Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Colonialism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Materialne ślady minionej zależności i ich współczesne odczytanie w przestrzeni miejskiej Szczecina
Material Traces of Past Dependency and its Contemporary Reading in The Urban Space of Szczecin
Autorzy:
Praczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179633.pdf
Data publikacji:
2017-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postcolonial studies
colonialism
urban space
Szczecin
architecture
postkolonializm
kolonializm
przestrzeń miejska
architektura
Opis:
Artykuł omawia kwestie relacji polsko-niemieckich oraz polsko-radzieckich w perspektywie kolonialnej i postkolonialnej, w kontekście przestrzeni miejskiej Szczecina. Zastosowanie narzędzi badawczych dostarczanych przez krytykę postkolo-nialną rzuca nowe światło na krajobraz kulturowy miasta i pozwala wydobyć jego specyficzną, pograniczną tożsamość. Decyzje dotyczące tego, co i w jaki sposób odbudowywano w mieście, które po zakończeniu II wojny światowej jako polskie, znalazło się w radzieckiej strefie wpły-wów, były bardzo wieloznaczne. Odbudowa Szczecina sytuująca się między niemieckim dzie-dzictwem a balastem radzieckiej zależności powodowała szereg trudności w oswojeniu miasta przez zasiedlających je Polaków oraz wpłynęła na wytworzenie odrębnych mechanizmów umożliwiających zakorzenienie w nim oraz utożsamienie się z jego miejską tkanką.
The article deals with the question of Polish-German and Polish-Soviet relations from the colonial and postcolonial perspective in the context of the urban space of Szczecin. The application of theoretical categories provided by the postcolonial studies helps to perceive the cultural landscape of the city in a different way and enables to bring out its specificity and border condition. Decisions concerning what was to be rebuilt and the way it was to be rebuilt in the city after World War II, which became Polish but situated in the area of the soviet influence, were multidimensional. The reconstruction of the city had to be defined some-where between the German heritage and the ballast of the soviet domination. In consequence this situation caused many difficulties both in the process of growing accustomed to the city and in enabling the identification with its material, architectural texture by its new, Polish inhabitants.
Źródło:
Porównania; 2015, 17; 123-138
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ucieczka z utopii w historię: Mińsk Artura Klinaua
The Escape from Utopia to History. Artur Klinau’s Minsk
Autorzy:
Pálfalvi, Lajos
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182352.pdf
Data publikacji:
2014-11-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Artur Klinau
Minsk
utopia
Russian colonialism
Belarusian identity
Mińsk
rosyjski kolonializm
tożsamość białoruska
Opis:
Artur Klinau przedstawia rodzime miasto w ujęciu klasycznej utopii campanellowskiej. W dwóch wiekach historii kolonialnej Mińsk był tylko jedną z licznych planet, krążących wokół Moskwy, gdzie komunistyczne dzieci śpiewały hymn o słońcu: Пусть всегда будет солнце. Twórcy utopii pozbawili Mińsk historii, w ten sposób nie pozostało nic w przestrzeni miejskiej, co mogłoby przeszkodzić w realizacji projektu. Miasto Słońca było częścią ogromnej kompozycji eurazyjskiej, budowanej jako łuk triumfalny, wrota prowadzące do Moskwy. Solarna symbolika władzy przywodzi na myśl wschodnią autokrację. Miasto przypomina Persepolis, centrum sakralne, które władca odwiedza podczas równonocy wiosennej, przyjmując hołd poddanych. Ciąg pałaców Mińska wygląda jak dwa rzędy dekoracji. Jeśli chcielibyśmy opisać Prospekt za pomocą postmodernistycznej terminologii architektonicznej, dobrze posłuży nam w tym celu klasyczny przykład Las Vegas, podany przez Roberta Venturiego. Ciąg pałaców tak samo oddziela się od otoczenia, jak commercial strip od pustyni. Z tego świata iluzji bohater ucieka do historii prekolonialnej.
Artur Klinau describes his home town like Capanella’s classic utopia. During the two centuries of colonial history Minsk was only one of the several planets orbiting around Moscow, the city where communist children sang their Anthem to the Sun: Пусть всегда будет солнце. The creators of the utopia had deprived Minsk of its history, therefore the city no longer possessed anything thatcould have stopped the project. Sun City was part of an enormous Eurasian composition. It wasbuilt as a triumphal arch, as a gate to Moscow. The solar symbol of power reminds us of orientaldespotism. It recalls Persepolis, the sacred centre visited by the emperor at the time of the vernalequinox to receive the dependents’ homage. The two rows of palaces in Minsk look like decoration of a scenery. Using the terminology of postmodern architecture, the Prospect might be properly described with Robert Venturi’ classical instance of Las Vegas. The two rows of palaces stand out of their environment just like the commercial strip stands in contrast to the desert. The protagonist runs away from this world of illusions to the precolonial history.
Źródło:
Porównania; 2014, 14; 207-220
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Colonialism in another Way. On the Applicability of Postcolonial Methodology for the Study of Postcommunist Europe
Inny kolonializm. O możliwości zaaplikowania metodologii postkolonialnej do studiów nad Europą postkomunistyczną
Autorzy:
Riabczuk, Mykoła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179712.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postcolonialism
postcommunism
Ukraine
Soviet empire
internal colonialism
postkolonializm
postkomunizm
Ukriana
imperium sowieckie
wewnętrzny kolonializm
Opis:
The paper defends the usefulness of the postcolonial approach to the study of various processes in the postcommunist countries that belonged, for decades, to the inner and outer parts of the Soviet empire. The paper shows, in particular, how some developments in post-Soviet Ukraine can be better understood in the context of Russo-Soviet internal colonialism, and how Ukraine’s thoroughgoing ambivalence and conspicuous regionalism result historically from different types of colonization of different regions. The paper insists, nonetheless, on a clear recognition of intrinsic limitations of the postcolonial approach, determined primarily by the absence of the racist component in Soviet imperialism – the component that is crucial for the classical (post)colonial situation and that makes it profoundly different from the Soviet one in terms of the complete exclusion / potential inclusion of subjugated peoples. In sum, all the usefulness of postcolonial theorizing for the analysis of the postcommunist world should not inhibit researchers from the recognition of its only partial and very conditional applicability, and of the need for due reservations, selfreflection and self-restrain.
Artykuł broni użyteczności podejścia postkolonialnego do studiów nad różnorakimi procesami, zachodzącymi w krajach postkomunistycznych, które przez dekady należały do zewnętrznych lub wewnętrznych części imperium sowieckiego. Artykuł wykazuje w szczególności, jak niektóre zjawiska na postsowieckiej Ukrainie mogą być lepiej zrozumiane w kontekście rosyjsko-sowieckiego kolonializmu wewnętrznego oraz jak całkowita ukraińska ambiwalencja i wyrazisty regionalizm wynikają historycznie z różnych typów kolonizacji w różnych regionach. Autor mimo wszystko nalega na czytelne uznanie istotnych ograniczeń podejścia postkolonialnego, które wynikają przede wszystkim z nieobecności czynnika rasistowskiego w sowieckim imperializmie – komponentu, który jest kluczowy dla klasycznej sytuacji (post)kolonialnej i fundamentalnie odróżnia ją od sytuacji sowieckiej w kwestii całkowitego wykluczenia/potencjalnego wykluczenia podporządkowanych narodów. W rezultacie, cała przydatność teoretyzowania postkolonialnego do analizowania postkomunistycznego świata nie powinna powstrzymywać badaczy od uznania jejjedynie częściowej i warunkowej przydatności, wymagającej ograniczeń, autorefleksji i samokontroli.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 47-59
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
FANTAZMAT ZREALIZOWANY A POSTKOLONIALNY WSTYD – POLSKIE NARRACJE MIGRACYJNE NA WYSPACH BRYTYJSKICH
A FANTASY COMING TO LIFE AND THE POSTCOLONIAL SHAME – POLISH MIGRATION NARRATION IN THE BRITISH ISLES.
Autorzy:
Jaremek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911873.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
post-colonialism
Polish contemporary migration literature
identity
shame
postkolonializm
współczesna polska literatura migracyjna
tożsamość
wstyd
Opis:
Magdalena Jaremek, FANTAZMAT ZREALIZOWANY A POSTKOLONIALNY WSTYD – POLSKIE NARRACJE MIGRACYJNE NA WYSPACH BRYTYJSKICH. „PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. T. XXIV, S. 163-174. ISSN 1733-165X. Przedmiotem artykułu są wybrane polskie narracje migracyjne powstające na Wyspach Brytyjskich po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej. Autorka analizuje tę prozę przez pryzmat psychoanalizy i teorii postkolonialnej. Szczególnie zwraca uwagę na stosowalność kategorii „hegemona zastępczego”, zaproponowanej przez Ewę M. Thompson. Historia Polski od czasu rozbiorów po późne lata komunizmu stwarzała warunki, które sprzyjały wciąż ponawianemu doznawaniu przez członków podbitej populacji wstydu i upokorzenia. Odcisnęło to trwały ślad na psychice polskiego podmiotu, który uciekał w utopijne wyobrażenia na temat Zachodu. Przemiany społeczne, między innymi globalizacja i otwarcie granic, sprzyjały masowej migracji Polaków na Wyspy Brytyjskie. Tym samym fantazmat został zrealizowany – polski postkolonialny podmiot, znalazłszy się w wymarzonym miejscu, mógł dokonać konfrontacji oczekiwań z rzeczywistością. W referacie autorka poszukuje odpowiedzi na pytanie o to, w jakiej mierze w narracjach polskich migrantów na Wyspach Brytyjskich postkolonialny resentyment, ufundowany na „pamięci ofiary” i wzmagany aktualnymi doznaniami wstydu, upokorzenia i onieśmielenia w miejscu przemieszczenia, determinuje kształtowanietożsamości podmiotu wypowiedzi.
Magdalena Jaremek, A FANTASY COMING TO LIFE AND THE POSTCOLONIAL SHAME – POLISH MIGRATION NARRATION IN THE BRITISH ISLES. “PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. Vol. XXIV, P. 163-174. ISSN 1733-165X. The article concerns Polish contemporary migration narratives in the British Isles after Poland’s accession to the European Union. The author analyses selected novels and short stories through the prism of psychoanalysis and postcolonial theory, utilizing the concept of ‘surrogate hegemon’ proposed by Ewa M. Thompson. From the partitions in the late 1700s until the demise of communism in 1989, the conquered Polish population repeatedly experienced shame and humiliation. These experiences left an indelible mark on the minds of numerous Poles who drifted off into the fantasy of the idealized West. Social changes, such as globalization and open borders, fostered the translocation of a large number of predominantly young and middle-aged Poles to the British Isles. Thus, the fantasy has come true, yet bringing about unexpected results: Polish postcolonial subject, having reached the dream location, was eventually given opportunity to confront their utopian expectations with harsh reality. The author seeks an answer to the question how postcolonial resentment, founded on the victim’s memory and further intensified by present experiences of embarrassment and intimidation in the migrant destination society, influences the subject’s identity.
Źródło:
Porównania; 2019, 24, 1; 163-174
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy możliwe jest dzisiaj w Polsce kino kolonialne? Przypadek Pani z Ukrainy Pawła Łozińskiego
Is Colonial Cinema Possible in Poland These Days? The Case of Pani Z Ukrainy by Paweł Łoziński
Autorzy:
Dabert, Dobrochna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182027.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Paweł Łoziński
the Polish documentary film
Ukraine
colonialism
postcolonialism
polski film dokumentalny
Ukraina
kolonializm
postkolonializm
Opis:
Tekst stanowi krytyczną analizę filmu Pawła Łozińskiego pt. Pani z Ukrainy (2002), dokonaną z perspektywy krytyki postkolonialnej. Łoziński, który chciał stworzyć ciepły portret psychologiczny gastarbeiterki z Ukrainy, bezrefleksyjnie uruchomił zachowania językowe i obyczajowe, przy pomocy których podkreśla dysproporcje między statusem własnym i bohaterki filmu. Specyficzna metoda twórcza, którą zastosował dokumentalista, polegająca na wprowadzeniu siebie jako drugiego bohatera filmu, wytworzyły dojmujące poczucie nierówności dwojga bohaterów – niewidocznego na ekranie reżysera (pana domu i pracodawcy) i Ukrainki pozostającej pod uważną obserwacją kamery. Tylko pozornie struktura filmu została oparta na rozmowie. To raczej „odsłuchiwanie” gosposi, które ujawnia w całej okazałości nierówność pozycji, w jakiej znaleźli się interlokutorzy. Obraz cenionego dokumentalisty można potraktować jako dowód na istnienie w rodzimej kulturze pokusy do deprecjonowania, wykluczania i wywyższania, stanowiącej konsekwencje kolonialnej i jednocześnie kolonizującej przeszłości.
The text provides a critical analysis of Paweł Łoziński’s film Pani z Ukrainy (2002) carried out from the perspective of postcolonial criticism. Łoziński, who wanted to create a warm psychological portrait of a Gastarbeiterin from Ukraine, thoughtlessly uses linguistic and customary behaviour by means of which he emphasises the diffrences instatus between him and the protagonist. The particular creative metod used by the documentarian which consists in introducing the film maker himself as the second character in the film, brought about a sharp image of inequality between the film maker (the owner of the house and the employer) who is invisible to the viewer and the Ukrainian who remains closely watched through the camera. The structure of the film is only seemingly based on a conversation. In fact, it is rather a „hearing” of the housekeeper which contributes to expressing the inequality of the positions of the two interlocutors. This image from the renowned documentarian can be treated as evidence that there exists the temptation to have a depreciative, exclusive and patronising attitude which is the result of a colonial but also colonising past.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 157-166
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reaktualizacja traumatycznej pamięci zbiorowej we współczesnej literaturze ukraińskiej.
Re-Actualization of The Collective Memory in The Modern Ukrainian Literature
Autorzy:
Puchońska, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182399.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
memory
literature
post-totalitarianism
post-colonialism
culture
trauma
w
pamięć
literatura
posttotalitaryzm
postkolonializm
kultura
wojna
Opis:
Przedmiotem analizy są osobliwości aktualnego stanu kultury i literatury Ukraińców, jako ważnych aspektów w badaniu sytuacji posttotalitarnej. Autorka podkreśla krańcową odmienność w wyeksponowaniu pojęć antytotalitaryzmu i totalitaryzmu, dekolonizacji i postkolonializmu. Skupia się także na reprezentacji owych pojęć we współczesnej literaturze ukraińskiej. Znaczną uwagę zwraca na kwestię traumatycznej pamięci, która reprezentuje doświadczenie wojny w świadomości jednostki i zbiorowości. W interpretacji utworów literackich autorka stosuje metodę memory studies, omawiając jednocześnie specyfikę narodową badanych zjawisk. Dokonuje analizy na podstawie powieści Sergiya Germana Inge (Інґе), Volodymyra Lysa Solo dla Solomiyi (Соло для Соломії) oraz Juriya Vynnyčuka Tango smerti (Танґо смерті).
The article is dedicated to the peculiarities of the modern Ukrainian culture and literature in the process of post-totalitarian and post-colonialistic studies. The author points to the differences in the concepts of antitotalitarianism and post-totalitarianism, de-colonialism andpost-colonialism. She tries to research the representation of the concept of war in the modern Ukrainian literature. Much attention is paid to traumatic memory in the context of Memory Studies. The analysis is carried out on the basis of the following novels: Inge by Sergiy German, Solo for Salomea by Volodymyr Lys and Tango of death by Yuriy Vynnyčuk.
Źródło:
Porównania; 2014, 15; 209-217
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SYNOWIE STASIA. FORMY MĘSKOŚCI KOLONIALNEJ W POWIEŚCIACH MŁODZIEŻOWYCH FERDYNANDA ANTONIEGO OSSENDOWSKIEGO
THE SONS OF STAŚ. COLONIAL MASCULINITIES IN FERDYNAND ANTONI OSSENDOWSKI’S YOUTH NOVELS
Autorzy:
Forajter, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911756.pdf
Data publikacji:
2019-04-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish youth literature
colonialism
interwar period
male initiation
polska literatura młodzieżowa
kolonializm
dwudziestolecie międzywojenne
męska inicjacja
Opis:
Tekst Synowie Stasia. Męskości kolonialne w powieściach młodzieżowych Ferdynanda Antoniego Ossendowskiego stanowi analizę wątków inicjacyjnych w trzech tekstach narracyjnych popularnego prozaika z czasów dwudziestolecia międzywojennego: powieści W poleskiej dżungli, Mali zwycięzcy i Skarb Wysp Andamańskich. Odwołując się do teorii postkolonialnej oraz analizy dyskursów ideologicznych Drugiej Rzeczpospolitej, autor bada powieściowe reprezentacje odmiennych kultur oraz obowiązujące wówczas w Polsce i za granicą wzorce męskości oraz sposoby ich adaptacji na potrzeby literatury dla dzieci i młodzieży.
The article The Sons of Staś. Colonial Masculinities in Ferdynand Antoni Ossendowski’s Youth Novels analyses the motif of male initiation in three narrative texts of the Polish popular writer from the interwar period: W poleskiej dżungli [In the Polesian Jungle], Mali zwycięzcy [Little Winners] and Skarb Wysp Andamańskich [The Treasure of the Andaman Islands]. Referring to postcolonial theory and the analysis of ideological discourses of the Second Polish Republic, the author examines novels with the aim to show representations of different cultures, masculinity models that existed in Poland and abroad in that period, and methods of their adaptation for the needs of children’s and youth literature.
Źródło:
Porównania; 2018, 23, 2; 279-295
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POŻEGNAĆ BEREHYNIĘ. LITERACKIE PRÓBY DEMITOLOGIZACJI STEREOTYPOWEGO OBRAZU UKRAINKI NA WYBRANYCH PRZYKŁADACH UKRAIŃSKIEJ PROZY KOBIECEJ PO 1991 ROKU
FAREWELL BEREHYNIA – LITERARY ATTEMPTS AT DEMYTHOLOGIZATION OF THE STEREOTYPICAL IMAGE OF UKRAINIAN WOMEN. SELECTED EXAMPLES OF CONTEMPORARY UKRAINIAN WOMEN’S PROSE.
Autorzy:
Radecka, Aniela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911505.pdf
Data publikacji:
2018-07-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ukrainian women’s literature
socio-cultural identity
woman as Other
post-colonialism
post-totalitarianism
kobieta jako Inny
postkolonializm
posttotalitaryzm
ukraińska proza kobieca
tożsamość społeczno-kulturowa
Opis:
Autorka analizuje zabiegi literackie mające na celu demitologizację figury Berehyni w wybranych powieściach Oksany Zabużko, Sofiji Andruchowycz i Natałki Śniadanko. Postępująca od lat dziewięćdziesiątych w wysokoartystycznym dyskursie literackim oraz w literaturze środka demitologizacja figury Berehyni jest jednym z najważniejszych elementów procesu (re)konstruowania kobiecej tożsamości społeczno-kulturowej, gdyż zawiera się w tej demitologizacji sprzeciw kobiet wobec zastanej sytuacji. Współczesne autorki dobitnie pokazują, że za symbolem prawdziwej ukraińskiej kobiety kryją się różnorodne jednostki, mające swoje rzeczywiste problemy, doświadczenia i przede wszystkim niemające dotąd prawa do własnej reprezentacji.
The author analyses the literary treatments aimed at the demythologization of the Berehynia figure in selected novels by Oksana Zabuzhko, Sofija Andrukhovych and Natalka Sniadanko. Progressing from the nineties in a highly artistic literary discourse (and also in middle literature) the demythologization of the Berehynia figure is one of the most important elements of the process of the (re)construction of the female socio-cultural identity, as it contains the opposition of women to the existing situation.
Źródło:
Porównania; 2017, 20, 1; 125-133
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies