Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Postcolonial studies" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Siedmiogród we współczesnym filmie węgierskim. Figury (auto)kolonizacji
    Transylvania in the Contemporary Hungarian Cinematography. The Figures of (auto)colonisation
    Autorzy:
    Muga, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182030.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Transylvania
    Trianon
    Hungarian film
    postcolonial studies
    Siedmiogród
    film węgierski
    postkolonializm
    Opis:
    Po roku 1989 na Węgrzech odżyły wytłumione w czasach komunizmu resentymenty, będącespadkiem po historycznym okresie dominacji narodu węgierskiego nad terytorium KrólestwaWęgier sprzed traktatu w Trianon. Eksplozja bolesnej, zbiorowej pamięci imperialnej Węgrówzaowocowała próbami symbolicznej, neokolonialnej restytucji utraconych ziem. Narodowetęsknoty uwidoczniły się szczególnie jaskrawo w specyficznych, wartościujących przedstawieniachrumuńskiego Siedmiogrodu, chętnie eksplorowanego we współczesnym kinie węgierskim.Analiza najnowszych filmów usytuowanych w Transylwanii, ma na celu odsłonięcie środków wyrazu, służących mentalnemu upodrzędnieniu owego regionu.
    The Hungarian resentiments which were the result of the historic domination of the Hungarian nation over the territories of the Kingdom of Hungary before the treaty of Trianon, muted during the communist times, revived after 1989. The explosion of a painful collective memory of imperial Hungary resulted in symbolic neocolonial attempts at restoring the lost lands. The nostalgia is particularly visible in the valuative images of the Romanian Transylvania which is eagerly explored in the contemporary Hungarian cinema. The analysis of the newest films whose location was in Transylvania, is aimed at revealing the means of expression used to mentally objectify this region.
    Źródło:
    Porównania; 2013, 13; 179-189
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akademicki kolonializm. Sytuacja holocaust studies w Polsce
    Academic Colonialism. Holocaust Studies in Poland
    Autorzy:
    Wolski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179721.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Holocaust literature
    comparative studies
    postcolonial studies
    literatura Zagłady
    badania porównawcze
    badania postkolonialne
    Opis:
    Polskie badania nad literaturą Zagłady toczą się od dawna, dyscypliną stały się jednak niedawno. Nie jest to jedynie wynikiem późnego wykształcenia się instytucjonalnych ram tego nurtu badań, ale przede wszystkim jego zanurzenia w innych nurtach, np. w badaniach nad „literaturą wojny i okupacji”. Przekształcanie się polskiego literaturoznawstwa zajmującego się m.in. Holocaustemw literaturoznawstwo holocaustowe, tj. Holcaust studies, zachodziło przy tym w otoczeniuuformowanej już gdzie indziej – w tym przede wszystkim w USA – dyscypliny. Paradokswspółczesnego etapu formowania się tego obszaru badań w Polsce polega więc na tym, żeprzyjmuje ono z zewnątrz wzorce, które istnieją w nim już od dawna. Proces ten w niniejszymtekście nazywam akademickim (auto)kolonializmem i wskazuję jego najważniejsze cechy.
    The study of the Holocaust literature in Poland goes a long way back but as a separate discipline it has existed for a very short time. This is mostly due to the fact that until recently it had been part of other fields of study, including, mostly, war literature. A specific feature of this process is that the transformation from literary studies dealing with the Holocaust as one of the themes of proper Holocaust (literary) studies in Poland has been developing under strong influence of foreign – mainly American – Holocaust studies as an already evolved discipline. Therefore, Polish Holocaust studies have practically assumed the shape it has already had, but under a different name. In the paper I call this process academic (auto)colonialism and make an attempt to indicate its core features.
    Źródło:
    Porównania; 2013, 13; 81-91
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestrzenie kontestacji w twórczości Bohumila Hrabala, Mirona Białoszewskiego i Wolfganga Hilbiga
    The Spaces of Contestation in The Works of Bohumil Hrabal, Miron Białoszewski and Wolfgang Hilbig
    Autorzy:
    Kledzik, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179247.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    spatial turn
    postcolonial studies
    Bohumil Hrabal
    Miron Białoszewski
    Wolfgang Hilbig
    postkolonializm
    Opis:
    Artykuł referuje stan badań nad przestrzenią w literaturze, poczynając od ustaleń strukturalistów, przez semiotykę, po antropologię i spatial turn. Stawia tezę, że współczesny powrót przestrzeni w badaniach literaturoznawczych jest spowodowany popularnością teorii postkolonialnej. Autorka do dotychczasowych reinterpretacji postkolonialnych w badaniach nad literaturą środkowoeuropejską dołącza grupę tekstów powstałych w lub w odniesieniu do czasów socjalistycznych. Omówione teksty autorstwa Bohumila Hrabala, Mirona Białoszewskiego i Wolfganga Hilbiga przy użyciu stylistyki karnawału kreują różne przestrzenie kontestacji oficjalnego dyskursu o subwersywnym potencjale: knajpę, dworce i bazary oraz świat podziemnego Berlina.
    The article reports the state of research on the space in literature, starting with the findings of the structuralists, through semiotics, to anthropology and the spatial turn. It argues that the modern return of the space took place due to the popularity of the post-colonial theory in literary studies. The author adds a group of texts created in or in relation to the socialist’ times to the existing post-colonial interpretations of the Central European culture. The texts by Bohumil Hrabal, Miron Białoszewski and Wolfgang Hilbig, discussed using the carnival stylistics, create different spaces of contestation of the official discourse, which posses a subversive potential: a pub, railway stations and bazaars and the underground world of Berlin.
    Źródło:
    Porównania; 2012, 11; 233-246
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architektura w okresie postkolonialnym
    Architecture in the Period of Postcolonialism
    Autorzy:
    Žilka, Tibor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179651.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    architecture
    postcolonial studies
    functionalism
    mansion
    Trenčianske Teplice
    architektura
    postkolonializm
    funkcjonalizm
    dwór
    Opis:
    W Europie Środkowej w czasie totalitaryzmu rozebrano wiele ważnych zabytków architektonicznych. Tendencja ta utrzymuje się także w epoce postkolonialnej, choć przyczyny takiego postępowania są zupełnie inne. Na Słowacji nie ma problemu z dostępem do zabytków, jednak wiele osób nie przywiązuje wagi do ich wartości artystycznej. Dziedzictwo architektoniczne jest więc nierzadko bezmyślnie niszczone, mimo że wcześniej pełniło różnorodne, istotne funkcje. Szczególnie widoczne jest to na przykładzie domu uzdrowiskowego Machnáč (1932) i basenu „Zielona żaba” – „Zelená žaba” (1937). Maison Machnáč zaprojektował architekt Jaromír Krejcar z Pragi, a „Zieloną żabę” architekt z Brna – Bohuslav Fuchs. Projekt „Zielonej żaby”, przez wzgląd na poziom artystycznej niepowtarzalności i oryginalności, ma wartość ponadnarodową, co jednak nie skłania obecnego właściciela do przywrócenia obiektowi jego pierwotnego stanu.
    In the period of totalitarianism in Central Europe many important architectural monuments were demolished. This trend continues in the post-colonial era, although due to other causes. In Slovakia individuals access the sights very easily, but as their relationship to the artistic value is nonexistent, the architectural heritage is frequently destroyed though it used to have different important functions. This is particularly visible on the examples of the bath house Machnáč (1932) and the pool “Green frog” – Zelená žaba (1937). Maison Machnáč was designed by the architect Jaromir Krejcar from Prague, whereas Green frog by Bohuslav Fuchs, the architect from Brno. Poll Green frog with its unique-ness and artistic level goes beyond Slovakia. Nonetheless, the current owner does not want to restore it to its original condition.
    Źródło:
    Porównania; 2015, 17; 77-90
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postcolonial studies in Slovakia and Hungary
    Studia postkolonialne na Słowacji i Węgrzech
    Autorzy:
    Kušnir, Jaroslav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179622.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    postcolonial studies in Slovakia
    postcolonial studies in Hungary
    postcolonialism
    literary studies
    postcolonial theories
    Central and East Europe
    studia postkolonialne na Słowacji
    studia postkolonialne na Węgrzech
    studia literaturoznawcze
    studia postkolonialne
    Europa Centralna i Wschodnia
    Opis:
    This overview article analyses the research in the field of postcolonial studies in Slovakia and Hungary and its institutional repre-sentation in both countries. The author of this article argues that in both countries the postcolo-nial theories have been mostly applied to the study of Irish,Canadian, Australian, and African literatures and cultures and mostly by scholars based at the universities’ English Departments; that the application of postcolonial theories in the study of both Slovak and Hungarian litera-tures and cultures have been rather marginal; and that a research in this field has rather been based outside English departments.
    Przeglądowy artykuł analizuje badania na polu studiów postkolonialnych na Słowacji i Węgrzech oraz ich instytucjonalne re-prezentacje w tych krajach. Autor artykułu argumentuje, że w obu krajach postkolonialne teorie zostały zastosowane głównie do badań nad literaturą oraz kulturą irlandzką, kanadyjską, au-stralijską i afrykańską, przede wszystkim przez badaczy działających w uniwersyteckich insty-tutach anglistyki. Aplikowanie postkolonialnych teorii do badań nad literaturą słowacką i wę-gierską jest działaniem raczej marginalnym i dokonuje się poza sferą anglistyki.
    Źródło:
    Porównania; 2015, 17; 245-252
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    NEOPOGANIZM JAKO ZAGADNIENIE POSTKOLONIALNE. KONTEKST POLSKI
    NEOPOGANISM AS A POSTCOLONIAL ISSUE. THE POLISH CONTEXT
    Autorzy:
    Nakoneczny, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911728.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-12
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    neopaganism
    postcolonial studies
    identity
    Christianity
    Polska
    neopoganizm
    studia postkolonialne
    tożsamość
    chrześcijaństwo
    Polska
    Opis:
    Neopoganizm postrzegany jest zwykle jako zjawisko marginalne pod względem skali społecznegooddziaływania. Rzutuje to nie tylko na atrakcyjność jego praktyk, ale również na kwestię nośnościeksponowanych w nim treści światopoglądowych. W artykule podjęta została próba ukazanianeopoganizmu w szerszej perspektywie historyczno-kulturowej, uwzględniającej tak ogólnezagadnienia jak tożsamość kulturowa czy kultura pamięci. Autor stawia przy tym pytanie, czyneopoganizm, z jego marginalnością i utopijnością, można uznać za zjawisko wpisujące się w problematykę postkolonialną (postzależnościową). Uważa, że w przypadku takich krajów jak Polska neopogański konstruktywizm może być traktowany jako sensowna próba poszerzenia bazy symbolicznych odniesień dla refleksji nad własnym usytuowaniem na osi centrum – peryferie.
    Neopaganism is usually perceived as a marginal phenomenon in terms of the scale of social impact. It not only affects the attractiveness of its practices, but also the question of the load-bearing capacity of the world-outlooks exhibited in it. The article attempts to show neopaganism in a broader historical and cultural perspective, taking into account such general issues as cultural identity or memory culture. The author asks the question whether neo-paganism, with its marginality and utopianism, can be considered as a phenomenon inherent in postcolonial (post-dependence) problems. He believes that in the case of countries such as Poland, neopagan constructivism can be treated as a sensible attempt to broaden the base of symbolic references for reflection about its own location on the center-periphery axis.
    Źródło:
    Porównania; 2018, 22, 1; 91-106
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Materialne ślady minionej zależności i ich współczesne odczytanie w przestrzeni miejskiej Szczecina
    Material Traces of Past Dependency and its Contemporary Reading in The Urban Space of Szczecin
    Autorzy:
    Praczyk, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179633.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    postcolonial studies
    colonialism
    urban space
    Szczecin
    architecture
    postkolonializm
    kolonializm
    przestrzeń miejska
    architektura
    Opis:
    Artykuł omawia kwestie relacji polsko-niemieckich oraz polsko-radzieckich w perspektywie kolonialnej i postkolonialnej, w kontekście przestrzeni miejskiej Szczecina. Zastosowanie narzędzi badawczych dostarczanych przez krytykę postkolo-nialną rzuca nowe światło na krajobraz kulturowy miasta i pozwala wydobyć jego specyficzną, pograniczną tożsamość. Decyzje dotyczące tego, co i w jaki sposób odbudowywano w mieście, które po zakończeniu II wojny światowej jako polskie, znalazło się w radzieckiej strefie wpły-wów, były bardzo wieloznaczne. Odbudowa Szczecina sytuująca się między niemieckim dzie-dzictwem a balastem radzieckiej zależności powodowała szereg trudności w oswojeniu miasta przez zasiedlających je Polaków oraz wpłynęła na wytworzenie odrębnych mechanizmów umożliwiających zakorzenienie w nim oraz utożsamienie się z jego miejską tkanką.
    The article deals with the question of Polish-German and Polish-Soviet relations from the colonial and postcolonial perspective in the context of the urban space of Szczecin. The application of theoretical categories provided by the postcolonial studies helps to perceive the cultural landscape of the city in a different way and enables to bring out its specificity and border condition. Decisions concerning what was to be rebuilt and the way it was to be rebuilt in the city after World War II, which became Polish but situated in the area of the soviet influence, were multidimensional. The reconstruction of the city had to be defined some-where between the German heritage and the ballast of the soviet domination. In consequence this situation caused many difficulties both in the process of growing accustomed to the city and in enabling the identification with its material, architectural texture by its new, Polish inhabitants.
    Źródło:
    Porównania; 2015, 17; 123-138
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SARMATYZM – PROJEKT NIEDOKOŃCZONY?
    SARMATISM – AN UNFINISHED PROJECT?
    Autorzy:
    Nakoneczny, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911627.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-28
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sarmatism
    postcolonial studies
    Polish identity
    Ewa Thompson
    Jan Sowa
    sarmatyzm
    badania postkolonialne
    polska tożsamość
    Opis:
    Artykuł podejmuje zagadnienie aplikowalności sarmatyzmu, jego ideologii, wrażliwości i obyczajowości etc., do współczesnego polskiego dyskursu tożsamościowego. Odniesieniem dla podjętych rozważań są głównie prace Ewy Thompson i Jana Sowy. Naczelna idea artykułu wyraża się w przekonaniu, że traktowanie sarmatyzmu jako projektu autonomicznego (Thompson) bądź jako formy tożsamości, którą da się zrestytuować (neosarmatyzm), jawi się jako bezcelowe. Każda (re)interpretacja sarmatyzmu powinna być obliczona na realizację w ramach określonej celowości (kultura artystyczna, dyskurs akademicki etc.).
    The article addresses the problem of the applicability of sarmatism, its ideology, sensitivity, lifestyle, etc., to the contemporary Polish identity discourse. The reference for the considerations is mainly the works of Jan Sowa and Ewa Thompson. The main idea of the article is that the treatment of sarmatism either as an autonomous project (Thompson) or as a recoverable identity (neosarmatism) is impossible and pointless. Any (re)interpretation of sarmatism should take into account the specific purposefulness that can be realized in a specific field (artistic culture, academic discourse, etc.).
    Źródło:
    Porównania; 2017, 21, 2
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Necessary fictions w polskiej prozie po 1989 roku
    Necessary Fictions in Polish Prose After 1989
    Autorzy:
    Kledzik, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182022.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    postcolonial studies
    sarmatism
    necessary fiction
    Polish fiction after 1989
    transformation
    postkolonializm
    sarmatyzm
    polska proza po 1989 roku
    transformacja
    Opis:
    Termin Homiego Bhabhy „necessary fictions” objawił polskim sympatykom teorii postkolonialnej Dariusz Skórczewski w polemice z Niesamowitą Słowiańszczyzną Marii Janion, nie zgadzając się z zaproponowaną przez badaczkę krytyką roli chrześcijaństwa w kształtowaniu polskiej tożsamości narodowej. Bhabha przekonuje, że istnieje inna droga reprezentacji podmiotu kolonialnego niż ta ufundowana na splocie realizmu i historyzmu – taka, która zakłada, że rzeczywistość nie jest „dana”, lecz „stworzona”, w oparciu o krytykę reprezentacji. „Necessary fiction” jest rodzajem „wytwarzania tradycji” osadzonej w historycznym, a także historycznoliterackim i kulturowym continuum. Wytycza obiektywny porządek rzeczy – tak historycznie, jak kulturowo – i w tym sensie opowiada o rzeczywistości, a nawet ją projektuje. Autorka przyjrzy się trzem sposobom konstruowania takiej fikcji ciągłości w polskiej literaturze i krytyce literackiej po 1989 roku: tropom słowiańskim, tropom sarmackim oraz dyskusji nad współmiernością przełomów politycznych 1918 i 1989 roku.Składnik „necessary fictions” –nakaz dziedziczenia postaw światopoglądowych – przestrzega Bhabha, może skutkować nie tylko ograniczeniem refleksji nad literaturą do kwestii pozaestetycznych, ale także zakonserwowaniem resentymentalnego kompleksu Zachodu.
    The term „necessary fiction” was presented to the Polish postcolonial theory followers by Dariusz Skórczewski in his polemic with Niesamowita Słowiańszczyzna by Maria Janion. He disagreed with Janion's vision of the role  of Christianity in forming the Polish national identity. Bhabha argues that there is another way of presenting the postcolonial subject than the one founded on the combination of realism and historicism the one, that assumes reality as given, but created on the basis of the criticism of representation. Necessary fiction is a way of „creating the tradition” based on historical, literary historical and cultural continuity. It shows the objective order of things – historically and culturally – and in this way it describes the reality and even designs it. The author observes three way of constructing such a fiction of continuity in the Polish prose and literary criticism after 1989: the Slavonic trail, the Sarmatian trail and the discussion about the similarities between political breakthroughs of 1918 and 1989. Bhabha warns that the component of „necessary fictions” – the imperative to pass down the values – may result not only with limiting literary criticism to nonaesthetic questions, but also with preserving the resentimental, Western complex.
    Źródło:
    Porównania; 2013, 13; 127-142
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyskurs maskulinistyczny literaturze ukraińskiej XX i początku XXI wieku. Wybrane aspekty projektu badawczego
    The Discourse of Masculinity in Ukrainian Literature of The 20 Th and 21 St Centuries. Selected Aspects of Research Project
    Autorzy:
    Marusiak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1185261.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ukrainian literature
    modernism
    postmodernism
    gender studies
    masculinity studies
    men’s studies
    postcolonial studies
    literatura ukraińska
    modernizm
    postmodernizm
    studia genderowe
    studia nad męskością
    studia postkolonialne
    Opis:
    Prezentowany tekst stanowi propozycję syntetycznego i wieloaspektowego zbadania i opisania wpływu modernistycznych i postmodernistycznych strategii dyskursu maskulinistycznego na konceptualizację i introwertyzację ukraińskiej tożsamości narodowo-kulturowej kreowanej na łamach literatury ukraińskiej XX – początku XXI wieku. Autorka artykułu uważa, iż maskulinizm w nowożytnej literaturze kraińskiej, rozumiany przez nią jako transgresyjny typ dyskursywnej krytycznej samoświadomości intelektualnej, bazującej zarówno na wartościach duchowych, jak i cielesnych, ukierunkowany jest na świadomy proces tworzenia postkolonialnego ukraińskiego charakteru narodowego oraz postkolonialnej ukraińskiej kultury i literatury narodowej, zabezpieczanych narodowym instynktem samoobrony.
    The present text proposes a synthetic and multi-dimensional investigation and description of the impact of modernist and postmodernist strategies of the discourse of masculinity in conceptualization and introvertisation of the Ukrainian national-cultural identity created by the Ukrainian literature of the 20th century and early 21st century. The author of the this text, considers that masculinity in modern Ukrainian literature, defined as a transgressive type of critical self-awareness of the intellectual discourse – based on spiritual, as well as corporeal, values – is aimed at the conscious process of creating the postcolonial national character and postcolonial Ukrainian culture and literature, as well as securing the national instinct of self-defense. 
    Źródło:
    Porównania; 2013, 12; 209-224
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O sofistyce współczesnego dyskursu humanistycznego - tradycje, postkolonialne uwikłania, konsekwencje
    On the Sophistry of A Modern Humanistsic Discourse – Traditions, Postcolonial Implications, Consequences
    Autorzy:
    Skwara, Marta
    Skwara, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182366.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    humanities
    postcolonial studies
    reception studies
    neopragmatism
    tropology
    sophistry
    postmodern discourse
    neostalinism
    humanistyka
    studia postkolonialne
    recepcja
    neopragmatyzm
    tropologia
    sofistyka
    dyskurs ponowoczesny
    neostalinizm
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza współczesnego dyskursu humanistycznego w Polsce, w którym szczególną rolę odgrywają: kondycja postkolonialna, trzecia sofistyka i zaplecze ideologiczne systemu komunistycznego. Miękkie przejścia od „starych” tez marksistowskich do „współczesnego” relatywizmu i, szerzej, postmodernizmu było możliwe między innym dzięki recepcji amerykańskiego neopragmatyzmu, a zwłaszcza poglądów etycznych Stanleya Fisha i Richarda Rorty’ego. Narzędzi językowych pomocnych w opisie zrelatywizowanego świata dostarczyła trzecia sofistyka (czyli współczesna wersja pierwszej sofistyki greckiej reprezentowanej przez Gorgiasza, czy Protogorasa). Autorzy stawiają tezę, że dziedzictwo sowieckiego kolonializmu sprawiło, iż ponowoczesny dyskurs polski zasadza się na manipulacjach wywodzących się z czasów stalinizmu. Nowy system i nowa ideologia wykorzystują stare chwyty wciąż głęboko tkwiące w świadomości uczestników publicznej debaty w Polsce.
    The aim of the article is an analysis of a contemporary humanistic Polish discourse in which three elements play specific roles: a postcolonial condition, the third sophistry and the ideological background of the communist system. A soft switch from “old” Marxist theses to “modern” relativism, and, in a broader sense, to postmodernism became possible inter alia due to the reception of American neopragmatism, especially Stanley Fish’s and Richard Rorty’s ethical views. The third sophistry (a modern version of the first sophistry represented by Gorgias and Protagoras) delivered helpful language tools for a description of the world which became relativistic. The authors of the article propose a thesis that the heritage of the Soviet colonialism resulted in such a version of postmodern Polish discourse that is based on manipulations dating back to Stalinism. The new system and new ideology have made use of the old tricks that are still deeply rooted in the mentality of the participants of the public debate in Poland.
    Źródło:
    Porównania; 2014, 15; 45-74
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gdzie jest miejsce dla Europy Środkowej i Wschodniej w przestrzeni postkolonialnej? Możliwe trajektorie podróży
    Is There a Place for Central-Eastern Europe in Postcolonial Space? Possibilities of Journey Trajectories
    Autorzy:
    Kołodziejczyk, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179705.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    postcolonial studies
    postcolonialism and Central-Eastern Europe
    globalisation
    cosmopolitism
    studia postkolonialne
    postkolonializm a Europa Środkowa i Wschodnia
    globalizacja
    kosmopolityzm
    Opis:
    W tekście zadaję pytanie o przydatność niektórych ustaleń postkolonialnych w zakresie teoretyzacji/konceptualizacji kultur, narodów i transformacji ustrojowych w Europie Środkowej i Wschodniej. Mniej interesuje mnie określanie adekwatności takich ustaleń, bardziej – badanie, jakie trajektorie można wytyczyć za pomocą takiego przekierowania wektorów postkolonialnych. Jesteśmy przyzwyczajeni do dyskutowania nad sensem i produktywnością dopasowywania postkolonialnych paradygmatów do Europy Środkowej i Wschodniej, podczas gdy równoczesne pytanie, jak takie odmiany paradygmatów postkolonialnych zachęcają do dalszej teoretyzacji regionu w szerszym kontekście globalnym, pozostaje bez odpowiedzi. Podczas gdy aplikowanie paradygmatów postkolonialnych do problematyki zależności, europejskiego/rosyjskiego/sowieckiego imperializmu, oporu antykomunistycznegoi transformacji postkomunistycznej okazało się produktywne i w pełni uzasadnione,a nawet – w wielu przypadkach – konieczne, trudno się oprzeć wrażeniu, że tej sytuacji brakuje kluczowej, szerszej ramy. Na przykład, jakie wyzwania stawia się studiom postkolonialnym w takich kontekstach? Jaki szczególny wkład te ustalenia mogą wnieść do debat na temat nowoczesności i jej peryferyjnych albo alternatywnych realizacji poza Zachodem? Jakie szanse dla jakich potencjalnie nowych, transnarodowych wspólnot i ekumen otwiera postkolonialna rekonfiguracja w myśleniu o Europie Środkowej i Wschodniej? Jakich form upamiętniania domaga się w kulturach pamięci późnej nowoczesności? Jak może zakwestionować europocentryczne lub zachodniocentryczne tropy współczesnych akademickich i politycznych dyskursów, ich strategii zawłaszczania, pominięć i opresji? W jaki sposób dialog może zastąpić monologiczność ofiar? Te i inne połączone z nimi pytania dotyczą w ostatecznej perspektywie umieszczenia tego regionu w krytycznych dyskursach globalizacji.
    I ask in my article a question about the usability of some postcolonial developments in theorizing/conceptualizing Central and Eastern European cultures, nations and postcommunist transitions. I am less interested in evaluating the adequacy of such developments, and more in examining what trajectories can be forged by such redirection of postcolonial vectors. We are used to discussing the sense and productivity of given postcolonial paradigms into the Central and Eastern European contexts, however, the concomitant issue of how such inflections of postcolonialism encourage further theorization of the region in broaderglobal context remains largely untouched. While applying postcolonial paradigms to theproblems of dependence, European/Russian/Soviet imperialism, anti-communist resistance and postcommunist transformations has proved productive and truly justified, even necessary in many cases, it’s difficult not to have an impression that a crucial, larger framework is missing in such developments. For example, what challenges are posed to postcolonial studies in such uses? What particular contribution can be made in these developments to the discussions of modernity and its peripheral or alternative realizations outside the West? What possible new transnational solidarities and ecumenes does such postcolonial reconfiguration of thinking about Central and Eastern Europe promise? What forms of remembrance does it necessitate in memory cultures of late modernity? How can it challenge the Eurocentric or West-centric traits in contemporary academic and political discourses, their strategies of containment, omissions and repressions? How can a dialogue ensue from the above rather than a monologism of victimhood? These and other related questions ultimately concern the problem of locating the region in critical globalization discourses.
    Źródło:
    Porównania; 2013, 13; 9-27
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ironia postkolonialna. Język politycznej poprawności jako tworzywo literackie w polskiej prozie po 1989 r.
    Postcolonial Irony. The Language of Political Correctness as a Source of Polish Literary Fiction After 1989
    Autorzy:
    Kledzik, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182381.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    postcolonial studies
    irony
    political correctness
    hate speech
    polish prose after 1989
    postkolonializm
    ironia
    poprawność polityczna
    mowa nienawiści
    polska proza po 1989
    Opis:
    Artykuł stawia tezę, że literatura polska powstała po transformacji ustrojowej wchłonęła język licznych debat społecznych i obyczajowych, jakie przewijały się przez polską opinię publiczną przez dwadzieścia pięć lat demokracji – w tym nad fenomenem tzw. „politycznej poprawności”. Podstawową figurą retoryczną stosowaną w jej obronie przez troje pisarzy – Mariusza Sieniewicza, Artura Daniela Liskowackiego i Joannę Bator – jest ironiczny cytat mowy nienawiści. Autorka porównuje tę semantyczną woltę do klasycznego zjawiska postkolonialnej figury mimikry. W tym wypadku językiem kolonizatora byłby homogenizujący, etnocentryczny język reżimu komunistycznego. Literatura, której głównym bohaterem jest wykluczający, tworzący podziały język, stanowi dobre studium konstruowanych i demontowanych w nim tożsamości.
    The article argues that Polish post-1989 literature absorbed the language of numerous debates on controversial issues that have been present in the Polish public opinion for twenty-five years of democracy – including the phenomenon of the socalled “political correctness”. The basic rhetorical figure used in its defense by three writers – Mariusz Sieniewicz, Arthur Daniel Liskowacki and Joanna Bator – is an ironic quotation of hate speech. The author compares this phenomenon to the classic figure of post-colonial mimicry. In this case, the ethnocentric language of the communist regime would constitute the language of the colonizer. Literature, whose main character is the language of exclusion, provides a good study of how it helps constructing and dismantling the identity.
    Źródło:
    Porównania; 2014, 15; 133-152
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między kolonią a imperium. Miłosz i Dostojewski
    Between Empire and Colony. Miłosz and Dostoyevski
    Autorzy:
    Wedemann, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179321.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Central Europe
    Russian imperialism
    orientalism
    postcolonial studies
    Mikhail Bakhtin’s polyphony
    messianism
    Europa Środkowa
    rosyjski imperializm
    orientalizm
    badania postkolonialne
    Bachtinowska polifonia
    mesjanizm
    Opis:
    Refleksję Czesława Miłosza nad fenomenem twórczości Fiodora Dostojewskiego umieszcza autor w kontekście studiów postkolonialnych, zwracając uwagę na prekursorski charakter oraz komplementarność szkiców poety o literaturze rosyjskiej wobec analiz Ewy M. Thompson, przeprowadzonych w jej książce Imperial Knowledge. Russian Literature and Colonialism (tłum. pol. Trubadurzy imperium. Literatura rosyjska i kolonializm
    The author puts Czesław Miłosz’s reflection of the phenomenon of Dostoyevski’s works in the context of postcolonial studies. He draws the attention to the innovative character and complementarity of the poet’s essays on Russian literature which is different to the its analysis carried out by Ewa M. Thompson in ”Imperial Knowledge. Russian Literature and Colonialism”. 
    Źródło:
    Porównania; 2012, 10; 23-37
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Slavic but not Russian: invisible and mute
    Słowiański, ale nie Rosyjski: niewidzialny i milczący
    Autorzy:
    Thompson, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179514.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Slavic Studies in America
    postcolonial studies
    Central and Eastern European Studies
    politics of invisibility
    domination of Russian and Sovietology Studies
    slawistyka amerykańska
    studia postkolonialn
    Studia środkowo-wschodnioeuropejskie
    polityka marginalizowania
    dominacja studiów rosyjskich i sowietologicznych w Ameryce
    Opis:
    The paper argues that the non-Russian Slavic Studies at American universities exist only virtually. The number of non-Russian Slavic specialists is pitifully small and incommensurate with East Central Europe’s strategic location and cultural identity, while the generally accepted format of university hiring and firing perpetuates this state of affairs. Among characteristic instances is affirmative action concerning certain narrow areas of study, side by side with delayed action (or no action at all) in non-Germanic Central and Eastern European Studies; a pattern of not reviewing in professional journals books
    Referat stawia tezę, że w slawistyce amerykańskiej (mowa nie tylko o filologii, ale również o historii, socjologii i politologii), nierosyjskie narody i państwa słowiańskie są jedynie śladowo obecne. Przejawia się to m.in. w nikłej ilości naukowców, zajmujących się niegermańską Europą Środkową i Wschodnią; administracyjnym faworyzowaniem tych naukowców, którzy zajmują się wyłącznie Rosją; ukierunkowaniem grantów i stypendiów głównie w stronę studiów rosyjskich i sowieckich; brakiem recenzji (w czołowych pismach slawistycznych) książek kluczowych dla wizerunku nierosyjskich słowiańskich narodów oraz powielaniem w dyskursie naukowym rosyjskich lub sowieckich interpretacji wydarzeń historycznych w Europie Wschodniej i Środkowej.
    Źródło:
    Porównania; 2015, 16; 9-18
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies