of 1999 to January 2006. It came into being as a result of discussions on the issue of the Kashubian identity and nationality. It was radical in terms of expressed ideas, propounding political, administrative and educational proposals. They were announced with much greater zeal and a stronger emotional load than in the main Kashubian and Pomeranian journal – „Pomerania”. For example, through the content of „Tatczëzna” and „Òdroda” one can observe a process of Kashubian self-awareness towards ever greater subjectivity emerging from the space previously controlled by ideological and political censorship. The creators of the above analyzed periodicals took the tasks previously undertaken by the leaders of the Kashubian identity movement, but now expressed them forcefully, even with a certain type of radicalism. Through the medium of publications they were seeking the greatest possible social and political support for their ideas, in which they succeeded only partially.
Źródło:
Porównania; 2014, 14; 137-150
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Litwa i tożsamość. Miłosz i Miłosz o potrzebie „określonego miejsca na ziemi”
Lithuania and Identity. Miłosz and Miłosz About the Need of “a Defined Place on Earth”
Autorzy:
Stankowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182990.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Oskar Władysław Miłosz
Czesław Miłosz
questioned identity
private motherland myth
Lithuania
zakwestionowana tożsamość
mit ojczyzny prywatnej
Litwa
Opis:
Szkic poświęcony jest problematyce tożsamości, zakwestionowanej przez historię i nowoczesną myśl filozoficzną oraz próbom jej potwierdzania i odbudowywania w myśli dwu poetów i eseistów ubiegłego stulecia: Czesława Miłosza i jego starszego kuzyna, francuskiego liryka – Oskara Władysława Miłosza. Zarówno autor Confession de Lumuel, jak i twórca Ziemi Ulro budują paralelę między filozoficznym planem utraty tożsamości i historycznym rozpadem„ojczyzny prywatnej”. Obaj twórcy pierwszą stratę przedstawiają jako wynik wyparcia z dwudziestowiecznych dyskursów tradycyjnych pojęć metafizycznych i wyobraźni mitycznej. Drugą, poświadczaną w ich konkretnych biografiach losem emigracyjnych wygnańców, „podróżnych świata”, postrzegają jako analogon owej pierwotnej, filozoficznie ujmowanej alienacji człowieka w czasie i przestrzeni. Zarówno francuski symbolista, jak i polski poeta próbują poddać swe wykorzenienie, eo ipso zakwestionowaną tożsamość, terapii, odwołując się do wspólnej obu„ojczyzny prywatnej” – doliny Niewiaży. Pierwszy swą „nagle odnalezioną »litewskość«” potwierdza czynem. Drugi rozwija w pisanych przez siebie wierszach i eseistycznych komentarzach mit „mistycznej Litwy”.
The draft concerns the problem of identity questioned by history and the modern philosophical view, as well as an attempt to confirm it and rebuild it in accordance with the idea of two poets and essayists of the last century: Czesław Miłosz and his older cousin, a French lyric poet – Oskar Władysław Miłosz. Both the author of Confession de Lumuel, and the author of The Land of Ulro build a parallel between a philosophical plan of the loss of identity and a historical breakdown of “private motherland”. Both authors present the first loss as the result of expulsion of traditional metaphysical concepts and mythological imagination from the discourses of the 20th century. The other one, confirmed in their own biographies by the fate of the emigrants, “the travelers of the world”, is perceived as the analogue of the primary, expressed in a philosophical manner, alienation of a human being in time and space. Both the French symbolist and the Polish poet make an attempt to subject their eradication, eo ipso questioned identity, to therapy, referring to “private motherland” – Niewiaża valley. The first one confirms his “suddenly found »lithuanianism«” with action. The other one elaborates on the myth of “mystical Lithuania” in his poems and essays. 
Źródło:
Porównania; 2013, 12; 43-53
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies