Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "tętniaki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Leczenie endowaskularne tętniaków prawdziwych i rzekomych tętnic trzewnych – ocena skuteczności i bezpieczeństwa w oparciu o obserwacje długoterminowe
Autorzy:
Pyra, Krzysztof
Szmygin, Maciej
Sojka, Michał
Drelich-Zbroja, Anna
Jargiełło, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391863.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
endowaskularne
tętniaki
trzewne
wyniki długoterminowe
Opis:
Wstęp: Tętniaki tętnic trzewnych są rzadką patologią dotykającą 1% populacji ogólnej. Jednakże pęknięcie tętniaka jest stanem zagrożenia życia, obarczonym śmiertelnością od 10% do 25%, sięgającą aż 75% w przypadku kobiet w ciąży. Z tego powodu rozpoznanie i leczenie tętniaków tętnic trzewnych jest niezwykle ważne, w celu wczesnej prewencji pęknięcia. Cel: Ocena skuteczności i bezpieczeństwa leczenia tętniaków tętnic trzewnych przy pomocy różnych technik endowaskularnych, ze szczególnym uwzględnieniem: aspektów technicznych, powikłań i długoterminowych wyników leczenia. Materiały i metody: Leczeniu przezskórnemu poddano 60 chorych z tętniakami tętnic trzewnych z wykorzystaniem różnych technik, w tym: embolizacji endowaskularnej (coiling) (23), implantacji stentów (15), podania trombiny (7) i technik łączonych. W analizie prospektywnej uwzględniono: charakterystykę tętniaków, ich rozmiar i lokalizację, przebieg zabiegu, powikłania okołozabiegowe, sukces techniczny, 90- i 180-dniowe powodzenie leczenia i okres kontroli po zabiegu (embolizacja tętniaka, drożność tętnicy zaopatrującej i powikłania). Wyniki: Zabieg przeprowadzono u 57 z 60 osób. U 56 z 57 chorych udało się skutecznie zembolizować tętniaka. Odsetek powodzenia wyniósł 93,3% (56 z 60 przyjętych pacjentów). Sukces techniczny po pierwszym zabiegu stwierdzono w 82,4%, a po drugim – w 98,2% przypadków. Embolizacja przy wykorzystaniu stentów powlekanych okazała się najskuteczniejszą metodą. Poważne powikłania wystąpiły w 1,8% przypadków. Wnioski: Minimalnie inwazyjne leczenie endowaskularne tętniaków tętnic trzewnych cechuje się wysoką skutecznością i bezpieczeństwem. Dobre wyniki leczenia zależą od odpowiedniej oceny morfologii tętniaka i wyboru odpowiedniego dostępu tętniczego i techniki endowaskularnej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 1; 23-28
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki wpływające na wybór strony dostępu chirurgicznego w leczeniu operacyjnym tętniaków kompleksu tętnicy łączącej przedniej (AComA) – szczególne znaczenie rotacji kompleksu w płaszczyźnie osiowej
Autorzy:
Świątnicki, Wojciech
Radomiak-Załuska, Anna
Heleniak, Mariusz
Komuński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392128.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
angiografia CT
krwotok podpajęczynówkowy
orientacja przestrzenna naczyń
tętniaki wewnątrzczaszkowe
Opis:
Wprowadzenie: Celem niniejszego badania była ocena, czy rotacja kompleksu tętnicy łączącej przedniej (AComA) w płaszczyźnie osiowej może mieć wpływ na: łatwość w uzyskaniu dostępu chirurgicznego do tętniaków w tym obszarze oraz bezpieczeństwo założenia klipsa. Materiały i metody: Retrospektywnej analizie poddano pacjentów operowanych z powodu tętniaka pękniętego i niepękniętego (lub „zimnego”), zlokalizowanego w obrębie kompleksu tętnicy łączącej przedniej. Umiejscowienie kompleksu w odniesieniu do płaszczyzny czołowej zbadano przy użyciu rekonstrukcji objętościowej 3D-CTA. W przypadku rotacji AComA oceniono, czy połączenie (kąt) odcinków A1 i A2 tętnicy przedniej mózgu znajdowało się do przodu, czy też do tyłu od płaszczyzny czołowej. Wreszcie, na podstawie strony dostępu chirurgicznego (prawa vs lewa), porównano częstość pojawiania się trudności chirurgicznych, jak również ewentualnych powikłań w okresie śród- i pooperacyjnym w odniesieniu do pozycji kąta A1-A2 względem płaszczyzny czołowej. Wyniki: Analiza statystyczna przeprowadzona w podgrupach ujawniła, że istnieje silna i statystycznie istotna korelacja między rotacją kompleksu AComA a trudnościami chirurgicznymi, wyrażonymi potrzebą wielokrotnego stosowania klipsów czasowych oraz transgresji mózgu. Porównanie strony dostępu chirurgicznego w odniesieniu do położenia kąta A1-A2 względem płaszczyzny czołowej oraz powstania możliwych trudności chirurgicznych pozwoliło ustalić statystycznie istotną różnicę z mocną korelacją (p < 0,05; V Cramer 0,59) na korzyść dostępu od strony, po której kąt A1-A2 znajdował się ku tyłowi od tej płaszczyzny (tylny kąt). Co ciekawe, u 72,7% pacjentów, którzy byli operowani od strony tylnego kąta, dominujący odcinek A1 położony był po stronie przeciwnej. 45,5% pacjentów operowano od strony kopuły, a nie szyi tętniaka. Wnioski: Pomimo ograniczeń badania, nasze wyniki sugerują, że decyzja dotycząca wyboru strony dostępu chirurgicznego do tętniaków AComA, poza powszechnie uznanymi czynnikami, powinna opierać się również na ocenie rotacji kompleksu AComA względem płaszczyzny czołowej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 6; 6-10
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies