Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "jedność" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Przesłanie dla Polski św. Andrzeja Boboli
The message of St. Andrew Bobola for Poland
Autorzy:
Warchoł, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571146.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Andrzej Bobola
cud
jedność chrześcijan
Andrew Bobola
miracle
Christian unity
Opis:
Każdy ze świętych ogłoszonych przez Kościół jest jedyny i niepowtarzalny w życiu i przesłaniu. Święty Andrzej Bobola błyszczy wśród nich wyjątkowością, gdyż inicjatywa wyniesienia na ołtarze nie wyszła od wiernego ludu, ale od niego, przebywającego już w królestwie Bożym. Jego prośba o kanonizację potwierdzona była skuteczną pomocą jezuitom w Pińsku, a potem w wyzwoleniu Polski z niewoli okupantów. Został także patronem Polski. Wobec tych znaków ludzie uwierzyli mu, dlatego z szacunkiem czcili jego ciało, które nie ulegało rozkładowi. Pomimo tylu nieszczęść nikt nie potrafił go zniszczyć. Do dziś leży w sanktuarium ku jego czci w Warszawie. Także w obecnych czasach św. Andrzej jest potrzebny do duchowego zmartwychwstania Polski. Przypomniał o tym w Strachocinie, objawiając się po raz trzeci i nakazując, aby go czcić.
Every saint canonized by the Church is unique through their life and message. St. Andrew Bobola is a shining example among them since the initiative for his canonization process did not stem from the faithful in as much as from the saint himself appearing after his death and asking for it. His request was confirmed thanks to his efficacious aid of the Jesuits in Pińsk, and later during Poland’s liberation from the occupying forces. In light of these signs, people believed him and greatly honored his body which miraculously did not decay and remained intact even after unsucceful attempts to destroy it. The body lies to this day in the Warsaw Shrine dedicated to him. St. Andrew Bobola’s powerful intersession is still very much needed now for Poland’s spiritual resurrection.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 4(49); 149-166
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między rygoryzmem a relatywizmem. Aspekty moralne współczesnych homilii
Between Rigorism and Relativism. Moral Aspects of Contemporary Homilies
Autorzy:
Swędrowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28907102.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
homilia
moralność
wspólnota
jedność
głoszenie słowa Bożego
Church
homily
morality
community
unity
word of God
Opis:
Orędzie Jezusa Chrystusa stoi w centrum nauczania kaznodziejskiego. Cały wymiar moralny w chrześcijaństwie realizuje się w perspektywie osobowej i przybiera praktyczny wymiar w postępowaniu. Religia i moralność pozwala ukazać nowość chrześcijaństwa i miejsce człowieka wobec Boga, wobec siebie i wobec wspólnoty. Na przestrzeni wieków kerygmat pozostaje centrum przepowiadania, a sytuacja życiowa człowieka staje się przestrzenią współpracy z Bożą łaską. Skrajne postawy rygoryzmu i relatywizmu wypływają najczęściej z braku jedności w ludzkich postawach i kulturze. Objawiają się one poprzez moralizowanie i budowanie wniosków oderwanych od rzeczywistości. Drogą rozwoju jest odkrywanie jedności w Bogu i jedności z Bogiem. Kaznodzieja spełnia rolę keryksa i mistagoga i czerpie ze źródeł na wzór ojców Kościoła. Moralne powinności pozostają tak długo odległe od człowieka, jak długo nie nawiązuje on relacji osobowych.
The message of Jesus Christ is at the very heart of homiletic teachings. The entire moral dimension of Christianity becomes personal and assumes a practical dimension in human conduct. Religion and morality show the novelty of Christianity and place human person in a relation to God, to himself and to the community. Over the centuries, the kerygma remains the core of proclamation, and man’s life situation becomes a space of cooperation with God’s grace. Extreme attitudes of rigorism and relativism result most often from the lack of unity in human attitudes and culture. They are characterized by moralizing and drawing conclusions detached from reality. The way of personal development is to discover the unity in God Himself and the with God. The preacher become a kerix and a mystagogue and draws from sources after the example of Church Fathers. Moral obligations remain distant from human being as long as they do not establish personal relationships.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 4; 63-76
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pius XII and the Idea of European Unity
Pius XII i idea europejskiej jedności
Autorzy:
Hrabovec, Emília
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142937.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Holy See
Europe
Pius XII
Christian civilisation
European unity
Stolica Apostolska
Europa
cywilizacja chrześcijańska
jedność europejska
Opis:
Papież Pius XII popierał ideę jedności europejskiej, ale przypomniał Europejczykom o zasadach, na których należy budować sprawiedliwe i trwałe współistnienie Europy: „prawo moralne, które Stwórca objawił przez prawo naturalne” w odniesieniu do godności osoby ludzkiej i wszystkich społeczności naturalnych. Był przekonany, że Europa nie powinna być superpaństwem, nieszanującym kultur narodowych, ale syntezą narodów zachowujących swoją tożsamość i ponadnarodową solidarność, opartą nie na zbiegu interesów gospodarczych i politycznych, ale na jedności ducha chrześcijańskiego.
Pope Pius XII supported the idea of unifying Europe, but reminded Europeans of the principles on which a just and durable European convivence had to be based: on the “moral law that the Creator revealed by means of natural law”, in respect of the dignity of human persons and of all natural communities. He was convinced that Europe should not be a super state disrespecting national cultures, but a synthesis of national identities and transnational solidarity based not on a coincidence of economic or political interests, but on the unity of Christian spirit.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 4; 121-136
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół czy Kościoły?
The Church or the Churches?
Autorzy:
Derdziak, Liubov
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571811.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Kościół
Wspólnoty kościelne
katolicki
lokalny
jedność
różnorodność
wielość
Church
Christian communities
catholic
local
unity
variety
plurality
Opis:
Pan Jezus założył swój Kościół na fundamencie apostołów, a sam jest kamieniem węgielnym. Jednak wskutek podziałów dokonujących się w Jego Mistycznym Ciele pojawiło się wiele Kościołów oraz Wspólnot kościelnych. Odwołując się do pierwszych źródeł, jakimi są dokumenty soborów powszechnych Kościoła katolickiego, autorka niniejszego artykułu podejmuje próbę odnalezienia, w dzisiejszej złożonej sytuacji, Kościoła Chrystusowego. W swoich rozważaniach o Kościele autorka porusza kilka tematów. Najpierw przypomina źródło pojawienia się Kościoła, którym był odwieczny zamysł Boga Ojca, zrealizowany przez naszego Pana Jezusa Chrystusa wypełniającego Jego wolę. Kontynuację swojej misji Pan Jezus zlecił wybranym przez siebie apostołom. Odwołuje się do tradycji dogmatycznej, która zaświadcza o jedyności i katolickości Kościoła założonego przez Jezusa Chrystusa. Przypomina, że od początku katolickość była w tym Kościele, w którym apostoł Piotr został ustanowiony pierwszym spośród wybranych. Natomiast podziały w Mistycznym Ciele Chrystusa pojawiły się wskutek grzechu pychy. Te rany podziałów można zaleczyć jedynie poprzez poddanie się Duchowi Świętemu, który jest Duchem jednoczenia, którego tchnienie najbardziej uwidacznia się w Kościele katolickim, który szczerze szuka jedności w dialogu ekumenicznym z Kościołami odłączonymi. Ukazując jedność w wielości, autorka przypomina, iż Kościoły lokalne nie są niczym innym, jak tylko córkami Kościoła powszechnego, a ich łączność z następcą świętego Piotra poprzez biskupa miejsca zaświadcza o różnorodności w jedności.
Jesus Christ built His Church up upon the foundation of the Apostles. And He is himself as the chief cornerstone. Still, in result of divisions made in His mystical body, there is a lot of Churches and Christian communities. The author of this statement tries to find the Christ’s Church in the complicated situation of today, analysing the first sources – the documents of the Ecumenical Councils of the Catholic Church. In statement author concentrates on a few questions. At the beginning she recalls the Source of Church, the eternal God’s concept. Fulfilled by Jesus Christ, who was obedient to his will. Jesus asked the apostles he’d chosen to continue his mission. Here we recall dogmatic tradition, which tells about the unity and Catholicism of the Chuch created by Jesus. She recollects that from the beginning there was Catholicism in Church, in which Apostle Peter was chosen to be the first among those chosen. Divisions in the Mystical Christ Body appeared as the result of pride. These wounds may be cured only by obedience to the Holy Spirit, who is the Spirit of unity, and whose impact is the most visible in the Catholic Church which sincerely searches for the unity in the ecumenical dialog with disconnected churches. Showing unity in plurality author recalls that local churches are the daughters of General Church, and their unity with the pope through local bishops and shows the variety in unity.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 2(43); 111-139
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Popes and the Idea of European Unity
Papieże i idea jedności europejskiej
Autorzy:
Hrabovec, Emília
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142929.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
John XXIII
Paul VI
John Paul II
Benedict XVI
Christian civilisation
European unity
Jan XXIII
Paweł VI
Jan Paweł II
Benedykt XVI
cywilizacja chrześcijańska
jedność europejska
Opis:
Podczas gdy Pius XII był prawie egzystencjalnie związany z ideą europejską i obroną przed antychrześcijańskimi ideologiami, jego dwóch następców próbowało otworzyć „zachodnioeuropejską cytadelę” dialogu ze światem zewnętrznym. Jan Paweł II, zamiast iść na kompromis w sprawie sekularyzmu i marksizmu, zapoczątkował nową ewangelizację, ale zachował fundamentalny europejski optymizm. Benedykt XVI, wręcz przeciwnie, nie wahał się przyznać, że nawet kultura europejska, przekształcona w laicystyczną utopię, która zastępuje Boga wolą człowieka, może zaniknąć.
While Pius XII was almost existentially bound up with European thought and with the defence against anti-Christian ideologies, his two successors initiated a tentative of opening of the “Western European citadel” towards a dialogue with the outer world. John Paul II relaunched a new evangelisation instead of compromises with secularism and Marxism, but maintained a fundamental European optimism, whereas Benedict XVI did not hesitate to admit that the European culture, transformed into a laicist utopia which substitutes God by the obstinate self-will of man, could disappear, too.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 119-135
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies