Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "world-literature" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Kosmopolityzm i lokalność w literaturze światowej
Cosmopolitanism and the Specifity of the Local in World Literature
Autorzy:
Lazarus, Neil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179701.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
cosmopolitanism
capitalist world-system/modernity
world literature
structure of feeling
“local” universalism
kosmopolityzm
kapitalistyczny system światowy/nowoczesność
literatura światowa
struktury odczuwania
„lokalny” uniwersalizm
Opis:
Wyciagając wnioski z ostatnich badań, oddzielających ideę „nowoczesności” od idei „Zachodu”, artykuł broni pojęcia „literatury światowej” jako korpusu, który w ciągu ostatnich 150–200 lat, rejestrował i deszyfrował społeczną logikę nowoczesności. Artykuł, oparty o postulat Franco Morettiego, dotyczący pojedynczego systemu literatury światowej (którego struktura bazuje nie tylko na różnicy, ale również na nierówności) i na teoretycznych pracach Fredrica Jamesona, wskazuje kilka sposobów, w jakich lokalna specyfika peryferyjnej nowoczesności jest reprezentowana w tekstach literackich Thomasa Mofoli, Paricka Chamoiseau, Lao She, Rohintona Mistry'ego, Ivana Vladislavicia i innych, ukazując, że nie istnieje konieczna sprzeczność pomiędzy ideami tego, co „uniwersalne” i „lokalne” lub „narodowe”, ale że – przeciwnie – istnieją jedynie lokalne uniwersalizmy (i dlatego „lokalne kosmopolityzmy”), zaś do czytelników należy ich możliwie dokładne usytuowanie.
Taking its cue from recent scholarship de-linking the idea of “modernity” from the idea of “the West”, this article advocates the notion of “world literature” as the body of literature that has, in the last 150 to 200 years, registered and encoded the social logic of modernity. Building on Franco Moretti’s postulation of a single world-literary system (structured not merely by difference but also by inequality) and on the theoretical work of Fredric Jameson, the article traces some of the ways in which the local detail of peripheral modernity is represented in literary texts by Thomas Mofolo, Patrick Chamoiseau, Lao She, Rohinton Mistry, Ivan Vladislavić and others, demonstrating that there is no necessary contradiction between the ideas of the “universal” and the “local” or the “national”, but that, on the contrary, there are only local universalisms (and, for that matter, only “local cosmopolitanisms”), which it becomes the task of readers to situate as completely as they can.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 29-46
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Comparatist Perspective in Intercultural Research and Imagology
Autorzy:
Zelenka, Miloš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182986.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Comparative Studies
imagology
intercultural research
D. Ďurišin
World Literature
Literary History
komparatystyka
imagologia
studia międzykulturowe
Dionýz Ďurišin
literatrura światowa
historia literatury
Opis:
Współczesna komparatystyka oddala się od swojej ścisłej, przedmiotowej i metodologicznej definicji, stając się bardziej intelektualną refleksją, która jest interdyscyplinarnie powiązana poprzez aspekt porównawczy. Do najbardziej znaczących współcześnie inicjatyw w tym względzie należą badania międzykulturowe oraz tzw. imagologia. Podczas gdy komparatystyka studiuje dialog pomiędzy kulturami za pośrednictwem badania „inności”, imagologia poprzez obraz „swojego” i „cudzego” zajmuje się tematami i motywami „innych” w tekstach literackich, wykorzystując do tego obrazy ludzi bliskich i obcych. Te obrazy w większości powstają w fomie stereotypu lub mitu, za którymi stoją konkretne grupy społeczne i etniczne. Obie metody, które wykorzystują emocjonalne doświadczenia w literackiej komunikacji, mogą przyczynić się do dialogu między narodami (np. stosunki czesko-niemieckie albo słowacko-węgierskie).
Abandoning its exact subject and methodological delimitation, contemporary comparative literature rather takes the form of intellectual reflection whose interdisciplinary linkage lies in the aspect of comparison. Among major contemporary initiatives, the most prominent are two, known as intercultural research and imagology. Whereas intercultural comparative studies explore interlocution between cultures through understanding “otherness”, imagology deals with the themes and motifs of “other landscapes” in literary texts, using its own and other people´s images. Such images mostly originate in the form of stereotypes and myths representing concrete social and ethnic communities. Thus both methods which exploit emotional experience in literary communication can advance dialogue between nations (e.g. Czech-German or Slovak-Hungarian relations).
Źródło:
Porównania; 2016, 19; 21-31
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CZYTANIE ŚWIATA. HENRYK WANIEK – PISARZ, MALARZ, OUTSIDER
READING THE WORLD. HENRYK WANIEK – AUTHOR, PAINTER, OUTSIDER
Autorzy:
Ćwiklak, Kornelia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911759.pdf
Data publikacji:
2019-04-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Henryk Waniek
Oneiron
Silesia in literature
mysticism
memory
Śląsk w literaturze
mistycyzm
pamięć
Opis:
Niniejszy tekst poświęcony został twórczości literackiej Henryka Wańka, artysty o niezwykle bogatym i spójnym dorobku literackim i malarskim, który scala idea odkrywania duchowego podłoża rzeczywistości. Dla właściwego zrozumienia jego sztuki ukazano ją w kontekście śląskiego undergroundu artystycznego lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Stawiam tezę, że Waniek łączy w swej twórczości (pozornie) przeciwstawne modele: outsiderski i powinnościowy, przy czym kierunek i zakres tego drugiego jest skutkiem autonomicznych decyzji twórczych. Pisarz z czasem coraz mocniej opowiada się po stronie modelu artysty będącego strażnikiem pamięci. Jednak istotne pozostaje nadal traktowanie sztuki jako drogi wtajemniczenia. Obydwie antagonistyczne postawy spotykają się w figurze outsidera, podążającego własną drogą przez Śląsk, który artysta uznał za centralne miejsce swojej twórczości.
This text is devoted to the works of Henryk Waniek, an artist of a remarkably rich and coherent literary and painting output merged by the idea of discovering the spiritual basis of our reality. The first part of this article discusses his activity as co-founder of the Oneiron Circle belonging to the Silesian artistic underground of the 1960s and 1970s, here related to as an essential context and prediction of his coming work. The second part analyses Waniek’s prose, especially the categories of artistic memory, nature and consciousness. I propose the thesis that Waniek in his work brings together (seemingly) opposing models: an outsider model and an obligatory model. With time, the author takes the side of an artist as a memory guard more and more. However, it is crucial to treat art as initiation. Both attitudes are united in the figure of the outsider following his own path through Silesia which the artist considered to be the central point of his work.
Źródło:
Porównania; 2018, 23, 2; 239-258
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A WRITER OR A CREATOR OF THE TEXTUAL WORLD: ANTHOLOGY AS A MIRROR OF THE POST-WWII UKRAINIAN LITERATURE
PISARZ, CZYLI TWÓRCA ŚWIATA TEKSTOWEGO: ANTOLOGIA JAKO ZWIERCADŁO LITERATURY UKRAIŃSKIEJ PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ
Autorzy:
Haleta, Olena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911808.pdf
Data publikacji:
2019-04-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anthology
writer
Ukrainian literature
myth
reader community
antologia
pisarz
literatura ukraińska
mit
wspólnota czytania
Opis:
After the II World War, literary anthology has become one of the most important means of representing Ukrainian literature, and it has changed depending on the definition and redefinition of the writer’s status. In the meantime, in the Soviet literature under the supervision of the Academy of Sciences, there appear multi-volume editions constructing the figure of the writer as a participant in the socialist reorganization of reality, emigration anthologies develop the myth of the writer as the creator of the textual world, becoming a new “common place” for the entire cultural community. Literary anthologies published after the collapse of the USSR (whose number has grown manyfold) reflect all the problems of transforming the identity of the author from the prophet to the player in an uncertain reality, as well as various models of mythologizing creativity from romanticism to postmodernism. In this context, the change in the genre of anthology becomes especially noticeable; it gradually moves from the collection to the project. On the one hand, commercialization of literature in market conditions and the transformation of the writer into a “producer” of textual goods are visible. On the other hand, next to the classic writer who, in a manner recognized by readers, represents aesthetic values, there emerges the figure of a writer as a public intellectual who undertakes the challenge of creating new meanings and new forms of expression on current issues.
Po II wojnie światowej antologia literacka staje się jednym z najważnejszych sposobów reprezentacji literatury ukraińskiej, który zmienia się w zależności od definiowania i redefiniowania statusu pisarza. Podczas gdy w literaturze radzieckiej pod opieką Akademii Nauk pojawiają się wydania wielotomowe, konstruujące postać pisarza jako uczestnika socjalistycznej reorganizacji rzeczywistości, antologie emigracyjne rozwijają mit o pisarzu jako twórcy świata słów, stającego się nową „przestrzenią spotkania” dla całej wspólnoty kulturowej.Antologie literackie opublikowane po upadku Związku Radzieckiego (których liczba rośnie wielokrotnie) odzwierciedlają wszystkie problemy transformacji tożsamości autorów od wieszcza do gracza w niepewnej rzeczywistości, a także różne modele mitologizacji twórczości od romantyzmu do postmodernizmu. W tym kontekście szczególnie widoczna staje się zmiana natury gatunkowej antologii, która stopniowo przechodzi z kolekcji do projektu. Z jednej strony zauważalny jest efekt komercjalizacji literatury w warunkach rynkowych, przekształcenie pisarza w „producenta” towaru tekstowego. Z drugiej strony, obok klasycznego pisarza, który w uznawany przez czytelników sposób reprezentuje wartości estetyczne, powstaje postać pisarza jako intelektualisty publicznego, podejmującego wyzwanie tworzenia nowych zmysłów i nowych formwypowiedzi na aktualne tematy.
Źródło:
Porównania; 2018, 23, 2; 47-62
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba określenia i uporządkowania znaczeń związanych z geopoetyką
An Attempt at Defining and Ordering Meanings Related to Geopoetics
Autorzy:
Weretiuk, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182987.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
geopoetics
geopoetry
geocriticism
ecocriticism
regional literature
urbanism
places of imagination
globetrotterism
articulation of the world
geopoetyka
geopoezja
geokrytyka
ekokrytyka
literatura regionalna
urbanizm
miejsca imaginacyjne
geopolityka
globtroteryzm
artykulacja świata
Opis:
W artykule podjęto próbę zdefiniowania pojęcia „geopoetyka”. W celu określenia i uporządkowania znaczeń związanych z geopoetyką wykorzystano przykłady z literatury ukraińskiej, rosyjskiej, polskiej, amerykańskiej i kanadyjskiej, jak też stosowano kilka wybranych relacji: geopoetyka – ekologia, ekokrytyka, geopoetyka – geopolityka, geopoetyka – regionalizm. Wyodrębniono sześć podstawowych znaczeń geopoetyki: (1) „studium związków intelektualnych i zmysłowych pomiędzy człowiekiem a Ziemią, pierwotna geopoetyka Kennetha White’a; (2) rozwijający się ruch intelektualny, artystyczno-literacki, kulturowy o wymiarze międzynarodowym (Francja, Szkocja, Belgia, Niemcy, Szwajcaria, Włochy, Kanada, Rosja, Ukraiński Krym, Serbia), zapoczątkowany przez szkockiego poetę, nauczyciela akademickiego i myśliciela Kennetha White’a we Francji w 1989 r.; (3) pewien sposób postrzegania świata i tworzenia dzieła sztuki (właściwa poetyka, warsztat, zespół środków ideowo-tematycznych podporządkowanych poetyce ziemi); (4) dzieła powstające w wyniku stosowania takiej praktyki (geopoezja, która nie zawsze jest tożsama z poezją geograficzną/geologiczną, czyli dziełami literackimi tworzonymi przez geologów, geofizyków etc. tematycznie ujawniających przedmiot ich zainteresowań profesjonalnych); (5) podejście badawcze, praktyka interpretacyjna, krytyczna (właściwie geokrytyka, m.in. w koncepcjach Bertranda Westphala, Roberta T. Tally’ego); (6) działalność dydaktyczna. Komplikują identyfikację geopoetyki zarówno jej wielowymiarowy status ontologiczny, jak jej interdyscyplinarny charakter, skłonność do zmian, hybrydowość i otwartość na obszary badań i obszary kultury związane z ich wspólnym przedmiotem zainteresowania (ziemia). Mimo to da się zauważyć, jak różni się ona od nich odmiennością punktów widzenia, kierunków zadawania pytań i akcentów w udzielaniu odpowiedzi.
The meanings of geopoetry were considered in its relation with: ecology and ecocriticism, geopolitics, regional literature, urbanism, space semantic studies, globetrotterism, with the help of exemplification of the selected fragments from Ukrainian, Russian, Polish and Canadian literature, as well as references to American literature. Six basic meanings of geopoetry were distinguished: (1) the original White’s geopoetics as study of Man-Earth relation; (2) the international intellectual and artistic literary movement (France, Scotland, Belgium, Germany, Switzerland, Italy, Canada, Russia, Ukrainian Crimea, Serbia), which was initiated by Kenneth White in France in 1989; (3) a certain way of perception of the world and artistic creation (artistic technique, designed for the poetry of the earth and understanding of one’s land); (4) works of literary art which were created with the help of such technique (geopoetry, which is not at all times identical with geographical/geological poetry – wider – with literary works created by geologists, geophysicists, etc. who disclose their professional subject – the earth (geo) on the thematic level of their literary works). (3) and (4), taken together, perform also the implementation of  White’s ideas; (5) geocriticism, a method of literary analysis and interpretation (in Bertrand Westphal’s and Robert T. Tally’s meaning, which is the creative continuation of White’s conception); (6) teaching activity.
Źródło:
Porównania; 2013, 12; 25-42
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE MYTH OF SACRIFICE AND THE MYTH OF TRUTH IN SLOVAK LITERATURE AFTER THE SECOND WORLD WAR (J. C. HRONSKÝ: ANDREAS BÚR MAJSTER AND DOMINIK TATARKA: FARSKÁ REPUBLIKA AND ESSAYS)
MIT POŚWIĘCENIA I MIT PRAWDY W SŁOWACKIEJ LITERATURZE PO DRUGIEJ WOJNIE ŚWIATOWEJ (J. C. HRONSKÝ: ANDREAS BÚR MAJSTER AND DOMINIK TATARKA: FARSKÁ REPUBLIKA AND ESSAYS)
Autorzy:
Bátorová, Mária
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911809.pdf
Data publikacji:
2019-04-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Slovak literary modern (two phases and lines)
Christianity
myth of sacrifice
myth of truth
typological associations
historical context
słowacka literatura nowoczesna (dwa etapy i trendy)
chrześcijaństwo
mit poświęcenia
mit prawdy
powiązania typologiczne
kontekst historyczny
Opis:
Hronský’s work was written in Rome at the beginning of his journey until emigration in 1947/48. This, in terms of genre and content, is a distinctive form: an autobiographical tale through which the author erected a memorial. Andreas Búr embodies the capabilities and tragedy of the author. The sacrifice for the people who kill him bears in itself a Christian pathos and at the same time the extinction of everything the author was. His character remains in the memory of the people as the myth of an ethical act. Tatarka’s work was written in Slovakia in 1948. This critique of conventional Christianity, which has tragic consequences for a defenceless woman and her children, is linked with criticism of the author Hronský in the novel Andreas Búr Majster. The movement towards the myth of truth begins in Tatarka immediately at the time of thawing after Stalin’s death in the essay “Démon súhlasu” (The Demon of Conformity) and ends in the author’s 19 years of “life in truth” and the victim of a life without civil rights.
Hronský pisał swoje utwory w Rzymie na początku emigracji w latach 1947-1948. Pod kątem gatunku i zawartości jest to odrębna forma: opowieść autobiograficzna, w której autor tworzy memoriał. Andreas Búr jest ucieleśnieniem możliwości i tragedii autora. Poświęcenie za ludzi, którzy go zabijają, samo w sobie ukazuje chrześcijański patos, ale również symbolizuje koniec tego, kim był autor. Jego osoba pozostaje w pamięci jako mit aktu etycznego. Utwory Tatarki zostały napisane w roku 1948 na Słowacji. Jest to krytyka konwencjonalnego chrześcijaństwa o tragicznych konsekwencjach dla bezbronnej kobiety i jej dzieci, nawiązująca do krytyki Hronský’ego jako autora powieści Andreas Búr Majster. Mit prawdy ukazuje się u Tatarki w okresie odwilży zaraz po śmierci Stalina w eseju Démon súhlasu (Demon zgody). Tendencja ta kończy się po 19 latach „życia w prawdzie” i bycia ofiarą życia pozbawionego praw obywatelskich.
Źródło:
Porównania; 2018, 23, 2
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies