Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "liturgia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Prayers of the Byzantine Liturgy of the Word as an Introduction to Meditation on the Holy Scriptures
    Modlitwy bizantyjskiej liturgii słowa jako wprowadzenie do medytacji nad Pismem Świętym
    Autorzy:
    Rudeyko, Vasyl
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430873.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    liturgia bizantyjska
    liturgia słowa
    teologia liturgiczna
    byzantine liturgy
    liturgy of the word
    liturgical theology
    Opis:
    Artykuł analizuje modlitwy liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej w odniesieniu do medytacji nad Pismem Świętym. Szczególną uwagę autor zwraca na potrzebę przygotowania udziału w liturgii poprzez głębszą znajomość modlitw i patrystycznej tradycji odczytywania Biblii. Na przykładzie poszczególnych modlitw ukazany jest kontekst czytania i komentowania Ewangelii w zgromadzeniu eucharystycznym. Autor zachęca, między innymi, do przemyślenia współczesnego obrzędu liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej, który w historycznym procesie formowania się uległ istotnym zmianom, w wyniku czego jego struktura częściowo utraciła swoją pierwotną prostotę.
    The article analyzes the prayers of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition with regard to meditation on the Holy Scriptures. In particular, the author draws attention to the fact of the need to prepare for participation in the divine service through a deeper knowledge of the prayer and patristic tradition of reading the Bible. On the example of individual prayers, the context of reading and commenting on the Gospel in the Eucharistic assembly is indicated. Among other things, the author encourages rethinking the modern rite of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition, which underwent significant changes during its formation and partially lost its authentic structural simplicity.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 65-78
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Głoszenie słowa Bożego z wykorzystaniem form teatralnych
    Preaching the Good News by Means of Theatrical Forms
    Autorzy:
    Kalbarczyk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571756.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    teatr
    przepowiadanie
    liturgia
    theatre
    preaching
    liturgy
    Opis:
    W kościelnej posłudze słowa ważne miejsce zajmuje teatr, który już dawno na trwałe wpisał się w przestrzeń wiary, tworząc własne formy, określane mianem teatru religijnego, sakralnego, chrześcijańskiego czy liturgicznego. Szczególnie dzisiaj, w naszej „wizualnej” rzeczywistości, powszechnie docenia się jego ewangelizacyjną funkcję, wskazując przede wszystkim na jego obrazowy język. Ludzie zawsze potrzebowali słowa ożywionego obrazem, świadczy o tym niezwykle barwny język Pisma Świętego. Słowo i obraz, które są w teatrze nośnikami treści, aktywizują słuchacza-widza, pobudzają do wysiłku intelektualnego, osobistego zaangażowania, refleksji nad słowem Bożym i jego rolą w życiu człowieka, uczą słuchać i pomagają usłyszeć głos Boga, ale też i drugiego człowieka. Stąd teatr jako medium prawdy ewangelijnej może być narzędziem doskonalenia człowieka, przekonuje go o prymacie wartości duchowych, uwrażliwia na prawdę, uczy obiektywności, kreatywności, odpowiedzialności za słowo, odróżniania prawdy od fałszu i dobra od zła. O ile posługiwanie się formami teatralnymi w głoszeniu słowa Bożego poza liturgią nie budzi żadnych istotnych zastrzeżeń, o tyle wprowadzanie ich w przestrzeń liturgiczną rodzi pytania, a nawet kontrowersje. Dlatego posiłkowanie się nimi w ramach liturgicznego przepowiadania wymaga przestrzegania przepisów liturgicznych i sformułowania jasnych zasad ich stosowania. Nade wszystko zaś trzeba pamiętać, że liturgia nie jest teatrem, lecz spotkaniem Boga z Jego ludem.
    Theatre has played an important role in the preaching of the Church since the time it entered into the space of faith a long time ago, creating its own forms called the religious, sacral, catholic or liturgical theatre. Especially today, in the times of visual reality, the evangelical function of theatre has been widely appreciated, mainly due to the language of images it utilizes. There has always been high demand for words animated by images and the Holy Scriptures provide readers with them in abundance. Word and image, as content carriers, activate the listener/ spectator, encourage him/ her to take an intellectual effort, engage personally, reflect on God’s words and their impact on an individual’s everyday life, teaching listening and helping hear not only the voice of God, but also of another human being. Hence, theatre as a medium of the evangelical truth can be an instrument used to improve an individual, rendering him/ her convinced about the primacy of spiritual values, sensitizing him/ her toward the truth, teaching maintaining objectivity, taking responsibility for the word and differentiating between true/false and right/wrong. Whereas resorting to the theatrical forms in preaching the Good News beyond the liturgy raises no objections, implementing them into it directly is considered questionable and even controversial. For this reason, whenever elements of theatre are utilized in liturgical celebrations, the liturgical norms have to be observed precisely so that to avoid any abuses, and primarily one has to remember that the Eucharist is not a theatre, but God’s meeting with His people.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2018, 22, 2(51); 5-18
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Homilia z udziałem dzieci
    Homily with Children
    Autorzy:
    Cygański, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571245.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    dialog
    dzieci
    homilia
    liturgia
    dialogue
    children
    homily
    liturgy
    Opis:
    Artykuł przedstawia zagadnienie dialogu w homilii z udziałem dzieci. Na płaszczyźnie homiletyki fundamentalnej zdecydowanie podkreśla liturgiczną naturę homilii i jej organiczny związek z celebrowaną liturgią. W nawiązaniu do etymologii źródłosłowu greckiego przedstawia homilię jako dialog Boga ze zgromadzeniem liturgicznym, który prowadzi homilista. W ten sposób wskazuje, że jest ona raczej dynamicznym wydarzeniem niż statycznym pouczeniem. Dialog jest jej fundamentalną zasadą wewnętrzną. Opisane zostały więc dwa rodzaje dialogu homilijnego między przepowiadającym i słuchaczami – wirtualny i realny z licznymi sposobami ich realizacji. Celem homilii z udziałem dzieci jest ostatecznie wprowadzenie ich do dialogu z Jezusem w liturgii, w rzeczywistość zbawczą, nie zaś zabawienie poprzez różne metody aktywizujące. Treścią zaś dialogu homilijnego mogą być sprawy i przeżycia dziecięce, ale zawsze dostatecznie wyraźnie musi wybrzmieć treść orędzia zbawczego.
    The article presents a dialogue in a homily with children. On the level of fundamental homiletics, it strongly emphasizes the liturgical nature of the homily and its organic relationship with the celebrated liturgy. In reference to the etymology of the Greek rootline, it presents a homily as God’s dialogue with the liturgical assembly is led by a homilist. In this way, he indicates that it is rather a dynamic event than a static instruction. The dialogue is its fundamental internal principle. Thus, two kinds of homily dialogue between the homilist and the listeners have been described – virtual and real with numerous ways of implementing them. The goal of a homily with children is ultimately introducing them into a dialogue with Jesus in the liturgy and into a salvific reality, not by entertaining them through various activating methods. The content of the homily dialogue may be children’s matters and experiences but the content of the message of salvation must always be clearly visible.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2018, 22, 2(51); 93-111
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misterium znaku krzyża w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Studium historyczno-liturgiczne
    The Mystery of the Sign of the Cross in the First Centuries of Christianity: a Liturgical History Study
    Autorzy:
    Superson, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430872.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    cross
    sign
    gesture
    liturgy
    krzyż
    znak
    gest
    liturgia
    Opis:
    Znakiem krzyża posługuje się człowiek od kilku tysięcy lat, przypisując mu różnoraką symbolikę. Wydarzenie ukrzyżowania Jezusa i Jego męki na krzyżu sprawiło, że już judeochrześcijanie propagowali myśl o roli ofiary krzyżowej Chrystusa w zbawczym dziele Boga. Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie czytelnikowi w oparciu o źródła liturgiczne i patrystyczne tych treści, które oddają początek i proces przyjęcia przez starożytnych chrześcijan znaku krzyża, wypracowania przez nich myśli symbolicznych dotyczących krzyża i wczesnej praktyki kreślenia przez nich znaku krzyża na ciele poza liturgią i podczas jej sprawowania. Dla zrealizowania tak zamierzonych celów autor artykułu korzystał przede wszystkim z metody historyczno-genetycznej i komparatystycznej.
    Man has used the sign of the cross for a few thousand years now, ascribing various symbolism to it. The crucifixion of Jesus Christ and Christ’s passion on the cross made Judeo-Christians propagate the idea of the role of Christ’s offering in God’s overall plan of salvation. The aim of the present article is to introduce the reader, based on the liturgical and patristic sources, to the beginning and the process of the ancient Christians' adoption of the sign of the cross, their development of symbolic thoughts about the cross and their early practice of drawing the sign of the cross on the body outside the liturgy and during its celebration. The methodology employed for the purpose of this article involves the historical-genetic and comparative method.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 105-122
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mozarabowie a iberyjskie doświadczenie graniczności
    Autorzy:
    Roszak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571405.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    mozarabs
    hispanic liturgy
    eucology
    multiculturalism
    mozarabowie
    liturgia hiszpańska
    euchologia
    multikulturalizm
    Opis:
    Mozarabs who defended their Christian identity in exceptional circumstances, historical and cultural after 711 (the year of Arab invasion to the Iberian Peninsula) may become an interesting contribution to the contemporary debate on multiculturalism and its weaknesses. In many of the euchological texts the Spanish liturgy an excellent picture of the struggle for identity. The author of the article analyzed one of the Hispanic mass called Pro tribulatis emphasizes the need to care for own consciousness. Intersubjectivity making by the liturgy understood as an exchange, commercium, and reliance on tradition understood as a creative continuation, transfer, became the foundation of attitudes of mozarabic Christians. Based on the background of historical reflection, the article intend to rethink the difficulties observed in contemporary Spain, influenced by the “new secularism”. Model of multiculturalism, is for many thinkers no longer sufficient and requires a strong correction.
    Historia mozarabów, którzy bronili swej chrześcijańskiej tożsamości w wyjątkowych okolicznościach historycznych i kulturowych po 711 roku (inwazja arabska na Półwysep Iberyjski), może stać się ciekawym przyczynkiem do rozważań nad multikulturalizmem i jego słabościami. Doskonały obraz walki o tożsamość pozostawiła liturgia hiszpańska, która w wielu tekstach euchologicznych (choćby analizowana w artykule msza pro tribulatis) podkreśla konieczności troski o własną świadomość. Intersubiektywność dokonująca się w liturgii rozumianej jako wymiana, commercium, a także oparcie na tradycji będącej twórczą kontynuacją, przekazywaniem, stały się fundamentem postawy mozarabów. Na kanwie historycznych opisów artykuł omawia trudności, z którymi boryka się współczesna Hiszpania w dobie „nowego laicyzmu”. Model multikulturalizmu okazuje się dla wielu myślicieli już niewystarczający i wymagający zdecydowanej korekty.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2014, 18, 2
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wymiar kulturowy formacji liturgicznej
    The Cultural Dimension of Liturgical Formation
    Autorzy:
    Nowakowski, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430915.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    liturgy
    worship
    culture
    inculturation
    liturgical formation
    liturgia
    kult
    kultura
    inkulturacja
    formacja liturgiczna
    Opis:
    Autor artykułu podejmuje refleksję nad problemem odnowienia i ożywienia tradycyjnego związku liturgii i kultury, którego warunkiem wydaje się być odpowiednia formacja liturgiczna współczesnych wiernych. Liturgia rozumiana jako kult oddawany Bogu przez ludzi jest częścią ludzkiej kultury. To liturgia jest szczególnym przykładem inkulturacji chrześcijaństwa, trwającej nieprzerwanie w jego historii. Dziś proces ten wymaga podjęcia nowych wyzwań wobec kryzysu kultury współczesnej, która osłabiła swoje związki z religią. Dzisiejszy człowiek zatracił zdolność rozumienia symbolicznego języka liturgii. Dlatego papież Franciszek w swoim liście Desiderio desideravi wskazuje na potrzebę pogłębionej formacji liturgicznej wiernych. Taka formacja, która pozwoli wiernym na uchwycenie ponadczasowego przesłania liturgii, uzdolni ich także do jej kształtowania z użyciem nowych kodów kulturowych. W ten sposób formacja liturgiczna może spełnić ważną rolę w odnowieniu związku kultury i liturgii, aby liturgia nadal mogła formować i ubogacać kulturę, czerpiąc równocześnie z jej dziedzictwa.
    The author of the article undertakes a reflection upon the issue of renewal and vivification of the traditional relation of liturgy and culture, whose condition seems to be an appropriate liturgical formation of the contemporary faithful. Liturgy understood as worship of God performed by people is a part of human culture. Liturgy is a special example of the Christian inculturation, lasting continuously within the history. Today this process requires considering new challenges facing the crisis of modern culture, which has loosen its bond with religion. A contemporary man has lost the ability to comprehend the symbolic language of liturgy. Therefore the Pope Francis in his Letter  Desiderio desideravi indicates a need of deepened liturgical formation of the faithful. Such formation, that will let the faithful grasp the timeless message of liturgy, will also unable them to shape it by applying new cultural codes. In this sense liturgical formation may play an important role in regaining connection of culture and liturgy, so that liturgy could still form and enrich culture, at the same time drawing from its heritage.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 37-50
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lettera „Desiderio desideravi” del Papa Franceso come una nuova sfida per la formazione liturgica
    The Letter “Desiderio desideravi” of Pope Francis as a New Challenge for Liturgical Formation
    Autorzy:
    Mojzeš, Marcel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430917.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    liturgia
    formazione liturgica
    Desiderio desideravi
    forma di Cristo
    liturgy
    liturgical formation
    form of Christ
    Opis:
    La lettera apostolica Desiderio desideravi del Santo Padre Francesco va oltre l'ambito liturgico della tradizione latina e rappresenta una sfida anche per i cattolici orientali per il suo spessore teologico, liturgico e spirituale. Questo articolo presenta alcuni dei punti principali di questa lettera apostolica: 1. Il desiderio di Dio è l'inizio della formazione liturgica, 2. La bellezza della liturgia è più dell'estetismo rituale, 3. Stupore davanti al mistero pasquale: parte essenziale dell'atto liturgico, 4. Formazione alla liturgia e formazione dalla liturgia, 5. Obiettivo della formazione liturgica: avere la forma di Cristo. Significa avere la mentalità, il sentimento e la volontà di Cristo. La Lettera apostolica Desiderio desideravi conferma ancora una volta che la liturgia è la fonte e il culmine di tutta la vita cristiana.
    The apostolic letter Desiderio desideravi of the Holy Father Francis goes beyond the liturgical sphere of the Latin tradition and is a challenge also for Eastern Catholics because of its theological, liturgical and spiritual depth. This paper presents some of the main points of this apostolic letter: (1) Godʼs desire is the beginning of liturgical formation; (2) The beauty of the liturgy is more than ritual aestheticism; (3) Amazement before the Paschal Mystery is an essential part of the liturgical act; (4) Formation for the liturgy and formation from the liturgy; (5) The goal of liturgical formation is our conformation to Christ. It means to have the mind, feeling, and will of Christ. The Apostolic Letter Desiderio desideravi confirms once again that the liturgy is the source and summit of all Christian life.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 137-150
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgia jako consummatio fidei
    Autorzy:
    Mojzeš, Marcel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571507.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    consummatio
    consummatum est
    cross of Christ
    love of God
    liturgy
    krzyż Chrystusa
    miłość Boga
    liturgia
    Opis:
    The author first explains that in the contemporary utility society is important to perceive the meaning of the term consummatio (with double m) not as „consummation” (lat. consumatio with one m), but as „accomplishment, termination, completion”. In the person of Jesus Christ, especially in the moment of his death at the Cross was revealed in supreme mode the love of God to man through consummatio expressed by the words of Jesus consummatum est (Jn 19, 30). Also St. Augustin is speaking about the matrimonial dimension of this love when he compares the Cross of Christ to the bridal bed of Briegroom Christ and Bride Church. Then the author shows that consummatio fidei, which according to the Catechism of Catholic Church consists in the blessed vision of God, is not reserved for the eternity. The culmination of contemplation is to see God in the proper heart, in the fellowman and in the life of the Church. Consummantio fidei perceived in this mode then leads to the deepening of the liturgical praise of God.
    W dzisiejszej konsumpcyjnej społeczności bardzo ważne jest rozumienie pojęcia consummatio (przez dwa „m”) nie jako skonsumowanie (łac. consumatio z jednym „m”), lecz jako dokonanie, dokończenie, wypełnienie. W osobie Jezusa Chrystusa, szczególnie w momencie Jego śmierci na krzyżu, poprzez consummatio wyrażone słowami samotnego Jezusa „consummatum est” (Jn 19, 30), w największej mierze objawiła się miłość Boga do człowieka. Małżeński aspekt tej miłości pokazuje św. Augustyn, kiedy krzyż Chrystusa porównuje do małżeńskiego łóżka Chrystusa Oblubieńca i Kościoła Oblubienicy. Autor artykułu wskazuje, iż consummatio fidei, które według Katechizmu Kościoła katolickiego polega na błogosławionym widzeniu Boga, nie jest zarezerwowane na wieczność, ponieważ szczytem kontemplacji jest widzenie Boga w swoim sercu, w bliźnim i w Kościele. Według św. Grzegorza z Nyssy doskonałość człowieka polega na nieustannym pragnieniu większego uczestnictwa w życiu Boga. Tak odbierane consummatio fidei prowadzi również do głębszego liturgicznego uwielbienia Boga.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2015, 19, 1
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola słowa Bożego w modlitwie osobistej i liturgicznej wspólnot cenobickich według Reguły Pachomiusza i Asketikonu Bazylego Wielkiego
    The Role of the Word of God in the Personal and Liturgical Prayer of Cenobitics Communities’s According to the Rule of Pachomius and the Asketikon of Basil the Great
    Autorzy:
    Ciemała, Marianna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571567.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    koinônia
    liturgia
    medytacja
    modlitwa
    psalmy
    słowo Boże
    wspólnota
    liturgy
    meditation
    prayer
    psalms
    word of God
    community
    Opis:
    Teksty źródłowe dla wczesnego cenobityzmu wskazują, iż codzienny kontakt z Pismem stanowił fundament monastycznej koinônii. Artykuł stanowi próbę ukazania najistotniejszych form obecności słowa Bożego w modlitwie wspólnot pachomiańskich i bazyliańskich oraz ich rolę w formacji mnichów i w rozwoju koinônii. Dla analizy teologicznej wybrane zostały teksty normatywne pierwszych wspólnot cenobickich. W Regule Pachomiusza oraz w Asketikonie Bazylego Wielkiego czytamy o wskazaniach dotyczących nauki modlitwy. Ważnym elementem formacji było pamięciowe opanowanie niektórych ksiąg Pisma Świętego. Praktyka ta umożliwiała braciom czynne zaangażowanie się w modlitwie wspólnotowej i przysposabiała do modlitwy nieustannej (medytacji), polegającej na mówieniu (głośno lub półgłosem) z pamięci słów Pisma lub na czytaniu fragmentów biblijnych z kodeksów i na zgłębianiu ich wewnętrznej treści. W ten sposób słowa Pisma zapamiętane, recytowane i rozważane miały być dla cenobitów pierwszą (niektórzy mówią nawet: jedyną) regułą oraz pokarmem duchowym, koniecznym do życia zgodnym z wolą Boga oraz umacniającym jedność wśród braci.
    Numerous studies of ancient monastic rules indicate that community monasticism is rooted in the Bible. The Word of God has played an essential role in the life of cenobites: it was constituting a practical rule of their behavior and it was forming their spirituality. Daily contact with the Scriptures through the prayer was a foundation of monastic koinonia, as the source texts evidence. The Article shows the form of the presence of the word of God in the community prayer (of Pachomius and Basil) and their role in the formation of monks as well as in the development of Koinonia. The Rule of Pachomius and the Asketikon of Basil explains the indications of the teaching of prayer. An important element in the formation was the memorizing the books of Scripture. This practice allowed the brothers to involve actively in a community prayer and prepared them to a constant prayer (meditation), consisting of speaking (aloud or quietly) memorized words of Scripture, or reading passages from the Bible codes and exploring their inner content. In this way the memorized, recited and considered words of Scripture were for cenobites first or even the only rule and the spiritual food – necessary to live accordingly to the will of God, and strengthening the unity among brothers.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2017, 21, 2(47); 63-77
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Homilia w osmozie z teologią liturgiczną
    A Homily in Osmosis with Liturgical Theology
    Autorzy:
    Dyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571488.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    misterium zbawienia
    homilia
    teologia liturgiczna
    liturgia
    mistagogia
    synteza teologiczna
    the mystery of salvation
    homily
    liturgical theology
    liturgy
    mystagogy
    theological synthesis
    Opis:
    Nowe Dyrektorium homiletyczne przedstawia homilię jako syntezę słowa Bożego, celebracji liturgicznej i chrześcijańskiego życia (por. DH12–14).Homilia jawisię tutaj jako przykład syntezy teologicznej bądź też jako przykład syntezy w teologii. W takim ujęciu może być ona uważana za najlepszy przykład zrodzonej w okresie reformy liturgicznej teologii liturgicznej. Osmoza pomiędzy teologią liturgiczną a homilią polega na tym, że obydwie pozostają w funkcji liturgii i jawią się jako teologia z liturgii. W takim ujęciu homilia, podobnie jak teologia liturgiczna, ma cztery podstawowe cele: pozostajew służbie zbawczemumisterium,tak abywłączyćw nieuczestnikówcelebracji liturgicznej; jest teologiczną syntezą prowadzącą do pełnego poznania misterium Chrystusa; jest syntezą wszystkich dyscyplin teologicznych; jest teologią ortodoksji dla ortopraksji w perspektywie doksologii – żywą teologią zbawczego misterium.
    The new Homiletic directory presents a synthesis of the homily as the Word of God, the celebration of the liturgy and Christian life (cf. DH 12–14). According to it, a homily is an example of theological synthesis or an example of the synthesis of theology. We believe that the best examples of such homilies were born during the period of the liturgical reform of liturgical theology. The osmosis between theology and a liturgical homily lies in the fact that both function in the liturgy and emerged from liturgical theology. From this perspective, the homily, as well as liturgical theology, has four main objectives: to remain in the service of the saving mystery so as to include participants in the liturgical celebration; it is a theological synthesis that leads to knowledge of the mystery of Christ; it is the synthesis of all theological disciplines; and it is the theology of orthodoxy for orthopraxy from the perspective of doxology – a living theology of the saving mystery.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2017, 21, 2(47); 27-43
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modlitwa liturgiczna jako szkoła formacji wiernych w tradycji Kościołów syro-malankarskich
    Liturgical Prayer as a School of Formation for the Faithful in the Syro-Malnkara Church Tradition
    Autorzy:
    Potoczny, Mateusz Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430910.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    liturgy
    liturgical formation
    Syro-Malankara Church
    west-syrian tradition
    India
    liturgia
    formacja liturgiczna
    Kościół syro-malankarski
    tradycja zachodnio-syryjska
    Indie
    Opis:
    Liturgia Kościoła, będąc pierwszym miejscem teologicznym, jest ze swej natury przestrzenią formacji wiernych. Zarówno teksty liturgiczne, jak i wszystkie inne elementy składowe celebracji powinny być nie tylko wyrazem sprawowanego kultu, ale także mają kształtować wiernych zarówno teologicznie jak i moralnie. W niniejszym artykule ukazana została formacyjna rola, jaką spełnia liturgia w tradycji Kościołów syro-malankarskich. W kolejnych częściach studium czytelnik zaznajomi się z zarysem historycznym tradycji syro-malankarskiej, z ogólnymi założeniami formacji liturgicznej oraz z przykładami formacyjnej roli omawianej liturgii.
    The Liturgy of the Church, being the first locus theologicus, is by its nature a space for the formation of the faithful. Both the liturgical texts and all other components of the celebrations should not be only an expression of worship, but also, they have to shape the faithful in both theological and moral dimensions. The article presents the formative role of the liturgy in the tradition of the Syro-Malankara Churches. In the following parts of the study, the reader will get acquainted with the historical outline of the syro-malankara tradition, with the general assumptions of the liturgical formation and with some examples of the formative role of the discussed liturgy.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 21-36
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola dyscypliny prawa kanonicznego w liturgicznej formacji wiernych Kościoła katolickiego
    The Role of the Discipline of Canon Law in the Liturgical Formation of the Faithful of the Catholic Church
    Autorzy:
    Semenova, Viktoriya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430911.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    canon law
    liturgical law
    Roman law
    ordo
    Holy Mass
    liturgy
    formation
    prawo kanoniczne
    prawo liturgiczne
    prawo rzymskie
    msza święta
    liturgia
    formacja
    Opis:
    W celu ukazania roli prawa kanonicznego w liturgicznej formacji wiernych autor podejmuje interdyscyplinarną refleksję (filozofia, teologia, nauki prawne) nad rozumieniem prawa. Analizując dotychczasowe definicje prawa kanonicznego i liturgicznego, zauważa pozytywistyczne podejście w tej dziedzinie. Następnie, na bazie metafizyki i tomizmu proponuje inne spojrzenie na prawo, prawo kanoniczne i prawo liturgiczne. W kościelnej kulturze prawnej dostrzega także obecność prawa rzymskiego. Prawna formacja wiernych, oparta na takich fundamentach, pozwoli na głębsze rozumienie i lepsze przeżywanie przez nich liturgii.
    In order to show the role of canon law in the liturgical formation of the faithful, the author undertakes an interdisciplinary reflection (philosophy, theology, legal sciences) on the understanding of law. Analysing the existing definitions of canon and liturgical law, she notes the positivist approach in this field. Then, on the basis of metaphysics and Thomism, she proposes a different view of law, canon law and liturgical law. She also notices the presence of Roman law in the church's legal culture. The legal formation of the faithful, based on such foundations, will allow for a deeper understanding and a better experience of the liturgy.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 123-136
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Formacja liturgiczna alumnów po Soborze Watykańskim II
    The Liturgical Formation of Clerics after the Second Vatican Council
    Autorzy:
    Mieczkowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430908.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    liturgia
    formacja liturgiczna
    studium liturgii
    praktyczne wprowadzenie w liturgię
    życie liturgiczne w seminarium
    liturgy
    liturgical formation
    liturgical study
    practical introduction to liturgy
    liturgical life in the seminary
    Opis:
    Celem formacji liturgicznej jest zrozumienie, w jaki sposób celebruje się i wyraża misterium zbawienia. Fundamentem formacji liturgicznej jest zbawcze dzieło Jezusa oraz udział człowieka w jest misterium paschalnym Chrystusa poprzez wiarę i sakramenty. Formacja ta ma być mistagogiczną, więc ma obejmować przede wszystkim uczestnictwo w liturgii, która sama ma moc oddziaływania na jej uczestników. Dlatego na pierwszym miejscu dokumenty zawsze stawiają uczestnictwo w liturgii, a dopiero potem naukę i praktyczne wtajemniczenie w obrzędy. Jeśli chodzi o życie liturgiczne w seminarium ma ono koncentrować się na codziennym uczestnictwie w Eucharystii. Obok niej pojawia się także troska o częste sprawowanie Liturgii godzin, sakrament pokuty i pojednania i właściwe przeżywanie roku liturgicznego. Ważne są także przyjmowane w odpowiednim czasie posługi lektora i akolity. W Nowym Ratio studiorum dla Polski nauka liturgii wpisana została w nowy podział całej formacji seminaryjnej, czyli „etap propedeutyczny”, „etap stawania się uczniem Jezusa”, „etap upodabniania się do Chrystusa” oraz etap pastoralny. Ratio studiorum dla Polski przewiduje w czasie studiów tylko 120 godzin zajęć liturgicznych (85 godzin wykładów i 35 godzin ćwiczeń), do których dochodzi jeszcze przedmiot „Liturgiczna posługa prezbitera” na etapie pastoralnym.
    The aim of liturgical formation is to understand how the mystery of salvation is celebrated and expressed. The foundation of liturgical formation is the saving work of Jesus and human participation in the Paschal mystery of Christ through faith and the sacraments. This formation is to be mystagogical, so it is to include primarily participation in the liturgy, which itself has the power to influence its participants. That is why the documents always prioritize participation in the liturgy as in the work of Christ’s salvation, and only science and practical initiation into the rites. Therefore, the documents always put participation in the liturgy in the first place, and only then study and practical initiation into the rites. As for the liturgical life in the seminary, it is to focus on daily participation in the Eucharist. Next to her, there is also concern for frequent celebration of the Liturgy of the Hours, the Sacrament of Penance and Reconciliation, and the proper experience of the liturgical year. Also important are the timely received lecturers and acolytes. In the New Ratio studiorum for Poland, the teaching of the liturgy was inscribed in a new division of the entire seminary formation, i.e., the “introductory stage”, “the stage of becoming a disciple of Jesus,” “the stage of becoming conformed to Christ” and the pastoral stage. The ratio studiorum for Poland provides for only 120 hours of liturgy during studies (85 hours of lectures and 35 hours of practice), and the subject “Liturgical Service of the Presbyter” at the pastoral stage (15 hours of practice).
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 163-190
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies