Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "God’s mercy" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Miłosierdzie w homiliach św. Jana Chryzostoma na Ewangelię według św. Mateusza
    Autorzy:
    Baron, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571316.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    John Chrysostom
    God’s mercy
    Gospel of Matthew
    Jan Chryzostom
    miłosierdzie
    Ewangelia według św. Mateusza
    Opis:
    This article deals with the question concerning God’s mercy according to the homilies of John Chrysostom on the Gospel according to Mathew and its role in Christian life. Mercy is God’s name. Chrysostom notices that God’s mercy is the only reason for the incarnation of God’s Son, because He accepted human life to save people from all kind of maladies and evils. Therefore mercy is the essence of Christian life. Chrysostom underlines that rewards for mercy given to people during earthly life cannot been compared with God’s mercy, because human mercy is involved with temporal maters and God’s mercy offers eternal salvation. God’s mercy is always connected with salvation. Therefore even human beings can obtain God’s mercy without any condition, but metanoia and forgiveness are required.Mercy is so important for real Christian life that Christians have to learn it throughout the entire life. God the Father and Jesus Christ are the best teachers of mercy. Mercy is the best measurement of humanity. Man without mercy is dead spiritually even if he is still living his earthly life. There is a penalty for a lack of mercy and the penalty is eternal punishment. Mercy can not be offered to others from the goods stolen or possessed in a dishonest way.
    Artykuł podejmuje problem Bożego miłosierdzia w ujęciu homilii św. Jana Chryzostoma na Ewangelię według św. Mateusza i św. Jana Chryzostoma na Ewangelię według św. Mateusza oraz jego rolę w życiu chrześcijańskim. Miłosierdzie jest imieniem Boga. Chryzostom uważa, że Boże miłosierdzie jest jedyną racją Wcielenia Syna Bożego, ponieważ przyjął On ludzkie życie, aby wybawić ludzi od wszelkich chorób i zła. Dlatego miłosierdzie stanowi istotę chrześcijańskiego życia. Chryzostom podkreśla, że nagród za miłosierdzie okazane ludziom w ciągu życia doczesnego nie można porównywać z Bożym miłosierdziem, ponieważ ludzkie miłosierdzie dokonuje się w sprawach doczesnych, a Boże miłosierdzie oferuje wieczne zbawienie. Boże miłosierdzie zawsze jest powiązane ze zbawieniem, które ludzie mogą otrzymać bez udziału człowieka i bez żadnych warunków; potrzebne jest natomiast tylko nawrócenie i przebaczenie.Miłosierdzie jest tak ważne dla autentycznego życia chrześcijańskiego, że chrześcijanie powinni uczyć się go udzielać przez całe życie. Bóg Ojciec i Jezus Chrystus są jego najlepszymi nauczycielami. Miłosierdzie jest miarą człowieczeństwa. Człowiek niemiłosierny jest duchowo martwy nawet jeśli jeszcze żyje życiem doczesnym. Kara za brak miłosierdzia jest wieczna. Nie jest autentycznym miłosierdziem obdarzanie innych nie swoimi lub nieuczciwie zdobytymi dobrami.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2020, 24, 1
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misja profetyczna św. Faustyny Kowalskiej i jej znaczenie dla Kościoła we współczesnym świecie
    The Prophetic Mission of Saint Maria Faustina Kowalska and its Significance for the Church of the Modern World
    Autorzy:
    Król, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571639.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    miłosierdzie Boże
    misja prorocka
    Kościół
    św. Faustyna
    God’s mercy
    prophetic mission
    Church
    St. Maria Faustina
    Opis:
    Struktura treściowa artykułu wprowadza w misję prorocką św. Faustyny Kowalskiej, którą otrzymała od Chrystusa jako wiedzę wlaną w darze szczególnego powołania. Przedmiotem tej misji jest miłosierdzie Boże, które zostało przypomniane Kościołowi i światu. Chrystus z treścią tego orędzia posłał ją do całego świata, mówiąc: „Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z moim miłosierdziem”. On bowiem pragnie, aby dotarło ono do wszystkich ludzi. W jego realizacji poleca s. Faustynie, a przez nią Kościołowi, ufną modlitwę do miłosierdzia Bożego, jego przepowiadanie i ukazywanie w dziełach dobroczynnych. Tak więc misja św. Faustyny nie jest tylko jej osobistą, ale całego Kościoła. Jest wpisana w jego posłannictwo, które winien podejmować w duchu treści utrwalonych przez nią w Dzienniczku. Zatem jej misja ma szczególne znaczenie dla misji Kościoła, która charakteryzuje się ewangelicznym uniwersalizmem. Są w niej obecne także elementy eschatologiczne, których realizacja ma przygotować ludzkość na powtórne przyjście Chrystusa. Tym samym treść tej misji wpisuje się w przestrzeń nowej ewangelizacji. Faustyna realizowała ją zgodnie z Jego wolą, a więc według otrzymanych od Niego wskazań: w modlitwie, w słowach i w dziełach miłosierdzia. Powyższa triada zawiera w sobie pełnię objawionego jej miłosierdzia Bożego, które pragnie być obecne w życiu całego Kościoła i w jego działalności. Te więc elementy treściowe wyznaczyły strukturę niniejszego artykułu zakończonego wnioskami wynikającymi z przeprowadzonej refleksji.
    The article introduces the prophetic mission of St. Maria Faustyna that she received from Jesus Christ as the Infused Knowledge with a gift of a special calling. The subject of this mission is God’s Mercy which was reminded to the Church and the world. Jesus Christ sent her to the entire world with the message saying: “Today I am sending you with My mercy”. He wants it to be reached by all the people. Jesus Christ order St. Maria Faustyna, and the whole Church, to realise the mission through the trusting prayer to the God’s Mercy, its prediction and showing it in the charity works. So, the mission of St. Maria Faustyna is not only her personal one, but also the entire Church. It is a significant part of the Church mission which should be taken according to the contents of Diary: “Divine Mercy in My Soul”. Therefore, her mission has got a significant meaning for the Church’s mission which is characterised by the evangelical universalism. There are also eschatological elements which realisation is to prepare the humankind for the Second Coming of Jesus Christ. Thereby, the matter of this mission is accurate for the New Evangelism. St. Maria Faustyna was realising it according to His will, so by the directions got from Him: in the prayer, in words and in the acts of mercy. This triad consists of the completeness of revealed God’s Mercy which wants to be present in the entire Church’s life and its activity. Those contents determined the structure of the article ended with conclusions ensuing from the reflections taken.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2018, 22, 3(52); 81-99
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Bogactwo” Bożego miłosierdzia w listach św. Pawła
    Autorzy:
    Rycerz, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571328.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    the abundance
    God’s mercy
    God’s justice
    the letters of St. Paul
    bogactwo
    , Boże miłosierdzie
    Boża sprawiedliwość
    listy św. Pawła
    Opis:
    The author aims at presenting mercy in the letters of St. Paul in the aspect of the enriching relation of God towards man. He analyses the most representative texts, containing the semantic base: ἔλεος–ἐλεέω and οἰκτιρμός–οἰκτίρω. He takes the personal experience of God’s mercy in the apostle’s life as the starting point. Then, he attempts to deduce how it has influenced the development of the doctrine of mercy and how it has reflected in the practice of the Christian life. Finally, he enquires about the maturity of the Pauline doctrine of God’s mercy.
    Autor stawia sobie za cel prezentację miłosierdzia w listach św. Pawła w aspekcie ubogacającej relacji Boga do człowieka. Poddaje analizie najbardziej reprezentatywne teksty, które zawierają bazę semantyczną: ἔλεος–ἐλεέω i οἰκτιρμός–οἰκτίρω. Punktem wyjścia czyni osobiste doświadczenie miłosierdzia Bożego w życiu apostoła. Następnie podejmuje próbę wnioskowania jak ono wpłynęło na rozwój nauki o miłosierdziu i jakie znalazło przełożenie na praktykę życia chrześcijańskiego. W końcu zadaje pytanie o dojrzałość Pawłowej nauki o Bożym miłosierdziu.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2020, 24, 1
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawiedliwość Boga wobec Szatana na podstawie "Jedenastego kazania do ludu" św. Cezarego z Arles
    God’s Justice toward Satan in "Sermon 11" of Saint Cesarius of Arles
    Autorzy:
    Pochwat, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571526.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Chrystus
    sprawiedliwość
    diabeł
    podstęp
    krzyż
    ofiara
    miłosierdzie
    Christ
    justice
    devil
    deceit
    cross
    sacrifice
    mercy
    Opis:
    Cezary z Arles (†543) w jedenastym kazaniu do ludu dokonał precyzyjnego omówienia zagadnienia, dotyczącego sprawiedliwości Boga wobec szatana. W kazaniu tym, dał tak wyczerpujące wyjaśnienie na ten temat, że jest ono swoistego rodzaju traktatem teologicznym. Bóg, jak zauważa, mógł użyć wobec szatana swojej wszechmocy, nie uczynił jednak tego, ponieważ nie chciał naruszyć sprawiedliwości. Bóg jest sprawiedliwy tak wobec szatana, jak i wobec człowieka. Cezary wyjaśnił, że szatan sam siebie zgubił, nikt go do tego nie zmusił, a powodem była zazdrość. Z kolei szatan, jak zauważył Cezary, z zazdrości doradził człowiekowi wybór zła, nie zmusił człowieka do odwrócenia się od Boga, ponieważ człowiek był wolny. Człowiek natomiast, zamiast należeć do Boga, który go stworzył, wybrał propozycję szatana, która sprowadziła na niego śmierć. Cezary pokazał też dwa etapy wyrwania człowieka z niewoli szatana. Pierwszym było Wcielenie, czyli przyjście Chrystusa w ciele podobnym do ciała grzesznego, drugim był krzyż. Sprawiedliwy Chrystus przyjął na siebie niesprawiedliwość i ujawnił zbrodnicze i niesprawiedliwe postępowanie diabła. Szatan w Wielki Piątek, gdy zabił Chrystusa na krzyżu, przekroczył prawo sprawiedliwości. Dopuścił się zbrodni na Jezusie, stał się winny, gdyż skazał na śmierć całkowicie niewinną osobę. Szatan jako winny, musiał przeżyć konfiskatę tego, co zagarnął – człowieka. Chrystus, jak wykazał Cezary, uwolnił rodzaj ludzki spod władzy szatana przez swoją sprawiedliwość. Uczynił to nie jako Bóg, lecz w ludzkim ciele. Sprawiedliwość Chrystusa ujawnia Jego miłosierdzie względem człowieka.
    In Sermon 11, Cesarius of Arles († 543) presented the theme of God’s justice toward Satan in a very detailed way. He gave such a comprehensive explanation of the matter that it became a kind of theological treatise. God, as he points out, could use his almighty power against Satan. He didn’t do it, because he did not want to violate justice. God is just in the same way in relation to Satan and to man. Cesarius explained how Satan defeated himself; no one forced him, and the reason for his defeat was jealousy. On the other hand, Satan, as Cesarius noted, out of jealously, recommended to the man choosing of evil; he did not force the man to turn away from God because the man was free. The man, rather than staying by God who created him, accepted the suggestion of Satan that brought about death. Cesarius also presented two stages of liberation of human being from the satanic captivity. The frst one was the Incarnation, the coming of Christ in the body similar to a sinful body; the second was the cross. The righteous Christ accepted injustice and revealed the criminal and unjust conduct of the devil. On Good Friday, when Satan murdered Christ on the cross, he transgressed the law of righteousness. He committed crime on Jesus, he became guilty, because he sentenced to death a completely innocent person. Satan being guilty, had to accept the confscation of what he seized – man. Christ, as Cesarius pointed out, freed mankind from the power of Satan by his righteousness. He did it not as God but Christ in the human body. Christ’s justice reveals His mercy towards man.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2017, 21, 4(49); 167-185
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies