Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "‘God’" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 44
Tytuł:
„Bogactwo” Bożego miłosierdzia w listach św. Pawła
Autorzy:
Rycerz, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571328.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the abundance
God’s mercy
God’s justice
the letters of St. Paul
bogactwo
, Boże miłosierdzie
Boża sprawiedliwość
listy św. Pawła
Opis:
The author aims at presenting mercy in the letters of St. Paul in the aspect of the enriching relation of God towards man. He analyses the most representative texts, containing the semantic base: ἔλεος–ἐλεέω and οἰκτιρμός–οἰκτίρω. He takes the personal experience of God’s mercy in the apostle’s life as the starting point. Then, he attempts to deduce how it has influenced the development of the doctrine of mercy and how it has reflected in the practice of the Christian life. Finally, he enquires about the maturity of the Pauline doctrine of God’s mercy.
Autor stawia sobie za cel prezentację miłosierdzia w listach św. Pawła w aspekcie ubogacającej relacji Boga do człowieka. Poddaje analizie najbardziej reprezentatywne teksty, które zawierają bazę semantyczną: ἔλεος–ἐλεέω i οἰκτιρμός–οἰκτίρω. Punktem wyjścia czyni osobiste doświadczenie miłosierdzia Bożego w życiu apostoła. Następnie podejmuje próbę wnioskowania jak ono wpłynęło na rozwój nauki o miłosierdziu i jakie znalazło przełożenie na praktykę życia chrześcijańskiego. W końcu zadaje pytanie o dojrzałość Pawłowej nauki o Bożym miłosierdziu.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła posłuszeństwa konsekrowanego
Sources of the obedience consecrated
Autorzy:
Ciemała, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571791.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
posłuszeństwo
naśladowanie Chrystusa
słowo Boga
przełożony
reguła
wola Boża
obedience
imitation of Christ
the word of God
superior
the Rule
God’s will
Opis:
W artykule przedstawiono podstawowe myśli źródłowe dla idei posłuszeństwa konsekrowanego. Analiza teologiczna reprezentatywnych reguł pierwotnego cenobityzmu chrześcijańskiego (Reguły Pachomiusza, Asketikonu Bazylego Wielkiego, Praeceptum Augustyna z Hippony, Reguły Benedykta), jak również Pism Franciszka z Asyżu oraz Magisterium Kościoła XX i XXI wskazuje na zakorzenienie idei posłuszeństwa konsekrowanego w Biblii. Dotyczy to zarówno idei posłuszeństwa wobec Boga, wobec władz wspólnoty, jak i posłuszeństwa wzajemnego. Analizowane prawodawstwo wskazuje na słowo Boga (Ewangelię) jako „pierwszą regułę życia” osób konsekrowanych. Według Asketikonu Bazylego Wielkiego, Reguły Benedykta, Pism Franciszka oraz posoborowych dokumentów Kościoła dobrowolne posłuszeństwo, w myśl Flp 2, 8 (oraz J 6, 38), jest naśladowaniem Chrystusa – uniżonego i posłusznego aż do śmierci. Różnorodność zaś norm dotyczących posłuszeństwa wypływa z konieczności zastosowania tej idei w konkretnych warunkach życia i uregulowania codziennego życia pod opieką przełożonych. Analizowane teksty wraz z odniesieniami biblijnymi stanowią inspirację dla aktualizacji idei posłuszeństwa konsekrowanego.
The article presentsthe basic sources ofthoughtsforthe obedience consecrated. The theological analysis of the typical rules of the original Christian cenobitic monasticism (The Rule of St. Pachomius, The Asketikon of St.Basil the Great, Praeceptum of St. Augustine of Hippo, the Rule of St. Benedict of Nursia), as well as The Scripture of Saint Francis of Assisi and Magisterium of the Catholic Church of XX and XXI century point to the roots of the conception of the consecrated obedience in the Bible (refers to the conception of the obedience to God, to the authorities as well as each other obedience). The legislation which is being considerated points to the Word of God (Gospel) as the “first rule of life” of the consecrated. According to The Asketikon of St.Basil the Great,the Rule of St. Benedict, The Scripture of Saint Francis and Postconciliar Documents of the Church, voluntary obedience according to Phil 2,8 (and John 6,38), is the imitation of Christ – obsequious and obedient unto death. Diversity ofthe norms concerning the obedience arisesfrom the need to application of the conception in the specific condition of life and the adjustment of everyday life under the superior’s patronage. The scriptures which are being studied as well as biblical references are the inspiration for the updating the conception of consecrated obedience today.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 1(46); 45-63
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’esperienza della compassione di Dio Uno e Trino di Francesco d’Assisi
Autorzy:
Juzba, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571770.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Francis of Assisi
Trinitarian Compassion
mistical experience of God
Opis:
In this paper I focused on the St. Francis understanding of God`s compassion and mercifulness. Poverello`s idea of the purity and delicacy of God resulted in the description of God`s face as paternal and maternal at the same time. In such a way one and the same God, as portrayed by little poor man of Assisi, approaches each men and every creatures and loves them and compassionates for each His creatures. Trinitarian Compassion according St. Francis means God`s love which creates everything. From the other side all the creatures show God`s love. This love forms the basis of the compassion for man. St. Francis labels such comprehended One God in Three Person: Goodness and Source of all Goodness and Love. Motivated by such an experience of God`s love St. Francis gave away all his belongings to the fellow – creators. St Francis himself contemplated and experienced Divine Mysteries what he described afterwards. He asserted that if somebody loves actually, he is able to give himself to others like Jesus did. True love is the fruit of the act of giving. Francis` mystical experience of God in Three Person lead him to his own inter-trinitarian love. It is impossible to understand the phenomenon of St. Francis compassion to each man and every God’s creations without this Trinitarian dimension.
Źródło:
Polonia Sacra; 2013, 17, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowo Boże a życie osobiste i wspólnotowe według pierwotnej katechezy cenobickiej
The Word of God for personal and community’s life according to original cenobitic catechesis
Autorzy:
Ciemała, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571181.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
słowo Boże
katecheza
koinônia
formacja
the word of God
catechesis
formation
Opis:
W artykule omówiono pierwotną katechezę cenobicką, której celem była duchowa formacja mnichów dla dobra całej wspólnoty. Prawodawstwo monastyczne sformułowało w sposób wzorcowy biblijne wymagania i wskazania dotyczące postaw cenobitów i tradycji wspólnotowych. Analiza tekstów reguł monastycznych prowadzi do wniosku, że wszystkie zalecenia i praktyczne rozstrzygnięcia płynące ze słowa Bożego służyły budowaniu wspólnego życia osób, które odpowiedziały na dar powołania do „świętej koinônii”. Charakterystyczne dla koinônii pachomiańskiej było dydaktyczne zastosowanie Pisma Świętego do formacji indywidualnej i wspólnotowej. Natomiast Asketikon Bazylego Wielkiego uwydatnia rolę przełożonych, którzy w procesie formacji biblijnej braci mieli być „sługami słowa”. Kształtowaniu koinônii według wzorca biblijnego sprzyjały również liczne formy retorycznego oddziaływania na członków poszczególnych wspólnot.
Monastic legislation has expressed in a perfect way biblical requirements and indications concerning to cenobites’ attitudes and the tradition of the community. It appears, after analysing some of the texts of the monastic rules, that all of the recommendations and conclusions which come from The Word of God, have been designed to create life in the community for those people who responded to the gift of God’s calling to „the holly community”. It has been significant for the Pachomian Community, that The Holy Bible has been didactically applied to the both individual and community’s development. However Asketikon of Basil the Great emphasizes the role of the superiors who were to be „the servants of the word” throughout the biblical formation process. According to the biblical pattern, the community’s creation favoured different forms of rhetorical influence on members of particular communities.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 3(48); 67-83
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie przepowiadania słowa Bożego w liturgii dla budowania wiary katechizowanych
The Importance of Preaching the Word of God in the Liturgy for the Building of the Faith of Catechized People
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954122.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
przepowiadanie
słowo Boże
homilia
katecheza
preaching
word of God
homily
catechesis
Opis:
Artykuł wyjaśnia znaczenie terminów: przepowiadanie słowa Bożego, homilia i katecheza. Omawia znaczenie homilii jako przepowiadania słowa Bożego w liturgii dla budowania wiary katechizowanych. Ponadto wykazuje kompatybilność homilii i katechezy oraz ich wspólny cel, jakim jest ożywianie i pogłębianie wiary katechizowanych. Przepowiadanie liturgiczne jest przedstawione jako stały pokarm dla uczestników katechezy i wszystkich wierzących.
The article explains the meaning of these terms: preaching the word of God, homily and catechesis. It discusses the importance of the homily as the preaching of the word of God in the liturgy for the building of faith of catechized people. In addition, it demonstrates the compatibility of homilies and catechesis and their common goal of nourishing and deepening the faith of catechized people. The article concludes with the liturgical proclamation of the word of God presented as constant food for all the faithful participating in the liturgy.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 2(47); 79-101
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemplation of the Body
Kontemplacja ciała
Autorzy:
Platovnjak, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430914.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
kontemplacja
ciało
Trójjedyny Bóg
duchowość chrześcijańska
contemplation
body
Triune God
Christian spirituality
Opis:
In the tradition of Christian contemplation, we find much encouragement to both contemplate nature and how we can discover God the Creator through it and how His love is imprinted on it. St Ignatius, however, in his Contemplation for the Achievement of Love, invites the praying person to contemplate not only creation, but also himself and his body. Since there is little research or literature on contemplation of the body, the author pays special attention to it in this article. He argues that the Triune God wants to reveal Himself to every man, not only through the book of nature and the Bible, but also through his body, and that contemplation of his body can be of great help to him in this. In the first chapter he briefly defines the meaning of contemplation and then turns to an understanding of the human body in the light of Scripture and spiritual theology. In the last part, he gives various examples of how we can contemplate the body and its various parts to allow the active presence and love of the Triune God to be revealed to us.
W tradycji kontemplacji chrześcijańskiej znajdujemy wiele zachęt do kontemplowania przyrody i tego, jak dzięki niej możemy odkryć Boga Stwórcę i Jego miłość, która jest na niej wyciśnięta. Natomiast św. Ignacy w Kontemplacji dla osiągnięcia miłości zachęca modlącego się do kontemplowania nie tylko stworzenia, ale także siebie samego i swojego ciała. Ponieważ nie ma zbyt wielu badań ani literatury na temat kontemplacji ciała, autor poświęca jej szczególną uwagę w tym artykule. Przekonuje, że Trójjedyny Bóg pragnie objawić się każdemu człowiekowi nie tylko poprzez księgę przyrody i Biblię, ale także poprzez jego ciało, a kontemplacja ciała może mu w tym bardzo pomóc. W pierwszym rozdziale krótko definiuje znaczenie kontemplacji, a następnie przechodzi do zrozumienia ciała ludzkiego w świetle Pisma Świętego i teologii duchowości. W ostatnim rozdziale podaje różne przykłady, w jaki sposób możemy kontemplować ciało lub jego poszczególne części i pozwolić, aby objawiła się nam czynna obecność i miłość Trójjedynego Boga.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 7-28
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posłuszeństwo oczekiwaną odpowiedzią Izraela na wierność Boga
Obedience as expected Israel’s reply to the faithfulness of God
Autorzy:
Wajda, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571673.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
posłuszeństwo
wierność
miłość
wiara
Bóg
Izrael
obedience
faithfulness
love
faith
God
Israel
Opis:
Miłość Boga, która trwa na tysiąc pokoleń, jest wiernością (por. Wj 34, 6–7). Prawda ta stanowi klucz do zrozumienia całego działania Boga w ramach biblijnej historii zbawienia, zarówno w odniesieniu do społeczności (narodu wybranego), jak i jednostek (np. Abrahama). Bóg daje się poznać przez swoje dzieła, przez moc, potęgę, wierność swoim obietnicom (por. Pwt 7, 7–9). W zamian wzywa do posłuszeństwa, które należy rozumieć jako dobrowolne przyjęcie Jego planów i wejście z Nim w dialog miłości. Biblijne posłuszeństwo nie ma bowiem nic wspólnego z wymuszoną uległością i biernym poddawaniem się silniejszemu i dzierżącemu jakąś władzę. Jest ono powierzeniem się z miłością i w całości Bogu, z własnej wolnej decyzji.
The love of God that maintains for a thousand generations, is a faithfulness (cf. Ex 34:6–7). This truth constitutes the key to understanding each God’s action throughout the biblical History of Salvation, with reference to both the community (of the chosen people) and individuals (e.g. Abraham). God lets recognize him by his work, by his might, power and faithfulness to his promises (cf. Deut 7:7–9). In exchange for these He expects an obedience which should be understood as voluntary acceptance of His plans and entering the love dialogue with Him. Because the biblical obedience has nothing to do with the forced submissiveness and passive surrendering oneself stronger who wields some power. The obedience means your own free decision to entrust yourself to him as well as an intention of relying on his love.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 1(46); 33-44
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaproszeni do królestwa. Ubodzy w Ewangelii św. Łukasza i podejmowane przez nich wybory
The invited to the Kingdom. The poor in the Gospel of Luke and their choices
Autorzy:
Gibek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571518.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
królestwo Boga
ubodzy
Ewangelia św. Łukasza
Kingdom of God
poor
Gospel of Luke
Opis:
Ubodzyj – w Ewangelii św. Łukasza to adresaci nauczania Jezusa i uczestnicy królestwa Boga. Od początku działalności publicznej Nauczyciel z Nazaretu przedstawia siebie jako tego, który przyszedł, aby ubogim głosić Dobrą Nowinę (Łk 4, 18). Bycie ubogim to postawa, do jakiej należy dążyć, kwalifikuje ona człowieka do udziału w królestwie Boga (Łk 14, 21). Największą trudnością na drodze do ubóstwa jest bogactwo materialne (Łk 18, 23), które powinno służyć dobru człowieka, być środkiem, a nie stawać się celem. Przeszkodą w osiągnięciu ubóstwa są również wszelakie nadmierne przywiązania. Łukasz prezentuje dwa wzorce ubóstwa: Łazarza (Łk 16, 20–21) i wdowę (Łk 21, 1–4). Na podstawie ich cech można wyprowadzić obraz ubogiego w Ewangelii Łukasza – jest to człowiek całkowicie zależny od Boga, który ma świadomość, że sam z siebie nie ma żadnej mocy, dlatego siebie i swoje życie składa w ręce Najwyższego.
the Kingdom of God. From the beginning of his public activities, Teacher of Nazareth presents Himself as the one who came to preach the Good News to the poor Luke 4, 18. Being poor is an attitude, which should be pursued to, as it qualifies a person to participate in the Kingdom of God (Luke 14, 21). The greatest difficulty in the way of poverty is a wealth of material, which should serve humanity, be a means, and not a target (Luke 18, 23). All kind of excessive attachment is also an obstacle to the achievement of poverty. Luke presents two patterns of poverty: one is Lazarus (Luke 16, 20–10) and the other the widow (Luke 21, 1–4). The image of the poor in the Gospel of Luke can be described on the basis of their characteristic: the poor is totally dependent on God, is aware that he has no own power, so he gives himself and his life into the hands of the Almighty.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 1(42); 5-20
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misyjne przeobrażenie Kościoła: tradycyjne i nowe funkcje parafii
The Missionary Transformation of the Church: The Traditional and New Functions of the Parish
Autorzy:
Swędrowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430779.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
parafia
misja
wspólnota
spotkanie
słowo Boże
parish
mission
community
meeting
word of God
Opis:
Wchodząc na drogę wiary, jednoczymy się z Jezusem Chrystusem i pragniemy patrzeć za życie Jego oczyma. Wiara ma charakter eklezjalny, zgonie ze słowami św. Pawła „Teraz zaś już nie ja żyję, ale żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20). W dynamice funkcjonowania Kościoła parafia jest miejscem bezpośredniego spotkania z Bogiem i z ludźmi. W niej duszpasterze podejmują się nieść słowo i sakramenty, a także budować wspólnotę. Miarą tego zaangażowania staje się dobro wspólne, które realizuje się w różnorodności. To także chrześcijański styl bycia duchownych i świeckich, przenika całą społeczność. Papież Franciszek postuluje konieczność misyjnego przeobrażenia wspólnot parafialnych. W jego wizji potrzeba dokonać głębokiej ewangelizacji, tego co jest dziedzictwem przeszłości i darem teraźniejszości. Parafia ma stawać się sanktuarium, w którym ludzie znajdą wiarę, sakramenty i w kulturze spotkania odkryjąwspólnotę.
As we enter on the journey of faith we unite with Jesus Christ, and we desire to see life through His eyes. Faith is ecclesial in nature, according to St. Paul: “yet I live; no longer I, but Christ lives in me” (Gal 2, 20). In the dynamics of the Church, the parish is the place of a direct encounter with God and with people. Pastors in parishes preach the Word and administer the sacraments and thus build community. The measure of this commitment becomes the common good, which is realized in diversity. It is also the Christian way of life, both of the clergy and the laity, that permeates the entire community. Pope Francis has postulated the need for a missionary transformation of parish communities. In his vision, there is a need for a profound evangelization of what is the heritage of the past and the gift of the present. The parish is to become a sanctuary where people find faith, the sacraments and, in the culture of encounter, discover community.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 119-136
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Serca zostały wypróbowane”. Wpływ pandemii COVID-19 na przepowiadanie słowa Bożego — inspiracje papieża Franciszka
“Hearts Have Been Put to the Test”. The Impact of the COVID-19 Pandemic on the Preaching of the Word of God — the Inspiration of Pope Francis
Autorzy:
Szewczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430788.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
słowo Boże
przepowiadanie
papież Franciszek
COVID-19
the word of God
preaching
Pope Francis
Opis:
Skuteczne głoszenie słowa Bożego wymaga dostrzegania okoliczności życia drugiego człowieka oraz systematycznego dążenia do zrozumienia świata. Do okoliczności, które zdominowały nauczanie papieża Franciszka należy pandemia COVID-19. Celem niniejszego opracowania jest odpowiedź na pytanie o inspiracje płynące z nauczania papieża Franciszka w czasie pandemii dla współczesnego kaznodziejstwa. Analiza tego papieskiego nauczania w czasie ostatniego roku (marzec 2020–marzec 2021) pozwala  odpowiedzieć najpierw na pytanie o znaczenie pandemii COVID-19 w życiu papieża, Kościoła i świata. W dalszej kolejności, zgodnie z najprostszym modelem komunikowania się, zostało omówione nauczanie Franciszka dotyczące głosicieli słowa Bożego, słuchaczy, elementów treściowych i formalnych przepowiadania w czasie pandemii.
Effective preaching of the word of God requires an appreciation of the circumstances of one another’s lives and a systematic effort to understand the world. Among the circumstances that have dominated Pope Francis’ teaching is the COVID-19 pandemic. The  purpose of this paper is to answer the question as to how Pope Francis’ teaching during the pandemic has inspired contemporary preaching. An analysis of Pope Francis’ teaching during the last year (March 2020–March 2021) allows us first to answer the question of the significance of the COVID-19 pandemic in the life of the Pope, the Church, and the world. Then, according to the simplest model of communication, the following are discussed; Francis’ teaching regarding the preachers of the word of God, the hearers of the word, and the content and formal elements of preaching during the pandemic.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 53-75
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślady Boga w przyrodzie w pismach świętego Franciszka z Asyżu, świętego Bonawentury i świętego Jana Pawła II
The traces of God in nature in the writings of saint Francis of Assisi, saint Bonawentura and saint John Paul II
Autorzy:
Warchoł, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571616.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ślad
przyroda
Bóg
natura
piękno
księga
znak
traces
nature
God
creatures
beauty
book
signs
Opis:
Święty Franciszek z Asyżu, święty Bonawentura z Bagnoreggio i święty Jan Paweł II to grono osób, które łączy świętość życia oraz umiłowanie przyrody. Odczytywali ją jako księgę Boga, odkrywając w niej Jego wielkość i piękno. Wierni Pismu Świętemu, proponowali uznanie przyrody, by „z wielkości i piękna stworzeń poznać przez podobieństwo ich Stwórcę” (Mdr 13, 5) oraz uwielbiać Go za to dzieło. Dla wierzących i niewierzących piękno wyciśnięte przez Boga w naturze dowodzi Jego istnienia i pozwala patrzeć na świat w perspektywie wieczności. Odczytanie śladów Boga w przyrodzie adresowane jest dla wszystkich ludzi, gdyż razem tworzą rodzinę, bratersko‑siostrzaną wspólnotę z Ojcem i dalszymi krewnymi, braćmi kosmicznymi. Ślady Boga pozostawione w przyrodzie pozwalają dostrzec bezinteresowną miłość, a w konsekwencji zachwycić się nad tajemnicą istnienia i pozostawionego piękna. Rzecz w tym, by umieć usłyszeć, czyli mieć umiejętność rozpoznawania znaków i ukrytych w nich sensów.
St. Francis of Assisi, St. Bonaventure of Bagnoregio and St. John Paul II form a group of people who share devotion for the sanctity of life and love of nature. They saw and read life and nature as a living book of God, discovering grandeur and beauty of creation. Faithful to Scripture, they proposed appreciation of nature because “For by the greatness of the beauty, and of the creature, the Creator of them may be seen, so as to be known thereby” (Wis 13: 5), and glorify Him for this work. For believers and nonbelievers beauty placed by God in nature proves His existence and allows the person to look at the world in the perspective of eternity. Reading the signs of God in nature is addressed to all people, because together we form a family, a brotherly sisterly communion with the Father and our universal relatives. God left traces in nature to provide an insight into His selfless love and, consequently, to marvel at the mystery of existence and its beauty. The point is to be able to hear or have the ability to recognize the signs and hidden meanings which speak to us of this.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 3(44); 81-98
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słuchacz jako współtwórca homilii
Autorzy:
Kowalski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142925.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Preaching the Word of God
homily
sermon
listener
przepowiadanie słowa Bożego
homilia
kazanie
słuchacz
Opis:
Tekst, odwołując się do nauk teologicznych oraz badań z zakresu komunikologii, uzasadnia tezę o konieczności traktowania słuchacza homilii nie jako biernego odbiorcy głoszonego w liturgii słowa Bożego, ale jako podmiotu, który ma tak duży wpływ na treść i sposób przepowiadania Ewangelii, że można go określić mianem współtwórcy kazania. Autor pracę nad homilią dzieli na trzy etapy: przygotowania tekstu, wygłoszenia słowa Bożego w kontekście liturgicznym oraz czasu po zakończeniu liturgii, potwierdzając, że na każdym z nich niezbędna jest współpraca kaznodziei z osobami, do których kieruje on swoje przesłanie. Za jednym razem obecność słuchaczy ma charakter wirtualny, innym razem – realny. Jakkolwiek zawsze jest to obecność na tyle ważna, że jej zlekceważenie wpłynie negatywnie na jakość przepowiadania słowa Bożego.
The text, referring to theological sciences and studies on communicology, proves the thesis that a listener of the homily should be treated not as a passive recipient of the Word of God preached during the liturgy, but as an entity that has such a great impact on the content and manner of preaching the Gospel, that he can be described as a coauthor of the sermon. The author divides work on the homily into three stages: preparation of the text, preaching the Word of God in the liturgical context, and the time after the liturgy, confirming that at each of these stages it is necessary for the preacher to cooperate with the persons to whom he directs his preaching. Sometimes the presence of listeners is virtual, some other time – real. However, this presence is always so important that disregarding it will have a negative impact on the quality of preaching the Word of God.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 79-97
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoba i przesłanie św. Teresy od Jezusa
The Person and message of St. Teresa of Jesus
Autorzy:
Wrona CM, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954020.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
św. Teresa od Jezusa
doświadczenie
Bóg
człowiek
St. Teresa of Jesus
experience
God
human
Opis:
Obchody 500-lecia urodzin św. Teresy od Jezusa, pierwszej kobiety, którą Kościół ogłosił doktorem Kościoła, są okazją do przypomnienia jej osoby i przesłania. Mistyczka, mistrzyni duchowa, fundatorka, autorka wielkich dzieł doktrynalnych jest przede wszystkim nauczycielką modlitwy, rozumianej jako relacja przyjaźni. Reforma Karmelu, którą zapoczątkowała, miała swoje źródło w doświadczeniu Boga, a co za tym idzie również nowego spojrzenia na człowieka. Św. Teresa od Jezusa pozostaje wiernym i ciągle aktualnym świadkiem prawdy o Bogu i człowieku.
Celebration of the 5th centenary of the birth of St. Teresa of Jesus, the fist woman pronounced by the Church the Doctor of the Church, is an occasion for recalling her person and her message. A mystic, a spiritual master, a foundress and author of great doctrinal works is above all the teacher of prayer understood as the relation of friendship. The Carmel’s reform she had started had its source in the experience of God, with the new look at a human person, which followed. St. Teresa of Jesus remains as a faithful and timely witness of truth about God and human person.
Źródło:
Polonia Sacra; 2015, 19, 2(39); 5-22
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Macierzyństwo kobiety w tajemnicy Boga Trójjedynego w nauczaniu Jana Pawła II
Autorzy:
Klimas, Samuela Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142921.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
maternity
child
God
image and likeness
gift
macierzyństwo
dziecko
Bóg
obraz i podobieństwo
dar
Opis:
W tym artykule macierzyństwo zostało ukazane jako realizacja powołania kobiety do urzeczywistnienia obrazu i podobieństwa do Boga. Tajemnica stworzenia łączy się z obdarowaniem człowieka życiem duchowym, które wprowadza go w pokrewieństwo z Bogiem. Macierzyństwo realizuje się na poziomie osobowo-etycznym, a nie tylko biofizjologicznym, jako wolna i świadoma odpowiedź kobiety do udziału w dziele stwarzania. Otwierając się na dar nowego życia, kobieta staje się bezinteresownym darem z siebie samej, uczestniczy w stwórczej mocy Boga i w złączeniu z ojcostwem, odzwierciedla tajemnicę odwiecznego rodzenia w Bogu.
In this article the maternity was appeared as an achievement of the calling to embody and likeness to God. The mystery of the creation is strictly connected with the fact that the man was also gifted with the spiritual life. This kind of life makes that the man becomes relative of God. The maternity is realized as well as personal-ethical and not only bio physiological. The main point of the maternity is a conscious woman’s response to God’s invitation in taking part in creation. This means that the woman agrees to accept a gift of a new life what is in the same time a gift of herself. This is the way how the woman participates in God’s power of creation. It is connected with the mystery of eternal giving birth in God.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 161-178
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie w homiliach św. Jana Chryzostoma na Ewangelię według św. Mateusza
Autorzy:
Baron, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571316.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
John Chrysostom
God’s mercy
Gospel of Matthew
Jan Chryzostom
miłosierdzie
Ewangelia według św. Mateusza
Opis:
This article deals with the question concerning God’s mercy according to the homilies of John Chrysostom on the Gospel according to Mathew and its role in Christian life. Mercy is God’s name. Chrysostom notices that God’s mercy is the only reason for the incarnation of God’s Son, because He accepted human life to save people from all kind of maladies and evils. Therefore mercy is the essence of Christian life. Chrysostom underlines that rewards for mercy given to people during earthly life cannot been compared with God’s mercy, because human mercy is involved with temporal maters and God’s mercy offers eternal salvation. God’s mercy is always connected with salvation. Therefore even human beings can obtain God’s mercy without any condition, but metanoia and forgiveness are required.Mercy is so important for real Christian life that Christians have to learn it throughout the entire life. God the Father and Jesus Christ are the best teachers of mercy. Mercy is the best measurement of humanity. Man without mercy is dead spiritually even if he is still living his earthly life. There is a penalty for a lack of mercy and the penalty is eternal punishment. Mercy can not be offered to others from the goods stolen or possessed in a dishonest way.
Artykuł podejmuje problem Bożego miłosierdzia w ujęciu homilii św. Jana Chryzostoma na Ewangelię według św. Mateusza i św. Jana Chryzostoma na Ewangelię według św. Mateusza oraz jego rolę w życiu chrześcijańskim. Miłosierdzie jest imieniem Boga. Chryzostom uważa, że Boże miłosierdzie jest jedyną racją Wcielenia Syna Bożego, ponieważ przyjął On ludzkie życie, aby wybawić ludzi od wszelkich chorób i zła. Dlatego miłosierdzie stanowi istotę chrześcijańskiego życia. Chryzostom podkreśla, że nagród za miłosierdzie okazane ludziom w ciągu życia doczesnego nie można porównywać z Bożym miłosierdziem, ponieważ ludzkie miłosierdzie dokonuje się w sprawach doczesnych, a Boże miłosierdzie oferuje wieczne zbawienie. Boże miłosierdzie zawsze jest powiązane ze zbawieniem, które ludzie mogą otrzymać bez udziału człowieka i bez żadnych warunków; potrzebne jest natomiast tylko nawrócenie i przebaczenie.Miłosierdzie jest tak ważne dla autentycznego życia chrześcijańskiego, że chrześcijanie powinni uczyć się go udzielać przez całe życie. Bóg Ojciec i Jezus Chrystus są jego najlepszymi nauczycielami. Miłosierdzie jest miarą człowieczeństwa. Człowiek niemiłosierny jest duchowo martwy nawet jeśli jeszcze żyje życiem doczesnym. Kara za brak miłosierdzia jest wieczna. Nie jest autentycznym miłosierdziem obdarzanie innych nie swoimi lub nieuczciwie zdobytymi dobrami.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 44

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies