Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zapalenie ucha" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Ropień podokostnowy okolicy skroniowej - rzadkie powikłanie złośliwego zapalenia ucha zewnętrznego
    Autorzy:
    Amernik, Katarzyna
    Paradowska-Opałka, Beata
    Kawczyński, Maciej
    Jaworowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401641.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego
    powikłanie
    zapalenie ucha zewnętrznego
    Opis:
    Celem niniejszego badania było przedstawienie przypadku 59-letniego mężczyzny z zapaleniem ucha zewnętrznego powikłanego ropniem podokostnowym z destrukcją części łuskowej kości skroniowej. Mężczyzna lat 61, leczony od kilku dni z powodu zapalenia ucha zewnętrznego, został przyjęty do Kliniki Otolaryngologii Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego z powodu nasilonych dolegliwości bólowych okolicy skroniowej po stronie lewej. Pacjent skarżył się na silny ból ucha, upośledzenie słuchu oraz gorączkę wynoszącą 38°C. Przez okres tygodnia chory był leczony ciprofloksacyną doustnie oraz miejscowo, ale objawy uległy nasileniu. W dniu przyjęcia do szpitala stwierdzono obrzęk i tkliwość okolicy skroniowej po stronie lewej, szczękościsk oraz masywny obrzęk skóry przewodu słuchowego zewnętrznego lewego, z pogrubieniem i przekrwieniem błony bębenkowej, bez cech perforacji. Audiometria tonalna wykazała niedosłuch przewodzeniowy z rezerwą ślimakową wynoszącą 50-60 dB. W tomografii komputerowej uwidoczniono ropień tkanek miękkich okolicy skroniowej, z destrukcją części łuskowej kości skroniowej wielkości 18x10 mm. Wykonano zabieg chirurgiczny - nacięcie ropnia z mastoidektomią. Podczas operacji stwierdzono uszkodzenie tylno-górnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego, która komunikowała się z jamą ropnia. Ubytek kości oraz oponę pokryto fragmentem chrząstki. W okresie pooperacyjnym uzyskano szybką poprawę stanu ogólnego i miejscowego. Wyniki badań bakteriologicznych były ujemne. Pacjent był diagnozowany w kierunku cukrzycy lub innego rodzaju niedoborów odporności, ale odchyleń nie stwierdzono. W kontrolnej audiometrii tonalnej uzyskano całkowite zamknięcie rezerwy ślimakowej. Pacjent został wypisany ze szpitala w stanie ogólnym i miejscowym dobrym. W toku obserwacji nie stwierdzono żadnych stanów zapalnych ucha.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 4; 45-48
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zapalenie kości skroniowej jako powikłanie wysiękowego zapalenia ucha środkowego – opis przypadku
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Robert
    Niemczyk, Elżbieta
    Karchier, Emilia
    Niemczyk, Kazimierz
    Sokołowski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399973.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    wysiękowe zapalenie ucha
    zapalenie kości skroniowej
    postepowanie operacyjne
    Opis:
    Autorzy przedstawili przypadek 15-letniej pacjentki z zapaleniem kości skroniowej w przebiegu wysiękowego zapalenia ucha środkowego. Wysiękowe zapalenie ucha środkowego jest rzadką przyczyną rozwoju zapalenia piramidy kości skroniowej. Zapalenie piramidy kości skroniowej sporadycznie występuje u dzieci, w większości w starszej grupie wiekowej. Podejrzenie zapalenia kości skroniowej wymaga wykonania badań radiologicznych: RM, TK. W przypadku rozwiniętych objawów zapalenia kości wyłącznie leczenie farmakologiczne nie jest skuteczne. Niezbędne jest leczenie operacyjne z zastosowaniem różnych dostępów chirurgicznych, zapewniających radykalne usunięcie zmian zapalnych, w tym dojścia przez środkowy dół czaszki.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 55-59
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nerwiak nerwu twarzowego imitujący przewlekłe zapalenie ucha
    Autorzy:
    Zwierzyńska, Klaudyna
    Bartoszewicz, Robert
    Niemczyk, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399088.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    nerwiak nerwu twarzowego
    porażenie nerwu twarzowego
    zapalenie ucha
    Opis:
    Praca przedstawia przypadek 44-letniego mężczyzny z nerwiakiem nerwu twarzowego szerzącym się do środkowego dołu czaszki i wyrostka sutkowego. Od 4 lat pozostawał pod stałą opieką laryngologiczną z powodu wysiękowego zapalenia ucha prawego. W audiometrii tonalnej opisano rezerwę 30-40db, bez cech niedosłuchu odbiorczego. W rezonansie magnetycznym opisano zmianę sugerującą nerwiaka nerwu twarzowego. Pacjenta zakwalifikowano do zabiegu usunięcia guza z dostępu przez środkowy dół czaszki z konwersją do dostępu zausznego, oraz wykonano ossikuloplastykę LC. Omówiono problemy diagnostyczne i metody leczenia.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 58-61
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie petrosektomii w chirurgii implantów ślimakowych
    Autorzy:
    Amernik, Katarzyna
    Niemczyk, Kazimierz
    Twardowska, Renata
    Jaworowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399111.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    implant ślimakowy
    niedosłuch
    perlak
    petrosektomia
    przewlekłe zapalenie ucha
    Opis:
    Wstęp: Leczenie i rehabilitacja głębokich niedosłuchów przy pomocy implantów ślimakowych jest bezpieczną i efektywną metodą, którą można stosować zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. U chorych z perlakowym zapaleniem ucha lub u tych, którzy przebyli w przeszłości operację ucha techniką otwartą, stosuje się szczególną technikę chirurgiczną – petrosektomię boczną/subtotalną. Materiał i metody: Do badania włączono pacjentów z głębokim obustronnym niedosłuchem czuciowo-nerwowym, u których stwierdzono zapalenie ucha środkowego z perlakiem, bez perlaka lub po przebytym leczeniu operacyjnym ucha środkowego techniką otwartą. Przeprowadzono retrospektywną analizę danych pacjentów, wyników badań radiologicznych oraz audiologicznych. Wyniki: W Klinice Otolaryngologii Dorosłych i Dzieci i Onkologii Laryngologicznej PUM w latach 2008–2018 przeprowadzono 90 operacji wszczepienia implantu ślimakowego, w tym petrosektomię wykonano u 1 dziecka z perlakiem (5 lat) oraz u 2 dorosłych po przebytych operacjach techniką otwartą (62 i 73 lata). We wszystkich przypadkach zabieg był jednoetapowy. U chorych poddanych petrosektomii gojenie przebiegało prawidłowo. Okres obserwacji wynosił od 26 do 32 miesięcy. W kontrolnych badaniach tomografii komputerowej nie stwierdzono pośrednich cech wznowy perlaka. Chorzy pozostają pod stałą opieką laryngologiczną. Dziecko jest obciążone autyzmem i upośledzeniem umysłowym, obserwuje się u niego dobre reakcje słuchowe oraz rozumienie mowy, nie wykształciło mowy czynnej. U osób dorosłych w audiometrii wolnego pola słuch w implancie ślimakowym pozostaje na poziomie 35 i 40 dB, rozumienie mowy zaś na poziomie 80%. Dyskusja: Pacjenci z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego mogą być skutecznie i bezpiecznie leczeni metodą implantu ślimakowego przy zastosowaniu techniki petrosektomii bocznej. Petrosekomia boczna/subtotalna jest dostępem z wyboru, gdy głęboki niedosłuch czuciowo-nerwowy współistnieje z przewlekłymi zmianami zapalnymi ucha środkowego.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 1-6
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ostre zapalenie wyrostka sutkowatego u dzieci
    Autorzy:
    Zonenberg, Mateusz
    Hassmann-Poznańska, Elżbieta
    Skotnicka, Bożena
    Trzpis, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399628.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    ostre zapalenie wyrostka sutkowatego
    dzieci
    ostre zapalenie ucha śrokdowego
    postępowanie
    Opis:
    Cel: Celem pracy była analiza retrospektywna dokumentacji chorych leczonych z powodu ostrego zapalenia wyrostka sutkowatego (OZWS) w Klinice Otolaryngologii Dziecięcej w Białymstoku, jak również dostępnego piśmiennictwa na ten temat, w celu określenia optymalnych zasad postępowania w OZWS. Materiał i metody: Analiza retrospektywna 40 pacjentów leczonych z powodu OZWS w latach 2001–2017. Kryteria włączenia pacjentów przyjęto za Anthonsenem i wsp.[15]. Wyniki: Średni wiek badanych wynosił 46 miesięcy, 37% dzieci miało mniej niż 2 lata, 2/3 przypadków nie było poprzedzonych wcześniejszymi epizodami OMA, a 69% pacjentów otrzymywało antybiotyk przed przyjęciem do szpitala. W badaniach laboratoryjnych u 95% dzieci stwierdzono podwyższone wykładniki stanu zapalnego (CRP, leukocytoza), ich wartość była wyższa wśród chorych zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego. Wskazaniami do tomografii komputerowej (TK) był brak poprawy po leczeniu zachowawczym przez 48 godzin lub objawy obecności ropnia podokostnowego. Badanie to wykonano u 35% chorych; 24 małych pacjentów (60%) leczono wyłącznie zachowawczo: myringotomią bez/z założeniem drenu wentylacyjnego oraz antybiotykoterapię dożylną. Najczęściej stosowanym antybiotykiem był ceftriakson – otrzymało go 75% dzieci. Szesnastu pacjentów (40%) wymagało wykonania mastoidektomii, w jednym przypadku obustronnie. Najczęstszym wskazaniem (30%) do mastoidektomii była obecność ropnia podokostnowego. Wnioski: W niepowikłanych przypadkach OZWS TK nie musi być wykonywana rutynowo, należy wykonać myringotomię z lub bez założenia drenów wentylacyjnych i rozpocząć empiryczną antybiotykoterapię dożylną. W przypadku obecności ropnia podokostnowego wskazane jest wykonanie TK z kontrastem i mastoidektomią. Przy braku poprawy lub pogorszeniu stanu pacjenta po 48 godzinach leczenia zachowawczego należy wykonać TK z kontrastem i na jej podstawie podjąć decyzję o mastoidektomii.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 1; 27-32
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antybiotykoterapia ostrych zakażeń górnych dróg oddechowych i ucha środkowego u dorosłych
    Autorzy:
    Paź, Aleksandra
    Arcimowicz, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399777.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    antybiotyki
    lekooporność
    ostre zapalenie jam nosowych zatok
    ostre zapalenie gardła
    ostre zapalenie krtani
    ostre zapalenie ucha środkowego
    Opis:
    Szacuje się, że co najmniej 50% antybiotyków zlecanych w lecznictwie otwartym jest nieuzasadnione. Za większość ostrych zakażeń górnych dróg oddechowych odpowiedzialne są wirusy. Zakażenia te mają często charakter samoograniczający się i skutecznym pozostaje wyłącznie leczenie objawowe. Tylko w niewielkim odsetku zakażeń w tym obszarze w etiologii uczestniczą bakterie. W przypadku uzasadnionego lub udokumentowanego podejrzenia zakażenia bakteryjnego, wskazane może być zastosowanie antybiotykoterapii. W oparciu o polskie „Rekomendacje postępowania w pozaszpitalnych zakażeniach układu oddechowego 2016”, przedstawiamy wskazania, zasady wyboru, właściwy sposób dawkowania i czas trwania terapii w najczęściej występujących zakażeniach górnych dróg oddechowych u dorosłych. Wdrożenie zaprezentowanych zaleceń dotyczących polskiej sytuacji epidemiologicznej, pozwoli na zmniejszenie tendencji do nadużywania antybiotyków, a co za tym idzie wpłynie na ograniczenie rozprzestrzeniania się drobnoustrojów lekoopornych.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 1-7
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tympanometria szerokopasmowa – nowa metoda oceny ucha środkowego
    Autorzy:
    Niemczyk, Elżbieta
    Lachowska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401784.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Tympanometria szerokopasmowa
    audiometria impedancyjna
    niedosłuch
    otoskleroza
    wysiękowe zapalenie ucha środkowego
    perforacja błony bębenkowej
    Opis:
    Tympanometria szerokopasmowa (WBT) jest stosunkowo nową metodą oceny ucha środkowego. W przeciwieństwie do klasycznej audiometrii impedancyjnej (AI) zamiast tonu próbnego o  częstotliwości 226 Hz, (a w przypadku niemowląt 1000 Hz) w WBT stosuje się trzask szerokopasmowy obejmujący częstotliwości w zakresie 226–8000 Hz. Umożliwia to ocenę: absorbcji dźwięku przez ucho środkowe, uśrednionego tympanogramu szerokopasmowego oraz tympanogramu dla kilku częstotliwości osobno, a w szczególności na częstotliwości rezonansowej ucha środkowego. Te dodatkowe możliwości pomiarów sprawiają, że WBT może być badaniem znacznie czulszym i  bardziej specyficznym w  diagnostyce schorzeń wpływających na komponentę przewodzeniową niedosłuchu. Patologie ucha środkowego o  udokumentowanym wpływie na powyższe parametry to: ujemne ciśnienie w  jamie bębenkowej, wysięk w  jamie bębenkowej, otoskleroza, przerwanie ciągłości łańcucha kosteczek słuchowych, perforacja błony bębenkowej, przetoka na kanale półkolistym górnym. Duże nadzieje wiąże się z wykorzystaniem WBT jako badania pomocniczego w  badaniach przesiewowych słuchu u  noworodków, gdzie nawet niewielkie nieprawidłowości ucha środkowego mogą zaburzać rejestrację otoemisji akustycznych. Zastosowanie WBT pozwala – bardziej precyzyjnie niż klasyczna audiometria impedancyjna z użyciem tonu 1000 Hz – określić niewielkie nieprawidłowości w jamie bębenkowej. Pomiary absorbcji mogą być wykonywane bez zmian ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym, co stwarza możliwości oceny stanu ucha środkowego nawet krótko po operacjach otologicznych. Słabą stroną WBT jest natomiast fakt występowania dużych zmienności osobniczych w  wykresach absorbcji oraz częstotliwości rezonansowej. Utrudnia to określenie zakresów norm dla uszu prawidłowo słyszących, i tych dotkniętych poszczególnymi jednostkami chorobowymi. Z tego powodu WBT wymaga jeszcze wielu badań. Nie zmienia to jednak faktu, że jest cenną metodą, która w przyszłości może stać się nieodzownym elementem diagnostyki stanu ucha środkowego.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 1; 65-74
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drenaż czy paracenteza
    Autorzy:
    Zielnik-Jurkiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1400387.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    ucho środkowe
    nacięcie błony bębenkowej
    dren wentylacyjny
    zapalenie ucha środkowego
    wysięk w uchu
    powikłania
    Opis:
    Drenaż wentylacyjny ucha środkowego i nacięcie błony bębenkowej to dwie najczęściej wykonywane procedury zabiegowe w otolaryngologii, zwłaszcza dziecięcej. Paracenteza, inaczej myringotomia – polega na nacięciu błony bębenkowej albo w celu ewakuacji wydzieliny patologicznej z jamy bębenkowej, albo w celach diagnostycznych. Drenaż wentylacyjny ucha środkowego polega na założeniu drenu wentylacyjnego w nacięcie błony bębenkowej (różnego typu dreny zakładane są na różny czas) w celu poprawy słuchu oraz upowietrznienia jamy bębenkowej. Zabiegi te są wykonywane przez przewód słuchowy zewnętrzny w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. W części przypadków paracentezy i drenażu występują powikłania.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 1-7
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diffuse acute otitis externa
    Ostre rozlane zapalenie ucha zewnętrznego
    Autorzy:
    Gamrot-Wrzoł, Marta
    Zięba, Natalia
    Ścierski, Wojciech
    Misiołek, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399178.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    acute otitis externa
    diagnostic recommendations
    therapeutic recommendations
    ostre zapalenie ucha zewnętrznego
    zalecenia diagnostyczne
    zalecenia terapeutyczne
    Opis:
    Diffuse acute otitis externa (OEAD) is one of the most frequent cases recorded in Otorhinolaryngological emergency room. The main symptoms include: acute otalgia, feeling of ear fullness, itching, hearing impairment, sometimes fever. Otoscopy is the basic part of the diagnosis. First-line treatment involves topical antibiotic eardrops with or without a steroid. Clinicians should prescribe a non-ototoxic preparation when the patient has a known or suspected perforation of the tympanic membrane. Systemic antibiotics should not be prescribed in the first stage of the therapy unless the patient is at risk of severe course of the disease.
    Ostre rozlane zapalenie ucha zewnętrznego (OEAD; otitis externa acuta diffusa) to jedna z częstszych przyczyn zgłaszania się pacjentów na ostry dyżur otorynolaryngologiczny. Głównymi dolegliwościami, o których informują chorzy, są: nagły ostry ból, uczucie pełności w uchu, często świąd, upośledzenie słuchu, czasami gorączka. Podstawą rozpoznania jest badanie otoskopowe. Leczenie pierwszego rzutu polega na podawaniu miejscowo kropli zawierających antybiotyk ze sterydem (np. cyprofloksacyna z fluocynolonem) lub bez (np. cyprofloksacyna). Jeżeli nie ma możliwości oceny ciągłości błony bębenkowej, należy unikać stosowania preparatów o potencjale ototoksycznym. Antybiotyki o działaniu systemowym nie powinny być przepisywane w pierwszej fazie leczenia zapalenia ucha zewnętrznego – chyba, że pacjent jest w grupie ryzyka wystąpienia zapalenia ucha zewnętrznego o ciężkim przebiegu.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 1; 6-10
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mouret’s abscess as a complication of acute otitis media in a pregnant woman – case report and literature review
    Ropień Moureta jako powikłanie ostrego zapalenia ucha środkowego u kobiety w ciąży – opis przypadku i przegląd literatury
    Autorzy:
    Szleper, Agata
    Bartoszewicz, Robert
    Niemczyk, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399238.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    extracranial complications
    Mouret’s abscess
    otitis media
    pregnency
    ciąża
    powikłanie zewnątrzczaszkowe
    ropień Moureta
    zapalenie ucha środkowego
    Opis:
    Introduction: Due to the widespread use of antibiotics and the facilitated diagnostic path, complications of otitis media are now a much smaller problem in the practice of otolaryngologists. However, we must remember that certain groups of patients, due to chronic concomitant diseases or a different physiological condition, may be more prone to develop such complications. Case report: Below we present the case of a woman in the 21st week of pregnancy who, as a result of not following the recommended treatment, developed a complication of acute otitis media in the form of a Mouret abscess with progression towards the skull base, and who required surgical intervention for this reason.
    Wprowadzenie: Powikłania zapalenia ucha środkowego, dzięki powszechnemu stosowaniu antybiotyków oraz ułatwionej ścieżce diagnostycznej, stanowią obecnie dużo mniejszy problem w praktyce lekarzy-otolaryngologów. Pewne grupy pacjentów, ze względu na przewlekłe choroby towarzyszące lub odmienny stan fizjologiczny, mogą być bardziej narażone na rozwinięcie takich powikłań. Opis przypadku: Poniżej przedstawiamy przypadek kobiety w 21. tygodniu ciąży. U pacjentki, na skutek zaniechania proponowanego leczenia, rozwinęło się powikłanie ostrego zapalenia ucha środkowego w postaci ropnia Moureta z progresją w kierunku podstawy czaszki. Z tego powodu chora wymagała interwencji chirurgicznej.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 3; 55-58
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola badań mikrobiologicznych w bakteryjnych zakażeniach górnych dróg oddechowych
    Role of the microbiology laboratory tests in diagnosis inflammation of the upper respiratory tract
    Autorzy:
    Kutera-Chrobok, Katarzyna
    Klekotka, Renata
    Symela-Kaspera, Joanna
    Ślaska-Kaspera, Aleksandra
    Dziubdziela, Włodzimierz
    Markowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1930300.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-07
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    badania mikrobiologiczne
    ostre zapalenie ucha środkowego
    zapalenie gardła i migdałków podniebiennych
    zapalenie zatok obocznych nosa
    microbiological diagnosis
    acute otitis media
    acute pharyngotonsillitis
    rhinosinusitis
    Opis:
    Infections of the upper respiratory tract are one of the main reasons why patients visit their primary care physician. Most of these are viral infections, requiring only symptomatic treatment. In the case of infections of bacterial etiology, apart from thorough medical history and physical examination, microbiological tests play an important role. They allow for the precise identification of the microorganism and determine sensitivity to antibiotics. Avoiding unjustified or wrong antibiotic therapy supports the fight against multi-drug resistant organisms, which are an increasing challenge for modern medicine. One of the most common causes of pharyngitis is Streptococcus pyogenes infection. Despite the possibility of performing rapid antigen detection test, pharyngeal culture remains the gold standard in the diagnosis of bacterial infections in this area. Otitis media is considered by the authors as well as sinusitis. The primary ethiology of the otitis media are viruses following the dysfunction of the Eustachian tube, which causes secondary bacterial infection. The anatomical structure of the middle ear prevents direct collection of material for microbiological examination, except in the case of spontaneous perforation of the tympanic membrane or paracentesis. Sinusitis is mostly viral infection and is diagnosed based on clinical symptoms. In the routine diagnosis of rhinosinusitis, microbiological testing is not recommended, however the authors discuss the principles and indications for extending the diagnostics. The following article argues the most common pathogens responsible for infections in the mouth, throat, middle ear, and paranasal sinuses. The authors pay special attention to the quality of the collected material, protection of the sample and the method of transport to the laboratory. Compliance with the following standards in everyday clinical practice may reduce the percentage of non-diagnostic results and will help in making an accurate diagnosis.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 3; 1-5
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Usznopochodny ropień mózgu – opis przypadku
    Otogenic brain abscess - case report
    Autorzy:
    Szleper, Agata
    Brożek-Mądry, Eliza
    Bartoszewicz, Robert
    Niemczyk, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1930316.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-07
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    petrosektomia
    przewlekłe perlakowe zapalenie ucha środkowego
    ropień mózgu
    usznopochodne powikłania wewnątrz czaszkowe
    brain abscess
    otogenic intracranial complications
    petrosectomy
    cholesteatomatous chronic otitis media
    Opis:
    Usznopochodne powikłania wewnątrzczaszkowe, występujące obecnie rzadziej niż niegdyś, zawsze powinny budzić czujność otolaryngologów, lekarzy innych specjalności, w tym lekarzy poruszających się w zakresie ambulatoryjnej opieki zdrowotnej. Z uwagi na zagrożenia dla zdrowia i życia, wynikające z istoty choroby oraz powikłań, wczesne wykrywanie i odpowiednie postępowanie, w tym operacyjne, jest kluczowe dla szybkiego powrotu pacjenta do zdrowia. Poniżej został przedstawiony przypadek pacjentki, u której pomimo zastosowanego leczenia operacyjnego w przebiegu perlakowego zapalenia ucha środkowego doszło do progresji wewnątrzczaszkowych zmian zapalnych. Została opisana strategia dalszego postępowania, czym kierowano się przy jej wyborze. W leczeniu usznopochodnego powikłania wewnątrzczaszkowego została zastosowana petrosektomia boczna.
    Otogenic intracranial complications - although less common than before - should always alert otolaryngologists and other specialists, including those in the field of outpatient healthcare. Due to their life-threatening consequences, early detection and appropriate management, including surgical treatment, is crucial for a prompt recovery. Below we present a case of a patient in whom the brain abscess has progressed despite the surgical treatment, and describe what strategy was adopted and what followed its choice.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 3; 1-5
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Manifestacje kliniczne ziarniniakowatości z zapaleniem naczyń w dermatologii i otolaryngologii
    Autorzy:
    Ziuzia, Laura
    Dobrzyński, Paweł
    Sobolewski, Piotr
    Walecka-Herniczek, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1400382.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń
    otolaryngologia
    głowa i szyja
    zapalenie zatok przymusowych
    zapalenie ucha środkowego
    niedosluch czuciowo-nerwowy
    zwężenie podglosniowe
    zmiany skórne
    zmiany oczne
    zmiany jamy ustnej
    Opis:
    Choroby powodowane zapaleniem naczyń występują rzadko. Trudności rozpoznawania wynikają z rzadkości występowania, raczej powolnego ich rozwoju oraz różnorodnych objawów i lokalizacji zmian chorobowych. Rozpoznanie zapalenia naczyń musi polegać na uwzględnieniu i rozważeniu wszystkich cech klinicznych, wśród których mogą się znaleźć kryteria klasyfikacyjne dla rożnych jednostek chorobowych.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 8-14
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies