Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gospel of John" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Jesus and the Feminine Genius. The Anthropological Relevance of the Encounters of Jesus with Women in the Fourth Gospel
Jezus i geniusz kobiecy. Antropologiczne znaczenie spotkań Jezusa z kobietami w czwartej Ewangelii
Autorzy:
Timmermans, Marc
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954059.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
feminine genius
woman
man
gospel of John
John Paul II
kobiecy geniusz
kobieta
mężczyzna
Ewangelia św. Jana
Jan Paweł II
Opis:
Pope John Paul II introduced the expression of the “Feminine Genius” in his Apostolic Letter Mulieris Dignitatem of 1988. If this characteristic belongs to all women in history, there must be traces of it in the Gospel. The article verifies that this is the case in the Gospel of John. Indeed, taking a closer look to the different encounters between Jesus and individual women, we see that the latter have a specific influence on the action of Jesus and participate in a particular way in the mission of Jesus. Two key ideas can help us clarify in which way these women participate in Jesus’ mission. The first is the fruitfulness of fait h. Those who believe are born from God himself (1:13), through faith in Christ. This is particularly the case for the Samaritan woman (4:4–42). Her life changes when she comes progressively to faith in Christ: “could he be the Christ?” (4:29). The second key idea is the prophecy of the High Priest Caiaphas: “Jesus was to die for the nation and not for the nation only but also in order to gather into one the scattered children of Go d.” (11:51–52). Again, the Samaritan woman can serve as an example. She goes back to her town and brings her fellow Samaritans to faith in Jesus (4:39: “Many of that town believed in him”). They represent the first fruits of the great eschatological harvest, the gathering of those who believe in Jesus. Both ideas can shine a light on the specific mission of women in the Fourth Gospel. From Mary in Cana or at the foot of the cross to Mary Magdalene at the tomb, from the Samaritan woman to the adulterous woman and the sisters Martha and Mary, they all influence Jesus in his specific mission of arousing faith and gathering the scattered children of God. These encounters will help us to understand more concretely what John Paul II meant by Feminine Genius and what the role of women in the mission of the Church could be now.
Papież Jan Paweł II w swym liście apostolskim z 1988 roku Mulieris Dignitatem wprowadził określenie „kobiecego geniuszu”. Jeżeli cecha ta wspólna jest wszystkim kobietom na przestrzeni całej historii ludzkości, to z całą pewnością istnieją jej ślady na kartach Ewangelii. W przypadku Ewangelii św. Jana jest tak w istocie, czego potwierdzenie opisuje niniejszy artykuł. Rzeczywiście przyglądając się bliżej różnym spotkaniom pomiędzy Jezusem a kobietami, zaobserwować możemy, iż miały one specyficzny wpływ na Jego działania, a co za tym idzie uczestniczyły w szczególny dla siebie sposób w misji Jezusa. Pomocą do wyjaśnienia sposobu, w jaki kobiety te uczestniczyły w misji Jezusa, niech będą dwie kluczowe koncepcje. Pierwsza z nich, to p ł o d n o ś ć wiar y. Ci, którzy uwierzyli, narodzili się z samego Boga (1, 13), przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Przykładem tego może być Samarytanka (4, 4–42). Jej życie zmienia się, gdy stopniowo dochodzi do wiary w Chrystusa: „czyż On nie jest Mesjaszem?” (4, 29). Drugą kluczową koncepcją jest proroctwo najwyższego kapłana Kajfasza „Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale także, „by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno” (11, 51–52). Tutaj podobnie, Samarytanka może nam posłużyć za przykład. Samarytanka wraca do swojego miasta i przyprowadza jego mieszkańców do wiary w Jezusa (4, 39; „wielu Samarytan z tego miasta zaczęło w Niego wierzyć”). Stanowią oni pierwsze owoce eschatologicznego żniwa: zgromadzenie tych, którzy wierzą w Jezusa. Obie te koncepcje rzucają światło na szczególną misję kobiet w czwartej Ewangelii. Począwszy od Matki Boskiej na weselu w Kanie Galilejskiej czy u stóp krzyża aż do Marii Magdaleny przy grobie, od Samarytanki aż do jawnogrzesznicy czy sióstr Marty i Marii, kobiety, te miały wpływ na Jezusa w Jego misji wzbudzania wiary i gromadzenia rozproszonych dzieci Bożych.
Źródło:
Polonia Sacra; 2019, 23, 1(55); 5-29
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie w homiliach św. Jana Chryzostoma na Ewangelię według św. Mateusza
Autorzy:
Baron, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571316.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
John Chrysostom
God’s mercy
Gospel of Matthew
Jan Chryzostom
miłosierdzie
Ewangelia według św. Mateusza
Opis:
This article deals with the question concerning God’s mercy according to the homilies of John Chrysostom on the Gospel according to Mathew and its role in Christian life. Mercy is God’s name. Chrysostom notices that God’s mercy is the only reason for the incarnation of God’s Son, because He accepted human life to save people from all kind of maladies and evils. Therefore mercy is the essence of Christian life. Chrysostom underlines that rewards for mercy given to people during earthly life cannot been compared with God’s mercy, because human mercy is involved with temporal maters and God’s mercy offers eternal salvation. God’s mercy is always connected with salvation. Therefore even human beings can obtain God’s mercy without any condition, but metanoia and forgiveness are required.Mercy is so important for real Christian life that Christians have to learn it throughout the entire life. God the Father and Jesus Christ are the best teachers of mercy. Mercy is the best measurement of humanity. Man without mercy is dead spiritually even if he is still living his earthly life. There is a penalty for a lack of mercy and the penalty is eternal punishment. Mercy can not be offered to others from the goods stolen or possessed in a dishonest way.
Artykuł podejmuje problem Bożego miłosierdzia w ujęciu homilii św. Jana Chryzostoma na Ewangelię według św. Mateusza i św. Jana Chryzostoma na Ewangelię według św. Mateusza oraz jego rolę w życiu chrześcijańskim. Miłosierdzie jest imieniem Boga. Chryzostom uważa, że Boże miłosierdzie jest jedyną racją Wcielenia Syna Bożego, ponieważ przyjął On ludzkie życie, aby wybawić ludzi od wszelkich chorób i zła. Dlatego miłosierdzie stanowi istotę chrześcijańskiego życia. Chryzostom podkreśla, że nagród za miłosierdzie okazane ludziom w ciągu życia doczesnego nie można porównywać z Bożym miłosierdziem, ponieważ ludzkie miłosierdzie dokonuje się w sprawach doczesnych, a Boże miłosierdzie oferuje wieczne zbawienie. Boże miłosierdzie zawsze jest powiązane ze zbawieniem, które ludzie mogą otrzymać bez udziału człowieka i bez żadnych warunków; potrzebne jest natomiast tylko nawrócenie i przebaczenie.Miłosierdzie jest tak ważne dla autentycznego życia chrześcijańskiego, że chrześcijanie powinni uczyć się go udzielać przez całe życie. Bóg Ojciec i Jezus Chrystus są jego najlepszymi nauczycielami. Miłosierdzie jest miarą człowieczeństwa. Człowiek niemiłosierny jest duchowo martwy nawet jeśli jeszcze żyje życiem doczesnym. Kara za brak miłosierdzia jest wieczna. Nie jest autentycznym miłosierdziem obdarzanie innych nie swoimi lub nieuczciwie zdobytymi dobrami.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies