Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Studniarek, Adam" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Robotic Combined Anterior & Posterior Repair of a Rectal Prolapse, Rectocele, and Sigmoidocele with a Mesh
Autorzy:
Borsuk, Daniel
Studniarek, Adam
Gantt, Gerald
Kochar, Kunal
Marecik, Slawomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392079.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
combined robotic rectal prolapse repair
rectal prolapse
rectocele
sigmoidocele
Opis:
RP is often seen in patients over the age of fifty, particularly women. These patients frequently suffer from other concomitant pathologies like rectocele, sigmoidocele, cystocele, or even enterocele. Rectopexy with a mesh has been an established treatment for rectal prolapse. The utilization of the robotic system allows for a successful repair within a confined pelvic space, especially for precise suture placement when working with the mesh. A 77-year-old female presented with ODS symptoms found to be caused by a progressive rectal prolapse. Her pre-operative ODS score was 9/20. Pelvic floor evaluation revealed concomitant rectocele and sigmoidocele. The patient was offered a robotic-assisted rectopexy with mesh placement to address the three concomitant pathologies. During the procedure, a posterior mesorectal mobilization with autonomic nerve preservation was performed to address the posterior leading edge of the prolapse. Subsequently, the vagina was separated from the anterior portion of the rectum and dissected down to the levator ani muscle and the perineal body. This allowed for the affixation of a polypropylene mesh to the anterior portion of the rectum. Anterior suspension of the mobilized rectum with the mesh addressed all three pathologies. No recurrence or complications occurred at two-year follow-up. The patient’s ODS score decreased to 1/20.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 5; 34-37
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robotowa operacja naprawcza wypadania odbytnicy ze współistniejącymi rectocele i sigmoidocele z użyciem siatki
Autorzy:
Borsuk, Daniel
Studniarek, Adam
Gantt, Gerald
Kochar, Kunal
Marecik, Slawomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392091.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
operacja wypadania odbytnicy z zastosowaniem robota
rectocele
sigmoidocele
wypadanie odbytnicy
Opis:
Wypadanie odbytnicy (WO) jest schorzeniem występującym najczęściej u pacjentów w wieku powyżej 50 lat, szczególnie u kobiet. Z WO zazwyczaj współistnieją inne patologie, takie jak: uwypuklenie odbytnicy (rectocele), wpuklenie esicy (sigmoidocele), uwpuklenie pęcherza moczowego (cystocele), a nawet przepuklina zawierająca pętle jelita cienkiego (enterocele). Rektopeksja z użyciem siatki jest metodą o powszechnie uznawanej skuteczności w leczeniu wypadania odbytnicy. Zastosowanie robota chirurgicznego ułatwia preparowanie tkanek w obrębie miednicy mniejszej i jest szczególnie pomocne podczas zakładania szwów mocujących siatkę. W niniejszym artykule przedstawiono przypadek 77-letniej kobiety, u której stwierdzono objawy zespołu zaburzeń defekacji (ang. obstructed defecation syndrome; ODS), którego przyczyną było wypadanie odbytnicy. W trakcie postępowania przedoperacyjnego objawy pacjentki w skali ODS Score oceniono na 9/20. Podczas dalszej diagnostyki, poza wypadaniem odbytnicy, stwierdzono współistniejące rectocele i sigmoidocele. Pacjentka została zakwalifikowana do robotowej rektopeksji z użyciem siatki. W pierwszym etapie operacji wykonano uwolnienie tylnej części mezorektum z zaoszczędzeniem nerwów układu autonomicznego. Następnie wypreparowano przegrodę odbytniczo-pochwową, oddzielając pochwę od przedniej części odbytnicy do poziomu mięśni dźwigaczy odbytu (mięśni dna miednicy) i rozworu moczowo-płciowego, co umożliwiło przymocowanie siatki polipropylenowej do przedniej ściany odbytnicy. Podwieszenie przedniej ściany odbytnicy przy użyciu siatki rozwiązało problem trzech współistniejących patologii. U pacjentki w trakcie dwuletniej obserwacji nie odnotowano nawrotu ani istotnych powikłań pooperacyjnych, a wynik ODS Score uległ obniżeniu do 1/20.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 5; 34-37
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of rifaximin on diverticulitis rate and quality of life in patients with diverticulosis
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Francuzik, Wojciech
Bobkiewicz, Adam
Krokowicz, Łukasz
Borejsza-Wysocki, Maciej
Paszkowski, Jacek
Studniarek, Adam
Krokowicz, Piotr
Grochowalski, Marcin
Zastawna, Kinga
Szczepkowski, Marek
Lorenc, Zbigniew
Drews, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393466.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
diverticulitis
diverticulosis
rifaximin
prevention
Opis:
Diverticulosis, its associated symptoms and complications are one of the most common pathologies of the gastrointestinal tract in more economically developed countries. Presence of diverticuli and their clinical consequences can be divided into four categories: 1) diverticulosis, i.e. an asymptomatic presence of diverticuli that are usually found by accident 2) symptomatic uncomplicated diverticulosis 3) diverticulitis (acute uncomplicated diverticulitis) 4) complications of diverticulitis (conditions requiring hospital stay). The aim of this study was to retrospectively analyze the efficacy of rifaximin in preventing diverticulitis in patients visiting proctology clinics. The diagnostic criterium for diverticulosis was confirmation by colonoscopy, barium enema or CT colography (virtual colonoscopy) as well as history of at least one documented episode of diverticulosis. History of diverticulosis was evaluated based on medical records, clinical symptoms, elevated level of CRP (>5.0) and/or diagnostic imaging (ultrasound, CT). After setting strict exclusion criteria, 248 patients were qualified for the study out of 686, and they were later divided into two groups: control group (group I – 145 patients) and studied group (group II – 103 patients receiving rifaximin prophylaxis). Diverticulitis rate was comparable in both groups over a period of 6 months before study (p = 0.1306) and 6 months of treatment (p=0.3044). Between the 6th and 12th month of treatment, a significantly lower rate of diverticulitis was noted in the group receiving rifaximin compared to control group (p<0.0001). Patients receiving rifaximin reported higher quality of life (which was assessed using the VAS scale) compared to control group after 12 months. The results confirmed the efficacy of riaximin in prevention of diverticulitis, even in the scheme of repeated courses every 3 months. Not only did application of rifaximin lower the rate of diverticulitis and its complications in patients after an episode of diverticulitis, but also it improved the patients’ quality of life. It seems that diverticulitis prophylaxis based on rifaximin can be economically efficient, however, it requires further research.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 22-31
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ profilaktycznego stosowania rifaksyminy na występowanie zapaleń uchyłków i jakość życia chorych z chorobą uchyłkową
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Francuzik, Wojciech
Bobkiewicz, Adam
Krokowicz, Łukasz
Borejsza-Wysocki, Maciej
Paszkowski, Jacek
Studniarek, Adam
Krokowicz, Piotr
Grochowalski, Marcin
Zastawna, Kinga
Szczepkowski, Marek
Lorenc, Zbigniew
Drews, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393500.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zapalenie uchyłków
choroba uchyłkowa
rifaksymina
profilaktyka
Opis:
Uchyłki jelita grubego i związane z nimi dolegliwości kliniczne oraz powikłania to jedna z najczęstszych patologii przewodu pokarmowego w krajach wysokorozwiniętych. Obecność uchyłków jelita grubego oraz związane z nimi konsekwencje kliniczne podzielić można na cztery podstawowe postacie: 1) uchyłkowatość, czyli obecność uchyłków jelita grubego nie dających objawów klinicznych i wykrywanych zazwyczaj przypadkowo, 2) objawowa niepowikłana choroba uchyłkowa, 3) zapalenie uchyłków (ostre niepowikłane zapalenie uchyłków), 4)powikłania zapalenia uchyłków (obejmujące stany wymagające hospitalizacji). Celem niniejszej pracy była retrospektywna analiza efektywności stosowania rifaksyminy w profilaktyce występowania zapalenia uchyłków u  pacjentów leczonych w  poradniach proktologicznych. Kryterium rozpoznania choroby uchyłkowej stanowiło potwierdzenie występowania uchyłków jelita grubego na podstawie badania kolonoskopowego, wlewu kontrastowego lub kolografii KT (wirtualnej kolonoskopii) oraz co najmniej jednego przebytego (udokumentowanego) epizodu zapalenia uchyłków. Przebyte zapalenie uchyłków stwierdzano na podstawie dokumentacji medycznej, potwierdzającej obecność objawów klinicznych, oraz podwyższonej wartości CRP (>5,0), lub/i wyników badań obrazowych (USG, KT). Spośród 686 pacjentów leczonych w poradni, po przyjęciu restrykcyjnych kryteriów wykluczenia, do badania zakwalifikowano 248 chorych, których podzielono na dwie grupy: kontrolną (grupa I –145 chorych) i badaną (grupa II – 103 pacjentów stosujących profilaktycznie rifaksyminę). Liczba zapaleń uchyłków u pacjentów w obu grupach była zbliżona w okresie 6 miesięcy przed rozpoczęciem badania (p=0,1306) i w pierwszych 6 miesiącach terapii (p=0,3044). Między 6. a 12. miesiącem terapii, odnotowano istotnie mniejszą liczbę zapaleń uchyłków u pacjentów stosujących profilaktycznie rifaksyminę, w porównaniu do grupy kontrolnej (p<0,0001). Pacjenci, którym podawano rifaksyminę, mieli istotnie wyższą jakość życia (mierzoną wg. skali VAS) niż w ci w grupie kontrolnej po 12 miesiącach zażywania rifaksyminy. Wyniki badania potwierdziły efektywność stosowania rifaksyminy w profilaktyce zapalenia uchyłków, nawet w schemacie kuracji powtarzanej co 3 miesiące. Stosowanie rifaksyminy u pacjentów z epizodem zapalenia uchyłków nie tylko zmniejszało częstość występowania zapaleń i ich powikłań, ale również poprawiało jakość życia tych chorych. Wydaje się również, że profilaktyka zapaleń uchyłków oparta o rifaksyminę może być efektywna ekonomicznie, wymaga to jednak dalszej analizy i badań.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 22-31
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish guidelines for treatment of patients with parastomal hernia
Autorzy:
Śmietański, Maciej
Bury, Kamil
Matyja, Andrzej
Dziki, Adam
Wallner, Grzegorz
Studniarek, Michał
Fridiger, Jerzy
Szczepkowski, Marek
Świerblewski, Maciej
Wróblewski, Tadeusz
Tarnowski, Wiesław
Solecki, Rafał
Mitura, Kryspin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396115.pdf
Data publikacji:
2013-03-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2013, 85, 3; 152-180
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guidelines of the Association of Polish Surgeons and the Polish Society of Surgical Oncology on the accreditation of healthcare centers providing cytoreductive surgery and HIPEC for primary and secondary peritoneal cancers
Autorzy:
Jastrzębski, Tomasz
Richter, Piotr
Zegarski, Wojciech
Dziki, Adam
Wallner, Grzegorz
Jeziorski, Arkadiusz
Wysocki, Wojciech
Jackowski, Marek
Bębenek, Marek
Olesiński, Tomasz
Polkowski, Wojciech
Wyrwicz, Lucjan
Wydra, Dariusz
Biernat, Wojciech
Czauderna, Piotr
Studniarek, Michał
Polec, Tomasz
Owczuk, Radosław
Sommer, Anna
Szewczyk, Krzysztof
Mielko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391728.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
accreditation
cytoreduction
HIPEC
peritoneal cancer
quality of treatment
Opis:
Surgical interventions in patients with peritoneal metastases combined with hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC) and systemic treatment are becoming more common and, when applied to selected patient groups, they reach 5-year survival rates of 32–52%. Good clinical outcomes require experienced and well-equipped healthcare centers, experienced surgical team and adequate patient qualification process. As a result of the discussion on the need for evaluation of quality of care and treatment outcomes and at the request of the Peritoneal Cancer Section of the Polish Society of Surgical Oncology, accreditation standards have been developed and the Accreditation Committee has been established for healthcare centers providing cytoreductive surgery and HIPEC for the management of primary and secondary peritoneal cancers.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 47-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wytyczne Towarzystwa Chirurgów Polskich i Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej w zakresie akredytacji dla ośrodków wykonujących zabiegi cytoredukcyjne oraz procedury HIPEC w leczeniu pierwotnych i wtórnych nowotworów otrzewnej
Autorzy:
Jastrzębski, Tomasz
Richter, Piotr
Zegarski, Wojciech
Dziki, Adam
Wallner, Grzegorz
Jeziorski, Arkadiusz
Wysocki, Wojciech
Jackowski, Marek
Bębenek, Marek
Olesiński, Tomasz
Polkowski, Wojciech
Wyrwicz, Lucjan
Wydra, Dariusz
Biernat, Wojciech
Czauderna, Piotr
Studniarek, Michał
Polec, Tomasz
Owczuk, Radosław
Sommer, Anna
Szewczyk, Krzysztof
Mielko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391757.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
akredytacja
cytoredukcja
HIPEC
jakość leczenia
nowotwory otrzewnej
Opis:
Chirurgiczne leczenie chorych z przerzutami do otrzewnej, w skojarzeniu z dootrzewnową chemioterapią perfuzyjną w hipertermii (HIPEC) oraz terapiami systemowymi, jest coraz powszechniej stosowane i przy właściwej kwalifikacji chorych pozwala uzyskać 5-letnie przeżycia na poziomie 32–52%. Niezbędnymi warunkami dobrych wyników takiego leczenia są: wysokie doświadczenie i infrastruktura ośrodka, doświadczenie zespołu operacyjnego oraz właściwa kwalifikacja do zabiegu. W następstwie dyskusji związanej z potrzebą oceny jakości i wyników leczenia, na wniosek Sekcji Nowotworów Otrzewnej Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej, opracowano warunki akredytacji i powołano Komisję Akredytacyjną dla ośrodków wykonujących zabiegi cytoredukcyjne oraz HIPEC w leczeniu pierwotnych i wtórnych nowotworów otrzewnej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 47-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies