Temat: Przepuklina brzuszna - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Bezpieczeństwo i skuteczność zastosowania wewnątrzbrzusznego implantu Ventralight SY w laparoskopowym zaopatrzeniu przepuklin brzusznych – badanie prospektywne z rocznym okresem obserwacji
Autorzy:: Stetsko, Taras
Bury, Kamil
Lubowiecka, Izabela
Szymczak, Czesław
Tomaszewska, Agnieszka
Śmietański, Maciej
Szymczak, Czewsław
Śmietaski, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1394106.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przepuklina brzuszna
siatka
nawrót
ból
Ventralight ST
Opis:: Celem badania była ocena bezpieczeństwa i skuteczności zastosowania implantu Ventralight ST z systemem pozycjonującym ECHO i dedykowanym urządzeniem mocującym – staplerem SorbaFix w prospektywnym badaniu kohortowym. Marteriał i metodyka. Badanie zaplanowano jako prospektywne jednoośrodkowe badanie kohorty chorych z jednorocznym okresem obserwacyjnym. Do badania włączono 52 chorych poddanych interwencji z powodu przepukliny brzusznej za pomocą laparoskopowego zaopatrzenia z implantem Ventralight ST ECHO PS. Wielkość siatki i sposób mocowania oparto na teoretycznych założeniach matematycznych. Głównym ocenianym parametrem było wystąpienie nawrotu w 12-miesięcznej obserwacji. Wyniki. Zanotowano dwa nawroty przepukliny, jeden u chorego z przepukliną okołostomijną i drugi w dużej przepuklinie pooperacyjnej. Ból obserwowano u 22 chorych (41%) po zabiegu. U większości chorych ból ustępował po okresie 3 miesięcy (7%). Obserwowano niskie natężenie bólu (VAS <2). Jednak silny ból występował u 2 chorych (VAS >6) w całym okresie obserwacji. Wnioski. Użycie implantu Ventralight ST Echo PS mocowanego stapleremSorbafix jest wartościową i bezpieczną opcją w laparoskopowym zaopatrzeniu przepukliny brzusznej. Rozwiązanie może być użyte do zaopatrzenia chorych zakwalifikowanych do laparoskopii z uwzględnieniem wielkości przepukliny. W odniesieniu do modeli matematycznych i przedstawionych danych klinicznych autorzy nie rekomendują używania opisanego implantu do przepuklin o pierścieniu większym niż 10 cm.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 11-24
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Nowe techniki w chirurgii przepuklin brzusznych – ewolucja małoinwazyjnych metod leczenia
Autorzy:: Mitura, Kryspin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1391766.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: component separation
eTEP
operacja naprawcza
przepuklina brzuszna
siatka
sublay
Opis:: Pooperacyjne przepukliny brzuszne powstają po niemal co czwartej laparotomii. Powszechnie stosowane metody leczenia, zarówno przez proste zeszycie, jak i z użyciem siatki syntetycznej wszczepianej z szerokiego dostępu przedniego charakteryzuje wysoki odsetek powikłań, m.in. zakażeń rany i nawrotów. W celu zmniejszenia liczby występujących powikłań w ostatnich latach obserwujemy dalszą ewolucję stosowanych technik operacyjnych. Poszukiwanie skutecznych metod naprawczych ma obecnie charakter dwukierunkowy – z jednej strony opracowuje i upowszechnia się techniki zmniejszające napięcie tkanek w linii szwów (m.in. modyfikacje tzw. techniki Ramireza), z drugiej natomiast strony wprowadza się techniki małoinwazyjne pozwalające na umieszczanie dużych siatek syntetycznych bez konieczności rozległego preparowania tkanek sposobem otwartym. W pierwszej grupie nowych technik omówiono założenia i dostęp w następujących metodach: oryginalna metoda Ramireza, zmodyfikowana metoda Ramireza, przednie uwolnienie z zachowaniem perforatorów okołopępkowych i endoskopowe oraz uwolnienie mięśnia poprzecznego brzucha. W drugiej grupie omawianych metod przedstawiono: eTEP, odwrócony TEP, MILOS/eMILOS, naprawę staplerową, TAPP, TARUP, TESLA, SCOLA, REPA, LIRA, IPOM, IPOM-plus. Dokonując wyboru optymalnej techniki należy przede wszystkim kierować się możliwościami technicznymi, dostępnością materiałów, doświadczeniem chirurga oraz charakterystyką pacjenta i występującymi obciążeniami ogólnymi. Chirurdzy podejmujący się rekonstrukcji powłok brzusznych w przypadku przepuklin powinni znać różne dostępy operacyjne oraz poszczególne przestrzenie powłok brzusznych, w których można umieścić materiał syntetyczny. Należy podkreślić, że słaba ergonomia nowych technik, złożona anatomia i skomplikowane preparowanie przestrzeni oraz konieczność szycia laparoskopowego w trudnym ułożeniu zaopatrywanych warstw w wąskiej przestrzeni bez pełnej triangulacji narzędzi powodują, że operacje te stanowią wyzwanie nawet dla doświadczonego w operacjach małoinwazyjnych chirurga.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 38-46
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Przepuklina brzuszna" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język