Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dabert, Dobrochna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o literaturze erotycznej w Czechach, a do tej pory wstydziliście się zapytać (Radim Kopáč, Josef Schwarz, Zůstaňtež tudíž tajemstvím... Známá i neznámá erotika (a skatologika) v české literatuře 1809–2009. Artes Liberales. Wyd. Paseka, Praha 2010, ss. 128)
    Autorzy:
    Dabert, Dobrochna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179469.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Źródło:
    Porównania; 2012, 10; 265-271
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy możliwe jest dzisiaj w Polsce kino kolonialne? Przypadek Pani z Ukrainy Pawła Łozińskiego
    Is Colonial Cinema Possible in Poland These Days? The Case of Pani Z Ukrainy by Paweł Łoziński
    Autorzy:
    Dabert, Dobrochna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182027.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Paweł Łoziński
    the Polish documentary film
    Ukraine
    colonialism
    postcolonialism
    polski film dokumentalny
    Ukraina
    kolonializm
    postkolonializm
    Opis:
    Tekst stanowi krytyczną analizę filmu Pawła Łozińskiego pt. Pani z Ukrainy (2002), dokonaną z perspektywy krytyki postkolonialnej. Łoziński, który chciał stworzyć ciepły portret psychologiczny gastarbeiterki z Ukrainy, bezrefleksyjnie uruchomił zachowania językowe i obyczajowe, przy pomocy których podkreśla dysproporcje między statusem własnym i bohaterki filmu. Specyficzna metoda twórcza, którą zastosował dokumentalista, polegająca na wprowadzeniu siebie jako drugiego bohatera filmu, wytworzyły dojmujące poczucie nierówności dwojga bohaterów – niewidocznego na ekranie reżysera (pana domu i pracodawcy) i Ukrainki pozostającej pod uważną obserwacją kamery. Tylko pozornie struktura filmu została oparta na rozmowie. To raczej „odsłuchiwanie” gosposi, które ujawnia w całej okazałości nierówność pozycji, w jakiej znaleźli się interlokutorzy. Obraz cenionego dokumentalisty można potraktować jako dowód na istnienie w rodzimej kulturze pokusy do deprecjonowania, wykluczania i wywyższania, stanowiącej konsekwencje kolonialnej i jednocześnie kolonizującej przeszłości.
    The text provides a critical analysis of Paweł Łoziński’s film Pani z Ukrainy (2002) carried out from the perspective of postcolonial criticism. Łoziński, who wanted to create a warm psychological portrait of a Gastarbeiterin from Ukraine, thoughtlessly uses linguistic and customary behaviour by means of which he emphasises the diffrences instatus between him and the protagonist. The particular creative metod used by the documentarian which consists in introducing the film maker himself as the second character in the film, brought about a sharp image of inequality between the film maker (the owner of the house and the employer) who is invisible to the viewer and the Ukrainian who remains closely watched through the camera. The structure of the film is only seemingly based on a conversation. In fact, it is rather a „hearing” of the housekeeper which contributes to expressing the inequality of the positions of the two interlocutors. This image from the renowned documentarian can be treated as evidence that there exists the temptation to have a depreciative, exclusive and patronising attitude which is the result of a colonial but also colonising past.
    Źródło:
    Porównania; 2013, 13; 157-166
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ostalgia i bezpowrotność w Środkowoeuropejskim kinie przełomu
    Ostalgia and Non-Reversibility in The Central European Cinema of The Turning Point
    Autorzy:
    Dabert, Dobrochna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179233.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    ostalgia
    memory
    film
    transformation
    Central-Eastern Europe
    pamięć
    transformacja
    Europa Środkowo-Wschodnia
    Opis:
    Tekst poświęcony został ostalgii – zdeformowanej pamięci o komunizmie, która pojawiła się w krajach byłego bloku wschodniego, gdzie znalazła swoje odbicie w dyskursie publicznym, w debatach historycznych, politologicznych, w formach aktywności medialnej a także w sztuce literackiej i filmowej. Ostalgia przybiera zróżnicowane formy uwzględniające uwarunkowania lokalne: kształt i nasilenie powojennego reżimu, konteksty historyczne, społeczne, obyczajowe a także mentalnościowe. Cechy, które pozwalają oddać specyfikę ostalgicznej pamięci to: wybiórczość, niedokładność, niepełność, niedoskonałość. Jeśli ostalgia budowana jest na sentymencie do pewnych aspektów przeszłości to jej zaprzeczenie, które nazwać można bezpowrotnością znajduje swoje źródło w resentymentach do przeszłości, przejawiając się w niechęci do wspominania, ucieczką od przeszłości w prezentyzm, ale także sięgania do najciemniejszych doświadczeń czasów komunizmu. Tekst ujawnia zjawisko ostalgii i bezpowrotności odnalezione w filmach środkowoeuropejskich, zrealizowanych po przełomie 1989 roku.
    The text is dedicated to ostalgia – a deformed memory of communism which appeared in the countries of the former Eastern bloc where it is reflected in the public discourse, historical and politological debates, in forms of media activity but also in literary and cinema arts. Ostalgia assumes various forms which base on local conditions: the shape and intensity of the post-war regime, historical, social, moral and mental contexts. The features which allow to present the specificity of the ostalgic memory are: selectivity, inaccuracy and imperfection. If ostalgia is built on the sentiment towards some aspects of the past then its negation, which can be called non-reversibility,originates from resentiments towards the past and are visible in the unwillingness towards recollection, a flight from the past into presentism but also reaching the darkest experience of the communist times. The text reveals the phenomenon of ostalgia and non-reversibility found in Central European films produced after the breakthrough of 1989. 
    Źródło:
    Porównania; 2012, 11; 139-156
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Taktylizm w filmowej twórczości Jana Švankmajera
    Tactilism in The Cinematographic Work of Švank-Majer
    Autorzy:
    Dabert, Dobrochna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179611.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Central Europe
    animation film
    Czech Animation Movie
    Jan Švankmajer
    tactilism
    surrealism
    Europa Środkowa
    film animowany
    czeska animacja filmowa
    taktylizm
    surrealizm
    Opis:
    Problematyka tekstu ogniskuje się wokół taktylności jako idei twórczej obecnej w sztuce animacji filmowej Jana Švankmajera. Swoje rozumienie koncepcji taktylizmu Švankmajer wykłada w licznych tekstach teoretycznych, które w niniejszym artykule zostały zanalizowane i skonfrontowane z jego prak-tyką artystyczną. Za pomocą zmysłu dotyku, zdaniem praskiego artysty, można docierać do podświadomych, niepoznanych lub zapomnianych przeżyć, emocji, wrażeń, wspomnień, można zaktywizować wyobraźnię w niedostępny dla pozostałych zmysłów sposób. Poszukując możli-wości przeniesienia w sferę sztuki animacji filmowej doświadczenia dotykowego, szczególną wagę Artysta przywiązuje do środków wyrazowych filmu, w tym makrodetalu w ruchu.
    The article focuses on tactilism as the artistic idea in the art of Jan Švankmajer’s animation films The idea of tac-tilism as presented by Švankmajer in numerous theoretical papers is analysed and confronted with his artistic practice. According to the Prague-based artist, by means of the sense of touch one can reach the subconscious, unrecognised or forgotten experiences, impressions, memories and activate the imagination in a way that is inaccessible to other senses. In the search for the possibility to transfer the sense of touch into the art of film animation, the artist pays particular attention to means of artistic expressions including macro details in motion.
    Źródło:
    Porównania; 2015, 17; 151-163
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies