Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ropień" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Ropień podokostnowy oczodołu w przebiegu przewlekłego zapalenia zatok przynosowych – opis przypadku
    Autorzy:
    Augustyniak, Agata
    Bator, Agnieszka
    Sowula, Klaudia
    Stręk, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401839.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    ropień oczodołu
    ropowica oczodołu
    powikłania wewnątrzoczodołowe
    zapalenie zatok przynosowych
    Opis:
    Ropnie oczodołu w przebiegu zapalenia zatok przynosowych są rzadkim schorzeniem, jednak ze względu na ciężki przebieg wymagają szybkiej diagnostyki i wdrożenia skutecznego leczenia. Ponieważ towarzyszy im duża zmienność objawów klinicznych, kwalifikuje się je do grupy stanów nagłych, głównie ze względu na zagrożenie utratą wzroku. W niniejszej pracy przedstawiamy opis przypadku pacjenta z ropniem podokostnowym oczodołu w przebiegu przewlekłego zapalenia zatok przynosowych, u którego w dobie przyjęcia na oddział występowały znaczne zaburzenia ze strony narządu wzroku. Wykonano u niego drenaż ropnia oczodołu drogą wewnątrznosową, powikłanego wystąpieniem krwiaka oczodołu, co spowodowało konieczność wykonania powtórnego zabiegu operacyjnego.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2015, 4, 4; 40-44
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Usznopochodny ropień mózgu – opis przypadku
    Otogenic brain abscess - case report
    Autorzy:
    Szleper, Agata
    Brożek-Mądry, Eliza
    Bartoszewicz, Robert
    Niemczyk, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1930316.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-07
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    petrosektomia
    przewlekłe perlakowe zapalenie ucha środkowego
    ropień mózgu
    usznopochodne powikłania wewnątrz czaszkowe
    brain abscess
    otogenic intracranial complications
    petrosectomy
    cholesteatomatous chronic otitis media
    Opis:
    Usznopochodne powikłania wewnątrzczaszkowe, występujące obecnie rzadziej niż niegdyś, zawsze powinny budzić czujność otolaryngologów, lekarzy innych specjalności, w tym lekarzy poruszających się w zakresie ambulatoryjnej opieki zdrowotnej. Z uwagi na zagrożenia dla zdrowia i życia, wynikające z istoty choroby oraz powikłań, wczesne wykrywanie i odpowiednie postępowanie, w tym operacyjne, jest kluczowe dla szybkiego powrotu pacjenta do zdrowia. Poniżej został przedstawiony przypadek pacjentki, u której pomimo zastosowanego leczenia operacyjnego w przebiegu perlakowego zapalenia ucha środkowego doszło do progresji wewnątrzczaszkowych zmian zapalnych. Została opisana strategia dalszego postępowania, czym kierowano się przy jej wyborze. W leczeniu usznopochodnego powikłania wewnątrzczaszkowego została zastosowana petrosektomia boczna.
    Otogenic intracranial complications - although less common than before - should always alert otolaryngologists and other specialists, including those in the field of outpatient healthcare. Due to their life-threatening consequences, early detection and appropriate management, including surgical treatment, is crucial for a prompt recovery. Below we present a case of a patient in whom the brain abscess has progressed despite the surgical treatment, and describe what strategy was adopted and what followed its choice.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 3; 1-5
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mouret’s abscess as a complication of acute otitis media in a pregnant woman – case report and literature review
    Ropień Moureta jako powikłanie ostrego zapalenia ucha środkowego u kobiety w ciąży – opis przypadku i przegląd literatury
    Autorzy:
    Szleper, Agata
    Bartoszewicz, Robert
    Niemczyk, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399238.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    extracranial complications
    Mouret’s abscess
    otitis media
    pregnency
    ciąża
    powikłanie zewnątrzczaszkowe
    ropień Moureta
    zapalenie ucha środkowego
    Opis:
    Introduction: Due to the widespread use of antibiotics and the facilitated diagnostic path, complications of otitis media are now a much smaller problem in the practice of otolaryngologists. However, we must remember that certain groups of patients, due to chronic concomitant diseases or a different physiological condition, may be more prone to develop such complications. Case report: Below we present the case of a woman in the 21st week of pregnancy who, as a result of not following the recommended treatment, developed a complication of acute otitis media in the form of a Mouret abscess with progression towards the skull base, and who required surgical intervention for this reason.
    Wprowadzenie: Powikłania zapalenia ucha środkowego, dzięki powszechnemu stosowaniu antybiotyków oraz ułatwionej ścieżce diagnostycznej, stanowią obecnie dużo mniejszy problem w praktyce lekarzy-otolaryngologów. Pewne grupy pacjentów, ze względu na przewlekłe choroby towarzyszące lub odmienny stan fizjologiczny, mogą być bardziej narażone na rozwinięcie takich powikłań. Opis przypadku: Poniżej przedstawiamy przypadek kobiety w 21. tygodniu ciąży. U pacjentki, na skutek zaniechania proponowanego leczenia, rozwinęło się powikłanie ostrego zapalenia ucha środkowego w postaci ropnia Moureta z progresją w kierunku podstawy czaszki. Z tego powodu chora wymagała interwencji chirurgicznej.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 3; 55-58
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ropień podokostnowy okolicy skroniowej - rzadkie powikłanie złośliwego zapalenia ucha zewnętrznego
    Autorzy:
    Amernik, Katarzyna
    Paradowska-Opałka, Beata
    Kawczyński, Maciej
    Jaworowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401641.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego
    powikłanie
    zapalenie ucha zewnętrznego
    Opis:
    Celem niniejszego badania było przedstawienie przypadku 59-letniego mężczyzny z zapaleniem ucha zewnętrznego powikłanego ropniem podokostnowym z destrukcją części łuskowej kości skroniowej. Mężczyzna lat 61, leczony od kilku dni z powodu zapalenia ucha zewnętrznego, został przyjęty do Kliniki Otolaryngologii Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego z powodu nasilonych dolegliwości bólowych okolicy skroniowej po stronie lewej. Pacjent skarżył się na silny ból ucha, upośledzenie słuchu oraz gorączkę wynoszącą 38°C. Przez okres tygodnia chory był leczony ciprofloksacyną doustnie oraz miejscowo, ale objawy uległy nasileniu. W dniu przyjęcia do szpitala stwierdzono obrzęk i tkliwość okolicy skroniowej po stronie lewej, szczękościsk oraz masywny obrzęk skóry przewodu słuchowego zewnętrznego lewego, z pogrubieniem i przekrwieniem błony bębenkowej, bez cech perforacji. Audiometria tonalna wykazała niedosłuch przewodzeniowy z rezerwą ślimakową wynoszącą 50-60 dB. W tomografii komputerowej uwidoczniono ropień tkanek miękkich okolicy skroniowej, z destrukcją części łuskowej kości skroniowej wielkości 18x10 mm. Wykonano zabieg chirurgiczny - nacięcie ropnia z mastoidektomią. Podczas operacji stwierdzono uszkodzenie tylno-górnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego, która komunikowała się z jamą ropnia. Ubytek kości oraz oponę pokryto fragmentem chrząstki. W okresie pooperacyjnym uzyskano szybką poprawę stanu ogólnego i miejscowego. Wyniki badań bakteriologicznych były ujemne. Pacjent był diagnozowany w kierunku cukrzycy lub innego rodzaju niedoborów odporności, ale odchyleń nie stwierdzono. W kontrolnej audiometrii tonalnej uzyskano całkowite zamknięcie rezerwy ślimakowej. Pacjent został wypisany ze szpitala w stanie ogólnym i miejscowym dobrym. W toku obserwacji nie stwierdzono żadnych stanów zapalnych ucha.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 4; 45-48
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przypadek izolowanego ropnia podokostnowego oczodołu w przebiegu ostrego zapalenia sitowia bez objawów zatokowych
    Autorzy:
    Gierlotka, Agata
    Michow, Marin
    Macionczyk, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399481.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    FESS
    powikłania zapaleń zatok
    ropień podokostnowy oczodołu
    zapalenie zatok sitowych
    Opis:
    Przyczyna ropnych powikłań oczodołowych w większości przypadków tkwi w zatokach. Ropień podokostnowy oczodołu jest najczęściej konsekwencją zapalenia zatoki sitowej, co ma związek z charakterystyczną anatomią i bliskim sąsiedztwem obu struktur. Ze względu na różnice w budowie kości powikłania te zazwyczaj występują u dzieci, jednak mogą pojawić się one także w innej grupie wiekowej. Powikłania oczodołowe wymagają pilnej interwencji i leczenia ze względu na ryzyko trwałego uszkodzenia narządu wzroku i dalszych powikłań wewnątrzczaszkowych. Praca opisuje przypadek 25-letniej kobiety, która zgłosiła się do SOR z powodu wytrzeszczu lewej gałki ocznej i narastającego od 3 dni obrzęku powiek. Chora nie zgłaszała żadnych dolegliwości ze strony nosa i zatok. W wykonanej tomografii komputerowej potwierdzono obecność ropnia podokostnowego na granicy sitowia i gałki ocznej przy niezmienionych pozostałych zatokach. Ropień odbarczono w ramach ostrego dyżuru z dostępu endoskopowego. W niniejszym tekście przedstawiono szczegóły diagnostyki oraz leczenia omawianego przypadku.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 2; 57-60
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ciało obce przełyku (ość) penetrujące do tkanek miękkich szyi – opis przypadku
    Autorzy:
    Licznerska-Kreczko, Magda
    Kuczkowski, Jerzy
    Nowicki, Tomasz
    Świerblewski, Maciej
    Skorek, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399625.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    ropień okołoprzełykowy
    metody leczenia
    ciało obce przełyku
    ość
    powikłania
    Opis:
    Wstęp: Pacjenci z ciałami obcymi górnych dróg pokarmowych, często spotykani w codziennej praktyce otorynolaryngologicznej, nierzadko wywołują znaczne trudności diagnostyczne i lecznicze. Opis przypadku: Prezentujemy przypadek ciała obcego przełyku u 56-letniej kobiety, która po spożyciu ryby (dorsza atlantyckiego) miała utrzymujące się uczucie przeszkody w gardle. Chora w pierwszym okresie zbagatelizowała objawy dysfagii i nie podjęła leczenia. W wykonanym po tygodniu badaniu TK szyi uwidoczniono ość ryby (wym. 20 x 1,5 mm) w tkankach miękkich szyi po stronie lewej. Kilkukrotne endoskopowe próby usunięcia ciała obcego zakończyły się niepowodzeniem. Pomimo leczenia antybiotykami i w związku z przemieszczeniem się ciała obcego w głąb tkanek miękkich szyi, powstania ropnia okołoprzełykowego i bliskiego sąsiedztwa tętnicy szyjnej wspólnej i żyły szyjnej wewnętrznej, podjęto decyzję o usunięciu ości z dostępu zewnętrznego. Usunięto pomyślnie ciało obce bez następstw związanych z uszkodzeniem przełyku. Wnioski: Ciała obce dróg pokarmowych niosą za sobą ryzyko wystąpienia wielu zagrażających życiu powikłań. Podstawowym sposobem leczenia jest usunięcie ciała obcego przełyku drogą endoskopową oraz antybiotykoterapia. Przy ciałach obcych penetrujących do tkanek miękkich szyi metodą z wyboru jest usunięcie ciała obcego z dostępu zewnętrznego.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 1; 59-62
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie wewnątrznosowej chirurgii endoskopowej u chorych leczonych w Klinice Otolaryngologii UJ w Krakowie w latach 2004–2016 z powodu powikłań oczodołowych zapalenia zatok przynosowych
    Autorzy:
    Augustyniak, Agata
    Stręk, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399743.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    ropień oczodołu
    ropowica oczodołu
    powikłania wewnątrzoczodołowe
    zapalenie zatok przynosowyc
    Opis:
    Wprowadzenie: Endoskopowa chirurgia zatok przynosowych jest techniką operacyjną, która zrewolucjonizowała chirurgiczne leczenie chorych z przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych. Zastosowanie tej metody obecnie znacznie wykracza poza obręb schorzeń jamy nosowej. Technika ta umożliwia między innymi wykonywanie operacji w obrębie oczodołu, stanowiąc alternatywę dla operacji z dojścia zewnętrznego. Cel pracy: Celem pracy jest poszukiwanie optymalnego sposobu leczenia pacjentów z powikłaniami oczodołowymi w przebiegu zapalenia zatok przynosowych. Materiał i metody: Niniejsza praca poświęcona jest analizie skuteczności chirurgii endoskopowej u chorych z powikłaniami oczodołowymi w przebiegu zapaleń zatok przynosowych leczonych w Klinice Otolaryngologii UJ w Krakowie w latach 2004–2016. Wyniki: W grupie pacjentów operowanych z powodu ropnia oczodołu z dojścia zewnętrznego u wszystkich nastąpiło cofnięcie objawów ze strony oczodołu i narządu wzroku, a w okresie pooperacyjnym nie zaobserwowano powikłań. Wśród pacjentów operowanych z dojścia endoskopowego u jednego chorego nie wystąpiła poprawa funkcji narządu wzroku. Mogło się to wiązać ze zbyt długim czasem, jaki upłynął od pojawienia się pierwszych objawów do przeprowadzenia interwencji chirurgicznej (powyżej 48 godzin), a także z wystąpieniem krwiaka oczodołu w 2. dobie pooperacyjnej i –wobec powyższego – koniecznością wykonania reoperacji z dojścia zewnętrznego. Wnioski: Z naszych doświadczeń wynika, że endoskopowe operacje drenażu ropnia oczodołu są skuteczne, a ich wyniki porównywalne do operacji przeprowadzanych z dojścia zewnętrznego.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 24-30
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unusual case of medullary thyroid cancer
    Nietypowy przypadek raka rdzeniastego tarczycy
    Autorzy:
    Leszczyński, Michał
    Majszyk, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399019.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-19
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    branchial cyst
    cervical lymphadenopathy
    deep neck infection
    medullary thyroid cancer
    medullary thyroid carcinoma
    metastases of medullary thyroid cancer
    neck masses
    peritonsillar abscess
    serious soft tissue infection of the neck
    guz szyi
    infekcja tkanek miękkich szyi
    limfadenopatia szyjna
    przerzuty raka rdzeniastego tarczycy
    rak rdzeniasty tarczycy
    ropień okołomigdałkowy
    torbiel boczna szyi
    Opis:
    Medullary thyroid carcinomas make up 9,4% of all cancers of the thyroid gland [1]. We can divide them into sporadic and familial form. Sporadic forms are most common. The rest of medullary thyroid carcinomas are familial forms which in most cases are associated with MEN2a and MEN2b syndromes. If neoplasm is associated with MEN2a or MEN2b syndromes, other tumors can occur: pheochromocytoma or adenomas of parathyroids glands. Medullary thyroid carcinoma typically occurs as a solid tumor in the thyroid region of the neck. It can produce also: pain in thyroid region, dysphagia, hoarseness, cervical lymphadenopathy. These symptoms are caused by infiltration of adjacent tissues by neoplasm and by metastases to cervical lymph nodes. It is very rare that there is no tumor in the thyroid region, when a patient complains about signs associated with infiltration of the tumor, but in some cases lymphadenopathy can be the first sign of medullary thyroid carcinoma [2]. Rarer than that there is no tumor in thyroid gland visualized in CT scans when there are signs of cervical lymphadenopathy. In this case report we present the patient with metastases of the medullary thyroid carcinoma to the neck and no other findings in physical examination and additional testing.
    Wstęp: Rak rdzeniasty tarczycy stanowi 9,4% wszystkich raków tarczycy [1]. Dzielimy go na występującego rodzinnie i sporadycznie. Najczęściej występuje jako postać sporadyczna. Pozostałe przypadki to postać rodzinna, która zwykle występuje w zespołach MEN2a lub MEN2b. Jeśli nowotwór jest związany z wcześniej wymienionymi zespołami genetycznymi, to mogą towarzyszyć mu inne guzy – guz chromochłonny nadnerczy oraz nadczynność przytarczyc spowodowana hiperplazją komórek gruczołowych przytarczyc lub gruczolakami przytarczyc. Typowo rak rdzeniasty tarczycy manifestuje się jako twardy guz na szyi. Innymi objawami mogą być: ból w okolicy tarczycy, dysfagia, chrypka. Związane one są z naciekaniem przez guz okolicznych tkanek. Rzadko zdarza się, aby w badaniu fizykalnym pacjenta, pomimo braku dolegliwości związanych miejscowo z tarczycą, nie wybadać guza w tarczycy, choć limfadenopatia szyjna może być pierwszym objawem raka rdzeniastego tarczycy [2]. Jeszcze rzadsze są przypadki, w których nie znajduje się guza, pomimo wykonania badań obrazowych. Opis przypadku: Prezentujemy przypadek chorego z przerzutami raka rdzeniastego tarczycy do układu chłonnego szyi, przyjętego do Kliniki Otorynolaryngologii Chirurgii Głowy i Szyi WUM, u którego po badaniu fizykalnym oraz po wykonaniu badań dodatkowych, nie znaleziono ewidentnej patologii w tarczycy ani nie stwierdzono objawów związanych miejscowo z tarczycą.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 2; 48-53
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies