Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "laryngektomia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Logopedyczna rehabilitacja osób po całkowitej laryngektomii
Autorzy:
Tuz-Hrycyna, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399331.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
głos zastępczy
laryngektomia
logopeda
rehabilitacja
Opis:
W niniejszej pracy przedstawiono rolę logopedy klinicznego w zespole specjalistów biorących udział w leczeniu i rehabilitacji osób po całkowitej laryngektomii. Zwrócono szczególną uwagę na konieczność współpracy w grupie specjalistów oraz zaprezentowano etapy procesu rehabilitacyjnego głosu zastępczego i węchu.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 4; 29-32
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Renesans laryngektomii nadpierścieniowej z rekonstrukcją zespoleniem pierścienno-nagłośniowo - gnykowym lub pierścienno-gnykowym – czy jest możliwy? Przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Berger, Greta
Kosztła - Hojna, Bożena
Reszeć, Joanna
Chyczewski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400516.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Laryngektomia nadpierścieniowa z rekonstrukcją
zespolenie pierścienno-nagłośniowo-gnykowe
zespolenie pierścienno-gnykowe
rak krtani
aspiracja
Opis:
Laryngektomia nadpierścieniowa rekonstrukcyjna z zespoleniem pierścienno-nagłośniowo -gnykowym oraz pierścienno-gnykowym jest techniką operacyjną trudną i wymagającą dobrych umiejętności od chirurga. Mimo skuteczności leczenia onkologicznego, zadowalające wyniki funkcjonalne wymagają pooperacyjnej rehabilitacji głosu i aktu połykania. Celem pracy jest podkreślenie skuteczności metody chirurgicznej – laryngektomii nadpierścieniowej rekonstrukcyjnej, zachowując respekt wobec onkologicznych przeciwskazań i precyzyjnej kwalifikacji pacjenta przy wyborze tej metody leczenia.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 4; 14-23
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia połykania u pacjentów po całkowitym usunięciu krtani: postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne
Autorzy:
Jamróz, Barbara
Chmielewska-Walczak, Joanna
Milewska, Magdalna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399310.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
dylatacja
FEES
laryngektomia całkowita
mięsień pierścienno-gardłowy
miotomia
mowa zastępcza
rak krtani
segment gardłowo-przełykowy
wideofluoroskopia
zaburzenia połykania
Opis:
Zaburzenia połykania występują u 10–89% chorych po całkowitym usunięciu krtani; w większym odsetku u pacjentów leczonych uzupełniającą radioterapią. Mechanizm zaburzeń związany jest ze zmianami anatomicznymi po operacji (zakres operacji) lub powikłaniami terapii adiuwantowej (kserostomia, neuropatia, obrzęk tkanek itp.). Powyższe zmiany prowadzą do: obniżenie ruchomości ścian bocznych gardła i retrakcji języka, pojawienia się ruchów pompujących języka, obniżenia odruchu do połykania, osłabienia otwarcia górnego zwieracza przełyku, skurczu mięśnia pierścienno-gardłowego, włóknienia tkanek, powstania pseudouchyłka gardła itp. W efekcie dochodzi do: regurgitacji treści pokarmowych do nosa i jamy ustnej, ich zalegania na poziomie gardła środkowego i dolnego, wydłużenia transportu bolusa. W przypadku powstania przetoki tchawiczo-przełykowej może dochodzić do aspiracji treści pokarmowych. Powyższe zmiany znacznie obniżają jakość życia chorych po operacji. Protokół diagnostyczny obejmuje: zebranie wywiadu (pomocne bywają kwestionariusze, np.: EAT 10, SSQ, MDADI, DHI), wykonanie oceny klinicznej połykania oraz badań instrumentalnych: przede wszystkim wideofluoroskopii, ale także badania endoskopowego połykania. W wybranych przypadkach konieczne jest wykonanie manometrii wieloczęstotliwościowej. Wśród metod leczenia można wyróżnić: metody chirurgiczne (np.: dylatacja balonem górnego zwieracza przełyku, miotomia mięśnia pierścienno-gardłowego, neurektomia splotu gardłowego, usunięcie pseudouchyłka gardła), metody zachowawcze (np.: ostrzyknięcie toksyną botulinową zwieracza górnego przełyku, rehabilitacja logopedyczna, leczenie żywieniowe) oraz metody wspomagające (np. konsultacja psychologa, fizjoterapeuty, dietetyka klinicznego). Wybór konkretnego sposobu leczenia powinien być poprzedzony procesem diagnostycznym, w którym zostanie ustalony mechanizm zaburzeń czynnościowych związanych z tworzeniem głosu i połykaniem.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 4; 23-28
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnostic difficulties with COVID-19 in a patient after total laryngectomy
Trudności diagnostyczne w rozpoznaniu COVID-19 u pacjenta po laryngektomii całkowitej
Autorzy:
Czech, Joanna
Burduk, Paweł
Wierzchowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399027.pdf
Data publikacji:
2021-06-22
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
COVID-19
laryngectomy
lower respiratory tract
SARS-CoV-2
upper respiratory tract
dolne drogi oddechowe
górne drogi oddechowe
laryngektomia
Opis:
Coronavirus disease (COVID-19) is caused by the SARS-CoV-2 virus and often presents with flu-like symptoms that can have varying degrees, which may subsequently lead to acute respiratory distress (ARDS). The genetic material of the virus in samples of respiratory secretions is identified by way of basic diagnostic tests. Due to the altered course of the respiratory tract, patients after total laryngectomy require special attention in the diagnosis of SARS-CoV-2 infection. We present a case of a patient after laryngectomy who obtained different results of COVID-19 tests depending on the site of sampling.
Choroba COVID-19 wywoływana jest przez wirusa SARS-CoV-2 i często manifestuje się objawami grypopodobnymi, które mogą przebiegać z różnym nasileniem. W dalszej kolejności może prowadzić do ostrej niewydolności oddechowej (ARDS). Podstawowe testy diagnostyczne identyfikują materiał genetyczny wirusa w próbkach wydzielin z dróg oddechowych. Chorzy po laryngektomii całkowitej z uwagi na zmieniony przebieg dróg oddechowych wymagają szczególnej uwagi pod względem diagnostyki w kierunku zakażenia SARS-CoV-2. W naszej pracy przedstawiamy przypadek pacjenta po laryngektomii, u którego uzyskano różne wyniki testów w kierunku COVID-19 w zależności od miejsca pobrania próbek. Słowa kluczowe: SARS-CoV-2, laryngektomia, drogi oddechowe
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 2; 44-47
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies