- Tytuł:
-
Ironia postkolonialna. Język politycznej poprawności jako tworzywo literackie w polskiej prozie po 1989 r.
Postcolonial Irony. The Language of Political Correctness as a Source of Polish Literary Fiction After 1989 - Autorzy:
- Kledzik, Emilia
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1182381.pdf
- Data publikacji:
- 2014-12-02
- Wydawca:
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Tematy:
-
postcolonial studies
irony
political correctness
hate speech
polish prose after 1989
postkolonializm
ironia
poprawność polityczna
mowa nienawiści
polska proza po 1989 - Opis:
-
Artykuł stawia tezę, że literatura polska powstała po transformacji ustrojowej wchłonęła język licznych debat społecznych i obyczajowych, jakie przewijały się przez polską opinię publiczną przez dwadzieścia pięć lat demokracji – w tym nad fenomenem tzw. „politycznej poprawności”. Podstawową figurą retoryczną stosowaną w jej obronie przez troje pisarzy – Mariusza Sieniewicza, Artura Daniela Liskowackiego i Joannę Bator – jest ironiczny cytat mowy nienawiści. Autorka porównuje tę semantyczną woltę do klasycznego zjawiska postkolonialnej figury mimikry. W tym wypadku językiem kolonizatora byłby homogenizujący, etnocentryczny język reżimu komunistycznego. Literatura, której głównym bohaterem jest wykluczający, tworzący podziały język, stanowi dobre studium konstruowanych i demontowanych w nim tożsamości.
The article argues that Polish post-1989 literature absorbed the language of numerous debates on controversial issues that have been present in the Polish public opinion for twenty-five years of democracy – including the phenomenon of the socalled “political correctness”. The basic rhetorical figure used in its defense by three writers – Mariusz Sieniewicz, Arthur Daniel Liskowacki and Joanna Bator – is an ironic quotation of hate speech. The author compares this phenomenon to the classic figure of post-colonial mimicry. In this case, the ethnocentric language of the communist regime would constitute the language of the colonizer. Literature, whose main character is the language of exclusion, provides a good study of how it helps constructing and dismantling the identity. - Źródło:
-
Porównania; 2014, 15; 133-152
1733-165X - Pojawia się w:
- Porównania
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki